|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Άρθρο 23(3)(γ) του Ν. 33/64 - Μεταβατικές Διατάξεις)
(Έφεση Κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Αρ. 130/2019)
16 Οκτωβρίου, 2024
[ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, ΣΑΝΤΗΣ, ΚΑΛΛΙΓΕΡΟΥ, Δ/ΣΤΕΣ]
1. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΕΥΘΥΜΙΟΣ
2. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΣ
3. ΖΑΧΑΡΙΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ,
Εφεσείοντες,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΣΩ
1. ΕΦΟΡΟΥ ΠΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΑΞΙΑΣ ΚΑΙ/Η
2. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ,
Εφεσίβλητων.
_________________
Δ. Παυλίδης με Μ. Νικολάου, για Δημήτριος Α. Παυλίδης και Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε., για τους Εφεσείοντες.
Δ. Μ. Εργατούδη (κα), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, με Β. Χαλκίτη (κα) Ασκούμενη Δικηγόρο, για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Εφεσίβλητους.
_________________
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου
θα δοθεί από τον Σάντη, Δ.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΣΑΝΤΗΣ, Δ.: Το Διοικητικό Δικαστήριο με απόφαση ημερομηνίας 24.6.19, απέρριψε την προσφυγή των Αιτητών/Εφεσειόντων με την οποία ζητούσαν ακύρωση ως εσφαλμένης, άκυρης, παράνομης ή και αντισυνταγματικής τής προσβαλλόμενης απόφασης των Καθ' ων η Αίτηση/Εφεσίβλητων να καθορίσουν τη φορολογία των Εφεσειόντων και να τους επιβάλουν «... τόκο και χρηματικές επιβαρύνσεις ... και ... υποχρέωση πληρωμής €165.627,67σεντ ως οφειλόμενο φόρο και τόκο και χρηματικές επιβαρύνσεις για την περίοδο 1.8.2009 μέχρι 31.7.2014 με την οποία δεν παρέχεται δικαίωμα έκπτωσης φόρου εισροών ύψους €110.360,41, με τον ισχυρισμό ότι υπήρχε αμφισβήτηση προς την γνησιότητα των τιμολογίων που παρουσίασαν ... για να τους δοθεί η σχετική έκπτωση ...» (η περικοπή είναι αυτούσια ως και όσες έπονται).
Οι Εφεσείοντες εγγράφθηκαν στο μητρώο Φόρου Προστιθέμενης Αξίας («ΦΠΑ») την 26.4.99 ως άτυπος συνεταιρισμός φυσικών προσώπων, με επιχειρηματική δραστηριότητα την κατασκευή όλων των τύπων κτηρίων. Την 15.12.14 οι Εφεσίβλητοι πραγματοποίησαν φορολογικό έλεγχο των βιβλίων των Εφεσειόντων σε σχέση προς τις φορολογικές περιόδους 1.8.09 - 31.7.14. Από τον φορολογικό έλεγχο προέκυψε ότι οι φορολογικές δηλώσεις που είχαν υποβάλει για την υπό διερεύνηση περίοδο ήσαν ελλιπείς και κατ' επέκταση οι Εφεσίβλητοι προχώρησαν την 6.2.15 στην έκδοση Βεβαίωσης Φόρου ύψους €165.627,67 («η Βεβαίωση Φόρου»), στην οποία οι Εφεσείοντες υπέβαλαν Ένσταση την 25.2.15 («η Ένσταση»), η οποία, αφού εξετάστηκε από τους Εφεσίβλητους, απορρίφθηκε την 3.9.15.
Το Διοικητικό Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, έκρινε πως οι Εφεσίβλητοι διενήργησαν δέουσα έρευνα προτού καταλήξουν στα συμπεράσματα τους, και ότι δεν εντόπισε παρανομία στην προσβαλλόμενη απόφαση, η οποία ήταν εύλογη με βάση τα δεδομένα που είχαν ενώπιον τους οι Εφεσίβλητοι.
Οι Εφεσείοντες, με ένα λόγο έφεσης, προτάσσουν πως το Διοικητικό Δικαστήριο εσφαλμένως παρέλειψε να εξετάσει και εκτιμήσει τα όσα τούτοι είχαν αναφέρει αναφορικώς προς τη φερόμενη παράλειψη των Εφεσίβλητων «... να λάβουν υπόψη τους νέα στοιχεία και/ή δεδομένα και/ή μαρτυρία που παρουσίασαν και/ή προσφέρθηκαν να παρουσιάσουν ... στα πλαίσια ένστασης τους επί της επιβολής φόρου εκροών που τους επιβλήθηκε από τους Εφεσίβλητους-Καθ' ων η Αίτηση καταλήγοντας ότι οι Εφεσίβλητοι-Καθ' ων η Αίτηση διενέργησαν δέουσα έρευνα».
Μελετήσαμε καθετί που μας τέθηκε στην πλήρη του μορφή.
Δεν διαπιστώνουμε περιθώριο επέμβασης στην πρωτόδικη κρίση.
Εξηγούμε.
Η Βεβαίωση Φόρου, είχε ως ακολούθως:
«[...] 2. Δεν σας παρέχεται δικαίωμα έκπτωσης φόρου ύψους €110.360,14 που αφορούν τιμολόγια του ΧΧΧ Ηλία (Αρ. ΦΠΑ 00691199Ε) και του Pirvanescu ΧΧΧ (Αρ. ΦΠΑ 90005271D) δυνάμει του άρθρου 21 της περί ΦΠΑ Νομοθεσίας, διότι δεν αποδίδεται στις φορολογικές δραστηριότητες της επιχείρησης σας. Για τα συγκεκριμένα τιμολόγια (λεπτομέρειες των οποίων επισυνάπτονται στον Πίνακα I) δεν παρουσιάσατε πειστικές αποδείξεις ως προς την γνησιότητα των τιμολογίων αυτών.
3. Δεν έχετε καταχωρήσει στις Φορολογικές σας Δηλώσεις, αποδείξεις είσπραξης που εκδώσατε για την περίοδο 7/9/2009 - 9/3/2012 ως οφείλατε δυνάμει του άρθρου 20 και του Κανονισμού 29 των Γενικών (Κανονισμών) του 2001 μέχρι 2004. Λεπτομέρειες των αποδείξεων είσπραξης παρουσιάζονται στον Πίνακα II που επισυνάπτεται και ο οφειλόμενος φόρος που βεβαιώνεται ανέρχεται στις €55.267,53.
4. Ενόψει των πιο πάνω:
· Το ποσό των €165.627,67 βεβαιώνεται ως φόρος καταβλητέος από εσάς για την περίοδο 1/8/2009 - 31/7/2014 δυνάμει του άρθρου 49(1) και 49(2) των περί Φ.Π.Α. Νόμων του 2000 όπως τροποποιήθηκε.
· Καλείστε δυνάμει του άρθρου 43 και της παραγράφου 4 του Δέκατου Παραρτήματος των περί Φ.Π.Α. Νόμων του 2000 όπως τροποποιήθηκε, να καταβάλετε €165.627,67 (εκατό εξήντα πέντε χιλιάδες εξακόσια είκοσι επτά ευρώ και εξήντα επτά cents). Το ποσό αυτό αντιπροσωπεύει τον επιπρόσθετο καταβλητέο φόρο για την περίοδο 1/8/2009 - 31/7/2014.
· Πληροφορείστε επίσης ότι με βάση το άρθρο 45(3) του περί Φ.Π.Α. Νόμου του 2000 όπως έχει τροποποιηθεί, επιβάλλεται πρόσθετος φόρος με ποσοστό 10% στο καταβλητέο ποσό κάθε φορολογικής περιόδου.
· Επιπρόσθετα, επί του εκάστοτε οφειλόμενου ποσού για κάθε φορολογική περίοδο, με βάση το άρθρο 45(4) του περί Φ.Π.Α. Νόμου του 2000 όπως έχει τροποποιηθεί, επιβάλλεται τόκος προς 5% για τα έτη 2010, 2011, 2012, για το 2013 προς 4,75% για το 2014 προς 4,5%, ενώ για το 2015 προς 4% δυνάμει του ιδίου Νόμου [...]».
Σε Σημείωμα Λειτουργού των Εφεσίβλητων προς τον Προϊστάμενο του Τομέα Διερευνήσεων του Εφόρου Φόρου Προστιθέμενης Αξίας, ημερομηνίας 16.1.15 («το Σημείωμα 16.1.15»), καταγράφθηκαν και τα εξής:
«Ακολούθως παρέλαβα όλα τα βιβλία και αρχεία του συνεταιρισμού που υπήρχαν στο λογιστικό γραφείο. Από την εξέταση όλων των στοιχείων που έχω στην κατοχή μου προκύπτουν τα ακόλουθα:
- Συμφιλίωσα τα ποσά του λογαριασμού ΦΠΑ με τα ποσά των Φορολογικών Δηλώσεων χωρίς να προκόψει οποιοδήποτε πρόβλημα.
- Έλεγξα την καταχώρηση των ποσών των τιμολογίων (τόσο των πωλήσεων όσο και των αγορών) στο λογαριασμό ΦΠΑ χωρίς να προκόψει οτιδήποτε.
- Ακολούθως προχώρησα στο έλεγχο των τιμολογίων του φόρου εισροών ως προς το είδος της δαπάνης και κατά πόσο παρέχεται δικαίωμα έκπτωσης φόρου. Από τον έλεγχο προέκυψαν δύο περιπτώσεις εικονικών τιμολογίων. Πρόκειται για δύο πρόσωπα που απασχόλησαν στο παρελθόν τον Τομέα Διερευνήσεων και οι οποίοι έχουν και οι δύο διαγράφει από το μητρώο ΦΠΑ και άρα τα τιμολόγια που εκδίδουν δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά (τα δύο αυτά πρόσωπα είναι οι ΧΧΧ Ηλία και ΧΧΧ). Στις δύο αυτές περιπτώσεις φαίνεται ότι δόθηκαν τιμολόγια στον υπό διερεύνηση συνεταιρισμό με σκοπό να μειωθεί το ύψος του καταβλητέου φόρου. Κατέγραψα τα εικονικά αυτά τιμολόγια στον Πίνακα I (κυανά 15 - 17) και το ύψος του φόρου που δεν δύναται να παραχωρηθεί ως έκπτωση φόρου ανέρχεται στις €110.360,14.
- Όσο αφορά τα τιμολόγια του φόρου εκροών από τα μπλοκ που εντοπίστηκαν και παραλήφθηκαν διαπίστωσα ότι υπήρχαν τιμολόγια τα οποία δεν καταχωρήθηκαν στα βιβλία του συνεταιρισμού με αποτέλεσμα να μην αποδοθεί ο ορθά ο οφειλόμενος φόρος. Κατέγραψα στον Πίνακα II (κυανά 18 - 19) τα τιμολόγια που δεν καταχωρήθηκαν στα βιβλία. Το ύψος του οφειλόμενου φόρου ανέρχεται στις €55.267,53
[...]
- Ενόψει των πιο πάνω εισηγούμαι όπως προβούμε σε βεβαίωση φόρου ύψους €165.627,67. Η χρηματική επιβάρυνση 10% ανέχεται στις €16.562,77 ενώ οι τόκοι μέχρι 10/1/2015 στις €23.433,59 (κυανό 20). Το συνολικό οφειλόμενο ποσό ανέρχεται στις €205.624,03 (κυανό 21). Εισηγούμαι επίσης όπως πραγματοποιηθεί συνάντηση με τον κ. ΧΧΧ Γεωργίου υπεύθυνο του εν λόγω συνεταιρισμού για να του εξηγηθούν οι πρόνοιες της περί ΦΠΑ Νομοθεσίας για ποινικά αδικήματα [...]».
Οι Εφεσείοντες κατέγραψαν στην Ένσταση - διά των δικηγόρων τους - και αυτά:
«[...] 3. Πιο συγκεκριμένα οι πελάτες μας δεν συμφωνούν με τους ισχυρισμούς που περιέχονται στην παράγραφο 2 της επιστολής σας και δεν αποδέχονται την θέση σας ότι τα τιμολόγια του ΧΧΧ Ηλία και του Pirvanescu ΧΧΧ δεν αφορούν φορολογικές δραστηριότητες της επιχείρησης των πελατών μας. Εάν η πλευρά σας δεν αποδέχεται τα σχετικά τιμολόγια αμφισβητώντας την γνησιότητά τους τότε θα πρέπει να απευθυνθείτε στους ΧΧΧ Ηλία και Pirvanescu ΧΧΧ και να ασκήσετε ποινική δίωξη εναντίον τους σε σχέση με τα εν λόγω τιμολόγια.
4. Είναι η θέση των πελατών μας ότι τα εν λόγω τιμολόγια αφορούν εργασίες προς τους ίδιους και είναι γνήσια.
5. Για καλύτερη ενημέρωση σας τα τιμολόγια του ΧΧΧ Ηλία αφορούσαν εργασίες για υπεργολαβίες, καλουπώματα καθώς και αγορά υλικών για οικοδομές και τα τιμολόγια του Pirvanescu ΧΧΧ αφορούσαν είδη εκτέλεσης έργων οικοδομής όπως σκαλωσιές, πλαίσια, πλακάζ, πόντους, βίδες σκαλωσιών, περίφραξη σκαλωσιών, σωλήνες καλουπιών και άλλων συναφών ειδών εκτέλεσης οικοδομικής εργασίας. Σε κάθε περίπτωση οι πελάτες μας σας επισημαίνουν μέσω εμάς ότι αυτά αφορούν φορολογικές δραστηριότητες της επιχείρησης τους.
6. Όσον αφορά τους ισχυρισμούς σας που προβάλλετε στην παράγραφο 3 της επιστολής σας σχετικά με τις αποδείξεις είσπραξης που οι πελάτες μας έκδοσαν εάν αυτές δεν επισυνάπτονται στις σχετικές φορολογικές τους δηλώσεις, αυτοί είναι πρόθυμοι να τις προσκομίσουν στην Υπηρεσία σας.
7. Ενόψει των πιο πάνω οι πελάτες μας δεν αποδέχονται την επιβολή φορολογίας για το ποσό των €110.000.
8. Κατά συνέπεια των πιο πάνω οι πελάτες μας δεν αποδέχονται την επιβολή πρόσθετου φόρου 10% στο πιο πάνω ποσό για την χρονική περίοδο 1.8.2009 - 31.7.2012 ούτε επίσης αποδέχονται την επιβολή τόκου 5% για τα έτη 2010, 2011,2012, και 4,75% για τα έτη 2013 και 2014, ούτε και 4% για το έτος 2015.
9. Συνεπώς, οι πελάτες μας με την παρούσα επιστολή τους υποβάλλουν ένσταση στην επιβολή της σχετικής αναφερόμενης φορολογίας καθώς επίσης και του πρόσθετου φόρου με ποσοστό 10% και της επιβολής επίσης του σχετικού κυμαινόμενου τόκου από 5% εώς 4% για τα έτη 2010 έως 2015[...]».
Το Διοικητικό Δικαστήριο, απομονώνοντας ευστόχως τον πυρήνα της επίδικης διαφοράς (ως ειδικότερα προέκυπτε και από την Ένσταση), ανέφερε πως, με αναφορά στα δεδομένα (μέρος των οποίων μεταφέραμε ανωτέρω), η ουσία του πράγματος έγκειτο στην ορθότητα της απόφασης των Εφεσίβλητων ότι αριθμός τιμολογίων που είχαν εκδοθεί προς τους Εφεσείοντες από δύο συγκεκριμένα πρόσωπα, ήταν εικονικός.
Προς τούτο, η ευπαίδευτη πρωτόδικη Δικαστής εντόπισε στον Διοικητικό Φάκελο (Τεκμήριο 1) Σημείωμα ημερομηνίας 26.3.15 («το Σημείωμα 26.3.15»), στο οποίο αναφέρονταν (μεταξύ άλλων) και τούτα:
«[...] Πρόκειται για τιμολόγια με μεγάλα ποσά τα οποία υπήρχαν κάθε τριμηνία τα τελευταία χρόνια στον φόρο εισροών του συνεταιρισμού. Όταν κατά την συνάντηση μας με τον κ. ΧΧΧ Γεωργίου του υποδείξαμε να μας παρουσιάσει τις πληρωμές προς τα δύο αυτά πρόσωπα δεν ήταν σε θέση να τα πράξει. Όταν επίσης του ζητήσαμε να μας υποδείξει που είναι όλες αυτές οι σκαλωσιές και άλλα είδη που αγοράζει κάθε τριμηνία από τα ίδια πρόσωπα και που τα χρησιμοποιεί επίσης δεν ήταν σε θέση να πει οτιδήποτε. Το συμπέρασμα μας μετά τη συνάντηση με τον κ. Γεωργίου ήταν ότι τα τιμολόγια από τα δύο αυτά πρόσωπα ήταν εικονικά με μόνο σκοπό να αυξήσουν τον φόρο εισροών της επιχείρησης για να μην καταβάλλεται ο σωστός φόρος εκροών κάθε τριμηνία [...]».
Με κατά νουν όσα συναφώς είχαν τεθεί προς αποτίμηση - και στα οποία καθαρώς περιλαμβάνονταν και αξιολογήθηκαν (με παραπομπή και στο περιεχόμενο του Διοικητικού Φακέλου) τα όσα σχετικώς αφορούσαν στους επίμαχους φόρους εισροών και εκροών - το Διοικητικό Δικαστήριο απέρριψε το επιχείρημα ότι η αιτιολογία για το εύρημα των Εφεσίβλητων περί εικονικότητας των τιμολογίων ήταν, ως καταγραφόταν στο Σημείωμα 16.1.15, πως τα δύο πρόσωπα που εξέδωσαν τα τιμολόγια είχαν διαγραφεί από τα μητρώα του ΦΠΑ και συνεπώς δεν μπορούσαν να γίνουν αποδεκτά.
Το Διοικητικό Δικαστήριο εξήγησε προσέτι πως, ως αποτυπώθηκε στην Βεβαίωση Φόρου ο λόγος που δεν έγιναν αποδεκτά τα περί ων ο λόγος τιμολόγια, ήταν επειδή οι Εφεσείοντες δεν είχαν παρουσιάσει πειστικές αποδείξεις «... ως προς τη γνησιότητα των τιμολογίων αυτών».
Επιπροσθέτως, το Διοικητικό Δικαστήριο επεσήμανε, με παραπομπή στο Σημείωμα 26.3.15, πως είχε ζητηθεί από τον Εφεσείοντα 1 να παράσχει εξηγήσεις προς τους Εφεσίβλητους για την αποπληρωμή των τιμολογίων και την αγορά των εμπορευμάτων, τα οποία κατά τη θέση των Εφεσειόντων, αγοράστηκαν δυνάμει των τιμολογίων, χωρίς όμως ο Εφεσείων 1 - αλλά και οι υπόλοιποι Εφεσείοντες - να εμφανίσει τέτοιες εξηγήσεις και πειστήρια.
Με αυτά, εισδύουμε περαιτέρω στη θέση των Εφεσειόντων ότι, περί του φόρου εκροών, οι Εφεσίβλητοι δεν επικοινώνησαν μαζί τους «... για να τους παραδοθούν οι σχετικές αποδείξεις τις οποίες οι Εφεσείοντες-Αιτητές έθεσαν στη διάθεση των Εφεσίβλητων-Καθ' ων η Αίτηση ...», και πως οι αποδείξεις αυτές συγκροτούσαν «... νέο στοιχείο για επανεξέταση της υπόθεσης τους και/ή της Βεβαίωσης Φόρου που εξέδωσαν οι Εφεσίβλητοι-Καθ' ων η Αίτηση για τους Εφεσείοντες-Αιτητές ...», με παρεπόμενο, αυτό το «... [ν]έο στοιχείο ...» να μην διερευνηθεί και προσμετρήσει «... κατά την εξέταση της Ένστασης των Εφεσειόντων-Αιτητών».
Δεν έχουν έτσι τα πράγματα.
Κατ' αρχάς, οι Εφεσείοντες παραδέχθηκαν κατ' ουσίαν πως λανθασμένα δεν προέβησαν στις φορολογικές τους δηλώσεις προς τους Εφεσίβλητους σε μνεία των αποδείξεων είσπραξης. Συνεπόμενο τούτου, ήταν οι Εφεσίβλητοι να προχωρήσουν και βεβαιώσουν κατά την καλύτερη κρίση τους τον αφορώντα οφειλόμενο φόρο κατά τα διαλαμβανόμενα στο Άρθρο 49(1) του Περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμου 95(I)/00 [1] (Adamou and Vasiliades Ltd ν. Δημοκρατίας, Ε.Δ.Δ. 149/19, ημ. 14.10.24).
Πέραν τούτου, οι Εφεσείοντες διόλου δεν κατέδειξαν με ποιο τρόπο είναι που οι υπό συζήτηση αποδείξεις είσπραξης συνθέτουν νέο στοιχείο κρίσης, ιδίως όταν αναλογιστεί κανείς πως, ακριβώς, οι φερόμενες τούτες αποδείξεις ουδέποτε παρουσιάστηκαν από τους Εφεσείοντες προς τους Εφεσίβλητους, με αποτέλεσμα - και ορθώς - η εγκυρότητα της απόφασης των τελευταίων να μην μπορεί παρά να κριθεί κατά τα γεγονότα που τους τέθηκαν κατά τη λήψη της απόφασης (Zora Ltd v. Δημοκρατίας Α.Ε. 106/15, ημ. 20.6.23, ECLI:CY:AD:2023:C212, Θεόδωρος Χριστοφή και Σία Λτδ ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 427, 432-433).
Δεν συνιστά ευθύνη των φορολογικών αρχών να αναζητούν στοιχεία που οι φορολογούμενοι οφείλουν να παρουσιάσουν, πόσω δε μάλλον να διατείνονται, όπως στην προκειμένη, πως τα στοιχεία είναι στην κατοχή τους αλλά δεν τα προσκομίζουν περιμένοντας προς τούτο παράκληση από τις φορολογικές αρχές.
Η σχετική υποχρέωση βαραίνει κατά κανόνα τον φορολογούμενο και όχι τις φορολογικές αρχές.
Υπενθυμίζουμε, ότι ο ΦΠΑ είναι αυτοβεβαιούμενος φόρος και πως, ελλείψει στοιχείων και πληροφοριών που οφείλει ο επιχειρηματίας να κρατεί, ο Έφορος ΦΠΑ δύναται να βεβαιώσει τον φόρο χρησιμοποιώντας, όπως έπραξε και εν προκειμένω, την προσφορότερη μεθοδολογία υπό τις περιστάσεις (Adamou and Vasiliades Ltd ν. Δημοκρατίας (ανωτέρω), K&P Liquor Store Ltd v. Εφόρου Προστιθέμενης Αξίας, Ε.Δ.Δ. 65/18, ημ. 15.3.24, Νικηφόρου ν. Δημοκρατίας, Ε.Δ.Δ. 9/18, ημ. 17.11.23, P. Zazoo Unisex Boutique Ltd ν. Δημοκρατίας (2010) 3 Α.Α.Δ. 266, 269-271, Kokos Athanasiou Motors Ltd ν. Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ. 21, 29-30).
Η έρευνα των Εφεσίβλητων υπήρξε, υπό τις περιστάσεις, δέουσα και νόμιμη, με το Διοικητικό Δικαστήριο να αποφαίνεται για τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης, με επιτρεπτό σημείο αναφοράς και τα στοιχεία των Διοικητικών Φακέλων/Τεκμήρια 1 και 2 (Adamou and Vasiliades Ltd ν. Δημοκρατίας (ανωτέρω), Tofarides ν. Δημοκρατίας, Ε.Δ.Δ. 110/17, ημ. 10.1.24, Δημοκρατία ν. Metamax Company Limited, A.E. 47/16, ημ. 6.6.23, Δημοκρατία ν. Αναστάση, Ε.Δ.Δ. 64/21, ημ. 16.11.22).
Τίποτα από όσα προέταξαν οι ευπαίδευτοι δικηγόροι των Εφεσειόντων στο εμπεριστατωμένο πάντως περίγραμμα τους, δεν θα μπορούσε αντικειμενικώς και λελογισμένως να οδηγήσει σε άλλο αποτέλεσμα.
Η πρωτόδικη προσέγγιση, επί όλων των επίδικων θεμάτων, διαρθρώθηκε στη βάση των εφαρμοζόμενων στην περίπτωση νομικών παραμέτρων, κατά τα γεγονότα πάντοτε της υπόθεσης, και ήταν όχι μονάχα εύλογη, αλλά και επιτρεπτή.
Ο λόγος έφεσης απορρίπτεται.
Η έφεση απορρίπτεται.
Επιδικάζουμε έξοδα ύψους €3.000,00, υπέρ των Εφεσίβλητων και εναντίον των Εφεσειόντων.
Τ.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.
Ν.Γ. ΣΑΝΤΗΣ, Δ.
Μ. ΚΑΛΛΙΓΕΡΟΥ, Δ.
/μκε
[1] «49.-(1) Όταν οποιοδήποτε πρόσωπο παραλείψει να υποβάλει οποιεσδήποτε φορολογικές δηλώσεις που απαιτούνται δυνάμει του παρόντος Νόμου (ή δυνάμει οποιασδήποτε διάταξης που καταργήθηκε με τον παρόντα Νόμο) ή να τηρήσει οποιαδήποτε έγγραφα και να παράσχει τις διευκολύνσεις τις απαραίτητες για να επαληθευτούν τέτοιες δηλώσεις ή όταν ο Έφορος κρίνει ότι τέτοιες δηλώσεις είναι ελλιπείς ή ανακριβείς, ο Έφορος δύναται να βεβαιώσει κατά την καλύτερη κρίση του το ποσό του Φ.Π.Α. που είναι οφειλόμενο από αυτό το πρόσωπο και να γνωστοποιήσει το ποσό στο πρόσωπο αυτό [...]».