ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 440/98.

ΕΝΩΠΙΟΝ: Π. ΚΑΛΛΗ, Δ.

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.

Μεταξύ:

Σωκράτη Σωκράτους,

Αιτητή

και

Κυπριακής Δημοκρατίας δια

της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών,

Καθ΄ ων η αίτηση.

__________________

15 Νοεμβρίου, 1999.

Για τον αιτητή: Α. Πετουφάς.

Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Α. Μαππουρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄

εκ μέρους του Γεν. Εισ.

__________________

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Ο αιτητής είναι ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου με αρ. εγγραφής LK 345 (το όχημα) το οποίο ήταν αδειούχο αγροτικό ταξί στο χωριό Μουτουλλάς. Στις 20.4.94 υπέβαλε αίτηση στην Αρχή Αδειών "για χορήγηση άδειας οδικής χρήσης Ταξί Αστικής Τροχαίας Περιοχής" με έδρα τη Λευκωσία σε σχέση με το πιο πάνω όχημα.

Στο άνω μέρος της αίτησης αναφέρετο: "Από αγροτικό ταξί σε αστικό". Η Παγκύπρια Ομοσπονδία Βιοτεχνών Επαγγελματιών Καταστηματαρχών (ΠΟΒΕΚ) υπέβαλε ένσταση εναντίον της χορήγησης της αιτηθείσας άδειας" (βλ. επιστολή της ημερ. 19.5.95). Υποστήριξε ότι πέραν του προβλήματος που δημιουργείται στα αστικά ταξί Λευκωσίας αμέσως "δημιουργείται και ανάγκη για το χωριό Μουτουλλά" και έτσι βοηθείται ο πληθωρισμός.

Η πιο πάνω αίτηση του αιτητή εξετάστηκε από την Αρχή Αδειών κατά τη συνεδρία της ημερ. 23.10.96. Ενώπιον της τέθηκαν η πιο πάνω ένσταση της ΠΟΒΕΚ και έκθεση του Επαρχιακού Ελεγκτή Μεταφορών ημερ. 20.5.95 με θέμα "Αίτηση ημερ. 20.4.94 για τη χορήγηση άδειας αστικού ταξί Λευκωσίας για το αγροτικό ταξί με αρ. εγγραφής LK 345, έδρα Μουτουλλάς (προσωρινή άδεια μόνιμη το Ξερό). Στην έκθεση αναφέρεται:

"Ο αιτητής είναι εκτοπισμένος από την Κατωκοπιά και τώρα κάτοικος Μουτουλλά. Δήλωσε όμως ότι έχει διαζευχθεί με τη σύζυγο του και θα κατοικήσει στη Λευκωσία. Είναι ιδιοκτήτης και των πιο κάτω οχημάτων:

1. VC 656 αγροτικό ταξί, έδρα Μουτουλλάς.

2. ΑΒΡ 709 τουριστικό λεωφορείο.

Ο Μουτουλλάς έχει ακόμα δύο αγροτικά ταξί (VC 656 και VQ 699). Ο αιτητής υπέβαλε και αίτηση για τη χορήγηση νέας άδειας αστικού ταξί με χώρο στάθμευσης τη Λευκωσία."

Κατά την πιο πάνω συνεδρία της Αρχής Αδειών ο αιτητής δήλωσε ότι είναι παντρεμένος/χωρισμένος και πρόσφυγας από την Κατοκωπιά και ότι στο Μουτουλλά υπάρχουν δύο αδειούχα αγροτικά ταξί. Σε ερώτηση του Προέδρου της Αρχής Αδειών κατά πόσο σε περίπτωση που του χορηγηθεί άδεια για μετατροπή του αγροτικού του ταξί με αρ. εγγραφής LK 345 θα εξακολουθεί να ενδιαφέρεται και για τη χορήγηση νέας άδειας ο αιτητής απάντησε: "Σίγουρα θα είμαι ικανοποιημένος αν μου μετατρέψετε την αγροτική μου άδεια σε αστική".

Η Αρχή Αδειών, στη συνεδρία της ημερ. 25.6.97, αποφάσισε την απόρριψη της αίτησης του αιτητή. Παραθέτω την απόφαση της:

"Η Αρχή Αδειών έχουσα υπόψη της όλα τα ενώπιον της στοιχεία καθώς επίσης και τον Περί Ρυθμίσεως της Τροχαίας Μεταφοράς Νόμο 9/82 και συγκεκριμένα τα άρθρα 7(1) και 9(1) (4) από τα οποία προκύπτει ότι ο Νόμος ρυθμίζει τις κατηγορίες οχημάτων κατά διάφορους τρόπους ανάλογα με τη χρήση τους και δεν επιτρέπει την αντικατάσταση με άλλη κατηγορία οχημάτων (σχετικές είναι οι αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου Eteria Metaforon Aheritou Ltd v. The Review Licensing Authority (1987) 3 C.L.R. 1693 και Αντώνη Παπαδόπουλου ν. Δημοκρατίας της Κύπρου μέσω Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών, Υποθ. 421/88/10.6.91), κατέληξε στο συμπέρασμα ότι κωλύεται νομικά να ικανοποιήσει το αίτημα του αιτητού και ως εκ τούτου απορρίπτεται το αίτημα του".

Ο αιτητής άσκησε ιεραρχική προσφυγή εναντίον της πιο πάνω απόφασης. Καθώς αναφέρεται στο σχετικό έντυπο οι λόγοι για υποστηριξη της Ιεραρχικής Προσφυγής είναι οι εξής: "Είμαι πρόσφυγας. ΄Ημουν παντρεμένος στον Μουτουλλά. Τώρα είμαι διαζευγμένος και θέλω να μετακομίσω στη Λευκωσία λόγω έλλειψης εργασίας".

Η ιεραρχική προσφυγή εξετάστηκε από την Αναθεωρητική Αρχή Αδειών κατά τη συνεδρία της ημερ. 28.1.1998 στην παρουσία του τότε δικηγόρου του αιτητή, ο οποίος ανέφερε: "Είναι προσωρινή άδεια με έδρα το Μουτουλλά. Δεν υπάρχει δουλειά και ζητώ να το μεταφέρω στη Λευκωσία διότι προτίθεται ο πελάτης μου να μετοικήσει στη Λευκωσία".

Ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών τέθηκαν η πιο πάνω έκθεση του Επαρχιακού Ελεγκτή Μεταφορών, τα πρακτικά της πιο πάνω συνεδρίας της Αρχής Αδειών ημερ. 23.10.96 καθώς και η απόφαση της.

Με την πιο κάτω απόφαση της ημερ. 13.3.98 ("η προσβαλλόμενη απόφαση") η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών απέρριψε την ιεραρχική προσφυγή:

"................................. ............................................

Κατά την ακρόαση της προσφυγής ο συνήγορος του προσφεύγοντα δεν αμφισβήτησε τους λόγους που η Αρχή Αδειών απέρριψε την αίτηση του, περιορίστηκε στο γεγονός ότι ο προσφεύγων προτίθεται να μετοικήσει στη Λευκωσία και γι΄ αυτό το λόγο ζητά να μεταφερθεί προσωρινά η άδεια στην αστική τροχαία περιοχή Λευκωσίας για το αγροτικό ταξί με αρ. LK 345.

Ο λόγος που πρόβαλε ο προσφεύγων ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών δεν είναι αρκετός από μόνος του για να δικαιολογηθεί η χορήγηση μιας τέτοιας άδειας στην αστική τροχαία περιοχή Λευκωσίας, εξάλλου η πιο πάνω άδεια χορηγήθηκε για συγκεκριμένο σκοπό δηλαδή γαι την εξηπηρέτηση των αναγκών της κοινότητας Μουτουλλά. Πέραν τούτου, εξετάζοντας εξυπαρχής την υπόθεση και με βάση των όσων έχουν λεχθεί κατά την ακρόαση της προσφυγής η Αρχή απορρίπτει την προσφυγή γιατί δε θεωρεί ότι είναι προς το δημόσιο συμφέρο να χορηγήσει άδεια αστικού ταξί σε αδειούχα αγροτικά ταξί χωρίς μια τέτοια αίτηση να εξεταστεί με τις υπόλοιπες αιτήσεις που εκκρεμούν για χορήγηση άδειας αστικού ταξί της αστικής τροχαίας περιοχής Λευκωσίας.

Ως εκ τούτου η προσφυγή απορρίπτεται και η απόφαση της Αρχής Αδειών επικυρώνεται".

Με την παρούσα προσφυγή επιδιώκεται η ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης.

Οι λόγοι ακύρωσης:

Ο αιτητής ισχυρίσθηκε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε "κατόπιν πλάνης περί τα πράγματα" γιατί:

(1) Δεν γίνεται καμιά έρευνα για την ύπαρξη ή μη αναγκών και υπάρχει

ως εκ τούτου έλλειψη δέουσας έρευνας.

(2) Καμιά εξέταση δεν έγινε από το Αρμόδιο Διοικητικό ΄Οργανο αναφορικά

με τα πραγματικά γεγονότα για τη χορήγηση μιας τέτοιας άδειας και ως εκ τούτου το συμπέρασμα της καθ΄ ης η αίτηση είναι αυθαίρετο.

(3) Δεν λήφθηκε υπόψη ότι η αρχική άδεια για το "εν λόγω αγροτικό ταξί εχορηγήθη δια τις ανάγκες του κατεχόμενου σήμερα χωριού Ξερό και

εν συνεχεία μετεφέρθη προσωρινά δια να καλύψει τις ανάγκες του χωριού

Μουτουλλά".

Οι εξουσίες της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών διέπονται από το άρθρο 4(4) του περί Ρυθμίσεως της Τροχαίας Μεταφοράς Νόμου του 1982 (Νόμος 9/82) όπως αυτό έχει εισαχθεί από το άρθρο 4 του Νόμου 84/84 και τροποποιηθεί από το άρθρο 4(1) του Νόμου 16(Ι)/96.

Στο άρθρο 4(4) του Νόμου 84/84 το οποίο έχει καταργηθεί από το Νόμο 16(Ι)/96, υπήρχαν πρόνοιες παρόμοιες με εκείνες των παραγράφων (α) και (β) του εδαφίου (4) του άρθρου 4 του Νόμου 16(Ι)/96. Υπήρχαν επίσης οι πιο κάτω πρόνοιες (βλ. άρθρα 4(4) (γ), (δ), (ε) και (5)):

"4(4) Η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών δύναται να εκδώσει μιαν των ακολούθων αποφάσεων:

(α) .................................................. .....................................

(β) .............................................................................. .........

(γ) να τροποποιήση την προσβληθείσαν απόφασιν.

(δ) να προβή η ιδία εις έκδοσιν νέας αποφάσεως εις

αντικατάστασιν της προσβληθείσας.

(ε) να παραπέμψη την υπόθεσιν εις την αρχήν αδειών, διατάττουσα ταύτην να προβή εις ωρισμένην

ενέργειαν.

(5) Η αναθεωρητική αρχή αδειών κατά την λήψιν μιας των εν ταις παραγράφοις (δ) και (ε) του προηγούμενου εδαφίου αναφερομένων αποφάσεων δύναται να λάβη υπ΄ όψιν και γεγονότα μεταγενέστερα της εκδόσεως της αποφάσεως της αρχής αδειών."

Οι πιο πάνω θέσεις του ευπαίδευτου συνήγορου του αιτητή βρίσκουν έρεισμα στη Νομολογία η οποία είχε διαμορφωθεί με βάση τις πρόνοιες του Νόμου 84/84 οι οποίες έχουν καταργηθεί από το Νόμο 16(Ι)/96 στο βαθμό που υποδεικνύεται πιο πάνω. (Βλ. E. Kyriakou v. The Republic (1986) 3 C.L.R. 1207, Tsouloftas v. The Republic(1983) 3 C.L.R. 426 στη σελ. 432, Γεωργίου ν. Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών (1991) 4 Α.Α.Δ. 1563 και A. Makris Tourist Service Ltd κ.α. ν. Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 1677). Ωστόσο έχω την άποψη πως ενόψει των προνοιών του άρ. 4(4) του Νόμου 16(Ι)/96 οι οποίες ίσχυαν κατά τον κρίσιμο χρόνο δεν τυγχάνουν εφαρμογής οι σχετικές νομολογιακές θέσεις, οι οποίες - επαναλαμβάνω - έχουν διαμορφωθεί με έρεισμα τις καταργηθείσες διατάξεις του Νόμου 84/84.

Ο Νόμος 16(Ι)/96 έχει περιορίσει δραστικά τις εξουσίες της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών. ΄Εχοντας υπόψη τις πρόνοιες του άρθρου 4(4) (α), (β) και (γ) του Νόμου 16(Ι)/96 θεωρώ πως σε αντίθεση με την προϋπάρχουσα κατάσταση - δυνάμει του Νόμου 84/84 - η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών δεν έχει εξουσία να εξετάσει την υπόθεση από την αρχή ή να προβεί στη διεξαγωγή δικής της έρευνας. Η εξουσία της περιορίζεται στο να επικυρώσει ή να ακυρώσει την προσβληθείσα απόφαση ή να την παραπέμψει στην Αρχή Αδειών για επανεξέταση. Ασκείται αποκλειστικά στη βάση του υλικού που είχε τεθεί ενώπιον της Αρχής Αδειών και στη βάση των λόγων της έφεσης. Οι πρόνοιες της υφιστάμενης νομοθετικής πρόνοιας δεν αφήνουν περιθώρια για διεξαγωγή έρευνας ή λήψη υπόψη στοιχείων τα οποία δεν είχαν τεθεί ενώπιον της Αρχής Αδειών όπως είναι η εισήγηση του αιτητή και όπως προβλεπόταν από το άρθρο 4(5) του Νόμου 84/84 το οποίο έχει καταργηθεί.

Στην ελληνική έννομη τάξη οι ιεραρχικές ή ενδικοφανείς προσφυγές διακρίνονται σε δύο κατηγορίες: (α) νομιμότητας, και (β) ουσίας. Σε περίπτωση κατά την οποία ο νόμος δεν ορίζει ρητά για ουσιαστικό έλεγχο της πράξης, τότε η

ενδικοφανής προσφυγή θεωρείται ότι είναι νομιμότητας (Α. Ι. Τάχου, "Ελληνικό Διοικητικό Δίκαιο, 4η έκδοση, 1993, σελ. 512. Βλ. και Γ. Μ. Παπαχατζή "Σύστημα του Ισχύοντος στην Ελλάδα Διοικητικού Δικαίου", Τόμος Α΄ και Β΄, 6η έκδοση, σελ. 767 , στην οποία υποδεικνύεται ότι πρέπει να ερευνάται "ποιά είναι η έκταση της εξουσίας του ταγμένου από το Νόμο να αποφανθεί επί της ενδικοφανούς προσφυγής").

Στην κρινόμενη περίπτωση η έκταση της εξουσίας της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών προσδιορίζεται σαφώς από το Νόμο - το άρθρο 4(4) του Νόμου 16(Ι)/96.

Αποδοχή των πιο πάνω θέσεων του αιτητή ίσως θα είχε σαν άμεσο αποτέλεσμα την μεταρρύθμιση της πράξης. Μια τέτοια πορεία επιτρέπεται μόνο όπου ο Νόμος με σαφή του διάταξη παρέχει μια τέτοια αρμοδιότητα (Βλ. Παπαχατζή, πιο πάνω). Στην κρινόμενη περίπτωση ο Νόμος δεν παρέχει μια τέτοια αρμοδιότητα.

Με έρεισμα τη θέση της Νομολογίας (βλ. Eteria Metaforon Aheritou Ltd v. The Review Licensing Authority (1987) 3 C.L.R. 1693 και Παπαδοπούλου ν. Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 2068) η Αρχή Αδειών "κατέληξε στο συμπέρασμα ότι κωλύεται νομικά να ικανοποιήσει το αίτημα του αιτητή" και ως εκ τούτου το απέρριψε. Καθώς αναφέρεται στην προσβαλλόμενη απόφαση ο αιτητής "δεν αμφισβήτησε τους λόγους που η Αρχή Αδειών απέρριψε την αίτηση του". ΄Επεται πως η απόφαση της Αρχής Αδειών παρέμεινε άτρωτη και πως η επικύρωση της απόφασης της Αρχής Αδειών με την προσβαλλόμενη απόφαση ήταν καθόλα νόμιμη. Ο σχετικός λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί.

Με άλλο λόγο ακύρωσης ο αιτητής ισχυρίσθηκε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση τυγχάνει αναιτιολόγητη.

΄Εχει νομολογηθεί ότι η αιτιολογία πρέπει να παρέχει στο Δικαστή τα απαραίτητα ειδικά και συγκεκριμένα στοιχεία για τη διακρίβωση της νομιμότητας της. Τότε μόνο είναι νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη η διοικητική πράξη όταν παρέχεται στον ακυρωτικό Δικαστή η δυνατότητα να αντιληφθεί επί τη βάσει ποιών στοιχείων κατέληξε η διοίκηση στο συμπέρασμα που έγινε δεκτό (Βλ. Φράγκου ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2021/27.3.98). Το κατά πόσο μια διοικητική πράξη είναι αιτιολογημένη ή όχι εξαρτάται από τα συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά της (Βλ. Pissas v. Repubic (1974) 3 C.L.R. 476).

Η επάρκεια της αιτιολογίας στην κρινόμενη υπόθεση θα πρέπει να εξετασθεί σε συνάρτηση με τις πιο πάνω εξουσίες της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών, τους λόγους έφεσης και την απόφαση της Αρχής Αδειών. ΄Εχω την άποψη πως η προσβαλλόμενη απόφαση ικανοποιεί τις σχετικές απαιτήσεις της νομολογίας. Περιέχει όλα τα απαραίτητα ειδικά και συγκεκριμένα στοιχεία για τη διακρίβωση της νομιμότητας της. Ο σχετικός λόγος ακύρωσης απορρίπτεται.

Με την απαντητική γραπτή αγόρευση ο αιτητής έχει προβάλει ακόμη ένα λόγο ακύρωσης. Ισχυρίσθηκε ότι έχει παραβιασθεί η Αρχή της Ισότητας γιατί σε άλλες περιπτώσεις, τις οποίες προσδιόρισε, οι καθ΄ ων η αίτηση προχώρησαν στην αντικατάσταση προσφυγικών αγροτικών ταξί με αστικά ταξί. Υποδείχθηκε στον ευπαίδευτο συνήγορο του αιτητή ότι ο πιο πάνω λόγος ακύρωσης δεν έχει περιληφθεί στο δικόγραφο της προσφυγής. Ανέλαβε να εξετάσει κατά πόσο θα υπέβαλλε αίτηση για τροποποίηση του δικογράφου της προσφυγής. Τέτοια αίτηση δεν έχει υποβληθεί. Είναι νομολογημένο ότι μόνο λόγοι δημόσιας τάξης που άπτονται του θεμελίου της δικαιοδοσίας μπορούν να εξεταστούν αυτεπάγγελτα από το Δικαστήριο (Βλ. Δημοκρατία ν. Kassinos Construction Ltd, Α.Ε. 982-983/16.11.90, Δημοκρατία ν. Κουκκουρή κ.α. (1993) 3 Α.Α.Δ. 598, 607, Αριστοτέλους ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 1841/16.9.98, Δημοκρατία ν. Καλυβίτου (1994) 3 Α.Α.Δ. 603 και Καμένος ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 1916/30.1.96). Ο σχετικός λόγος ακύρωσης δεν εγείρει θέμα δημοσίας τάξεως. Ακολουθεί πως δεν μπορεί να εξεταστεί εφόσο δεν έχει περιληφθεί στο δικόγραφο της προσφυγής και απορρίπτεται.

Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή απορρίπτεται. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται στην ολότητά της με έξοδα £300.

 

 

 

 

 

 

 

Π. ΚΑΛΛΗΣ,

Δ.

 

 

 

 

 

 

 

/ΕΑΠ.

 

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο