ΑΝΩΤΑΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Άρθρο 23(3)(γ) του Ν. 33/64 - Μεταβατικές Διατάξεις)

 

(Έφεση κατά απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου αρ. 19/2019)

 

 

20 Φεβρουαρίου, 2025

 

[ΛΙΑΤΣΟΣ Π., ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ, ΓΕΩΡΓΙΟΥ, Δ/ΣΤΕΣ]

 

 

 

IMPERIUM NOMINEES LTD AS

TRUSTEES OF CHEMICAL TRUST,

Εφεσείοντες

v.

 

1.   ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

2.   ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

3.   ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Εφεσιβλήτων

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _

 

Κ. Μελάς για Μαρκίδη, Μαρκίδη & Σία ΔΕΠΕ, για τους Eφεσείοντες.

 

Μ. Φράγκου (κα) για Αλέκος Ευαγγέλου & Σία Δ.Ε.Π.Ε.,  για τους Εφεσίβλητους 1 και 2.

 

Ε. Νεοφύτου (κα), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για την Εφεσίβλητη 3.

 

Μ. Αντωνίου (κα) μαζί με Σ. Νικολάου (κα), για Χρυσαφίνης & Πολυβίου Δ.Ε.Π.Ε., για το Ενδιαφερόμενο Μέρος Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ.

 

 

__________________

 

Α. ΛΙΑΤΣΟΣ, Π:  Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί

από τη Δ. Σωκράτους, Δ.

 

__________________

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Δ. ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ, Δ.:  Αντικείμενο της κρινόμενης Έφεσης αποτελεί η απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου, με την οποία απορρίφθηκε προσφυγή των Εφεσειόντων για ακύρωση των  διαφόρων Κανονιστικών Διοικητικών Πράξεων, οι οποίες εκδόθηκαν από την Κεντρική Τράπεζα Κύπρου, ως Αρχή Εξυγίανσης, δυνάμει του περί Εξυγίανσης Πιστωτικών και ΄Αλλων Ιδρυμάτων Νόμου του 2013 (Ν. 17(Ι)/2013), μεταξύ των οποίων και οι ΚΔΠ 103/2013 και 104/2013, «Περί Διάσωσης με Ίδια Μέσα της Τράπεζας Κύπρου Δημόσιας Εταιρείας Λτδ» και «Περί Πώλησης Ορισμένων Εργασιών της Cyprus Popular Bank Public Co Ltd Διάταγμα 2013», αντίστοιχα.

 

Ήταν η απόφαση του Δικαστηρίου, αποδεχόμενου Προδικαστική Ένσταση των Εφεσιβλήτων, ότι οι ανωτέρω προσβαλλόμενες αποφάσεις ενέπιπταν στη σφαίρα του ιδιωτικού δικαίου και, ως εκ τούτου, δεν κέκτητο δικαιοδοσία να εκδικάσει την υπόθεση, με αποτέλεσμα την απόρριψη της. Επικαλέστηκε, μεταξύ άλλων, και υιοθέτησε, για την ως άνω κατάληξη, τις αποφάσεις της Ολομέλειας του τότε Ανωτάτου Δικαστηρίου στη Μ. Χριστοδούλου κ.α. v. Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου κ.α. (2013) 3 Α.Α.Δ. 427 και Βίας Δημητρίου κ.α. v. Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου κ.α. (2014) 3 Α.Α.Δ. 417.

 

Οι Εφεσείοντες αντέδρασαν, καταχωρώντας την υπό κρίση Έφεση, με την οποία επιδιώκουν τον παραμερισμό της πρωτόδικης απόφασης. 

 

Ισχυρίζονται ότι οι επίδικες πράξεις εμπίπτουν στον τομέα δικαιοδοσίας του δημοσίου δικαίου, για τις οποίες, δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος, πρέπει να ασκηθεί αναθεωρητικός έλεγχος και, εσφαλμένα, το Δικαστήριο αποφάσισε διαφορετικά, αρνούμενο να αναλάβει δικαιοδοσία εκδίκασης της ουσίας της υπόθεσης.  Διατείνονται, επίσης, ότι, εσφαλμένα, το Δικαστήριο έλαβε καθοδήγηση από τις αποφάσεις Χριστοδούλου (ανωτέρω) και Δημητρίου (ανωτέρω).

 

Οι λόγοι έφεσης είναι κατ΄ ουσίαν ταυτόσημοι με εκείνους της ΕΔΔ 13/2019.

 

Ήδη έχουμε, αμέσως πριν, δώσει την απόφαση μας στην ΕΔΔ 13/2019, με την οποία επικυρώθηκε η πρωτόδικη κρίση.  Τα ίδια ισχύουν και στην παρούσα και η επανάληψη του σκεπτικού είναι αχρείαστη. 

 

Υιοθετούμε και επαναλαμβάνουμε όσα λέχθηκαν στην ανωτέρω Έφεση, αντίγραφο της οποίας επισυνάπτεται στην παρούσα.

 

Η Έφεση απορρίπτεται.

 

Επιδικάζονται έξοδα €2000 υπέρ των Εφεσιβλήτων και εναντίον των Εφεσειόντων.

 

 

 

                                                               

Α. Ρ. Λιάτσος, Π.

                                                              

Δ. Σωκράτους, Δ.

                                                              

Η. Γεωργίου, Δ.

 

 

 

 

ΣΦ.

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο