. 24. Το σωματείον διαλύεται-
(α)κατά πάντα χρόνον δι' αποφάσεως της συνελεύσεως των μελών συμφώνως προς τας διατάξεις του άρθρου 22 του παρόντος Νόμου·
(β)άμα τα μέλη αυτού μειωθώσιν εις ολιγώτερα των είκοσι·
(γ) δι' αποφάσεως του Δικαστηρίου τη αιτήσει της διοικήσεως του σωματείου ή του ενός πέμπτου των μελών ή του Γενικού Εισαγγελέως της Δημοκρατίας-
(i) εάν λόγω άλλων αιτίων αποβαίνη αδύνατος η ανάδειξις διοικήσεως ή εν γένει καθίσταται αδύνατος η εξακολούθησις του σωματείου συμφώνως προς το καταστατικόν·
(ii)εάν εξεπληρώθη ο σκοπός του σωματείου ή εάν ένεκα μακράς αδρανείας συνάγεται εγκατάλειψις του σκοπού αυτού·
(iii)εάν το σωματείον επιδιώκη σκοπόν διάφορον του εν τω καταστατικώ καθοριζομένου, ή εάν ο σκοπός ή η λειτουργία του σωματείου απέβησαν παράνομοι ως εις το άρθρον 3 προνοείται.
25.-(1) Το σωματείον άμα τη διαλύσει διατελεί αυτοδικαίως εν εκκαθαρίσει. Μέχρι πέρατος της εκκαθαρίσεως και διά τας ανάγκας αυτής λογίζεται υφιστάμενον.
(2) Η εκκαθάρισις, εφ' όσον εν τω νόμω ή τω καταστατικώ δεν ορίζεται άλλως, ή εφ' όσον υπό του αρμοδίου οργάνου δεν απεφασίσθη άλλως, γίνεται υπό των εχόντων την διοίκησιν του σωματείου. Εν ελλείψει τοιούτων, ο εκκαθαριστής, εις ή πλείονες, διορίζεται υπό του Δικαστηρίου.
(3) Ο εκκαθαριστής επέχει θέσιν διοικούντος το σωματείον. Η εξουσία αυτού περιορίζεται εις τας ανάγκας της εκκαθαρίσεως.
(4) Ο εκκαθαριστής ευθύνεται εις αποζημίωσιν διά πάσαν εκ πταίσματος αυτού παράβασιν των υποχρεώσεων του. Πλείονες εκκαθαρισταί ευθύνονται εις ολόκληρον.
26. Επί ενώσεως προσώπων προς επιδίωξιν σκοπού μη αποτελούσης σωματείον, εφ' όσον δεν ορίζεται άλλο τι, ισχύουν αι διατάξεις του οικείου εκάστοτε εν ισχύϊ νόμου αι εφαρμοζόμενοι εις την ένωσιν ταύτην. Άμα η ένωσις μετατραπή εις σωματείον, η μεταβίβασις της περιουσίας εις τούτο γίνεται κατά τας εκάστοτε εν ισχύϊ διατάξεις αίτινες αφορώσιν εις μεταβίβασιν περιουσίας.