|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Άρθρο 23(3)(β)(i) του Ν.33/64 - Μεταβατικές Διατάξεις)
Έφεση κατά απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Αρ. 28/2017
(Υποθ. αρ. 705/2016)
5 Οκτωβρίου, 2023
[Τ. ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, ΣΤ. ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ, Η. ΓΕΩΡΓΙΟΥ, Δ/ΣΤΕΣ]
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
Εφεσείων
και
ΑΝΔΡΟΥΛΛΑΣ ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ
Εφεσίβλητης
------------------------
A. Χρίστου (κα), με Α. Γιασεμή (κα), για Ιωαννίδης Δημητρίου ΔΕΠΕ, για Εφεσείοντα
Α. Αιμιλιανίδης, με Σ. Τσαχίδου (κα), για Α. Κ. Αιμιλιανίδης, για Εφεσίβλητη
--------------------
Τ.,ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει η Δικαστής Στ. Χατζηγιάννη
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ, Δ.: Στις 9.5.2016, το Συμβούλιο του Εφεσείοντα έλαβε γνώση σημειώματος της Συγκλήτου ημερομηνίας 14.4.2016 με θέμα «Αναδιοργάνωση Οργανωτικής Δομής Πανεπιστημίου Κύπρου» και αποφάσισε πως εντός ενός έτους από την έναρξη υλοποίησης σχετικής Μελέτης που είχε ετοιμαστεί για το σκοπό αυτό, θα διενεργείτο αξιολόγηση των αποτελεσμάτων της αναδιοργάνωσης.
Στις 23.5.2016 το Συμβούλιο του Εφεσείοντα αποφάσισε, στα πλαίσια υλοποίησης της απόφασης για αναδιοργάνωση των Διοικητικών Υπηρεσιών, όπως τα αρμόδια όργανα προβούν στις αναγκαίες μετακινήσεις Λειτουργών.
Ο δικηγόρος της Εφεσίβλητης, με επιστολή του ημερ. 25.5.2016 προς το Διευθυντή Διοίκησης και Οικονομικών του Εφεσείοντα και προτού ληφθεί οποιαδήποτε απόφαση από το αρμόδιο όργανο, εξέφρασε την διαφωνία του για τη λήψη απόφασης σε σχέση με την μετακίνηση της Εφεσίβλητης από Προϊστάμενη της Υπηρεσίας Οικονομικών Υπηρεσιών, σε Προϊστάμενη της Υπηρεσίας Σπουδών και Φοιτητικής Μέριμνας.
Στις 2.6.2016, ο Διευθυντής Διοίκησης και Οικονομικών του Εφεσείοντα, με επιστολή του ιδίας ημερομηνίας προς την Εφεσίβλητη, την ενημέρωσε ότι «με γνώμονα την πλέον εύρυθμη λειτουργία και τις συνολικές ανάγκες στελέχωσης των διοικητικών υπηρεσιών του Πανεπιστημίου», έκρινε πως ήταν η καταλληλότερη από τους υπηρετούντες σε παρόμοιας φύσης θέση, δηλ. Προϊστάμενη Διοικητικής Υπηρεσίας, για να αναλάβει τα «κρίσιμα για το Πανεπιστήμιο καθήκοντα Προϊσταμένης στην Υπηρεσία Σπουδών και Φοιτητικής Μέριμνας». Συνεπώς αποφάσισε τη μετακίνηση της από τις Οικονομικές Υπηρεσίες και την τοποθέτηση της στην Υπηρεσία Σπουδών και Φοιτητικής Μέριμνας, με ισχύ από 6.6.2016.
Την ίδια ημέρα, ο Διευθυντής Διοίκησης και Οικονομικών του Εφεσείοντα, απάντησε στην επιστολή του δικηγόρου της Εφεσίβλητης ημερ. 25.5.2016, απορρίπτοντας όλους τους ισχυρισμούς του.
Η νομιμότητα της απόφασης του Εφεσείοντα ημερ. 2.6.2016 προσβλήθηκε με την προσφυγή αρ. 705/2016, στα πλαίσια της οποίας η Εφεσίβλητη προώθησε ως λόγους ακύρωσης της προσβαλλόμενης απόφασης α) την παράβαση νομιμότητας και υπέρβαση και κατάχρηση εξουσίας λόγω παραβίασης του σχεδίου υπηρεσίας με βάση το οποίο είχε προσληφθεί, β) την αναρμοδιότητα του Διευθυντή Διοίκησης και Οικονομικών να λάβει την προσβαλλόμενη απόφαση γ) την έλλειψη αιτιολογίας και δ) την παραβίαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο, αφού εξέτασε και απέρριψε την προδικαστική ένσταση που είχε εγείρει ο Εφεσείοντας, με τον ισχυρισμό ότι η προσβαλλόμενη πράξη δεν συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη αλλά διοικητικό μέτρο εσωτερικής φύσης, προχώρησε στην εξέταση των πιο πάνω λόγων ακύρωσης.
Αφού σύγκρινε και αντιπαρέβαλε το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης την οποία η Εφεσίβλητη κατείχε πριν την προσβαλλόμενη απόφαση, με το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης στην οποία μετακινήθηκε, κατέληξε ότι τα καθήκοντα τους αφορούν εντελώς διαφορετικά καθήκοντα, διαπίστωση που, όπως έκρινε, «ισοδυναμεί με μεταβολή και επέμβαση στην υπηρεσιακή κατάσταση και σταδιοδρομία της Εφεσίβλητης, η οποία μάλιστα, επιβλήθηκε μονομερώς». Συνακόλουθα, ο πρώτος λόγος ακύρωσης (ανωτέρω), έγινε αποδεκτός, καταλήγοντας πως η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε παράνομα και καθ' υπέρβαση εξουσίας.
Περαιτέρω, το πρωτόδικο Δικαστήριο κατέληξε πως η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν αναιτιολόγητη, αφού έκρινε πως:
«Παραμένει άγνωστο γιατί τελικά λήφθηκε απόφαση μετακίνησης της αιτήτριας (Εφεσίβλητης) σε αντίθεση με όσα καταγράφοντα ως προτεινόμενα στη μελέτη που εγκρίθηκε από το συμβούλιο. Ο διοικητικός φάκελος δεν περιέχει κανένα έγγραφο που να εξηγεί τον λόγο για τον οποίο υπήρξε απόκλιση από τα προτεινόμενα στην μελέτη που εγκρίθηκε.
Ο διευθυντής διοίκησης και οικονομικών εξουσιοδοτήθηκε από το συμβούλιο να προβεί στις δέουσες ενέργειες για υλοποίηση της συγκεκριμένης μελέτης. Όχι για λήψη αποφάσεων κατά το δοκούν, όπως φαίνεται να λήφθηκε τελικά η προσβαλλόμενη.»
Ενόψει των πιο πάνω, το πρωτόδικο Δικαστήριο αποδέχθηκε την Προσφυγή και ακύρωσε την προσβαλλόμενη απόφαση.
Ο Εφεσείων θεωρεί εσφαλμένη την πρωτόδικη απόφαση και με την παρούσα Έφεση επιδιώκει την ανατροπή της, στη βάση δύο λόγων Έφεσης, τους οποίους θεωρούμε σκόπιμο να παραθέσουμε αυτούσιους ως ακολούθως:
«Α. Εσφαλμένα το Πρωτόδικο Δικαστήριο κατέληξε στο εύρημα ότι παραμένει άγνωστο γιατί τελικά λήφθηκε απόφαση μετακίνησης της Εφεσίβλητης σε αντίθεση με τα όσα καταγράφονται ως προτεινόμενα στη μελέτη που εγκρίθηκε από το Συμβούλιο και περαιτέρω ότι ο διοικητικός φάκελος δεν περιέχει κανένα έγγραφο που να εξηγεί τον λόγο για τον οποίο υπήρξε απόκλιση από τα προτεινόμενα στην μελέτη που εγκρίθηκε.
Β. Εσφαλμένα το Πρωτόδικο Δικαστήριο κατέληξε στο εύρημα ότι ο Διευθυντής Διοίκησης και Οικονομικών εξουσιοδοτήθηκε από το συμβούλιο να προβεί στις δέουσες ενέργειες για υλοποίηση της συγκεκριμένης μελέτης και όχι για λήψη αποφάσεων κατά το δοκούν όπως φαίνεται να λήφθηκε τελικά η εκκαλούμενη απόφαση.»
Από το περιεχόμενο των λόγων Έφεσης (ανωτέρω), ως και την αιτιολογία τους, προκύπτει ότι αυτοί είναι αλληλένδετοι μεταξύ τους και συμπλέκονται. Ειδικότερα, είναι εμφανές ότι με αυτούς προσβάλλεται το εύρημα του πρωτόδικου Δικαστηρίου σε σχέση με το αναιτιολόγητο της προσβαλλόμενης απόφασης, ως και την αναρμοδιότητα του Διευθυντή Διοίκησης και Οικονομικών να λάβει την προσβαλλόμενη απόφαση, με κοινό πυρήνα την θέση του Εφεσείοντα πως ο Διευθυντής Διοίκησης και Οικονομικών, ως Προϊστάμενος της Εφεσίβλητης, είχε την αρμοδιότητα και ενεργώντας νόμιμα για υλοποίηση της απόφασης του Συμβουλίου, δεν παρέκκλινε από όσα καταγράφονταν στην σχετική Μελέτη, διότι η καταγραφή του ονόματος της Εφεσίβλητης στις Οικονομικές Υπηρεσίες και το όνομα άλλου ατόμου στην Υπηρεσία Σπουδών και Φοιτητικής Μέριμνας, έδινε αποκλειστικά και μόνο την πληροφόρηση ως προς την τότε στελέχωση των Διοικητικών Υπηρεσιών και όχι την προτεινόμενη.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος της Εφεσίβλητης, εισηγήθηκε - στα πλαίσια προδικαστικής ένστασης - πως η Έφεση είναι αλυσιτελής και θα πρέπει να απορριφθεί, χωρίς να εξεταστούν οι πιο πάνω δύο λόγοι Έφεσης. Τούτο γιατί στην Ειδοποίηση Έφεσης δεν περιλαμβάνεται λόγος Έφεσης που να αφορά τον πρώτο λόγο ακύρωσης, δηλ. την παράβαση νομιμότητας και υπέρβαση και κατάχρηση εξουσίας λόγω παραβίασης του σχεδίου υπηρεσίας με βάση το οποίο η Εφεσίβλητη είχε προσληφθεί, παρά το γεγονός ότι είναι σαφές το εύρημα του πρωτόδικου Δικαστηρίου αποδεχόμενο αυτό το λόγο ακύρωσης, πως παράνομα/και καθ' υπέρβαση εξουσίας, ως και μονομερώς, υπήρξε μεταβολή και επέμβαση στην υπηρεσιακή κατάσταση και σταδιοδρομία της Εφεσίβλητης.
Εξετάσαμε με προσοχή την πιο πάνω θέση της Εφεσίβλητης, ως και το περιεχόμενο των δύο λόγων Έφεσης όπως καταγράφονται ανωτέρω. Διαπιστώνουμε ότι πράγματι ο Εφεσείων παρέλειψε να συμπεριλάβει στην Ειδοποίηση Έφεσης, λόγο Έφεσης με τον οποίο να προσβάλλει τον πιο πάνω βασικό και ουσιώδη λόγο ακύρωσης, ως και το σχετικό εύρημα του πρωτόδικου Δικαστηρίου περί παράνομης και ληφθείσας καθ' υπέρβαση εξουσίας προσβαλλόμενης απόφασης.
Η εισήγηση της ευπαίδευτης συνηγόρου του Εφεσείοντος ενώπιον μας, ότι το εν λόγω εύρημα του πρωτόδικου Δικαστηρίου προσβάλλεται με τον πρώτο λόγο Έφεσης, δεν μας βρίσκει σύμφωνους. Από μια απλή ανάγνωση αυτού, ως και της αιτιολογίας του, προκύπτει ότι ουδεμία αναφορά γίνεται στο πιο πάνω εύρημα του πρωτόδικου Δικαστηρίου, παρά μόνο στην σχετική Μελέτη που είχε ετοιμασθεί και όσα καταγράφονται σ' αυτήν, τα οποία σχετίζονται, αποκλειστικά και μόνο, με την αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης.
Στη βάση των πιο πάνω, το ερώτημα που εγείρεται είναι κατά πόσο η πιο πάνω διαπίστωση, καθιστά την Έφεση αλυσιτελή.
Έχουμε την άποψη ότι τα όσα ανέφερε το πρωτόδικο Δικαστήριο περί μονομερούς επέμβασης του Εφεσείοντα στην υπηρεσιακή κατάσταση και σταδιοδρομία της Εφεσίβλητης, κατά τρόπο αντίθετο προς το σχέδιο υπηρεσίας και συνεπώς αντίθετα με την αρχή της νομιμότητας και καθ' υπέρβαση εξουσίας, συνιστούν αυτοτελή λόγο ακύρωσης και θα έπρεπε να είχαν εφεσιβληθεί. Όπως είναι νομολογημένο, δεν είναι δυνατή η διεύρυνση θεμάτων που δεν εγείρονται σαφώς στο περιεχόμενο των λόγων Έφεσης, οι οποίοι λόγοι οφείλουν να προσδιορίσουν ειδικά το λάθος του Δικαστηρίου. (βλ. Omex Enterprises Ltd κ.ά. ν. Elia, Πολ. Έφ. 469/2012, ημερ.
20.9.2019, Ταμείο Προνοίας Πιλότων και Ιπτάμενων Μηχανικών των Κυπριακών Αερογραμμών ν. 1. Suphire Holdings Public Ltd κ.ά. Πολ. Έφ. 280/2012, ημερ. 21.12.2017, ECLI:CY:AD:2017:A479 και Νικολάου ν. Δημοκρατίας ΕΔΔ αρ. 7/2017, 29.9.2023).
Συνακόλουθα, η μη προσβολή του πιο πάνω ευρήματος του πρωτόδικου Δικαστηρίου με την παρούσα Έφεση, το αφήνει άθικτο και άτρωτο, με αποτέλεσμα η Έφεση να καθίσταται αλυσιτελής, έστω και αν οι δύο προβληθέντες λόγοι Έφεσης ήθελαν αποφασισθεί υπέρ του Εφεσείοντα, εφόσον, εν πάση περιπτώσει, δεν θα μεταβάλλετο το αποτέλεσμα της πρωτόδικης απόφασης. Η εξέταση και διατύπωση άποψης επ' αυτών, καθίσταται ακαδημαϊκό εγχείρημα και όπως είναι νομολογημένο, αποτελεί αξίωμα ότι το Εφετείο δεν ασχολείται, ούτε και εξετάζει ακαδημαϊκά θέματα (βλ. Βαττής ν. Αυξεντίου κ.ά. (Αρ. 1) (2014) 1(Α) ΑΑΔ 68, Polytropo Advertising Ltd v. Adboard (2003) 1(Γ) ΑΑΔ 1486 και X"Σωφρονίου ν. Κωνσταντίνου (2011) 1(Α) ΑΑΔ 492).
Για όλα τα πιο πάνω, η Έφεση απορρίπτεται ως αλυσιτελής. Επιδικάζονται έξοδα προς όφελος της Εφεσίβλητης και σε βάρος του Εφεσείοντα ύψους €2.500 (πλέον ΦΠΑ αν υπάρχει).
Τ. ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.
ΣΤ. ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ, Δ.
Η. ΓΕΩΡΓΙΟΥ, Δ.
/Α.Λ.Ο.