|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Δημητριάδη Aνθή Δημήτρη και Άλλοι ν. Yπουργικού Συμβουλίου και Άλλων (1996) 3 ΑΑΔ 85
Ράφτη Μάρω και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2001) 4 ΑΑΔ 485
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Ν. 153(I)/2003 - Ο περί Προστασίας και Διαχείρισης της Φύσης και της Άγριας Ζωής Νόμος του 2003
Ν. 158(I)/1999 - Ο περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμος του 1999
Ν. 90/1972 - Ο περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμος του 1972
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1327/2010)
7 Μαΐου, 2012
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
"SYNTHESIS" developing limited,
Αιτητές,
ν.
κυπριακησ δημοκρατιασ, μεσω
του υπουργικου συμβουλιου,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Α. Γεωργιάδης, για τους Αιτητές.
Θ. Πιπερή (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Με την προσφυγή τους, οι Αιτητές ζητούν ακύρωση της απόφασης ημερ. 20.7.2010, με την οποία οι Καθ' ων η αίτηση ενέκριναν τα σχέδια των πολεοδομικών ζωνών της διοικητικής περιοχής Νέου Χωρίου της Επαρχίας Πάφου.
Τα γεγονότα της υπόθεσης
Ο Υπουργός Εσωτερικών, βάσει των προνοιών του εδαφίου (5) του άρθρου 34Α του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου του 1972 (Ν. 90/1972) όπως τροποποιήθηκε, στο εξής «ο Νόμος», ενέκρινε την τροποποίηση των Πολεοδομικών Ζωνών για τη διοικητική περιοχή του Κοινοτικού Συμβουλίου Νέου Χωρίου της Επαρχίας Πάφου και σχετική Γνωστοποίηση με αρ. 409, δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 11.5.2007.
Ακολούθως ο Υπουργός, μετά από επαναξιολόγηση των δεδομένων που αφορούσαν στον καθορισμό νέων Ζωνών Παραθεριστικής Κατοικίας στο Νέο Χωρίο και τη διαπίστωση ότι σε ορισμένες περιπτώσεις οι επεκτάσεις που επήλθαν με την Α.Δ.Π. 409/2007 ήταν υπερβολικές, αποφάσισε να τροποποιήσει τις Πολεοδομικές Ζώνες, με στόχο τον περιορισμό των επεκτάσεων στις απόλυτα αναγκαίες. Η σχετική απόφαση του (Γνωστοποίηση αρ. 534) δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 15.6.2007.
Η Αιτήτρια ήταν ιδιοκτήτρια τεμαχίου το οποίο, πριν τις πιο πάνω τροποποιήσεις και συγκεκριμένα από το 1990, ενέπιπτε μερικώς στη Γεωργική Ζώνη Δα31 (με ανώτατο επιτρεπόμενο συντελεστή δόμησης 0,10:1) και μερικώς στη Ζώνη Προστασίας Δα1 (με ανώτατο επιτρεπόμενο συντελεστή δόμησης 0,05:1) (Κ.Δ.Π. 159/90). Η μοναδική τροποποίηση που επήλθε στις 11.5.2007 στο πολεοδομικό καθεστώς του τμήματος του τεμαχίου της Αιτήτριας που ενέπιπτε στη Ζώνη Προστασίας Δα1, ήταν η προσθήκη του χαρακτηριστικού «Π.Τ.» (Προστατευόμενο Τοπίο), το οποίο αποδίδει και τον λόγο καθορισμού της συγκεκριμένης Ζώνης, αφού πρόκειται για προστατευόμενο φαράγγι.
Ακολούθως υποβλήθηκαν στον Υπουργό, βάσει του εδαφίου (9) του άρθρου 34Α του Νόμου, 137 ενστάσεις, κατά των προνοιών των Πολεοδομικών Ζωνών της πιο πάνω διοικητικής περιοχής. Μεταξύ αυτών και των Αιτητών. Πρόκειται για τις ενστάσεις με αρ. Ν. Χωρίο 96/2007 και Ν. Χωρίο 122/2007, οι οποίες αφορούσαν την ένταξη ολόκληρου του τεμαχίου τους με αρ. 3, Φ/Σχ. ΧΧΧV/1, στη Γεωργική Ζώνη Δα31.
Για την εξέταση των ενστάσεων που υποβλήθηκαν, καθορίσθηκε από τον Υπουργό διαδικασία, ενώ η αρμόδια Επιτροπή Μελέτης Ενστάσεων (ΕΜΕ) υπέβαλε στον Υπουργό εισηγήσεις, αφού προηγήθηκε επιτόπια μελέτη της περιοχής, διαβουλεύσεις με άλλες Υπηρεσίες και Τμήματα για θέματα της αρμοδιότητάς τους, και αφού λήφθηκε υπόψη η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου με αρ. 68.730 και ημερομηνία 28.4.2009 για τη διαχείριση της Χερσονήσου του Ακάμα.
Σε σχέση με τις ενστάσεις των Αιτητών, η Επιτροπή εισηγήθηκε την απόρριψή τους, αφού το τμήμα του τεμαχίου τους που εμπίπτει στη Ζώνη Προστασίας Δα1-Π.Τ. εμπίπτει σε Προστατευόμενο Τοπίο (φαράγγι), το οποίο κρίθηκε αναγκαίο να διαφυλαχθεί για σκοπούς προστασίας του περιβάλλοντος και της φυσιογνωμίας της περιοχής η οποία είναι ενταγμένη στο ευρωπαϊκό δίκτυο Natura 2000.
Στις 3.5.2010 ο Υπουργός, αφού μελέτησε τις υποβληθείσες ενστάσεις, υιοθέτησε τις εισηγήσεις της Επιτροπής, σε σχέση με όλες τις ενστάσεις που εξετάστηκαν από αυτήν, ως δικές του συστάσεις και παρατηρήσεις και υπέβαλε την Πρόταση με αρ. 499/2010 στο Υπουργικό Συμβούλιο.
Στη συνέχεια το Υπουργικό Συμβούλιο, στις 27.5.2010, ασκώντας τις εξουσίες που του παρέχουν οι πρόνοιες του άρθρου 34Α(11) του Νόμου, αποφάσισε να εγκρίνει τα Σχέδια των Πολεοδομικών Ζωνών της κοινότητας Νέου Χωρίου της Επαρχίας Πάφου, ως μέρος της Δήλωσης Πολιτικής, και να εξουσιοδοτήσει τον Υπουργό Εσωτερικών να δημοσιεύσει στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και στον ημερήσιο τύπο Γνωστοποίηση, σύμφωνα με το άρθρο 34Α(12) του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου. Οι Αιτητές ενημερώθηκαν σχετικά με επιστολές ημερομηνίας 1.11.2010.
Οι Αιτητές προς ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης προώθησαν 5 λόγους ακύρωσης,:- (1) Παραβίαση του δικαιώματος ιδιοκτησίας όπως αυτό προστατεύεται από το Άρθρο 23 του Συντάγματος, (2) παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης, (3) μη διεξαγωγή δέουσας έρευνας, (4) έλλειψη επαρκούς αιτιολογίας και (5) αποτέλεσμα κατάχρησης εξουσίας.
Παραβίαση του δικαιώματος ιδιοκτησίας όπως αυτό προστατεύεται από το Άρθρο 23 του Συντάγματος - Λόγος ακύρωσης 1
Συγκεκριμένα οι Αιτητές προβάλλουν ότι με την προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάστηκε το δικαίωμα της ιδιοκτησίας τους και εκμηδενίστηκε κάθε δυνατότητα χρήσης και εκμετάλλευσης της.
Ο λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί.
Κατ' αρχάς, με βάση το περιεχόμενο της ίδιας της απόφασης, ο επίδικος όρος που προστέθηκε, δεν αφορά ολόκληρο το τεμάχιο των Αιτητών, αλλά ένα μέρος του. Οπότε οι Αιτητές δεν εμποδίζονται από του να εκμεταλλευτούν το υπόλοιπο μέρος της ιδιοκτησίας τους, στα πλαίσια των πολεοδομικών ζωνών που έχουν καθοριστεί από τους Καθ' ων η αίτηση. Εδώ θα ήθελα να επισημάνω ότι λόγω των ειδικών γνώσεων που απαιτούνται για τον καθορισμό των ζωνών, ο περαιτέρω έλεγχος από πλευράς Δικαστηρίου είναι αδύνατος. Περαιτέρω θα πρέπει να υποδειχθεί ότι σύμφωνα με τη νομολογία, το δικαίωμα της ιδιοκτησίας μπορεί να περιοριστεί για χάρη του δημόσιου συμφέροντος, που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι η προστασία του περιβάλλοντος, χωρίς να προσβάλλεται ο πυρήνας του δικαιώματος, (βλ. Δημητριάδη κ.α. ν. Υπουργικού Συμβουλίου (1996) 3 ΑΑΔ 85). Όπως αναφέρεται στην επιστολή, Τεκμήριο 1, που κατατέθηκε στο στάδιο των διευκρινίσεων, η ένταξη μιας περιοχής στο Δίκτυο Natura 2000, δεν διαφοροποιεί το πολεοδομικό καθεστώς και ούτε συνιστά στέρηση της ιδιοκτησίας ή ουσιαστικά αδρανοποίηση της. Εκείνο που συμβαίνει είναι ότι σε περίπτωση αίτησης για ανάπτυξη, θα πρέπει να γίνεται διαβούλευση με το Τμήμα Περιβάλλοντος, βάσει των προνοιών του άρθρου 16 του Νόμου 153(Ι)/2003, ώστε να εκτιμούνται μετά από μελέτη οι επιπτώσεις στο περιβάλλον. Επίσης οι Αιτητές οι οποίοι έχουν το βάρος της απόδειξης του λόγου ακύρωσης που προβάλλουν, δεν αναφέρουν οτιδήποτε με σκοπό να ανατρέψουν το τεκμήριο της συνταγματικής νομιμότητας που συνοδεύει τις πράξεις της διοίκησης.
Παραβίαση του δικαιώματος της ίσης μεταχείρισης - Λόγος ακύρωσης 2
Οι Αιτητές προβάλλουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει την αρχή της ίσης μεταχείρισης που κατοχυρώνεται από το Άρθρο 28 του Συντάγματος, γιατί άλλα τεμάχια τα οποία ενώ βρίσκονταν στην ίδια ζώνη με αυτό των Αιτητών, δεν εντάχθηκαν στη ζώνη προστατευόμενου τοπίου ώστε να χαρακτηριστούν και αυτά με τον όρο «Π.Τ.». Μόνο τα τεμάχια των Αιτητών και ορισμένα άλλα, έτυχαν επιλεκτικής αντιμετώπισης, χωρίς να δοθεί οποιαδήποτε εξήγηση. Η διάκριση, κατά το δικηγόρο των Αιτητών, προκύπτει και από την απόκτηση μόνο της ιδιοκτησίας της εταιρείας Fontana Amoroza Ltd.
Ο λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί.
Οι Αιτητές με τα περιορισμένα στοιχεία που παραθέτουν, δεν κατάφεραν να αποσείσουν το βάρος της απόδειξης που έχουν για να αποδείξουν την ύπαρξη άνισης μεταχείρισης. Όπως είναι πάγια νομολογημένο, η αρχή της ίσης μεταχείρισης δεν είναι ισοπεδωτική, αλλά εφαρμόζεται μόνο όταν πρόκειται για όμοιες περιπτώσεις (βλ. άρθρο 38 του Νόμου 158(Ι)/99). Στην παρούσα περίπτωση οι Καθ' ων η αίτηση, κατόπιν εξέτασης και πλήρους έρευνας της περιοχής και αφού ζήτησαν τις απόψεις όλων των αρμόδιων παραγόντων, κατά την κρίση μου, εύλογα κατέληξαν στην προσβαλλόμενη απόφαση και δεν διαφαίνονται οποιεσδήποτε διακρίσεις σε βάρος των Αιτητών, το κτήμα των οποίων επιλέγηκε πρωτίστως επειδή εμπίπτει σε φαράγγι, το οποίο κρίθηκε προστατευόμενο τοπίο. Περαιτέρω εξέταση του θέματος είναι αδύνατη, αφού η ένταξη εντός κτήματος σε μία ζώνη αποτελεί τεχνικό θέμα, έξω από τα όρια ελέγχου του Δικαστηρίου (βλ. Ράφτη κ.α. ν. Δημοκρατίας (2001) 4(Α) ΑΑΔ 485). Η εταιρεία Fontana Amoroza Ltd δεν είναι διάδικος και επομένως χωρίς εξήγηση αδυνατώ να αντιληφθώ την εμπλοκή της στην παρούσα προσφυγή.
Μη δέουσα έρευνα - Λόγος ακύρωσης 3
Ο συγκεκριμένος λόγος ακύρωσης, κατά την άποψη μου δεν μπορεί να εξεταστεί από το Δικαστήριο, αφού διατυπώνεται κατά τρόπο γενικό και αόριστο, χωρίς να προσδιορίζεται και να συγκεκριμενοποιείται, σε συνάρτηση με τα πραγματικά γεγονότα της υπόθεσης, τι δεν ερευνήθηκε, ώστε να προκαλείται ακυρότητα της προσβαλλόμενης απόφασης. Εν πάση περιπτώσει, από τα πρακτικά και τα λοιπά στοιχεία του φακέλου, διαφαίνεται ότι υπήρξε επαρκής έρευνα όλων των σχετικών στοιχείων και παραμέτρων, με απώτερο σκοπό και στόχο την προστασία του περιβάλλοντος. Όσον αφορά την αναφορά της συνηγόρου των Καθ' ων η αίτηση, ότι οι Αιτητές έθεσαν θέμα παράνομης ανάκλησης της απόφασης του Υπουργού, τέτοιο θέμα δεν τίθεται κατά την άποψή μου. Πράγμα το οποίο αρνούνται και οι δικηγόροι των Αιτητών στην Απαντητική τους αγόρευσή.
Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αναιτιολόγητη - Λόγος ακύρωσης 4
Οι Αιτητές συγκεκριμένα προβάλλουν ότι στη Γνωστοποίηση δεν αναφέρονται οι λόγοι για τους οποίους εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση. Το μόνο που αναφέρεται, είναι ότι αυτή εκδόθηκε για λόγους προστασίας της φύσης και της φυσιογνωμίας της περιοχής. Χωρίς αναφορά σε όλους τους σχετικούς παράγοντες στη βάση των οποίων λήφθηκε η απόφαση, ο δικηγόρος τους εισηγείται ότι αυτή δεν μπορεί να θεωρηθεί αιτιολογημένη.
Ούτε αυτός ο λόγος ακύρωσης ευσταθεί.
Με βάση την πάγια νομολογία και τις γενικές αρχές του διοικητικού δικαίου, μια απόφαση για να θεωρείται δεόντως αιτιολογημένη, θα πρέπει να περιέχει την πραγματική και νομική βάση στην οποία στηρίχθηκε το αποφασίζον όργανο για να καταλήξει σε ορθά συμπεράσματα. Θα πρέπει επίσης να παρέχει στο Δικαστήριο τη δυνατότητα ελέγχου και διαπίστωσης τούτων. Στην παρούσα περίπτωση, η προσβαλλόμενη απόφαση είναι δεόντως αιτιολογημένη, αφού στο περιεχόμενο της επίδικης Γνωστοποίησης καταγράφονται τόσο οι σχετικές διατάξεις του Νόμου, όσο και η πραγματική βάση, δηλαδή η ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος. Περαιτέρω η αιτιολογία αυτή συμπληρώνεται και από τα στοιχεία του φακέλου της υπόθεσης, όπως το περιεχόμενο της πρότασης του Υπουργού Εσωτερικών, στην οποία γίνεται αναφορά στη σχετική νομοθεσία, αλλά και στη Δήλωση Πολιτικής που εφαρμόζεται για τις Κοινότητες της περιοχής του Ακάμα, η οποία εμπίπτει στα όρια της Προστασίας του Δικτύου «Natura 2000».
Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αποτέλεσμα κατάχρησης εξουσίας - Λόγος ακύρωσης 5
Oι Αιτητές προβάλλουν ότι οι Kαθ' ων η αίτηση ενήργησαν κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας και κατά παρέκκλιση του σκοπού του Νόμου. Επίσης, ότι ενήργησαν χωρίς να λάβουν υπόψη τη δυσβάστακτη οικονομική επιβάρυνση στους Αιτητές και χωρίς να επιδιώξουν σκοπούς συμβατούς προς το Νόμο, με αποτέλεσμα να καταχραστούν την εξουσία τους.
Ούτε αυτός ο λόγος ακύρωσης ευσταθεί.
Οι Καθ' ων η αίτηση μέσα από το περιεχόμενο της απόφασης, προσδιορίζουν με σαφήνεια ποιος είναι επιδιωκόμενος σκοπός, τον οποίον εξυπηρετούν με την απόφασή τους και προς αυτήν την κατεύθυνση ενήργησαν. Κατά την άποψή μου, το περιεχόμενο του φακέλου της υπόθεσης καταδεικνύει ότι οι Καθ' ων η αίτηση, μέσα από έρευνα και εξέταση όλων των ενώπιον τους δεδομένων, έλαβαν υπόψη τόσο τις απόψεις των αρμοδίων όσο και το περιεχόμενο των ενστάσεων που υπέβαλαν οι θιγόμενοι πολίτες, μεταξύ των οποίων και οι Αιτητές. Αφενός μεν επιδίωξαν την εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος, αφετέρου δε όπως οι συνέπειες για τους ιδιοκτήτες των επηρεαζόμενων ιδιοκτητών είναι οι όσο το δυνατό λιγότερες. Εξ' ου και δεν δεσμεύτηκε ολόκληρο το επίδικο τεμάχιο των Αιτητών. Καμιά κατάχρηση εξουσίας δεν διαπιστώνεται.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται, με €1.300 έξοδα, υπέρ των Καθ' ων η αίτηση. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, δυνάμει του Άρθρου 146.4(α).
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠσ