ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
IN RE CHARALAMBOUS (1986) 1 CLR 319
In re Panicos Efthymiou (1987) 1 CLR 329
THE ATTORNEY-GENERAL OF THE REPUBLIC ν. ENIMEROTIS PUBLISHING CO. LTD. AND OTHERS (1966) 2 CLR 25
EVRIPIDES CHRISTOU ν. THE POLICE (1972) 2 CLR 38
FOURRI & OTHERS ν. REPUBLIC (1980) 2 CLR 152
Ευσταθίου ν. Αστυνομίας (1990) 2 ΑΑΔ 294
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Μιχάλη Χαραλαμπίδη ν. Νικόλαου Κωμοδρόμου, ΠΟΙΝΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 7063., 11 Νοεμβρίου, 2002
Αλέκα Παπακόκκινου (1993) 1 ΑΑΔ 31
Τουβλ. Γίγας Λτδ ν. Ουστά (Αρ.1) (1994) 1 ΑΑΔ 109
Ψύλλας Mιχάλης Aνδρέα ν. Δημοκρατίας (Aρ. 3) (2002) 2 ΑΑΔ 388
KING'S HEAD DEVELOPMENT CO LTD ν. Μιχάλη Πηλέα, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 10807, 31 Μαΐου, 2001
King's Head Development Co Ltd (Pioneer Beach Hotel) ν. Mιχάλη Πηλέα (2001) 1 ΑΑΔ 733
Μιχάλη Ανδρέα Ψύλλα ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση αρ. 7337., 12 Αυγούστου, 2002
Γρηγορίου ν. Τραπέζης Κύπρου Λτδ (1992) 1 ΑΑΔ 1222
Xαραλαμπίδης Mιχάλης ν. Nικόλαου Kωμοδρόμου (2002) 2 ΑΑΔ 522
Τάκη Λευκαρίτη κ.α. ν. LONG BEACH HOTELS LTD κ.α., ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΦΕΣΕΙΣ ΑΡ. 9862 9863, 23.2.00
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ Σ.Α., Πολιτική Αίτηση Αρ. 159/2022, 5/10/2022, ECLI:CY:AD:2022:D377
ΣΥΛΛΟΥΡΗ v. AL JAZEERA κ.α., Πολιτική Aίτηση Αρ. 137/2021, 8/7/2021, ECLI:CY:AD:2021:D305
(1991) 1 ΑΑΔ 35
17 Ιανουαρίου, 1991
[ΠΙΚΗΣ, Δ/στής]
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΙΝ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΔΙ' ΑΔΕΙΑΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕΩΣ ΑΙΤΗΣΕΩΣ ΔΙ' ΕΚΔΟΣΙΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ PROHIBITION ΚΑΙ/Η ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI,
και
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΙΝ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, ΓΕΝΟΜΕΝΗΣ ΥΠΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΠΕΡΙ ΑΝΑΒΟΛΗΣ ΑΚΡΟΑΣΕΩΣ ΤΗΣ ΚΑΤ' ΑΥΤΟΥ ΥΠΟΘΕΣΕΩΣ ΥΠ' ΑΡ. 32889/90.
Προνομιακά Διατάγματα — Αίτηση για παραχώρηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση διαταγμάτων certiorari και/ή prohibition σχετικά με απόφαση του Κακουργοδικείου Λευκωσίας με την οποία απορρίφθηκε αίτημα του Αιτητή για αναβολή της υπόθεσης λόγω απεργίας του δικηγόρου του.
Ο Αιτητής ζήτησε άδεια για να καταχωρήσει αίτηση για έκδοση διαταγμάτων της φύσεως prohibition και/ή certiorari αναφορικά με απόφαση του Κακουργοδικείου Λευκωσίας με την οποία απορρίφθηκε αίτημα του Αιτητή για αναβολή της εκδίκασης της υπόθεσης του μέχρι λύσεως της απεργίας ή αποχής των δικηγόρων Λευκωσίας από ποινικές υποθέσεις. Ο Αιτητής ισχυρίσθηκε ότι η επίδικη απόφαση παρεβίαζε τα άρθρα 25, 27, 30(3) και 12(5) του Συντάγματος.
Αποφασίσθηκε ότι
Η αναβολή υπόθεσης ανάγεται στην διακριτική ευχέρεια του εκδικάζοντος Δικαστηρίου και η απόφαση που λαμβάνεται υπόκειται σε έφεση. Η αναθεώρηση της δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο αίτησης για έκδοση προνομιακού διατάγματος. Αλλά και αν παρεχόταν τέτοια δικαιοδοσία, το αποτέλεσμα θα ήταν απόρριψη της αίτησης για τους λόγους που αναφέρονται στην απόφαση στην υπόθεση Μαγκάκη.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Υποθέσεις που αναφέρθηκαν:
Christou v. Police (1972) 2 C.L.R .38·
Fourris and Others v. Republic (1980) 2 C.L.R. 152·
In re Charalambous (1986) 1 C.L.R. 319·
In re Efthymiou (1987) 1 C.L.R. 329·
Rousos and Another v. Republic (1985) 3 C.L.R. 119·
Ευσταθίου ν. Αστυνομίας (1990)2 Α.Α.Δ. 294·
Attorney -General of the Republic v. Enimerotis Publishing Co Ltd and Others (1966) 2 C.L.R. 25·
Smith v. Paphos Stone C. Estates Ltd and Others (1989) 1 Α.Α.Δ. (E) 499.
Αίτηση.
Αίτηση από το Νίκο Χριστοδούλου για άδεια να καταχωρήσει αίτηση για έκδοση προνομιακού διατάγματος prohibition και/ή certiorari αναφορικά με αίτηση ενώπιον του Κακουργιοδικείου Λευκωσίας για την αναβολή της ακρόασης της υπόθεσης Αρ. 32889/90.
Μ. Ιακώβου, για τον αιτητή.
Cur. adv. vult
ΠΙΚΗΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Ο αιτητής παραπέμφθηκε και στις 8 Ιανουαρίου, 1991, εμφανίστηκε ενώπιον του Κακουργιοδικείου Λευκωσίας για να απαντήσει στην κατηγορία απόπειρας φόνου. Όταν κλήθηκε να απαντήσει στην κατηγορία, ζήτησε την αναβολή της υπόθεσης λόγω απροθυμίας ή αδυναμίας του δικηγόρου τον οποίον επέλεξε να εμφανιστεί και να τον υπερασπίσει, εξ' αιτίας της συνεχιζόμενης απεργίας ή αποχής των δικηγόρων της Λευκωσίας από εμφανίσεις σε ποινικές υποθέσεις. Υποβλήθηκε αίτημα για την αναβολή της υπόθεσης για ακαθόριστο χρονικό διάστημα, "μέχρις ότου λυθεί η απεργία". Το αίτημα ισοδυναμούσε, και έτσι κρίθηκε από το Κακουργιοδικείο, με την επ' αόριστο αναβολή της εκδίκασης της ποινικής υπόθεσης εναντίον του κατηγορουμένου.
Η αποχή των δικηγόρων της Λευκωσίας από εμφανίσεις σε ποινικές υποθέσεις, όπως μνημονεύεται στην απόφαση του Κακουργιοδικείου, άρχισε και συνεχίζεται από τον Οκτώβριο του 1990, χωρίς να παρέχεται οποιαδήποτε ένδειξη για το χρόνο τερματισμού της.
Το Κακουργιοδικείο εξέτασε το αίτημα για αναβολή στο πλαίσιο της διακριτικής ευχέρειας που παρέχεται για την αναβολή ποινικών υποθέσεων από το άρθρο 48 του Περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155. Καθοδηγούμενο από τη νομολογία ως προς το πλαίσιο και τις αρχές που διέπουν την άσκηση της διακριτικής του εξουσίας, το Κακουργιοδικείο αποφάνθηκε ότι το αίτημα ήταν αδικαιολόγητο και το απέρριψε. Στην απόφαση επισημαίνονται οι ορατοί κίνδυνοι για την απονομή της δικαιοσύνης από την επ' αόριστο αναβολή υποθέσεων και αναπόφευκτη εκτροπή από τη συνταγματική τάξη, όπως καθιερώνεται στο άρθρο 30.2 του Συντάγματος, που καθιστά τη διάγνωση της ποινικής ευθύνης του κατηγορουμένου μέσα σε εύλογο χρόνο βασικό εχέγγυο της δικαιοσύνης. Το Κακουργιοδικείο υιοθέτησε την απόφαση στην υπόθεση - αίτηση Μαγκάκη (Αίτηση Αρ. 161/90, η απόφαση δόθηκε στις 6.12.90 και θα δημοσιευτεί στους τόμους των αποφάσεων (1990) 1 Α.Α.Δ.) σε σχέση με τον καθορισμό του πλαισίου μέσα στο οποίο ασκείται η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου για αναβολή ποινικών υποθέσεων, με ιδιαίτερη αναφορά στο συσχετισμό της ανάγκης κατοχύρωσης της δικαστικής λειτουργίας αφενός και της εξασφάλισης των δικαιωμάτων του κατηγορουμένου για ουσιαστική υπεράσπιση που κατοχυρώνει το Σύνταγμα αφετέρου. Στην υπόθεση Μαγκάκη το Δικαστήριο προέβη σε εκτενή θεώρηση των αρχών που προκύπτουν από τη νομολογία και των ευθυνών του Δικαστηρίου για εξασφάλιση της λειτουργικότητας της δικαστικής εξουσίας και των συνταγματικών στόχων που είναι συνυφασμένοι μ' αυτή. (Βλ. Christou v. Police (1972) 2 C.L.R., 38, Fourri & Others v. Republic (1980) 2 C.L.R. 152, In re Charalambous (1986) 1 C.L.R. 319, In re Efthymiou (1987) 1 C.L.R. 329, 333, Rousos v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1437 - Βλέπε επίσης Rousos and Another v. Republic, (1985) 3 C.L.R. 119, και Ευσταθίου ν. Αστυνομίας (1990) 2 Α.Α.Δ. 294).
Η αίτηση του Νίκου Χριστοδούλου, του κατηγορουμένου στην Ποινική Υπόθεση 32889/90, αποβλέπει στην παροχή άδειας για την υποβολή αίτησης για την έκδοση των προνομιακών ενταλμάτων (α) prohibition και (β) certiorari. Με το πρώτο επιζητείται η έκδοση διατάγματος το οποίο να απαγορεύει στο Κακουργιοδικείο Λευκωσίας να συνεχίσει την εκδίκαση της ποινικής υπόθεσης εναντίον του κατηγορουμένου, ενώ με το δεύτερο η ακύρωση και παραμερισμός της απόφασης του Κακουργιοδικείου της 8ης Ιανουαρίου, 1991, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα για αναβολή.
Η απόφαση του Κακουργιοδικείου παραβιάζει, όπως εισηγήθηκε ο κ. Ιακώβου, τις διατάξεις του άρθρου 25, που κατοχυρώνει την επαγγελματική ελευθερία, του άρθρου 27, που κατοχυρώνει το δικαίωμα της απεργίας καθώς και του άρθρου 30, που κατοχυρώνει τα αναφέρετα δικαιώματα του διάδικου για την υπεράσπιση του. Οι πρόνοιες του άρθρου 30.3 είναι συναφείς προς εκείνες του άρθρου 12.5 του Συντάγματος που κατοχυρώνουν τα ελάχιστα δικαιώματα του κατηγορουμένου για την υπεράσπισή του.
Ο κ. Ιακώβου δε φαίνεται να διαφωνεί με το αποτέλεσμα και το σκεπτικό της απόφασης στην αιτητή Μαγκάκη ή το πλαίσιο μέσα στο οποίο ασκείται η διακριτική εξουσία του Δικαστηρίου για την αναβολή ποινικής υπόθεσης. Τουναντίον, εξέφρασε τη συμφωνία του τόσο με το γράμμα όσο και με το πνεύμα της απόφασης στην υπόθεση Μαγκάκη, εκφράζοντας συγχρόνως την άποψη ότι κανένας δικηγόρος δεν πρέπει να έχει διαφωνία, όπως το έθεσε, ούτε με το γράμμα ούτε με το πνεύμα της απόφασης εκείνης. Περιόρισε την αμφισβήτηση της απόφασης του Κακουργιοδικείου στο αποτέλεσμα της άσκησης της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου στη συγκεκριμένη υπόθεση και εισηγήθηκε ότι το Κακουργιοδικείο έπρεπε, παρά τη συγκεκριμένη μορφή που έλαβε το αίτημα του κατηγορουμένου, δηλαδή για την αναβολή της υπόθεσης μέχρι τη λήξη της αποχής των δικηγόρων της Λευκωσίας από εμφανίσεις σε ποινικές υποθέσεις, να παραχωρήσει έστω ολιγοήμερη αναβολή της υπόθεσης ώστε ο κατηγορούμενος να έχει την ευκαιρία να αντιμετωπίσει το θέμα της υπεράσπισής του.
Διαπιστώνεται όμως απ' όσα έχει αναφέρει ο κ. Ιακώβου ότι στην ουσία δόθηκε στον κατηγορούμενο αυτή η ευκαιρία ενόψει του ότι ο κατηγορούμενος κλήθηκε να απαντήσει στην κατηγορία την επαύριο της αίτησης για αναβολή, δηλαδή στις 9 Ιανουαρίου, 1991, και του ορισμού της ακρόασης της υπόθεσης μετά την άρνηση της κατηγορίας στις 17 Ιανουαρίου, 1991, διακοπή που παρείχε την ευκαιρία στον κατηγορούμενο να προσδιορίσει τη θέση του υπό το φως της απόφασης του Δικαστηρίου.
Η πρώτη διαπίστωση, και αυτό δε φαίνεται να αμφισβητείται, είναι ότι το Κακουργιοδικείο άσκησε τις εξουσίες του μέσα στο πλαίσιο το οποίο παρέχει ο νόμος και σύμφωνα με τις αρχές που διέπουν την άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας για την αναβολή ποινικής υπόθεσης. Επίσης το Κακουργιοδικείο ανέφερε στην απόφαση του ότι θα ληφθεί κάθε πρόνοια για την προστασία των δικαιωμάτων του κατηγορουμένου, (βλ. Fouri, ανωτέρω). Στην κατάληξη της απόφασης του Κακουργιοδικείου αναφέρεται:-
"Έχοντας υπόψη ότι ο κατηγορούμενος δεν θα έχει τις υπηρεσίες δικηγόρου θα επιδείξουμε πάσα δυνατή προσοχή και φροντίδα σε βαθμό που δεν θα επιτρέψουμε την κατά οποιονδήποτε τρόπο καταπάτηση των δικαιωμάτων του κατά τη διάρκεια της ακρόασης και θα του παράσχουμε κάθε δυνατή ευκολία για να δυνηθεί να παρουσιάσει όσο το δυνατό καλύτερα την υπεράσπισή του."
Ορθά επισημαίνεται από το Κακουργιοδικείο ότι η απονομή της δικαιοσύνης δεν μπορεί να εξαρτηθεί από εξωγενείς παράγοντες, δηλαδή από παράγοντες άλλους από εκείνους που σχετίζονται με τα γεγονότα της υπόθεσης, όπως τονίστηκε και στις αποφάσεις Μαγκάκη και Rousos ανωτέρω ούτε μπορεί το έργο της δικαιοσύνης να αφεθεί να περιέλθει σε αποτελμάτωση.
Η αναβολή υπόθεσης ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του εκδικάζοντος Δικαστηρίου και η απόφαση η οποία λαμβάνεται υπόκειται σε έφεση: The Attorney -General of the Republic v. Enimerotis Publishing Co. Ltd. & Others (1966) 2 C.L.R. 25. Η αναθεώρηση της δεν μπορεί να αποτελέσει το αντικείμενο αίτησης για την έκδοση προνομιακού εντάλματος για τους λόγους που εξηγούνται στην υπόθεση Μαγκάκη, (βλ. επίσης Maria Therese Smith v. Paphos Stone C. Estates Ltd. & Others, (1989) 1 Α.Α.Δ. (E) 499. Αλλά και αν παρεχόταν δικαιοδοσία για την αναθεώρηση της επίδικης απόφασης μέσω προνομιακών ενταλμάτων, θα κατέληγα στο ίδιο αποτέλεσμα, ότι δηλαδή επιβάλλεται η απόρριψη της αίτησης, για τους ίδιους λόγους που εκφράζονται στην απόφαση Μαγκάκη την οποία υιοθετώ και επισυνάπτω.
Η αίτηση απορρίπτεται.