|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Άρθρο 23(3)(γ) του Ν. 33/64 - Μεταβατικές Διατάξεις)
(Εφέσεις κατά απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου αρ. 13/19, 14/19, 15/19, 16/19, 17/19, 18/19, 19/19, 20/19, 21/19, 22/19, 23/19, 43/19, 44/19)
5 Δεκεμβρίου, 2024
[ΛΙΑΤΣΟΣ Π., ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ, ΚΑΡΑΚΑΝΝΑ, Δ/ΣΤΕΣ]
1. NEW FRONTIER INVESTMENTS INC. κ.α.
Εφεσείοντες/Αιτητές
v.
1. ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ
2. ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΚΥΠΡΟΥ
3. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Εφεσιβλήτων / Καθ' ων η αίτηση
.........
ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΔΙΑ ΚΛΗΣΕΩΣ ΣΤΙΣ ΕΔΔ 13/19, 19/19, 20/19, 21/19 ΚΑΙ 22/19 ΓΙΑ ΕΚΔΙΚΑΣΗ ΤΩΝ ΕΦΕΣΕΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ
Ν. Ιακώβου (κα) για Λέλλος Π. Δημητριάδης ΔΕΠΕ, για τους Εφεσείοντες στην 13/19.
Μ. Λοϊζίδου (κα) για Σωτήρης Πίττας & Σία ΔΕΠΕ, για τους Εφεσείοντες στην 14/19.
Ε. Ερωτοκρίτου (κα) για Κ.Π. Ερωτοκρίτου & Σία, για τους Εφεσείοντες στην 15/19.
Δ. Κωνσταντίνου (κα) με Μ. Χριστοφόρου (κα) για κ.κ. KINANIS LLC, για τους Εφεσείοντες στην 16/19 και 17/19.
Κ. Μελάς για Μαρκίδη, Μαρκίδη & Σία ΔΕΠΕ, για τους Εφεσείοντες στην 19/19 και 20/19.
Α. Χρίστου (κα) για Ιωαννίδης Δημητρίου ΔΕΠΕ, για τους Εφεσείοντες στην 21/19 και 22/19.
Χρ. Χριστοφόρου για Χρίστος Σ. Χριστοφόρου ΔΕΠΕ, για τους Εφεσείοντες στην 23/19.
Μ. Χριστοφόρου για κ. Ν. Καλλή, για τους Εφεσείοντες στην 43/19 και 44/19.
Μ. Φράγκου (κα) μαζί με Θ. Ραφτοπούλου (κα) για Αλέκος Ευαγγέλου & Σία ΔΕΠΕ, για τους Εφεσίβλητους 1 στην 23/19 και για τους Εφεσίβλητους 1 και 2 σε όλες τις άλλες.
Ε. Νεοφύτου (κα), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για Γενικό Εισαγγελέα, για τους Εφεσίβλητους 2 στην 23/19 και για τους Εφεσίβλητους 3 σε όλες τις άλλες.
Μ. Αντωνίου (κα) για Χρυσαφίνης & Πολυβίου ΔΕΠΕ, για το ΕΜ Τράπεζα Κύπρου σε όλες.
.......
A. ΛΙΑΤΣΟΣ, Π: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου
θα δοθεί ex-tempore.
.......
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ex-tempore
Α. ΛΙΑΤΣΟΣ, Π.: Είχαμε την ευκαιρία να εξετάσουμε το, ενώπιον μας, αίτημα, όπως προωθείται μέσα από τις πέντε πανομοιότυπες Αιτήσεις. Αίτημα που αφορά στην παραπομπή των υπό συζήτηση Εφέσεων στην Πλήρη Ολομέλεια του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου, για εκδίκαση.
Εδράζεται στη θέση ότι εγείρονται σοβαρά νομικά ζητήματα, μείζονος δημοσίου ενδιαφέροντος και/ή συμφέροντος, καθώς και συνοχής και/ή ασφάλειας, του Δικαίου, τα οποία, προστίθεται, είναι ορθότερο να κριθούν από την Πλήρη Ολομέλεια.
Έχουμε κατά νου τα γεγονότα, επί των οποίων εδράζεται το αίτημα, όπως αυτά αναπτύσσονται μέσα από τις ένορκες δηλώσεις που συνοδεύουν τις Αιτήσεις. Παραπέμπουμε, επιγραμματικά, προς καθοδήγηση επί των αρχών που διέπουν το ζήτημα διεύρυνσης της σύνθεσης ενός Εφετείου, όπως αυτές αποτυπώθηκαν και συνοψίστηκαν, στην πρόσφατη απόφαση Αντρέας Στέλιου Παμπορή v. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω του Υπουργικού Συμβουλίου, ΕΔΔ Αρ. 138/18, ημερ. 10.4.2024. Απόφαση Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου, το οποίο ενεργούσε ως Αναθεωρητικό Εφετείο, στη βάση των Μεταβατικών Διατάξεων του Νόμου 33/64:
«Όπως νομολογήθηκε, το αίτημα για διεύρυνση της σύνθεσης ενός Εφετείου ή για παραπομπή κάποιας έφεσης στην Πλήρη Ολομέλεια προς εκδίκαση, υποβάλλεται και αποφασίζεται από το εκδικάζον Εφετείο (Βλ. ΕΠΑ ν. ΑΤΗΚ κ.ά. (2016) 3 Α.Α.Δ. 234). Ανάγεται στην διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου, η οποία ασκείται δικαστικά, με αναφορά στους λόγους που σχετίζονται άμεσα με τη φύση και τον σκοπό της εξουσίας αυτής. Η Πλήρης Ολομέλεια σπανίως, αναλαμβάνει η ίδια την εκδίκαση υποθέσεων κατ' έφεση και σε περιπτώσεις στις οποίες κρίνεται ότι συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις (Βλ. Μαρκίδης ν. Ellinas Finance Public Company Ltd (2014) 1B Α.Α.Δ. 1934) και αν η σύνθεση του Εφετείου ενώπιον της οποίας εκκρεμεί η υπόθεση, κρίνει ότι κάτι τέτοιο θα εξυπηρετούσε τις ανάγκες της δικαιοσύνης (Βλ. Κουλλαπής ν. Ellinas Finance Ltd κ.ά. (2014) 1Β Α.Α.Δ. 1386)
Όπως έχει τεθεί στην Γενικός Εισαγγελέας ν. Λαζαρίδη κ.ά. (1991) 2 Α.Α.Δ. 330, οι βασικοί λόγοι οι οποίοι μπορεί να δικαιολογήσουν την αύξηση του αριθμού των Δικαστών που απαρτίζουν το Εφετείο είναι:
«(α) το περίπλοκο λόγου ή λόγων της έφεσης που ανάγεται σε νομικό θέμα, σε βαθμό που να δικαιολογεί την συγκέντρωση του δικαστικού δυναμικού προς επίλυση του, σε συνάρτηση πάντα με την σπουδαιότητα του θέματος για την απονομή της δικαιοσύνης, και
(β) η διασαφήνιση του δικαίου ενόψει άμεσα συγκρουόμενων αποφάσεων του Εφετείου, οπόταν η διερεύνηση μπορεί να εγκριθεί χάριν της αυθεντικότητας του δικαστικού λόγου και της βεβαιότητας του δικαίου».
Στην Μαρκίδης ν. Ellinas Finance Public Company Ltd (ανωτέρω) τονίστηκε ότι η Πλήρης Ολομέλεια αναλαμβάνει την εκδίκαση υποθέσεων όταν « ...με την έφεση κρίνεται ότι εγείρονται πολύπλοκα νομικά θέματα μείζονος σημασίας ή και θέματα, για την κατάληξη επί των οποίων έχει άμεσο ενδιαφέρον ολόκληρη η κοινωνία των πολιτών, ή μεγάλο μέρος της, και, ειδικά, όταν υπάρχει επηρεασμός των δικαιωμάτων της, τότε κρίνεται πως ορθό είναι να τεθεί, στην όποια απόφαση προκύψει από αυτή, ο συλλογικός προβληματισμός και η κρίση της Πλήρους Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ενισχύοντας, έτσι, και το στοιχείο της δεσμευτικότητας των πάντων με αυτή, (βλ. Al-Hamad v. Police (1988) 2 C.L.R. 164, Γενικός Εισαγγελέας ν. Λαζαρίδη κ.ά. (1991) 2 Α.Α.Δ. 330 και Παπακόκκινου κ.ά. ν. Δήμου Πάφου (Αρ. 1) (1999) 1 Α.Α.Δ. 1311)».
Στην Περικλέους ν. Ellinas Finance Ltd κ.ά. (2014) 1Β Α.Α.Δ. 1324, τονίστηκε ότι ακόμη και στην περίπτωση που υπάρχει αντίφαση στη νομολογία, αυτό από μόνο του δεν είναι αρκετό για να παραπεμφθεί το θέμα στην Πλήρη Ολομέλεια. Η παραπομπή στην Πλήρη Ολομέλεια είτε για να αποστεί είτε για να επιλέξει μεταξύ αντικρουόμενης νομολογίας, γίνεται με φειδώ και μόνο αν τηρούνται οι προϋποθέσεις που θέτει η νομολογία.»
Υπό το πρίσμα των πιο πάνω νομικών αρχών, έχοντας πάντοτε κατά νου τα δεδομένα της ενώπιόν μας περίπτωσης, όπως αυτά αναπτύσσονται στις ένορκες δηλώσεις που συνοδεύουν τις Αιτήσεις, αλλά και όπως διασαφηνίζονται από τις ερωτήσεις του Δικαστηρίου αμέσως προηγουμένως προς τους ευπαίδευτους συνηγόρους, είναι η τελική μας κρίση ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για παραπομπή εκδίκασης των Εφέσεων από την Πλήρη Ολομέλεια του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου.
Σταθμίζοντας, λοιπόν, όλα τα ενώπιόν μας δεδομένα, θεωρούμε ότι δεν δικαιολογείται η εν λόγω παραπομπή. Οι Αιτήσεις απορρίπτονται, χωρίς καμία διαταγή σε ό,τι αφορά τα έξοδα.
Α. Ρ. Λιάτσος, Π.
Δ. Σωκράτους, Δ.
Τ. Καρακάννα, Δ.
/μσ