|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΊΤΗΣΗ ΑΡ. 21/2025
(i-justice)
[Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.]
11 Μαρτίου, 2025
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 11 ΚΑΙ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3, 3Α, 9, 11, 14 ΚΑΙ 15 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964 (Ν.33/1964)
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΊ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) (ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΤΙΚΟ) (ΑΡ.2) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2022
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΗ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΧΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΚΡΑΤΗΣΗ ΚΑΙ/Ή ΦΥΛΑΚΙΣΗ ΑΡΧΗΣ ΓΕΝΟΜΕΝΗΣ ΤΗΝ 20.12.2023 ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ 21.6.2024 ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ 15.7.2024 ΚΑΙ ΕΚΤΟΤΕ, ΣΤΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΤΟΥ ALI KHALEDI BATRASHI, ΕΚ ΙΡΑΝ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΔΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΙ/Ή ΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΕΛΑΣΗΣ ΤΟΥ ΑΙΤΗΤΗ ΗΜΕΡ. 20.12.2023 ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΕΛΑΣΗΣ ΤΟΥ ΑΙΤΗΤΗ ΗΜΕΡ. 15.7.2024, ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΙ/Ή ΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ALI KHALEDI BATRASHI EK ΙΡΑΝ, ΝΥΝ ΣΤΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ HABEAS CORPUS ΑD SUBJICIENDUM
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΆ ME THN ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2008/115/ΕΚ, ΑΡΘΡΟ 15, ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, ΑΡΘΡΟ 11(1)(2), ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ (ΕΣΔΑ) ΑΡΘΡΑ 5(1) ΚΑΙ 6(1)
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 6(1)(Ζ) ΚΑΙ (Κ), 13, 14 ΚΑΙ 18ΠΣΤ(1)(Α)(4)(5)(6)(7) ΚΑΙ 8 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΝΟΜΟΥ, ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 3 ΤΟΥ 153(Ι)/2011 ΚΑΙ ΑΡΘΡΟΥ 15 (4), 16 ΚΑΙ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 115/2008/ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ 16ΗΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ, ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΚ) ΑΡΙΘ. 343/2003 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ 18ΗΣ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2003, ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 7(Ι)/2007, ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ 5(1)(ΣΤ) ΚΑΙ 6 ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ (ΕΣΔΑ) ΚΑΙ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 11, 30, 34, 35 ΚΑΙ 188.3(Γ) ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ 8 ΚΑΙ 9(1) ΚΑΙ (2) ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2013/33/ΕΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 15 ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2008/115/ΕΚ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
1. ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
2. ΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΤΟΥ ΤΜ. ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ
ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
3. ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
ΔΙΑ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟ ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΗ, ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΗ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΧΡΟΝΙΚΉΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΚΡΑΤΗΣΗ/ΥΠΟ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΟΝ ΑΙΤΗΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ 20.12.2023 ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ ΝΟΜΩΝ.
--------------------------------
Μ. Παυλίδου, (κα) για Δημήτρης Παυλίδης & Συνεργάτες ΔΕΠΕ, για τον Αιτητή
Θ. Παπανικολάου, (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για καθ' ου η αίτηση, Γενικό Εισαγγελέα
Αιτητής παρών
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.: Ο αιτητής, ζητά την έκδοση habeas corpus ad subjiciendum, για το λόγο ότι τελεί υπό κράτηση από τις 15.7.2024 και για χρόνο που υπερβαίνει τους έξι μήνες, κατά παράβαση του άρθρου 18ΠΣΤ(7) του περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου, Κεφ. 105, όπως έχει τροποποιηθεί, (ο Νόμος, Κεφ. 105). Σημειώνεται, ότι κρατείτο και προηγουμένως με διάταγμα κράτησης προς το σκοπό απέλασης του, όμως αφέθηκε ελεύθερος, στις 21.6.2024, δυνάμει πανομοιότυπου εντάλματος, το οποίο εξέδωσε Δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Πολιτική Αίτηση Αρ. 88/2024.
Ο αιτητής, καταγόμενος από το Ιράν, είναι ηλικίας 40 ετών, σχεδόν, και αφίχθηκε στην Κύπρο παράνομα, σε χρόνο που δεν αναφέρεται στη δικογραφία. Στις 28.9.2007, υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση, σε αυτόν, καθεστώτος διεθνούς προστασίας. Παρόμοια αίτηση υπέβαλε και η πρώην σύζυγος του, με την οποία έχει δύο θυγατέρες και με την οποία διαζεύχθηκε στις 2.7.2014. Μερικούς μήνες μετά, στις 26.9.2014, αυτός τέλεσε γάμο με άλλη γυναίκα, επίσης ομοεθνή του, η οποία είναι αναγνωρισμένη πρόσφυγας από τις 23.6.2004. Λόγω και του μακρού χρόνου που ο αιτητής βρίσκεται στην Κύπρο, η περίπτωση του πέρασε από διάφορες φάσεις. Κατά τη διάρκεια του προηγούμενου γάμου του, παραχωρείτο στον ίδιο και στα λοιπά μέλη της οικογένειας του καθεστώς προσωρινής διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους. Μετά το δεύτερο γάμο του, στις 26.9.2014, τού παραχωρήθηκε άδεια προσωρινής διαμονής, συνεπεία του καθεστώτος, ανωτέρω, στο οποίο τελούσε η νέα σύζυγος του. Επομένως, ο αιτητής συνέχισε να βρίσκεται στην Κύπρο με τις θυγατέρες του, από τον προηγούμενο γάμο, των οποίων έχει τη γονική μέριμνα.
Χωρίς να παρίσταται ανάγκη παράθεσης των γεγονότων που μεσολάβησαν, στο μεταξύ, αναφέρεται πως στις 20.12.2023 εκδόθηκαν σε σχέση με τον αιτητή, διατάγματα κράτησης και απέλασης. Ο αιτητής, παρέμεινε υπό κράτηση χωρίς να απελαθεί μέχρι τις 21.6.2024. Όπως έχει προαναφερθεί, κατά την πιο πάνω ημερομηνία, Δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου ενέκρινε αίτηση του για habeas corpus. Η ευπαίδευτη Δικαστής, εγκρίνοντας την πιο πάνω αίτηση του αιτητή, κατέληξε στη βάση των δεδομένων που είχαν τεθεί ενώπιον της, ότι είχε παραβιαστεί το θεμελιακό δικαίωμα του στην ελευθερία. Τούτο, για το λόγο ότι αυτός τελούσε υπό κράτηση χωρίς να είχε διενεργηθεί επανεξέταση του σχετικού διατάγματος, δυνάμει του άρθρου 18ΠΣΤ(4), του Νόμου, Κεφ. 105. Κατ' ακολουθία, διαπίστωσε ότι δεν υπήρχαν γεγονότα που να δικαιολογούσαν την κράτηση του. Η απόφαση με την οποία έγινε δεκτό το αίτημα, τότε, του αιτητή για habeas corpus, δεν αναφέρθηκε να έχει εφεσιβληθεί. Συνεπεία δε αυτής, ο αιτητής αφέθηκε ελεύθερος, αυθημερόν.
Εν πάση περιπτώσει, το καθεστώς ελευθερίας στο οποίο ο αιτητής είχε βρεθεί, δε διήρκησε για πολύ. Στις 15.7.2024, εκδόθηκαν εναντίον του νέα εντάλματα κράτησης και απέλασης, δυνάμει του άρθρου 14 του Νόμου, Κεφ. 105. Ειδικά, όσον αφορά το διάταγμα κράτησης του, αυτό στηρίχθηκε και στον άρθρο 18ΠΣΤ(1)(α), του πιο πάνω νόμου, δηλαδή ότι υπάρχει κίνδυνος διαφυγής του. Τούτο, στη βάση, όπως αναφέρεται, ότι αυτός αποτελεί ενεστώσα και σοβαρή απειλή κατά της ασφάλειας της κοινωνίας και συνακόλουθη απειλή κατά της δημόσιας τάξης και ασφάλειας της Δημοκρατίας. Ο αιτητής, προσέβαλε τη νομιμότητα των πιο πάνω διαταγμάτων, ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου, με τη προσφυγή αρ. 971/2024. Η περάτωση της εκκρεμεί. Στο πλαίσιο όμως ενδιάμεσης διαδικασίας, διατάχθηκε η αναστολή του διατάγματος απέλασης, ενώ το διάταγμα κράτησης, παρέμεινε σε ισχύ. Εξ ου και η παρούσα αίτηση για habeas corpus, δεδομένου ότι ο αιτητής εξακολουθεί να βρίσκεται υπό κράτηση.
Σημειώνεται, πως η εξέταση της πιο πάνω αίτησης, διενεργείται στη βάση των γεγονότων που μεσολάβησαν από τις 15.7.2024 και μετά, που εκδόθηκε το διάταγμα που έθεσε τον αιτητή υπό κράτηση. Το εδάφιο 5(α) του άρθρου 18ΠΣΤ, προβλέπει ότι η διάρκεια της κράτησης προσώπου στη θέση του αιτητή, υπόκειται σε εξέταση με αίτηση για έκδοση εντάλματος habeas corpus, δυνάμει του Άρθρου 155.4 του Συντάγματος. Περαιτέρω, το εδάφιο (7) του ιδίου άρθρου προβλέπει ότι, «. η κράτηση εξακολουθεί καθ' όλη τη χρονική περίοδο κατά την οποία πληρούνται οι όροι του εδαφίου (1) και είναι αναγκαία για να διασφαλισθεί η επιτυχής απομάκρυνση και δεν υπερβαίνει τους έξι μήνες.»
Στην ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την ένσταση, προβάλλονται κάποιοι ισχυρισμοί, στη βάση των οποίων αιτιολογείται η έκδοση του διατάγματος κράτησης του αιτητή, όχι όμως και η διάρκεια της. Αυτός κρατείται δε, από τις 15.7.2024 και μέχρι την καταχώρηση της υπό εξέταση αίτησης στις 4.2.2025, ήτοι για περίοδο πέραν των έξι μηνών. Η πρόνοια στο εδάφιο (7) του άρθρου 18ΠΣΤ, ανωτέρω, όσον αφορά το θέμα κράτησης προσώπου προς διασφάλιση της επιτυχούς απομάκρυνσης του, είναι επιτακτική. Σε καμία περίπτωση η κράτηση «δεν υπερβαίνει τους έξι μήνες». Επομένως, στη βάση της πρόνοιας αυτής, δεν παρέχεται δυνατότητα αναζήτησης αιτιολογίας σε γεγονότα που θεωρείται ότι δικαιολογούν την κράτηση. Τούτο, μπορεί να συμβεί στο πλαίσιο του εδαφίου (8) του εν λόγω άρθρου, όπου ο χρόνος κράτησης μπορεί να επεκταθεί πέραν των έξι μηνών, χωρίς όμως να υπερβαίνει τους 12 μήνες με σχετικό διάταγμα το οποίο εκδίδεται αρμοδίως. Δεν είναι τέτοια η παρούσα περίπτωση. Επομένως, η κράτηση του αιτητή υπερβαίνουσα τους έξι μήνες είναι παράνομη. Σε καμιά περίπτωση, βέβαια, δεν μπορεί να γίνει και επίκληση σε βάρος του αιτητή, του γεγονότος ότι αυτός προσέφυγε στο Διοικητικό Δικαστήριο, για το λόγο που έχει προαναφερθεί· άσκησε το θεμελιακό δικαίωμα του για προσφυγή στη δικαιοσύνη.
Για τον πιο πάνω λόγο η αίτηση επιτυγχάνει. Ο αιτητής να αφεθεί ελεύθερος πάραυτα. Επιδικάζονται έξοδα υπέρ του και εναντίον της Δημοκρατίας, τα οποία καθορίζονται στο ποσό των €800.-
Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.
/γκ