|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 53/25)
19 Μαρτίου, 2025
[Ε. ΕΦΡΑΙΜ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ AΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964, ΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ GEMELLA TRADING LIMITED (ΗΕ 129095) ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 23/08/2024, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ 56/2024, ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΕΝΟΡΚΗΣ ΔΗΛΩΣΗΣ ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Α.Δ.Τ. [ ] ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ALPHA PANARETI PUBLIC LIMITED (ΗΕ 34103), ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ, ΑΡΘΡΑ 23, 25, 30 ΚΑΙ 35 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.
Χ. Πουτζιουρής, για Χρίστος Πουτζιουρής & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε. και για Ανδρέας Θ. Μαθηκολώνης & Σια Δ.Ε.Π.Ε. με Π. Βορκά, για Michael Vorkas & Partners LLC, για την Αιτήτρια.
...................
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΦΡΑΙΜ, Δ.: Με την παρούσα Αίτηση η Αιτήτρια ζητά άδεια για την καταχώριση δια κλήσεως αίτησης για την έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari με το οποίο να ακυρώνεται το διάταγμα ημερ. 23.8.2024 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου.
Σύμφωνα με την Έκθεση και την ένορκη δήλωση που συνοδεύουν την Αίτηση, η Αιτήτρια ισχυρίζεται ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου ενήργησε παράνομα και καθ' υπέρβαση εξουσίας και ότι το προσβαλλόμενο διάταγμα πάσχει από έκδηλη νομική πλάνη και εκδόθηκε κατά παράβαση της αρχής της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας και των Άρθρων 23, 25 και 30 του Συντάγματος.
Τα γεγονότα στα οποία στηρίζεται η Αίτηση, ως περιγράφονται στην ένορκη δήλωση, έχουν συνοπτικά ως εξής:
(i) Ο Αντώνης Βασιλείου διορίστηκε ως Διαχειριστής Παραλήπτης των εταιρειών Alpha Panareti Public Ltd και The Sunset Boulevard Tourist and Estate Company Ltd στις 16.11.2023 δυνάμει ομολόγων κυμαινόμενης επιβάρυνσης προς όφελος της Alpha Bank (νυν Sky Cac Ltd).
(ii) Ο διορισμός του Διαχειριστή Παραλήπτη αποτελεί αντικείμενο αμφισβήτησης σε εκκρεμούσες δικαστικές διαδικασίες.
(iii) Ο Βασιλείου, υπό την ιδιότητα του ως Διαχειριστής Παραλήπτης των δύο αυτών εταιρειών, ήγειρε την αγωγή υπ' αρ. 56/2024 ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου, στην οποία εναγόμενοι είναι οι τέσσερις διευθυντές των προαναφερόμενων υπό διαχείριση εταιρειών.
(iv) Στο πλαίσιο της αγωγής ο Διαχειριστής καταχώρισε αίτηση για την έκδοση προσωρινών διαταγμάτων. Κατόπιν εκδίκασης αυτής, στις 23.8.2024 το κατώτερο Δικαστήριο εξέδωσε ενδιάμεσα διατάγματα με τα οποία απαγορεύεται στους εναγόμενους και ή υπαλλήλους και ή αντιπροσώπους τους και ή πρόσωπα που ενεργούν για λογαριασμό τους και ή που έλκουν οποιοδήποτε δικαίωμα ή συμφέρον από αυτούς, να εισέρχονται και ή επεμβαίνουν στο κτιριακό συγκρότημα Δήμητρα, στο ξενοδοχείο Panareti's Royal Coral Bay Resort και ή σε οποιοδήποτε άλλο περιουσιακό στοιχείο της υπό διαχείριση εταιρείας Alpha Panareti, καθώς επίσης στο κτιριακό συγκρότημα Rania Beach Hotel Apartments και ή σε οποιοδήποτε άλλο περιουσιακό στοιχείο της υπό διαχείριση εταιρείας Sunset Boulevard, μέχρι την εκδίκαση της αγωγής και ή νεότερης διαταγής του Δικαστηρίου.
(v) Η εν λόγω απόφαση του κατώτερου Δικαστηρίου έχει εφεσιβληθεί.
(vi) Η Αιτήτρια, όπως και οι εταιρείες Lenolia Ltd και N & J Worldlink Marketing Ltd, είναι θυγατρικές της υπό διαχείριση εταιρείας Alpha Panareti.
(vii) Οι τρεις αυτές εταιρείες, στη βάση παλαιότερων συμφωνιών, κατέχουν και εκμεταλλεύονται το ξενοδοχείο Panareti's Royal Coral Bay Resort.
(viii) Συγκεκριμένα, οι υπό διαχείριση εταιρείες Alpha Panareti και Sunset Boulevard είναι οι ιδιοκτήτριες του ξενοδοχείου και του κτιριακού συγκροτήματος Ράνια αντίστοιχα. Αυτές συνήψαν μακροχρόνιες μισθώσεις με τις εταιρείες Novana και Erimi, δυνάμει των οποίων οι τελευταίες κατέχουν και εκμεταλλεύονται τα 55 από τα 66 δωμάτια στο ξενοδοχείο και τα 20 από τα 46 διαμερίσματα στο συγκρότημα Ράνια αντίστοιχα. Οι εν λόγω μισθώσεις είναι κατατεθειμένες στο Κτηματολόγιο, κατόπιν της συγκατάθεσης της Alpha Bank προς τούτο στις 9.5.2002 και 27.11.2009 για τη μίσθωση δέκα δωματίων στο ξενοδοχείο και έξι διαμερισμάτων στο κτιριακό συγκρότημα αντίστοιχα. Η Novana εκχώρησε τα δικαιώματα της αναφορικά με τα δωμάτια στο ξενοδοχείο στη Lenolia η οποία έχει συμβληθεί με την Αιτήτρια για τη διαχείριση των δωματίων.
(ix) Με επιστολή του ημερ. 24.2.2025 με θέμα την υπό διαχείριση εταιρεία Alpha Panareti και το ξενοδοχείο, ο Διαχειριστής δηλώνει ότι μετά από εξέταση της οικονομικής κατάστασης της εταιρείας, πρόθεση του είναι να κλείσει άμεσα το ξενοδοχείο και ζητά όπως του παρασχεθούν διάφορα στοιχεία.
(x) Στις 25.2.2025 ο Διαχειριστής μαζί με άτομα γραφείου ασφαλείας πήγαν στο ξενοδοχείο και απειλούσαν το προσωπικό ότι θα άλλαζαν κλειδαριές, θα έδιωχναν τους πελάτες και θα το έκλειναν. Κλήθηκε η Αστυνομία στο μέρος, επεδόθη το διάταγμα στη γραμματέα της Αιτήτριας η οποία βρισκόταν εκεί και τελικώς αποφεύχθηκε το κλείσιμο του ξενοδοχείου εκείνη τη μέρα.
(xi) Στις 6.3.2025 ο Διαχειριστής μετέβη ξανά στο ξενοδοχείο με άτομα γραφείου ασφαλείας, αυτή τη φορά και με τη συνοδεία Αστυνομίας, και αφού επέδωσε το διάταγμα σε τρεις εργοδοτούμενους της Αιτήτριας, τους ζήτησε να εγκαταλείψουν τον χώρο και να σταματήσουν να εισέρχονται και εργάζονται εκεί.
(xii) Από τις αρχές Μαρτίου του 2025 διάφοροι ταξιδιωτικοί πράκτορες, συνεργάτες της Αιτήτριας, απευθύνθηκαν στο ξενοδοχείο για να ρωτήσουν για τις κρατήσεις πελάτων τους σε αυτό καθότι πληροφορήθηκαν για το κλείσιμο αυτού.
(xiii) Εν τω μεταξύ, με επιστολή ημερ. 15.12.2023 των δικηγόρων του, ο Διαχειριστής είχε τερματίσει τις συμφωνίες μίσθωσης μεταξύ της Alpha Panareti και της Novana για τα δωμάτια στο ξενοδοχείο, στη βάση του ότι αυτές δεν είχαν συναφθεί βάσει εμπορικών όρων, αντέκειντο του επιπέδου ισοτιμίας και αποτελούσαν προσπάθεια αποξένωσης της περιουσίας της Alpha Panareti. Με αντίστοιχη επιστολή ίδιας ημερομηνίας είχε τερματίσει και τις συμφωνίες μίσθωσης μεταξύ της Alpha Panareti και της Sunset για τα διαμερίσματα στο συγκρότημα Ράνια.
(xiv) Με επιστολή ημερ. 18.12.2023 οι δικηγόροι του ομίλου εταιρειών Alpha Panareti αμφισβήτησαν το νομότυπο του τερματισμού και ζητούσαν την άμεση ανάκληση αυτού.
(xv) Οι δικηγόροι των εταιρειών Novana και Erimi απέστειλαν επιστολή ημερ. 16.1.2024 προς τους δικηγόρους του Διαχειριστή, στην οποία αμφισβήτησαν τον τερματισμό και ισχυρίστηκαν ότι αυτές οι εταιρείες δεν θεωρούνται περιουσιακό στοιχείο των υπό διαχείριση εταιρειών και επομένως ο Διαχειριστής δεν έχει οποιοδήποτε δικαίωμα επί αυτών. Τους κάλεσαν να μην λάβουν οποιεσδήποτε ενέργειες οι οποίες θα έβλαπταν τα δικαιώματα και συμφέροντα των εν λόγω εταιρειών.
(xvi) Τα ίδια επαναλήφθηκαν στην επιστολή των δικηγόρων των εν λόγω εταιρειών ημερ. 28.5.2024, προς τους δικηγόρους του Διαχειριστή, στην οποία επεξηγούσαν γιατί θεωρούν ότι οι συμφωνίες μίσθωσης ήταν καθόλα νόμιμες και ότι δεν υπήρχε δικαίωμα τερματισμού αυτών, αναφερόμενοι και σε συνάντηση που είχαν με τον Διαχειριστή και τον δικηγόρο τους.
Οι αρχές που διέπουν τη χορήγηση άδειας για καταχώριση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari έχουν επανειλημμένα αναφερθεί στις αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Πρόκειται για δικαιοδοσία η οποία ασκείται με ιδιαίτερη φειδώ, πάντοτε κατά προνόμιο, όταν από το ίδιο το πρακτικό του Δικαστηρίου διαπιστώνεται έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας, πλάνη περί το Νόμο, δόλος, προκατάληψη ή παραβίαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης. Όπως αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση του Πέτρου Ευδόκα (2016) 1(Γ) Α.Α.Δ. 3018, αυτή η διαδικασία δεν έχει, ως αντικείμενο, την αναθεώρηση της ορθότητας των αποφάσεων των κατώτερων δικαστηρίων. Ο αιτητής φέρει το βάρος να τεκμηριώσει εκ πρώτης όψεως υπόθεση και αιτιολογήσει τη χορήγηση άδειας. Ακόμα και αν υπάρχει εκ πρώτης όψεως υπόθεση, δεν χορηγείται άδεια όταν προσφέρεται εναλλακτικό ένδικο μέσο ή θεραπεία, συνήθως, αυτό της έφεσης, εκτός αν συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις που δικαιολογούν τη χορήγηση άδειας.
Η βασική θέση της Αιτήτριας είναι πως το κατώτερο Δικαστήριο εξέδωσε το προσβαλλόμενο διάταγμα, κατόπιν δόλου από πλευράς του Διαχειριστή και παραβιάζοντας τις αρχές της φυσικής δικαιοσύνης και τα συνταγματικά δικαιώματα της Αιτήτριας, καθότι οι υπό διαχείριση εταιρείες δεν κατέχουν ούτε εκμεταλλεύονται το ξενοδοχείο, αλλά το κατέχουν και εκμεταλλεύονται άλλες εταιρείες, ξεχωριστά νομικά πρόσωπα από τις υπό διαχείριση εταιρείες, μέσω των μακροχρόνιων μισθώσεων οι οποίες ήταν κατατεθειμένες στο Κτηματολόγιο και εν πλήρη γνώσει του Διαχειριστή. Επομένως, αποδίδουν στον Διαχειριστή ότι επέλεξε να εγείρει αγωγή και εξασφαλίσει διάταγμα εναντίον φυσικών προσώπων που έχουν σχέση με την υπό διαχείριση εταιρεία αλλά όχι με την Αιτήτρια και ότι, ενώ το διάταγμα εκδόθηκε στις 23.8.2024, η λειτουργία του ξενοδοχείου συνεχιζόταν κανονικά μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου του 2025, όταν πλέον αποφάσισε, χωρίς μάλιστα να επιδώσει το διάταγμα στην Αιτήτρια, να εκδιώξει το προσωπικό και τους πελάτες από το ξενοδοχείο και να σταματήσει τη λειτουργία αυτού.
Για σκοπούς της παρούσας διαδικασίας, θα πρέπει να λεχθεί πως η εξέταση της Αίτησης περιορίζεται στον βαθμό που τα διατάγματα αφορούν στο ξενοδοχείο, καθότι, σύμφωνα πάντα με τους ισχυρισμούς της Αιτήτριας, αυτό είναι το μόνο περιουσιακό στοιχείο το οποίο είναι ιδιοκτησίας της υπό διαχείριση εταιρείας Alpha Panareti και για το οποίο η Αιτήτρια ισχυρίζεται ότι έχει δικαιώματα τα οποία έχουν παραβιαστεί.
Μέσα από την παράθεση των όσων προβάλλονται από την Αιτήτρια, διαφαίνεται ότι ο Βασιλείου έχει διοριστεί Διαχειριστής Παραλήπτης της εταιρείας Alpha Panareti. Ο διορισμός του αποτελεί αντικείμενο αμφισβήτησης σε δικαστικές διαδικασίες, πλην όμως, μέχρι την τυχόν ανάκληση του διορισμού του, αυτός παραμένει ως ο Διαχειριστής Παραλήπτης. Όπως έχει λεχθεί στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση του Νίνου. Α. Χατζηρούσου (2011) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1703, ένας παραλήπτης ο οποίος διορίζεται δυνάμει εγγράφου εκτός Δικαστηρίου θεωρείται αντιπρόσωπος (agent) των κατόχων των ομολόγων και κατά συνέπεια αυτοί ως αντιπροσωπευόμενοι (principals) είναι και οι υπεύθυνοι για τις ενέργειες αυτού. Στην εν λόγω υπόθεση γίνεται παραπομπή στην Αγγλική υπόθεση Gomba Holdings Uk Ltd v. Homan [1986] 3 All E.R. 94, στην οποία λέχθηκε ότι, παρόλο που ο Διαχειριστής είναι ο αντιπρόσωπος της εταιρείας, εντούτοις το πρωταρχικό του καθήκον είναι να ρευστοποιήσει τα περιουσιακά στοιχεία προς όφελος του κατόχου του ομολόγου και οι εξουσίες διαχείρισης της εταιρείας είναι στην πραγματικότητα βοηθητικές για αυτό του το καθήκον. Τα πιο πάνω είναι σύμφωνα και με τη γενικότερη αρχή ότι με τον διορισμό Παραλήπτη αυτός λαμβάνει υπό τον έλεγχο του τα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας, οι δε εξουσίες της εταιρείας και των διευθυντών της να ενεργούν σε σχέση με το συγκεκριμένο περιουσιακό στοιχείο που καλύπτει το ομόλογο σταματούν, χωρίς όμως να επηρεάζεται η νομική ύπαρξη και οντότητα της εταιρείας (βλ. Moss Steamship Co. v. Whinney [1912] A.C. 254). Βέβαια, αν το ομόλογο καλύπτει στην ουσία ολόκληρη ή το πλείστο μέρος της περιουσίας της εταιρείας, τότε οι διευθυντές της εταιρείας ουσιαστικά δεν ελέγχουν την εμπορική δραστηριότητα της.
Διαφαίνεται επίσης πως, στο πλαίσιο της άσκησης των καθηκόντων του, στις 15.12.2023 ο Διαχειριστής τερμάτισε τις συμφωνίες μίσθωσης του ξενοδοχείου μεταξύ της Alpha Panareti και Novana η οποία, με τη σειρά της, είχε παραχωρήσει την κατοχή και εκμετάλλευση του ξενοδοχείου σε άλλη εταιρεία, τη Lenolia, η οποία την παραχώρησε στην Αιτήτρια. Μετά από τον τερματισμό, ο Διαχειριστής, εκλαμβάνοντας προφανώς ότι η Αιτήτρια παύει πλέον να έχει το δικαίωμα κατοχής και λειτουργίας του ξενοδοχείου, το οποίο παραμένει περιουσιακό στοιχείο της υπό διαχείριση εταιρείας και για να διασφαλίσει την ανάληψη κατοχής αυτού, καταχώρισε αγωγή εναντίον των αξιωματούχων αυτής και εξασφάλισε προσωρινό διάταγμα εναντίον τους όπως μη εισέρχονται και μη επεμβαίνουν με οποιονδήποτε τρόπο στο ξενοδοχείο.
Στο πλαίσιο αυτής της διαδικασίας, το Δικαστήριο δεν εξετάζει τη νομιμότητα των ενεργειών του Διαχειριστή ούτε και την ορθότητα του προσβαλλόμενου διατάγματος, με τα οποία σαφώς η Αιτήτρια διαφωνεί.
Στην όψη του προσβαλλόμενου διατάγματος, το κατώτερο Δικαστήριο είχε δικαιοδοσία να το εκδώσει, πράγμα το οποίο και έπραξε κατόπιν εκδίκασης της αίτησης.
Δεν φαίνεται να στοιχειοθετείται συζητήσιμη υπόθεση αναφορικά με τον αποδιδόμενο στον Διαχειριστή δόλο. Η Αιτήτρια βασίστηκε στη γνώση του Διαχειριστή για την ύπαρξη των μακροχρόνιων μισθώσεων, στον χρόνο έκδοσης του διατάγματος και τελικώς στον χρόνο επίδοσης και εκτέλεσης αυτού. Παράλληλα όμως, μεσολάβησαν και άλλα γεγονότα τα οποία η ίδια η Αιτήτρια αποκαλύπτει, έστω και αν πάλι διαφωνεί με αυτά. Πρόκειται για τον τερματισμό των μισθώσεων, την ανταλλαγή αλληλογραφίας μεταξύ των μερών και τη διενέργεια συνάντησης μεταξύ τους για συζήτηση του όλου θέματος. Μετά ακολούθησε η πρώτη προσπάθεια για εκτέλεση του διατάγματος μέχρι και τις 6.3.2025 που το διάταγμα επιδόθηκε και προχώρησε εκ νέου προς εκτέλεση.
Από τη στιγμή που έχει επέλθει τερματισμός των μισθώσεων, οι οποίες ήταν η βάση άντλησης δικαιωμάτων από την Αιτήτρια επί του ξενοδοχείου, τότε δεν έχει καταδειχθεί συζητήσιμη υπόθεση ούτε και για το ότι η Αιτήτρια έπρεπε να αποτελέσει διάδικο μέρος στη διαδικασία έκδοσης του διατάγματος. Επομένως, για σκοπούς πάντοτε της υπό κρίση διαδικασίας, δεν μπορεί να γίνεται λόγος για ύπαρξη συζητήσιμης υπόθεσης για παραβίαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης και των συνταγματικών δικαιωμάτων της Αιτήτριας συνεπεία της έκδοσης αυτού.
Με τις πιο πάνω διαπιστώσεις του παρόντος Δικαστηρίου, δεν καταδεικνύεται συζητήσιμη υπόθεση και αναφορικά με τη θέση της Αιτήτριας ότι το προσβαλλόμενο διάταγμα παραβιάζει την αρχή της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας καθότι επεκτείνεται και σε άλλα πρόσωπα πέραν των εναγόμενων διευθυντών.
Άλλωστε, αν η Αιτήτρια θεωρούσε ότι με τα εν λόγω διατάγματα επηρεάζονται τα δικαιώματα της, τότε θα μπορούσε να λάβει μέτρα εντός της διαδικασίας της αγωγής (βλ. Nicolaou Bros Tourist Enterprises Ltd (1999) 1(Α) ΑΑΔ 201).
Ο ισχυρισμός της Αιτήτριας ότι συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις που δικαιολογούν, δίχως άλλο, τη χορήγηση της αιτούμενης άδειας δεν βρίσκει έρεισμα στα υπό κρίση δεδομένα. Οι τυχόν συνέπειες από το κλείσιμο του ξενοδοχείου, την απώλεια εργασίας των εργαζομένων και την ακύρωση των κρατήσεων δεν είναι τέτοιες που να οδηγούν στην έγκριση της Αίτησης, ειδικότερα εφόσον προσφέρονται άλλα ένδικα μέσα προς προστασία των δικαιωμάτων της Αιτήτριας (βλ. Αναφορικά με την Αίτηση των Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1535).
Σύμφωνα με όσα αναφέρονται ανωτέρω, δεν έχω ικανοποιηθεί ότι η Αιτήτρια κατάφερε να καταδείξει πως συντρέχουν οι προϋποθέσεις ώστε να δικαιολογείται η χορήγηση της αιτούμενης άδειας.
Η Αίτηση απορρίπτεται.
Ε. ΕΦΡΑΙΜ, Δ.
/κβπ