|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(΄Αρθρο 23(3)(β)(i) του Ν. 33/64 - Μεταβατικές Διατάξεις)
(Εφέσεις κατά απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου
Αρ. 66/2018 και 67/2018)
14 Δεκεμβρίου, 2023
[ΛΙΑΤΣΟΣ, Π., ΚΑΡΑΚΑΝΝΑ, ΚΑΛΛΙΓΕΡΟΥ, Δ/στές]
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΦΥΡΙΛΛΑΣ,
Εφεσείων,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΔΙΑ
ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΑΜΥΝΑΣ,
Εφεσιβλήτων.
____________________
ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΗΜΕΡ. 3.5.2019 ΓΙΑ ΠΡΟΣΑΓΩΓΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
____________________
Εφεσείων-αιτητής, προσωπικά.
Θ. Πιπερή, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄ εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Εφεσίβλητους-καθ΄ ων η αίτηση.
____________________
Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου
θα δοθεί από τον Λιάτσο, Π.
____________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ex tempore
ΛΙΑΤΣΟΣ, Π.: Αναφέρουμε, επιγραμματικά, ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο είχε ενώπιόν του δύο προσφυγές του Αιτητή, την 1484/14 και την 1485/14. Το ζήτημα αφορούσε σε προσβολή, ως άκυρης και στερημένης οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος, απόφασης του 2014, που αφορούσε τη θέση Αξιωματικού Συνδέσμου στο Στρατηγείο της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης για περίοδο έξι μηνών. Το Δικαστήριο σε σχέση με το όλο ζήτημα έκρινε ότι η πράξη αυτή είναι πράξη κυβερνήσεως και πως, ως τέτοια, δεν μπορεί να προσβληθεί. Παρά ταύτα, παρά το γεγονός δηλαδή ότι η κατάληξη αυτή ήταν καθοριστική, ως προς το αποτέλεσμα των δύο προσφυγών, σε σχέση με τη δεύτερη προσφυγή, η οποία προσέβαλλε την απόφαση ότι ο αιτητής δεν πληρούσε δύο βασικά κριτήρια, έκρινε ότι αυτή καταχωρήθηκε εκπρόθεσμα και ότι, εν πάση περιπτώσει, δεν ήταν εκτελεστού χαρακτήρα, ούτως ώστε να αποτελέσει αντικείμενο προσφυγής.
Σήμερα καλείται το Δικαστήριο να αποφασίσει, επί δυο αιτήσεων του Αιτητή, που καλύπτουν αξίωση για παροχή άδειας προς προσαγωγή μαρτυρίας. Μέσω αυτών, επιθυμεί να παρουσιάσει μαρτυρία τρίτου προσώπου, προκειμένου να τεκμηριώσει, ως θέτει κατ΄ουσίαν, ότι η πράξη δεν ήταν κυβερνητική και, συνεπώς, η πρωτόδικη κατάληξη, ως προς το καίριο αυτό ζήτημα, ήταν λανθασμένη. Να σημειώσουμε, ως προμετωπίδα, ότι ο χαρακτηρισμός πράξης ως κυβερνητικής ή όχι, δεν επαφίεται στην παρουσίαση μαρτυρίας από κάποιο τρίτο πρόσωπο, αλλά εξετάζεται, με βάση τη φύση της, από το Δικαστήριο και λαμβάνοντας υπόψη τα δεδομένα που καλύπτουν τη συγκεκριμένη πράξη. Ως εκ τούτου, η παρουσίαση οποιασδήποτε μαρτυρίας είναι αχρείαστη, στοιχείο που καθορίζει και την τύχη των αιτήσεων, αφού η οποιαδήποτε μαρτυρία, πιθανό να επιτραπεί να κατατεθεί στα πλαίσια αναθεωρητικής διαδικασίας, θα πρέπει να είναι σχετική με τα γεγονότα και τα επίδικα θέματα.
Όπως κατ΄ επανάληψη έχει νομολογηθεί, σχετικές οι υποθέσεις Ζαβρός ν. Δημοκρατίας (1989) 3(Β) ΑΑΔ 106, Petrolina Ltd κ.ά. ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου (2002) 4 ΑΑΔ 320, ένας από τους καθοριστικούς παράγοντες που ακολουθούνται για την εξέταση για αποδοχή οποιασδήποτε μαρτυρίας είναι το κατά πόσο η μαρτυρία αυτή είναι εύλογα σχετική και αποδεικνύει οποιοδήποτε επίδικο θέμα, το οποίο μπορεί να βοηθήσει το Δικαστήριο στη συγκεκριμένη περίπτωση. Προβάλλει ως κυρίαρχη επίσης αρχή στα ζητήματα προσαγωγής μαρτυρίας ότι μαρτυρία που διαφοροποιεί, αλλοιώνει ή μεταβάλλει το περιεχόμενο των στοιχείων που λήφθηκαν υπόψη προς ενίσχυση του κύρους της απόφασης δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Όπως σημειώνεται στην υπόθεση Ρούσος ν. Ιωαννίδη κ.ά. (1999) 3 ΑΑΔ 549, «Το κύρος της απόφασης συναρτάται με το καθεστώς πραγμάτων που λήφθηκε υπ΄ όψιν.».
Έχοντας κατά νουν τα πιο πάνω και τα όσα περιλαμβάνουν οι αιτήσεις είναι η κατάληξή μας ότι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις για παροχή άδειας. Το αίτημα που καλύπτει και τις δύο αιτήσεις απορρίπτεται με έξοδα, όπως αυτά θα υπολογισθούν, εις βάρος του Αιτητή.
Α.Ρ. ΛΙΑΤΣΟΣ, Π.
Τ. ΚΑΡΑΚΑΝΝΑ, Δ.
Μ. ΚΑΛΛΙΓΕΡΟΥ, Δ.
ΣΦ.