|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπóθεση Αρ. 71/2008)
23 Μαρτίου, 2010
[ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΝΝΑΟΥΡΟΣ,
Αιτητής,
ν.
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΑΜΠΕΛΟΟΙΝΙΚΩΝ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ,
Καθ'ου η αίτηση.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Γ. Αντωνιάδης για Κ. Τσιρίδη, για τον Καθ'ου η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.: Οι καθ'ων η αίτηση, με απόφαση τους την οποία έλαβαν στις 28/12/2005, προήξαν στη θέση του Ανώτερου Επόπτη το Χ. Κανάρη (ενδιαφερόμενο μέρος (Ε.Μ.)). Αντιδρώντας ο αιτητής καταχώρισε την προσφυγή 258/2006 με την οποία επεδίωξε και τελικά πέτυχε την ακύρωση της εν λόγω απόφασης. Όπως προκύπτει από την ακυρωτική απόφαση του Δικαστηρίου που εκδόθηκε στις 16/10/2007, η απόφαση των καθ'ων η αίτηση ακυρώθηκε για τους πιο κάτω δύο λόγους:
(α) Κατά παράβαση του άρθρου 7(7) του περί Συμβουλίου Αμπελοοινικών Προϊόντων Νόμου του 2004, οι καθ'ων η αίτηση έλαβαν υπόψη συστάσεις του Διευθυντή, γεγονός το οποίο «μόλυνε με παρανομία την απόφαση». Για το συγκεκριμένο λόγο ακύρωσης δεν εγείρεται οποιοδήποτε θέμα με την παρούσα προσφυγή, γι' αυτό και δεν θα επεκταθώ περισσότερο.
(β) Οι καθ'ων η αίτηση κατά την αξιολόγηση των προσόντων των υποψηφίων διαμόρφωσαν με την εισαγωγή εξωγενούς κριτηρίου ανύπαρκτο πλεονέκτημα υπέρ του ενδιαφερόμενου μέρους, χωρίς αυτό να προβλέπεται από το σχέδιο υπηρεσίας. Επειδή ο συγκεκριμένος λόγος ακύρωσης κατέστη από τον αιτητή σημείο αναφοράς στην παρούσα διαδικασία, θεωρώ σκόπιμο να παραθέσω αυτούσιο το σχετικό απόσπασμα από την ακυρωτική απόφαση:
"Η εγκυρότητα της προσβαλλόμενης απόφασης πάσχει και για ένα ακόμη λόγο. Ενώ σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης απαιτείται «τριετής τουλάχιστο υπηρεσία στη θέση Επόπτη Α΄», το Συμβούλιο κατά την αξιολόγηση των προσόντων των υποψηφίων, έλαβε υπόψη τα απαιτούμενα προσόντα άλλων κατώτερων θέσεων εισάγοντας με αυτό τον τρόπο εξωγενές κριτήριο. Στην προκείμενη περίπτωση το Συμβούλιο, αυθαίρετα διαμόρφωσε ανύπαρκτο πλεονέκτημα υπέρ του ενδιαφερόμενου προσώπου χωρίς το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης να περιέχει οποιαδήποτε πρόβλεψη περί πλεονεκτήματος ή πρόσθετου προσόντος."
Ένα μήνα περίπου αργότερα και συγκεκριμένα στις 28/11/2007, οι καθ'ων η αίτηση, σε συνεδρίαση τους υπό νέα σύνθεση και χωρίς συστάσεις από το Διευθυντή, έλαβαν απόφαση, την προσβαλλόμενη απόφαση, με την οποία προήξαν για δεύτερη φορά το ενδιαφερόμενο μέρος στη θέση του Ανώτερου Επόπτη σε βάρος και αυτή τη φορά του αιτητή και ενός ακόμη υποψηφίου ο οποίος μαζί με τον αιτητή και το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν υποψήφιος και την προηγούμενη φορά. Παραθέτω αυτούσια τα σχετικά αποσπάσματα από το πρακτικό της εν λόγω συνεδρίας.
"- Προσόντα
Το Συμβούλιο διαπίστωσε ότι οι τρεις υποψήφιοι πληρούν τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης προσόντα.
Ο κ. Χαράλαμπος Κανάρης είναι κάτοχος απολυτηρίου σχολής Μέσης Εκπαίδευσης και κάτοχος διπλώματος L.C.C.I Book Keeping & Accounts επιπέδου Higher.
Το Συμβούλιο, λαμβάνοντας υπόψη ότι τα καθήκοντα της θέσης, όπως αυτά περιλαμβάνονται στο σχετικό Σχέδιο Υπηρεσίας, περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, την τήρηση αρχείων και στοιχείων αναφορικά με εκτάσεις αμπελοφυτειών, ποικιλίες, αποθεμάτων και παραγωγής, την υποβολή εκθέσεων και υπομνημάτων, την οργάνωση και συντονισμό της παραλαβής, αποθήκευσης και διάθεσης αμπελοοινικών προϊόντων, κρίνει ότι το πιο πάνω προσόν είναι συναφές με τα καθήκοντα της θέσης αφού οι γνώσεις αναφορικά με θέματα τήρησης βιβλίων και λογαριασμών θα βοηθήσουν σημαντικά τον υποψήφιο στην εκτέλεση των καθηκόντων του.
Ο κ. Χαράλαμπος Καννάουρος είναι κάτοχος απολυτηρίου σχολής Μέσης Εκπαίδευσης και πτυχίου Μηχανολόγου Μηχανικού.
Το Συμβούλιο, χωρίς να υποβαθμίζει το γεγονός ότι ο κ. Καννάουρος είναι πτυχιούχος Πανεπιστημίου, λαμβάνοντας υπόψη τα καθήκοντα της θέσης, αξιολόγησε το εν λόγω προσόν ως μη συναφές για το λόγο ότι, η εκτέλεσή τους, δεν απαιτεί οποιεσδήποτε γνώσεις Μηχανολόγου Μηχανικού.
Ο κ. Άλκης Νεοφύτου είναι κάτοχος απολυτηρίου σχολής Μέσης Εκπαίδευσης.
- Αρχαιότητα
Οι τρεις υποψήφιοι είναι ίσοι, σύμφωνα με την ημερομηνία διορισμού τους στη μόνιμη θέση του Επόπτη (1/1/1989). Ο Χαράλαμπος Κανάρης όμως υπηρέτησε ως έκτακτος επόπτης για ένα περίπου χρόνο περισσότερο από τους άλλους δύο υποψήφιους.
Συγκεκριμένα ο Χαράλαμπος Κανάρης υπηρέτησε από 6/10/1981, ο Χαράλαμπος Καννάουρος από 11/10/1982 και ο Άλκης Νεοφύτου από 20/9/1982. Η υπηρεσία αυτή λαμβάνεται υπόψη για το λόγο ότι τα καθήκοντα της εν λόγω θέσης είναι συναφή με τα καθήκοντα της προς πλήρωση θέσης. Συνεπώς το Συμβούλιο θεωρεί ότι ο κ. Κανάρης υπερέχει ως προς το κριτήριο της αρχαιότητας των άλλων δύο υποψηφίων.
Το Συμβούλιο, συνεκτιμώντας όλα τα ενώπιον του στοιχεία, το περιεχόμενο των υπηρεσιακών φακέλων και τις ετήσιες εκθέσεις αξιολόγησης κατά τα έτη 2002, 2003 και 2004 κρίνει το δίπλωμα L.C.C.I. το οποίο κατέχει ο κ. Χ. Κανάρης και το οποίο έχει αξιολογηθεί ως συναφές με τα καθήκοντα της θέσης αλλά και το γεγονός ότι ο κ. Χ. Κανάρης υπερέχει των δύο άλλων υποψηφίων, σε συνολική υπηρεσία στο Συμβούλιο, δίνουν στον εν λόγω υποψήφιο οριακό προβάδισμα, που τον κάνει να ξεχωρίζει έναντι των άλλων δύο υποψηφίων και αποφάσισε ομόφωνα την επιλογή του κ. Κανάρη για προαγωγή στη θέση του Ανώτερου Επόπτη ως του καταλληλότερου υποψήφιου."
Αντιδρώντας και πάλι, ο αιτητής καταχώρισε την παρούσα προσφυγή με την οποία επιδιώκει την ακύρωση και της δεύτερης απόφασης των καθ'ων η αίτηση.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή, με τη γραπτή αγόρευση του προώθησε τους εξής ουσιαστικά λόγους ακύρωσης:
1. Η προσβαλλόμενη με την παρούσα προσφυγή απόφαση, λήφθηκε από τους καθ'ων η αίτηση κατά παράβαση της αρχής του δεδικασμένου.
2. Η προσβαλλόμενη απόφαση στερείται αιτιολογίας και είναι αντίθετη με τα στοιχεία των φακέλων.
3. Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αποτέλεσμα κατάχρησης εξουσίας και παραβίασης της αρχής της καλής πίστης και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του πολίτη προς τη διοίκηση.
Τις αντίθετες απόψεις προβάλλουν οι καθ'ων η αίτηση.
Παραβίαση της αρχής του δεδικασμένου
Η επί του προκειμένου θέση του αιτητή είναι περιληπτικά η εξής: Η προσβαλλόμενη με την παρούσα προσφυγή απόφαση, λήφθηκε από τους καθ'ων η αίτηση με νέα σύνθεση. Υπό τη νέα τους σύνθεση οι καθ'ων η αίτηση διέταξαν εξ υπαρχής έρευνα, σαν αποτέλεσμα της οποίας κατέληξαν στην προσβαλλόμενη απόφαση, «χωρίς καμιά αναφορά» στην ακυρωτική απόφαση του Δικαστηρίου που εκδόθηκε στα πλαίσια της προσφυγής 258/2006 «και παραβιάζοντας το δεδικασμένο», επέλεξαν το Ε.Μ. αναδρομικά. Ήτοι:
(α) Συγκεκριμένα προσόντα του Ε.Μ. και συγκεκριμένα το ότι είναι κάτοχος απολυτηρίου του Α΄ Γυμνασίου Πάρου και κάτοχος διπλώματος L.C.C.I. (Book Keeping and Accounts) Elementary, Intermediate και Higher, είχαν κριθεί από το Δικαστήριο στα πλαίσια της προσφυγής 258/2006 ως εξωγενή κριτήρια σε σχέση με το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης Επόπτη Α (θέση προαγωγής), γεγονός που οδήγησε σε έναν από τους λόγους ακύρωσης της απόφασης για προαγωγή του Ε.Μ. Η επί τούτου κρίση του Δικαστηρίου δεν αμφισβητήθηκε με έφεση και συνεπώς αποτελεί, σύμφωνα με τον αιτητή, δεδικασμένο, οι αρχές του οποίου έχουν, σύμφωνα πάντα με τον αιτητή, παραβιαστεί με την προσβαλλόμενη με την παρούσα προσφυγή απόφαση των καθ'ων η αίτηση, γιατί και τη δεύτερη φορά οι καθ'ων η αίτηση αξιολόγησαν τα συγκεκριμένα προσόντα του Ε.Μ. και μάλιστα τα έκριναν συναφή προς την επίμαχη θέση προαγωγής.
(β) Με την απόφαση του Δικαστηρίου στα πλαίσια της προσφυγής 258/2006 κρίθηκε επίσης ότι ο αιτητής υπερέχει σε αρχαιότητα του Ε.Μ. λόγω ηλικίας. Η επί τούτου κρίση του Δικαστηρίου συνιστά, σύμφωνα με τον αιτητή, δεδικασμένο. Επομένως, σύμφωνα πάντα με τον αιτητή, η ενέργεια των καθ'ων η αίτηση να διεξάγουν εξ υπαρχής έρευνα και να καταλήξουν σε αντίθετο αποτέλεσμα ως προς την αρχαιότητα του αιτητή και συγκεκριμένα ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερέχει σε αρχαιότητα του αιτητή, παραβιάζει τις αρχές του δεδικασμένου.
Σύμφωνα με τους καθ'ων η αίτηση:
(α) Η προσβαλλόμενη με την παρούσα προσφυγή απόφαση λήφθηκε μεν σε συνεδρίαση των καθ'ων η αίτηση υπό νέα σύνθεση και κατόπιν που διεξήχθη εξ υπαρχής έρευνα, οι καθ'ων η αίτηση όμως, ενήργησαν στα πλαίσια της κατάστασης, πραγματικής και νομικής, που είχε δημιουργηθεί ως αποτέλεσμα της ακυρωτικής απόφασης του Δικαστηρίου για το περιεχόμενο της οποίας είχαν πλήρως ενημερωθεί.
(β) Εκείνο που κρίθηκε στα πλαίσια της προσφυγής 258/2006 με τρόπο που να συνιστά δεδικασμένο, δεν ήταν, σύμφωνα με τους καθ'ων η αίτηση, ότι τα συγκεκριμένα προσόντα του Ε.Μ. συνιστούσαν εξωγενείς παράγοντες, η αξιολόγηση των οποίων καθιστούσε την εκεί απόφαση των καθ'ων η αίτηση τρωτή, έτσι ώστε η εκ νέου αξιολόγηση τους να καθιστά τρωτή και την προσβαλλόμενη με την παρούσα προσφυγή απόφαση. Εκείνο που κρίθηκε και ερμηνεύθηκε ως εξωγενές κριτήριο από το Δικαστήριο ήταν η σύνδεση στην οποία οι καθ'ων η αίτηση προέβησαν στην ακυρωθείσα στην προσφυγή 258/2006 απόφασή τους, των σχεδίων υπηρεσίας των προηγούμενων θέσεων, ήτοι Επόπτη Γ, Β και Α και κατ' επέκταση των προσόντων που απαιτούνταν για τις εν λόγω θέσεις με την υπό πλήρωση θέση για την οποία το μόνο που απαιτείτο ήταν τριετής τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Επόπτη Α.
(γ) Στην ενδιάμεση απόφαση του στα πλαίσια της προσφυγής 258/2006, το Δικαστήριο, σε αντίθεση με την εισαγωγή στην εκεί προσβαλλόμενη κρίση των καθ'ων η αίτηση εξωγενών κριτηρίων, δεν προέβη σε οποιοδήποτε εύρημα αναφορικά με την αρχαιότητα των υποψηφίων. Η σχετική με την αρχαιότητα των υποψηφίων αναφορά στην απόφαση του Δικαστηρίου, έγινε αποκλειστικά στα πλαίσια παράθεσης των γεγονότων που περιβάλλουν την υπόθεση και η επανάληψη ουσιαστικά του περιεχομένου του σχετικού πρακτικού των καθ'ων η αίτηση με σκοπό την εισαγωγή του αναγνώστη στα γεγονότα της υπόθεσης.
Προτού ασχοληθώ με την ουσία των επί του προκειμένου αντίστοιχων επιχειρημάτων, θεωρώ σκόπιμο να παραθέσω, σε γενικές βέβαια γραμμές, πρώτο, το νομικό πλαίσιο εντός του οποίου διενεργείται η επανεξέταση, όπως και τις αρχές που διέπουν την εφαρμογή του δεδικασμένου και δεύτερο, το θεσμικό πλαίσιο που διέπει την παρούσα περίπτωση.
Στόχος της Διοίκησης κατά την επανεξέταση δεν πρέπει να είναι άλλος από τη θεραπεία μόνο των σημείων εκείνων που κρίθηκαν τρωτά από το ακυρωτικό Δικαστήριο. Αναφορικά με τα υπόλοιπα σημεία, η Διοίκηση διατηρεί ελεύθερη κρίση. Η δυνατότητα του διοικητικού οργάνου να επαναδιερευνά, εκεί βέβαια όπου διαπιστώνεται λόγος για μια τέτοια ενέργεια, δεν επηρεάζεται από το γεγονός της επανεξέτασης. Ο τρόπος δε με τον οποίο η Διοίκηση συμμορφώνεται, ανάγεται στη διακριτική της ευχέρεια και αυτό που διαφέρει είναι το αποτέλεσμα της επανεξέτασης. Όμως, τα δεδομένα, νομικά και πραγματικά, όπως αυτά ίσχυαν κατά τον ουσιώδη χρόνο, δεν μπορεί να μεταβληθούν. (Βλ. Ρένος Ναζίρης ν. Ρ.Ι.Κ. (2007) 3 Α.Α.Δ. 38 και την εκεί νομολογία στην οποία το Δικαστήριο παραπέμπει).
Οι αρχές που διέπουν το δεδικασμένο στο διοικητικό δίκαιο δεν διαφέρουν από τις αρχές που το διέπουν στο αστικό δίκαιο (βλέπε Pieris v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1054 και Γεωργίου ν. Δημοκρατίας (1995) 3 Α.Α.Δ. 349). Σκοπός των αρχών του δεδικασμένου δεν είναι άλλος από την αποτροπή της διαιώνισης των διαφορών και της διαφύλαξης της ασφάλειας του δικαίου. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την αποτροπή αναθεώρησης των ζητημάτων που έχουν κριθεί. Έχει νομολογηθεί πως η εφαρμογή των αρχών του δεδικασμένου προϋποθέτει την ύπαρξη τελεσίδικης κρίσης, την ύπαρξη ταύτισης και ιδιότητας διαδίκων και την ύπαρξη ταύτισης επίδικων θεμάτων (βλέπε Δημοκρατία ν. Κοντογιώργη (2000) 3 Α.Α.Δ. 625).
Αναφορικά με το θεσμικό πλαίσιο που τυγχάνει εφαρμογής στην παρούσα περίπτωση επισημαίνω τα εξής:
Στις 28/12/2005 που προήχθη για πρώτη φορά το Ε.Μ. τελούσαν σε ισχύ οι πρόνοιες του περί Συμβουλίου Αμπελοοινικών Προϊόντων Νόμου 61(Ι)/2004. Οι εν λόγω πρόνοιες ίσχυαν και στις 28/11/2007 που με την προσβαλλόμενη απόφαση των καθ'ων η αίτηση, το Ε.Μ. προήχθη για δεύτερη φορά. Οι Κανονισμοί όμως που ίσχυαν τόσο κατά την πρώτη φορά όσο και κατά τη δεύτερη φορά της προαγωγής του Ε.Μ., ήταν αυτοί που ίσχυαν πριν τη θέσπιση του Νόμου 61(Ι)/2004 και συγκεκριμένα οι Κανονισμοί που είχαν εκδοθεί δυνάμει του άρθρου 13(1)(β) των περί Ρυθμίσεως και Ελέγχου της Βιομηχανίας Αμπελουργικών Προϊόντων Νόμων του 1965-1973. Οι εν λόγω Κανονισμοί διατηρήθηκαν εν ζωή, παρά τη θέσπιση του Νόμου 61(Ι)/2004, μέχρι τις 7/12/2007 που τέθηκαν σε ισχύ οι νέοι Κανονισμοί που εκδόθηκαν δυνάμει του Νόμου 61(Ι)/2004, με ρητές πρόνοιες του άρθρου 27(3) του Νόμου 61(Ι)/2004 και του άρθρου 61(2) των Κανονισμών που εκδόθηκαν δυνάμει του εν λόγω Νόμου, τις οποίες και παραθέτω αυτούσιες:
"27.-(3) Οποιοσδήποτε κανονισμός, διάταγμα, γνωστοποίηση, οδηγία, έντυπο ή άλλη πράξη, η οποία ίσχυε αμέσως πριν από την έναρξη της ισχύος του παρόντος Νόμου, έχει εκδοθεί δυνάμει του καταργηθέντος Νόμου και αφορά οποιοδήποτε ζήτημα, για το οποίο το Υπουργικό Συμβούλιο ή το Συμβούλιο Αμπελοοινικών Προϊόντων έχει εξουσία δυνάμει του παρόντος Νόμου για να εκδίδει κανονισμούς ή διατάγματα ή γνωστοποιήσεις ή να παρέχει οδηγίες ή επιβάλλει όρους ή περιορισμούς, ισχύει ως αν είχε εκδοθεί, παρασχεθεί ή επιβληθεί δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου, στην έκταση που δεν αντίκειται στις πιο πάνω διατάξεις, μέχρι να ανακληθεί ή τροποποιηθεί από το Υπουργικό Συμβούλιο, τον Υπουργό ή το Συμβούλιο."
"61.-(1) Τηρουμένων των διατάξεων των παραγράφων (2), (3) και (4), οι περί Συμβουλίου Αμπελουργικών Προϊόντων (Όροι Υπηρεσίας των Υπαλλήλων του Συμβουλίου) Κανονισμοί του 1976 και 1990 καταργούνται.
(2) Οποιαδήποτε διαδικασία πλήρωσης θέσης, που εκκρεμεί ενώπιον του Διοικητικού Συμβουλίου κατά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος των παρόντων Κανονισμών, θα συνεχίσει και θα ολοκληρωθεί με βάση τις διατάξεις των περί Συμβουλίου Αμπελουργικών Προϊόντων (Όροι Υπηρεσίας των Υπαλλήλων του Συμβουλίου) Κανονισμών του 1976 και 1990."
Οι σχετικές με την αρχαιότητα των υποψηφίων για προαγωγή πρόνοιες των Κανονισμών που ίσχυαν κατά τον ουσιώδη χρόνο της επανεξέτασης, στο βαθμό και την έκταση που μας αφορούν, είναι αυτές του άρθρου 17(7) των εν λόγω Κανονισμών οι οποίες έχουν ως εξής:
"17.-(7) ....................
«προηγουμένη αρχαιότης» σημαίνει αρχαιότητα των υπαλλήλων εν τη θέσει ή τάξει η οποία κατείχετο υπ' αυτών αμέσως προ της εισόδου των εις την παρούσαν αυτών θέσιν ή τάξιν, εάν δε η τοιαύτη αρχαιότης είναι η αυτή, η προηγουμένη αρχαιότης κρίνεται διά της αυτής μεθόδου εφαρμοζομένης αναδρομικώς μέχρι των πρώτων διορισμών των υπαλλήλων εις την υπηρεσίαν. Εν η περιπτώσει η αρχαιότης εις τους πρώτους διορισμούς είναι η αυτή, η προηγουμένη αρχαιότης κρίνεται βάσει της ηλικίας των υπαλλήλων."
Επανέρχομαι τώρα στην παρούσα προσφυγή.
Αναφορικά με τη θέση του αιτητή ότι οι καθ'ων η αίτηση προέβησαν στη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης, χωρίς οποιαδήποτε αναφορά στην ακυρωτική απόφαση του Δικαστηρίου στην προσφυγή 258/2006, παρατηρώ τα εξής: Όντως στο πρακτικό ημερομηνίας 28/11/2007 δεν γίνεται οποιαδήποτε αναφορά στην ακυρωτική απόφαση του Δικαστηρίου. Όμως της εν λόγω συνεδρίας είχε προηγηθεί η συνεδρία ημερομηνίας 7/11/2007, το πρακτικό της οποίας επισυνάπτεται στη γραπτή αγόρευση των συνηγόρων των καθ'ων η αίτηση ως Παράρτημα Β1. Από το περιεχόμενο του προκύπτει με σαφήνεια ότι οι καθ'ων η αίτηση είχαν ενημερωθεί από το Διευθυντή για την ακυρωτική απόφαση του Δικαστηρίου, και έτυχαν πληροφόρησης αναφορικά με το περιεχόμενο γνωμάτευσης των νομικών συμβούλων τους, σχετικής με την εν λόγω απόφαση και τις συνέπειες της, με αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, να αποφασίσουν να προχωρήσουν «εξ υπαρχής σε νέα διαδικασία», σχετικά με την πλήρωση της θέσης. Ως εκ τούτου, η συγκεκριμένη θέση του αιτητή δεν με βρίσκει σύμφωνο και απορρίπτεται.
Αναφορικά με τη θέση του αιτητή ότι η σύνθεση της καθ'ης η αίτηση κατά τη λήψη της προσβαλλόμενης με την παρούσα προσφυγή απόφασης ήταν διαφορετική από τη σύνθεση της καθ'ης η αίτηση που έλαβε την απόφαση που ακυρώθηκε στα πλαίσια της προσφυγής 258/2006, περιορίζομαι να επισημάνω ότι η σύνθεση του συλλογικού οργάνου δεν αποτελεί στοιχείο του νομικού και/ή πραγματικού καθεστώτος το οποίο ίσχυε κατά το χρόνο της ακυρωθείσας πράξης και συνεπώς η σύνθεση μπορούσε να μεταβληθεί (βλ. Σαμουήλ ν. Αρχής Βιομηχανικής Κατάρτισης Κύπρου (2003) 3 Α.Α.Δ. 513).
Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι οι καθ'ων η αίτηση, ενήργησαν κατά την επανεξέταση, κατά παράβαση της αρχής του δεδικασμένου. Εξέτασα τα επί του προκειμένου αντίστοιχα επιχειρήματα. Για τους πιο κάτω λόγους η συγκεκριμένη θέση του αιτητή δεν με βρίσκει σύμφωνο.
Τα συγκεκριμένα προσόντα του αιτητή κρίθηκαν μεν στα πλαίσια της προσφυγής 258/2006 ως εξωγενή κριτήρια που καθιστούσαν την εκεί προσβαλλόμενη απόφαση τρωτή, όμως κρίθηκαν ως τέτοια γιατί οι καθ'ων η αίτηση τα θεώρησαν συναφή προς τα καθήκοντα της θέσης, λαμβάνοντας υπόψη τα σχέδια υπηρεσίας των προηγούμενων κατώτερων θέσεων, ήτοι των θέσεων Επόπτη Γ, Επόπτη Β και Επόπτη Α, ενώ τα προσόντα του αιτητή αξιολογούμενα με βάση τα ίδια σχέδια υπηρεσίας κρίθηκαν μη συναφή με τα καθήκοντα της θέσης. Κατά συνέπεια, εκείνο που στην πραγματικότητα κρίθηκε και ερμηνεύθηκε ως εξωγενές κριτήριο από το Δικαστήριο, και αναφορικά με το οποίο τυγχάνει εφαρμογής η αρχή του δεδικασμένου, ήταν η από τους καθ'ων η αίτηση σύνδεση των σχεδίων υπηρεσίας των προηγούμενων θέσεων και κατ' επέκταση των προσόντων που απαιτούνταν για τις εν λόγω θέσεις, με την υπό πλήρωση θέση για την οποία το μόνο που απαιτείτο ήταν τριετής τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Επόπτη Α. Όπως πολύ ορθά επισημαίνουν στη γραπτή τους αγόρευση οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των καθ'ων η αίτηση, «το γεγονός ότι το υπό κρίση προσόν τύγχανε να απαιτείται στις προηγούμενες θέσεις όπως και σε σωρείαν άλλων θέσεων, δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να κριθεί ως συναφές και με τη θέση του Ανώτερου Επόπτη, ανεξάρτητα αν ζητείτο ή όχι στις προηγούμενες θέσεις . Το εν λόγω προσόν δεδομένου ότι ήταν απαιτούμενο προσόν για τις προηγούμενες θέσεις, θα έπρεπε να το κατέχει και ο αιτητής». Σαν αποτέλεσμα η υπό στοιχείο (α) εισήγηση του ευπαίδευτου συνήγορου του αιτητή δεν με βρίσκει σύμφωνο και απορρίπτεται.
Ο αιτητής ισχυρίζεται επίσης ότι οι καθ'ων η αίτηση ενήργησαν κατά παράβαση της αρχής του δεδικασμένου και ως προς την αρχαιότητα. Ούτε η εν λόγω θέση με βρίσκει σύμφωνο. Μια απλή ανάγνωση της ακυρωτικής απόφασης που εκδόθηκε στα πλαίσια της προσφυγής 258/2006 είναι πιστεύω αρκετή για να οδηγήσει στη διαπίστωση που εισηγούνται και οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των καθ'ων η αίτηση. Δηλαδή, στη διαπίστωση ότι το Δικαστήριο δεν προέβη σε τελεσίδικη κρίση ως προς την αρχαιότητα των υποψηφίων. Η σχετική με την αρχαιότητα αναφορά στην ακυρωτική απόφαση του Δικαστηρίου έγινε αποκλειστικά στα πλαίσια παράθεσης των γεγονότων που περιβάλλουν την υπόθεση. Και ως πολύ ορθά επισημαίνουν οι συνήγοροι των καθ'ων η αίτηση, η επανάληψη του περιεχομένου του σχετικού πρακτικού από το Δικαστήριο σκοπό είχε την εισαγωγή του αναγνώστη στα γεγονότα της υπόθεσης. Ως αποτέλεσμα και η εν λόγω εισήγηση του αιτητή απορρίπτεται.
Η προσβαλλόμενη απόφαση στερείται αιτιολογίας - Είναι αποτέλεσμα κατάχρησης εξουσίας και παραβιάζει τις αρχές της ίσης μεταχείρισης
Είναι η θέση του αιτητή ότι οι καθ'ων η αίτηση αναιτιολόγητα, καταχρηστικά και κατά παράβαση των αρχών της ίσης μεταχείρισης, αγνόησαν τα προσόντα του, μεταξύ των οποίων και το γεγονός ότι υπερέχει του Ε.Μ. σε αρχαιότητα, ενώ παράλληλα έκριναν τα ακαδημαϊκά προσόντα του Ε.Μ. συναφή προς τη θέση προαγωγής και έδωσαν σε αυτά βαρύτητα.
Σύμφωνα με τους ισχύοντες κατά τον ουσιώδη χρόνο Κανονισμούς και συγκεκριμένα σύμφωνα με τις διατάξεις του Κανονισμού 17(7), η αρχαιότητα υπαλλήλων που διορίζονται ταυτόχρονα, σε μια θέση, όπως είναι και η περίπτωση μας, κρίνεται με βάση την προηγούμενη αρχαιότητα και όπου δεν υπάρχει προηγούμενη αρχαιότητα, όπως και πάλι η περίπτωση μας, με βάση την ηλικία τους. Προηγούμενη υπηρεσία η οποία αφορά έκτακτη απασχόληση στο Συμβούλιο δεν λαμβάνεται υπόψη.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι αλήθεια ότι στην προσβαλλόμενη απόφαση κάτω από την ενότητα «Αρχαιότητα», δεύτερη παράγραφος, οι καθ'ων η αίτηση, με αναφορά στη συνολική περίοδο υπηρεσίας του Ε.Μ. στη θέση έκτακτου επόπτη, η οποία είναι μεγαλύτερης διάρκειας από την αντίστοιχη του αιτητή, καταλήγουν ότι το Ε.Μ. υπερέχει του αιτητή σε αρχαιότητα.
Από την άλλη όμως, κάτω από την ίδια ενότητα της προσβαλλόμενης απόφασης (τρίτη παράγραφος) και στο στάδιο της συνεκτίμησης όλων των ενώπιον τους στοιχείων, οι καθ'ων η αίτηση αναφέρουν ότι το Ε.Μ. «υπερέχει των άλλων δύο υποψηφίων σε συνολική υπηρεσία στο Συμβούλιο». Επομένως αυτό που είχε συνεκτιμηθεί μαζί με τα άλλα νόμιμα στοιχεία κρίσεως και είχε προσμετρήσει υπέρ του Ε.Μ., ήταν η συνολική υπηρεσία των υποψηφίων και όχι η αρχαιότητα.
Το συγκεκριμένο στοιχείο είναι νόμιμο στοιχείο κρίσεως και αποτελεί στοιχείο το οποίο προσφέρει νομική στήριξη στην προσβαλλόμενη απόφαση. Αυτό γιατί επαυξάνει την πείρα έστω και αν πρόκειται για υπηρεσία σε προσωρινή θέση (Δημοκρατία ν. Χ. Μιχαηλίδης (2002) 3 Α.Α.Δ. 646), η οποία - πείρα - αποτελεί συστατικό στοιχείο της αξίας (Δημοκρατία ν. Αγγελή (1999) 3 Α.Α.Δ. 161 και Νικολαΐδης ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 286). Επομένως, έστω και αν η αναφορά στην αρχαιότητα ήταν αδόκιμη, η τρίτη παράγραφος της απόφασης προσφέρει επαρκή νομική στήριξη στην προσβαλλόμενη απόφαση (βλ. Papadopoulos v. Republic (1968) 3 C.L.R. 662, Akinita Anthoupolis Limited and other v. The Republic (1980) 3 C.L.R. 296, Voulpioti v. The Republic (1974) 3 C.L.R. 313 και Δήμος Αγίας Νάπας ν. Μαυρουδή (2003) 3 Α.Α.Δ. 543).
Σαν αποτέλεσμα όλων των πιο πάνω η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα €1.200 υπέρ των καθ'ων η αίτηση. Η επίδικη πράξη επικυρώνεται σύμφωνα με το άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Α. ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ,
Δ.
/ΔΓ