|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 1 ΑΑΔ 461
13 Ιουνίου, 1990
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ/στής]
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΔΙ' ΑΔΕΙΑΝ ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙ ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ PROHIBITION ΚΑΙ CERTIORARI,
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΕΚΔΙΚΑΣΗ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΕΩΣ 193/89 ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ,
(Αίτηση Αρ. 90/90).
Προνομιακά Διατάγματα —Certiorari — Σκοπός — Πότε εκδίδεται —Δεν επιδιώκει έλεγχο της ορθότητας, αλλά της νομιμότητας αποφάσεως — Απόφαση, μετά από Αίτηση διαδίκου, που δεν επιδόθηκε στον αντίδικο, Προέδρου Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών κατ' ενάσκηση της εξουσίας του βάσει του άρθρου 3 (3) του Νόμου 6/73 περί επανεκδικάσεως διαφοράς — Άρνηση παροχής Αδείας.
Το πιο πάνω Δικαστήριο εξέδωσε απόφαση αποζημιώσεων για παράνομη απόλυση υπέρ του Αιτητή. Μετά από Αίτηση Διευθυντή των αντιδίκων του Αιτητή, ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε επανεκδίκαση της υποθέσεως. Ως αποτέλεσμα, ο Αιτητής, που δεν είχε ειδοποιηθεί για την Αίτηση επανεκδικάσεως, καταχώρησε την παρούσα Αίτηση.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την Αίτηση, αποφάσισε:
(1) Σκοπός του Certiorari είναι ο έλεγχος νομιμότητος και όχι ορθότητος της προσβαλλομένης πράξεως.
(2) Στο στάδιο αυτό το Δικαστήριο δεν εξετάζει κατά πόσο η ερμηνεία, που δόθηκε στο άρθρο 3 (3) του Ν.6/73, είναι η ορθή.
(3) Ο Αιτητής δεν έχει στερηθή δικαιώματος να εγείρει ενστάσεις, τόσον για την ορθότητα της αποφάσεως, όσον και για την συνταγματικότητα του νόμου, κατά την διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών.
Η Αίτηση απορρίπτεται.
Αίτηση.
Αίτηση για άδεια να καταχωρήσει αίτηση για έκδοση διαταγμάτων prohibition και certiorari αναφορικά με την απόφαση για την επανεκδίκαση της υπόθεσης 193/89 του Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών.
Ε. Φλουρέντζος, για τον αιτητή.
Cur. adv. vult
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση: Με την αίτηση του αυτή ο αιτητής ζητεί άδεια του Δικαστηρίου για να καταχωρίσει αίτηση για έκδοση εντάλματος Certiorari και Prohibition για παραμερισμό και ακύρωση της απόφασης του Προέδρου του Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών, ημερομηνίας 16/5/90 εις την υπ' αριθ. 193/89 υπόθεση, με την οποία ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου εκείνου αποφάσισε να προχωρήσει στη διαδικασία επανεκδίκασης της πιο πάνω υπόθεσης. Όρισε δε, ως ημερομηνία για οδηγίες της υπόθεσης τη 2/6/90.
Ο αιτητής καταχώρησε αίτηση στο Δικαστήριο Εργατικών Διαφορών στις 24/3/89 και ζητούσε αποζημιώσεις για αδικαιολόγητο και παράνομο τερματισμό απασχόλησης και πληρωμή ημερομισθίων αντί προειδοποίησης. Η υπόθεση ακούστηκε στο Δικαστήριο Εργατικών Διαφορών και εκδόθηκε απόφαση στις 15/2/1990, με την οποία κατεδικάσθησαν οι εναγόμενοι όπως πληρώσουν στον αιτητή το ποσό των £1,136.80.
Στις 16/5/90 ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών έκαμε το πιο κάτω πρακτικό:
"ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
Κατόπιν της ως άνω εκδοθείσης αποφάσεως την 15/ 2/1990, κατεχωρήθει υπό του Διευθυντού της καθ' ης η αίτηση δια της οποίας εζητείτο από τον Πρόεδρο η επανεκδίκαση της υπόθεσης, δυνάμει του Νόμου 6/73, άρθρον 3(30(1)), εδάφιον 1, οι δε λόγοι της τοιαύτης αιτήσεως εκτίθενται εν αυτή.
Έχοντας υπόψη τον Νόμο και των ενώπιόν μου δο-θεισών εξηγήσεων, τόσον προφορικώς όσον και εγγράφως από τα Μέλη τα οποία αποτελούσαν το Δικαστήριο, κατά την δικάσιμον εκείνη, και των εν τη αιτήσει λόγων, κρίνω ως ορθόν και δίκαιον όπως χάριν της ορθής απονομής της δικαιοσύνης, το Δικαστήριο επιληφθεί εκ νέου της υποθέσεως αυτής.
Δια ταύτα ορίζω την υπόθεση δι' Οδηγίας την 2 Ιουνίου 1990 και ώρα 9.00 π.μ. Το παρόν να σταλεί εις τους διαδίκους, ήτοι Φίλιππον Φιλίππου, Παξών 5, Ανθούπολη και ΒΙΟΜΠΕΤΟΝ ΛΙΜΙΤΕΔ, Ακάμαντος 21, Λευκωσία.
Τ. Παπαμιλτιάδης, Πρόεδρος Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών."
Ο δικηγόρος του αιτητή υποστήριξε ενώπιόν μου ότι ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών δεν είχε δικαιοδοσία να ορίσει την υπόθεση για επανεκδίκαση γιατί ενεργεί καθ' υπέρβαση εξουσίας και σε τρόπο που να εμφανίζεται ότι ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών έχει εξουσία Εφέτου επί αποφάσεων συναδέλφου του που έχει την ίδια δικαιοδοσία με τον ίδιο. Επίσης πως ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών αποφάσισε την επανεκδίκαση της υπόθεσης χωρίς να έχει ειδοποιήσει και την άλλη πλευρά. Ισχυρίστηκε περιπλέον ο κ. Φλουρέντζος πως η δικαιοδοσία που δίδεται με το άρθρο 3(3) του Νόμου 6/73, περιορίζεται μόνο σε υποθέσεις που εξεδίκασε ο ίδιος ο Δικαστής και όχι σε υποθέσεις που εξεδίκασε άλλος Δικαστής.
Τα προνομιακά διατάγματα της φύσεως Certiorari και Prohibition εκδίδονται από το Ανώτατο Δικαστήριο με σκοπό να ακυρώσουν απόφαση κατώτερου δικαστηρίου όταν υπάρχει υπέρβαση ή έλλειψη δικαιοδοσίας ή έκδηλη παρανομία ή προκατάληψη ή συμφέρον από τα πρόσωπα που λαμβάνουν την απόφαση και δόλο ή προσδοκία στη λήψη της απόφασης. Η νομολογία αυτή βρίσκεται σε πληθώρα αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Εξετάζοντας την υπόθεση αυτή με όλη τη δυνατή προσοχή, νομίζω ότι δεν είναι υπόθεση στην οποία μπορώ να εξασκήσω τη διακριτική μου εξουσία υπέρ του αιτητού για να του δοθεί άδεια. Το άρθρο 3(3) του Νόμου 6/73 αναφέρει:
"(3) Το Δικαστήριον Εργατικών Διαφορών κέκτηται εξουσίαν όπως, κατά την απόλυτον κρίσιν του Προέδρου αυτού, επιληφθή εκ νέου υποθέσεως τινος, ή αναθεωρήση οιανδήποτε απόφασιν επί οιασδήποτε πληρωμής γενομένης υπό του Ταμείου κατά πάντα χρόνον, εάν τούτο θεωρηθή υπό του Προέδρου ως ορθόν και δίκαιον."
Το Ανώτατο Δικαστήριο δεν ελέγχει την ορθότητα μιας δικαστικής απόφασης μέσω των προνομιακών ενταλμάτων. Η ορθότητα μιας δικαστικής απόφασης ελέγχεται μόνο με έφεση. Το Ανώτατο Δικαστήριο ελέγχει τη νομιμότητα μιας δικαστικής απόφασης μέσω των προνομιακών ενταλμάτων. Επομένως, στην κρινόμενη υπόθεση το Δικαστήριο εξετάζει εάν η απόφαση του Προέδρου του Δικαστηρίου δεν βρίσκεται μέσα στα πλαίσια της νομιμότητας και όχι κατά πόσο ήτο ορθή ή όχι. Δεν θα εξετάσει το Ανώτατο Δικαστήριο στο στάδιο αυτό της διαδικασίας με την αίτηση για προνομιακό ένταλμα, κατά πόσο η ερμηνεία που έδωσε ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών είναι ορθή ή λανθασμένη. Ο κ. Φλουρέντζος εισηγήθηκε διάφορες ερμηνείες στο άρθρο αυτό, αλλά δεν είναι του παρόντος να αποφασίσω ποια ερμηνεία είναι η ορθή.
Ως προς το κατά πόσο έπρεπε να δοθεί ειδοποίηση και στην άλλη πλευρά προτού ορισθεί η υπόθεση, δεν νομίζω ότι στερείται οποιοδήποτε δικαίωμα ο αιτητής να εγείρει οποιαδήποτε δικαστική ένσταση, τόσο για την ορθότητα της απόφασης του πρωτόδικου δικαστηρίου, όσο και για τη συνταγματικότητα του Νόμου ή/και για οποιοδήποτε άλλο θέμα νομίσει ότι πρέπει, δεν εμποδίζεται από του να το εγείρει κατά τη διαδικασία ενώπιον του Προέδρου του Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών, ή και σε περίπτωση απόφασής του ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου στη δευτεροβάθμια δικαιοδοσία του.
Κατά την απόφασή μου, δεν ικανοποιούνται στην αίτηση αυτή οι λόγοι για τους οποίους εκδίδονται προνομιακά εντάλματα της φύσεως Certiorari και Prohibition.
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω πιο πάνω, η αίτηση απορρίπτεται.
Αίτηση απορρίπτεται.