|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2006) 3 ΑΑΔ 1
13 Ιανουαρίου, 2006
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΚΡΟΝΙΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στές]
ΘΕOΔΩΡΟΣ ΧΩΡΑΤΤAΣ,
Εφεσείων-Αιτητής,
v.
ΕΠΙΤΡΟΠHΣ ΣΙΤΗΡΩΝ ΚYΠΡΟΥ,
Εφεσιβλήτων-Καθ' ων η αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 3641)
Ακυρωτική Απόφαση Ανωτάτου Δικαστηρίου ― Επανεξέταση ― Υποχρέωση συμμόρφωσης βάσει του Άρθρου 146.5 του Συντάγματος ― Διακοπή της διαδικασίας προαγωγών κατά την επανεξέταση μετά από δύο ακυρωτικές αποφάσεις παράνομη ― Παραβιάστηκε η Συνταγματική υποχρέωση προς συμμόρφωση με την ακυρωτική απόφαση ― Η επανεξέταση θα έπρεπε να ολοκληρωθεί και να οδηγήσει σε προαγωγή του καταλληλότερου υποψηφίου.
Μετά από δύο ακυρωτικές αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου η Επιτροπή Σιτηρών Κύπρου διέκοψε τη διαδικασία των προαγωγών στα πλαίσια επανεξέτασης με σκοπό την επαναπροκήρυξη. Πρωτόδικα η προσφυγή του εφεσείοντος απορρίφθηκε λόγω έλλειψης εννόμου συμφέροντος και ακολούθησε η παρούσα έφεση.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, κάνοντας δεχτή την έφεση, αποφάσισε ότι:
Η διαδικασία που ακολούθησε η Επιτροπή παραβιάζει την υποχρέωση της να συμμορφωθεί με τις ακυρωτικές αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, όπως επιβάλλει το Άρθρο 146.5 του Συντάγματος. Η Επιτροπή όφειλε να επανεξετάσει το ζήτημα πλήρωσης των θέσεων και μέσα σε αυτή τη διαδικασία να αξιολογήσει τα προσόντα των υποψηφίων και να αιτιολογήσει την απόφαση της να διορίσει ή μη κάποιο ο οποίος είχε τα προσόντα και να απορρίψει άλλους οι οποίοι, κατά τη γνώμη της, δεν τα είχαν δίδοντας έτσι σε όλους τους υποψήφιους τη δυνατότητα να προσβάλουν, καθώς έχουν δικαίωμα, την όποια απόφαση της Επιτροπής.
Η υπόθεση Matsoukari δεν εφαρμόζεται σ' αυτή που εξετάζεται. Σε εκείνη την υπόθεση δεν προχώρησε η διαδικασία πλήρωσης της θέσης ενώπιον της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας. Είχεν αποσυρθεί η πρόταση για πλήρωση της θέσης από το αρμόδιο τμήμα. Και παρόλον τούτο το δικαστήριο είπε πως, αν η διαδικασία πλήρωσης της θέσης βρισκόταν σε προχωρημένο στάδιο δεν θα μπορούσε να αποσυρθεί η πρόταση από το αρμόδιο όργανο. Στην υπόθεση που εξετάζεται όχι μόνο συμπληρώθηκε η διαδικασία προαγωγής, αλλά ακυρώθηκε και δύο φορές από το Ανώτατο Δικαστήριο. Όφειλε επομένως η Επιτροπή να προχωρήσει με τον τρόπο που υποδείχθηκε πιο πάνω.
Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενη Υπόθεση:
Matsoukari v. Republic a.o. (1986) 3 C.L.R. 1469.
Έφεση.
Έφεση από τον αιτητή εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Yπ. Aρ. 308/2002), ημερ. 23/5/2003 με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή του.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Εφεσείοντα.
Ν. Παρτασίδου για Γ. Τριανταφυλλίδη, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΔIKAΣTHPIO: Την ομόφωνη απόφαση του δικαστηρίου θα δώσει ο Αρτεμίδης, Π..
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Η Επιτροπή Σιτηρών Κύπρου ιδρύθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο, σύμφωνα με το άρθρο 4(1) του περί Επιτροπής Σιτηρών Κύπρου, Νόμου Κεφ. 68 όπως τροποποιήθηκε μεταγενέστερα. Μέσα στις εξουσίες της Επιτροπής, όπως αυτές προβλέπονται στο άρθρο 8, είναι και ο διορισμός Διευθυντή καθώς επίσης και των αναγκαίων υπαλλήλων για την άσκηση των λειτουργιών, αρμοδιοτήτων και δραστηριοτήτων της Επιτροπής.
Η Επιτροπή θέσπισε κανονισμούς δυνάμει του άρθρου 21 του Νόμου, οι οποίοι, μεταξύ άλλων, αναφέρονται και στο διορισμό και προαγωγή υπαλλήλων της Επιτροπής. Ο Κανονισμός 5 προβλέπει για τα καθήκοντα και τις ευθύνες της κάθε θέσης, καθώς και για τα σχέδια υπηρεσίας που καταρτίζονται από την Επιτροπή και εγκρίνονται από το Υπουργικό Συμβούλιο. Ο Κανονισμός 6 διαλαμβάνει, μεταξύ άλλων, πως για να διοριστεί κάποιος σε θέση πρέπει να κατέχει τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα. Ο Κανονισμός 10(2) λέει πως θέση προαγωγής πληρούται χωρίς δημοσίευση, με την προαγωγή υπαλλήλων στον οργανισμό.
Δημιουργήθηκαν δύο κενές θέσεις Επαρχιακού Διευθυντή, για τις οποίες υπήρχαν τριανταέξι υποψήφιοι. Η Επιτροπή επέλεξε δύο υποψήφιους για προαγωγή αλλά το Ανώτατο Δικαστήριο τις ακύρωσε, σε προσφυγές που καταχώρησαν υποψήφιοι, επί τω ότι δεν έγινε η δέουσα έρευνα για την κατοχή ενός από τα προσόντα που προβλέπονται στα σχέδια υπηρεσίας, αυτού της πολύ καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας. (Δες προσφυγές 1008/1999 και 654/2000.)
Η Επιτροπή επελήφθη του ζητήματος στις 4 Φεβρουαρίου, 2002 και αποφάσισε, όπως καταγράφεται στο πρακτικό, να τερματίσει τη διαδικασία πλήρωσης της θέσης για τους λόγους που καταγράφονται στην αιτιολογία της απόφασης και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της (αντιγράφω το βασικό μέρος της αιτιολογίας):
«8.1 Η απόφαση αυτή κατέστη αναγκαία για λόγους δημοσίου συμφέροντος και ιδίως για το συμφέρον της Επιτροπής να πληρώνει τις μόνιμες οργανικές θέσεις στην υπηρεσία της με τους πλέον κατάλληλους λειτουργούς, κατόπιν επιλογής από ένα, όσο το δυνατόν, ευρύτερο φάσμα υποψηφίων.
8.2. Η υποχρέωση και ταυτοχρόνως το δικαίωμα του Διοικητικού Συμβουλίου να επιλέξει τον πλέον κατάλληλο και ικανό υποψήφιο για προαγωγή στη θέση του Επαρχιακού Διευθυντή από ένα ευρύ φάσμα υποψηφίων δεν θα μπορούσε να ασκηθεί εάν προχωρούσε η επανεξέταση με βάση το πραγματικό και νομικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο λόγω αντικειμενικών δυσκολιών.»
Ο εφεσείων, που ήταν ένας από τους υποψήφιους για προαγωγή, προσέβαλε την πιο πάνω απόφαση. Ο συνάδελφος μας όμως απέρριψε την προσφυγή γιατί έκρινε πως δεν είχε έννομο συμφέρον να την προωθήσει. Συμφώνησε προς τούτο με σχετική προδικαστική ένσταση του δικηγόρου της Δημοκρατίας. Στην αιτιολογία της πρωτόδικης απόφασης αναφέρεται πως η προσφυγή στρέφεται κατά πράξης που δεν αφορά τον αιτητή άμεσα και προσωπικά γιατί ο ίδιος είχε μια απλή προσδοκία προαγωγής, καθόσον η Επιτροπή δεν είχε καμιά υποχρέωση να τον επιλέξει για προαγωγή. Γίνεται στην απόφαση αναφορά στην υπόθεση Matsoukari v. Republic and others (1986) 3 C.L.R. 1469, όπου κρίθηκε πως η απόφαση της αρμόδιας, εκεί, αρχής να ανακαλέσει πρόταση πλήρωσης θέσης δεν υπέκειτο σε ακυρωτικό έλεγχο, γιατί δεν επηρέαζε το έννομο συμφέρον του αιτητή, εκτός αν θεωρείτο με βεβαιότητα πως μια τέτοια απόφαση αποσκοπούσε στην παρεμπόδιση της επιλογής του.
Δεν συμφωνούμε με την κρίση που εξέφρασε πρωτοδίκως ο συνάδελφος μας. Εδώ, το Ανώτατο Δικαστήριο ακύρωσε δύο φορές την προαγωγή δύο άλλων υποψηφίων στην επίδικη θέση, για το λόγο που ήδη αναφέραμε. Η Επιτροπή Σιτηρών μετά τις δύο αυτές ακυρωτικές αποφάσεις απευθύνθηκε στο Βρετανικό Συμβούλιο για να έχει τις θέσεις του αναφορικά με διάφορα Αγγλικά πιστοποιητικά, που είχαν επισυνάψει οι υποψήφιοι ως υποστηρικτικά της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής. Η Επιτροπή, αφού αξιολόγησε την απάντηση του Βρετανικού Συμβουλίου, έκρινε πως κανένας από τους υποψήφιους δεν είχε το προσόν της πολύ καλής γνώσης της αγγλικής, εκτός από δύο οι οποίοι, όπως είπε η Επιτροπή, ενδεχομένως να το είχαν λόγω της υπηρεσίας τους στην προηγούμενη θέση, για την οποία απαιτείται το ίδιο προσόν. Διέκοψε όμως τη διαδικασία επιλογής κατάλληλου υποψήφιου για προαγωγή γιατί, όπως δηλώνεται στην απόφαση της Επιτροπής, η επιλογή θα έπρεπε να γίνει, όσο το δυνατό, από ένα ευρύτερο φάσμα υποψηφίων για λόγους δημοσίου συμφέροντος.
Η διαδικασία που ακολούθησε η Επιτροπή παραβιάζει την υποχρέωση της να συμμορφωθεί με τις ακυρωτικές αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, όπως επιβάλλει το Άρθρο 146.5 του Συντάγματος. Η Επιτροπή όφειλε να επανεξετάσει το ζήτημα πλήρωσης των θέσεων και μέσα σε αυτή τη διαδικασία να αξιολογήσει τα προσόντα των υποψηφίων και να αιτιολογήσει την απόφαση της να διορίσει ή μη κάποιο ο οποίος είχε τα προσόντα και να απορρίψει άλλους οι οποίοι, κατά τη γνώμη της, δεν τα είχαν, δίδοντας έτσι σε όλους τους υποψήφιους τη δυνατότητα να προσβάλουν, καθώς έχουν δικαίωμα, την όποια απόφαση της Επιτροπής.
Η υπόθεση Matsoukari δεν εφαρμόζεται σ' αυτή που εξετάζουμε. Σε εκείνη την υπόθεση δεν προχώρησε η διαδικασία πλήρωσης της θέσης ενώπιον της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας. Είχεν αποσυρθεί η πρόταση για πλήρωση της θέσης από το αρμόδιο τμήμα. Και παρόλον τούτο το δικαστήριο είπε πως, αν η διαδικασία πλήρωσης της θέσης βρισκόταν σε προχωρημένο στάδιο δεν θα μπορούσε να αποσυρθεί η πρόταση από το αρμόδιο όργανο. Στην υπόθεση που εξετάζουμε όχι μόνο συμπληρώθηκε η διαδικασία προαγωγής, αλλά ακυρώθηκε και δύο φορές από το Ανώτατο Δικαστήριο. Όφειλε επομένως η Επιτροπή να προχωρήσει με τον τρόπο που υποδείξαμε πιο πάνω.
Η έφεση επιτυγχάνει, η πρωτόδικη απόφαση ακυρώνεται. O εφεσείων δικαιούται στα έξοδα του πρωτοδίκως και εδώ.
H έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.