Ο περί Εταιρειών Νόμος (ΚΕΦ.113)

249.-(1) Διάταγμα που εκδίδεται από το Δικαστήριο για συνεισφορέα, με την επιφύλαξη οποιουδήποτε δικαιώματος έφεσης, αποτελεί αμάχητη μαρτυρία ότι τα χρήματα, αν υπάρχουν, που φαίνονται από το διάταγμα ότι οφείλονται ή διατάσσεται να πληρωθούν, πραγματικά οφείλονται.

(2) Όλα τα άλλα τα συναφή θέματα που αναφέρονται στο διάταγμα θα θεωρούνται ως αληθινά έναντι όλων των προσώπων και σε όλες τις διαδικασίες εναντίον της περιουσίας συνεισφορέα που πέθανε, στην οποία περίπτωση το διάταγμα θα αποτελεί εκ πρώτης όψεως μαρτυρία για το σκοπό επιβάρυνσης της περιουσίας του, εκτός αν οι κληρονόμοι του ή κληροδόχοι του ήταν στον κατάλογο των συνεισφορέων κατά το χρόνο της έκδοσης του διατάγματος.