ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Πολιτική Έφεση Αρ. 22/2024)

(i-Justice)

 

11 Φεβρουαρίου, 2025

 

[ΓΙΑΣΕΜΗΣ, ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, ΔΑΥΙΔ, Δ/ΣΤΕΣ]

 

 

ΕΦΕΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΗΜΕΡ. 10.9.2024 ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΔΙΚΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 150/2024

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ AΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964 (Ν.33/1964)

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018

 

ΚΑΙ

 

 

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ

 

1.   ΑΝΔΡΕΑ ΙΩΑΝΝΟΥ (ΑΔΤ [   ])

2.   ΝΕΟΦΥΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΝΕΟΦΥΤΟΥ (ΑΔΤ [   ])

3.   ΜΑΡΙΝΑΣ ΙΩΑΝΝΟΥ (ΑΔΤ [   ])

4.   ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΙΩΑΝΝΟΥ (ΑΔΤ [   ])

 

ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI

 

KAI

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΩΓΗ 56/2024 ΠΟΥ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΤΗΚΕ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΑΦΟΥ

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 27/2/2024 ΓΙΑ ΕΝΔΙΑΜΕΣΑ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ 56/2024 ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΑΦΟΥ

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 23/8/2024 ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΑΦΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΔΙΑΜΕΣΩΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ

 

_________________

A.          Χατζηχριστοφής για Μιχάλης Βορκάς & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε., για τους Εφεσείοντες.

_________________

   ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.:   Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη  και θα δοθεί από τον Ιωαννίδη, Δ.

_________________

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

 ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.:- To Aνώτατο Δικαστήριο, πρωτοβάθμια δικαιοδοσία (στο εξής «το πρωτόδικο Δικαστήριο»), με την απόφαση του ημερ. 10.9.2024, απέρριψε τη μονομερή αίτηση των εδώ εφεσειόντων, με την οποία αξίωναν άδεια για να καταχωρίσουν Αίτηση διά κλήσεως για την έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Certiorari «για ακύρωση της Απόφασης ημερ. 23/8/2024 του Επαρχιακού Πάφου και των εκδοθέντων προσωρινών Διαταγμάτων στο πλαίσιο της ενδιάμεσης Αίτησης ημερ. 27/2/2024 στην Αγωγή με αρ. 56/2024».

 

Το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν ικανοποιήθηκε πως υπήρχε εκ πρώτης όψεως υπόθεση και/ή συζητήσιμο θέμα, για να προσθέσει στο τέλος της απόφασης του πως «Ούτε έχω ικανοποιηθεί ότι οι αιτητές με τα όσα έχουν πιο πάνω αναφέρει και με δεδομένη τη δυνατότητα έφεσης έχουν καταδείξει την ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων που να δικαιολογούν τη χορήγηση της αιτούμενης άδειας».

 

Οι εφεσείοντες με πέντε λόγους έφεσης, επιδιώκουν την ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης. Τους παραθέτουμε αυτολεξεί, χωρίς την αιτιολογία τους, την οποία βεβαίως έχουμε θέσει ενώπιον μας και έχουμε μελετήσει.

 

«Πρώτος Λόγoς Έφεσης

 

Το Πρωτόδικο Δικαστήριο ευρισκόμενο σε νομική και πραγματική πλάνη, προέβη στο λανθασμένο εύρημα στη σελίδα 23 της απόφασης τον, ότι τα υπό κρίση προσωρινά προσβαλλόμενα διατάγματα στα πλαίσια της Αγωγής υπ' αριθμό 56/24, δεν συγκρούονται και δεν αντιφάσκουν με το προηγούμενο εκδοθέν προσωρινό διάταγμα στα πλαίσια της Αγωγής 454/24 από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, αναφέροντας ότι «Είναι σαφές από το ίδιο το περιεχόμενο των υπό αναφορά Διαταγμάτων ότι έχουν διαφορετικό αντικείμενο και ρυθμίζουν διαφορετικές καταστάσεις χωρίς να στρέψει την προσοχή τον και να αντιληφθεί, ότι τα διατάγματα στα πλαίσια της Αγωγής υπ' αριθμό 56/24 και ιδιαίτερα του διατάγματος υπό στοιχείο (ΣΤ) με το οποίο απαγορεύεται στους Εφεσείοντες να παριστάνουν με οποιοδήποτε τρόπο, ότι είναι ιδιοκτήτες και/ή κατέχουν και/ή διαθέτουν δικαίωμα επί περιουσιακού στοιχείου των Εταιρειών ALPHA PANARETI PUBLIC LIMITED και THE SUNSET BOULEVARD TOURIST AND ESTATE COMPANY LIMITED, έρχεται σε πλήρη σύγκρουση με το δικαίωμα των Εφεσειόντων ως το διοικητικό συμβούλιο των Εταιρειών ALPHA PARARETI PUBLIC LIMITED και THE SUNSET BOULEVARD TOURIST AND ESTATE COMPANY LIMITED, να προωθούν τις θέσεις και ισχυρισμούς τους, αλλά και τα νόμιμα δικαιώματα τους όπως το δικαίωμα κατοχής και ιδιοκτησίας σε ότι αφορά τα περιουσιακά στοιχεία και την ακίνητη περιουσία των εν λόγω Εταιρειών, βάσει του διατάγματος που εκδόθηκε στα πλαίσια της Αγωγής 454/24.

 

 

 

 

Δεύτερος Λόγος Έφεσης

 

Το Πρωτόδικο Δικαστήριο ευρισκόμενο σε νομική και πραγματική πλάνη, δεν αξιολόγησε καθόλου και δεν προέβη σε κανένα εύρημα αναφορικά με την θέση των Εφεσειόντων, ότι η έκδοση των προσβαλλόμενων διαταγμάτων από το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου στα πλαίσια της Αγωγής 56/24, έχει ως αποτέλεσμα, να πλήττονται τα συνταγματικά δικαιώματα των Εφεσείοντων 1-4 για ακρόαση, πρόσβασης στην Δικαιοσύνη και δίκαιη δίκη κατά παράβαση του άρθρου 30 του Συντάγματος και του Άρθρου 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αφού βάσει αυτών, οι ίδιοι οι Εφεσείοντες δεν θα μπορούν να θέσουν αποτελεσματικά τις θέσεις και ισχυρισμούς τους ενώπιον των Δικαστηρίων που καλούνται να εκδικάσουν τις εκκρεμούσες διαδικασίες που προωθούνται από το διοικητικό συμβούλιο των εταιρειών ALPHA PANARETI PUBLIC LIMITED και THE SUNSET BOULEVARD TOURIST AND ESTATE COMPANY LIMITED, ήτοι τους Εφεσείοντες και οι οποίες αναφέρονται στο προστατευτικό διάταγμα στα πλαίσια της Αγωγής 454/24.

 

Τρίτος Λόγος Έφεσης

 

Το Πρωτόδικο Δικαστήριο ευρισκόμενο σε νομική και πραγματική πλάνη, προέβη στο λανθασμένο εύρημα στη σελίδα 25 της απόφασης του, ότι μέσω της προβολής της παράβασης των αρχών της Φυσικής Δικαιοσύνης, ότι εν προκειμένω επιδιώκεται είναι ο έλεγχος της ορθότητας της Απόφασης του Κατώτερου Δικαστηρίου» ενώ ως επίσης ανέφερε, «Όσα αποδίδονται στην υπό κρίση Απόφαση ακόμη και αν αξιολογούνταν ως σφάλματα, θα αποτελούσαν νομικά σφάλματα που θα καθιστούσαν την Απόφαση του μη ορθή, ελεγχόμενη με Έφεση», χωρίς να στρέψει την προσοχή του και να αντιληφθεί ότι εφόσον η έκδοση του υπό κρίση διατάγματος από το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου στα πλαίσια της Αγωγής 56/24, έγινε κατά παράβαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης, το επίδικο διάταγμα καθίσταται ως εκδοθέν καθ' υπέρβαση εξουσίας του Πρωτόδικου Δικαστηρίου και ως εκ τούτου, τίθεται ζήτημα νομιμότητας της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου και όχι ζήτημα ορθότητας της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου, με αποτέλεσμα το Πρωτόδικο Δικαστήριο, προβαίνοντας στο λανθασμένο αυτό εύρημα να μην αξιολογήσει και να μην εξετάσει καθόλου τους ισχυρισμούς και τις θέσεις που τέθηκαν από τους Εφεσείοντες σε σχέση με την παράβαση των δικαιωμάτων Φυσικής Δικαιοσύνης και να μην προβεί σε κανένα εύρημα επί των ισχυρισμών των Εφεσειόντων.

 

 

Τέταρτος Λόγος 'Εφεσης

 

Το Πρωτόδικο Δικαστήριο ευρισκόμενο σε νομική και πραγματική πλάνη, στις σελίδες 23 και 24 της απόφασης του, απέρριψε τους ισχυρισμούς των Εφεσειόντων ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου εξέδωσε τα αιτούμενα διατάγματα στα πλαίσια της Αγωγής 56/24, χωρίς να αντιληφθεί ότι αυτά είναι ως προς το περιεχόμενο και αντικείμενο τους, πανομοιότυπα με τα αιτούμενα διατάγματα της Αγωγής παρότι με διαφορετικό λεκτικό, αποδίδοντας τελική θεραπεία στο στάδιο της διαδικασίας των προσωρινών διαταγμάτων καθ' υπέρβαση εξουσίας και χωρίς επίσης να αντιληφθεί ότι τα εκδοθέντα διατάγματα, παρότι είναι επί της ουσίας προστακτικής φύσεως, συγκεκαλυμένα προωθούνται ως απαγορευτικά, ενεργώντας έτσι καθ' υπέρβαση της δικαιοδοσίας του και κατά παράβαση των συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων των Εφεσειόντων σε δίκαιη δίκη.

 

Πέμπτος Λόγος Έφεσης

 

Το Πρωτόδικο Δικαστήριο ευρισκόμενο σε νομική και πραγματική πλάνη, προέβη στο λανθασμένο εύρημα ότι δεν έxουν καταδειχθεί εξαιρετικές περιστάσεις για την παραχώρηση άδειας για καταχώρηση προνομιακού εντάλματος Certiorari χωρίς να εξηγεί και να αιτιολογεί το εύρημα του αυτό.»

 

 

Τα γεγονότα και το ιστορικό της διαδικασίας εκτίθενται με ιδιαίτερη λεπτομέρεια στην πρωτόδικη απόφαση. Στην παρούσα απόφαση θα αρκεστούμε να αναφέρουμε, πως οι ενάγοντες[1] στην αγωγή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου υπ΄ αριθμόν 56/2024, εναντίον των εδώ εφεσειόντων, εξασφάλισαν, κατόπιν ακροαματικής διαδικασίας, ενδιάμεσα διατάγματα. Το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου (στο εξής «το κατώτερο Δικαστήριο»), αφού άκουσε και τους εδώ εφεσείοντες, με την ενδιάμεση απόφαση του ημερ. 23.8.2024, βρήκε πως «το συμφέρον της δικαιοσύνης κλίνει στην άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου υπέρ της έγκρισης της παρούσας αίτησης. Συνακόλουθα εκδίδονται ενδιάμεσα διατάγματα ως τα σημεία (Α)-(Ζ) αμφοτέρων συμπεριλαμβανομένων στο σώμα της παρούσας αίτησης μέχρι την εκδίκαση της αγωγής και/ή μέχρι νεωτέρας διαταγής του Δικαστηρίου».  Με άλλα λόγια, βρήκε, αφού άκουσε και τις δύο πλευρές, πως συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις έκδοσης προσωρινών διαταγμάτων, αφού η αίτηση των εναγόντων βασιζόταν, μεταξύ άλλων, και στο άρθρο 32 των περί Δικαστηρίων Νόμων του 1960 έως (Αρ. 2) του 2024, Ν.14/1960. 

 

Μία από τις βασικές θέσεις των εφεσειόντων τόσο ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου όσο και ενώπιον μας, είναι  ότι το κατώτερο Δικαστήριο εξέδωσε τα προσωρινά διατάγματα και κυρίως το υπό (ΣΤ), «ευρισκόμενο σε νομική και πραγματική πλάνη και καθ΄ υπέρβαση της εξουσίας του εφόσον αυτά συγκρούονται με άλλο ενδιάμεσο διάταγμα ημερ. 24/5/2024 το οποίο εκδόθηκε από άλλο πρωτόδικο Δικαστήριο ήτοι το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας στο πλαίσιο της αγωγής υπ΄ αρ. 454/2024».

 

Στο σημείο αυτό θεωρούμε σκόπιμο να παραθέσουμε αυτολεξεί τόσο το υπό (ΣΤ) προσωρινό διάταγμα, το οποίο εξεδόθη στο πλαίσιο της αγωγής υπ΄ αριθμόν 56/2024, όσο και το προσωρινό διάταγμα που εξεδόθη προηγουμένως, στο πλαίσιο της αγωγής υπ΄ αριθμόν 454/2024, ως αυτά παρατίθενται στην πρωτόδικη απόφαση:

 

Εκδοθέν στο πλαίσιο της Αγωγής 56/2024 Προσωρινό Διάταγμα υπό (ΣΤ)

 

«ΣΤ. Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να απαγορεύεται στους Καθ' ων η Αίτηση και/ή τους υπαλλήλους τους και/ή τους αντιπροσώπους τους και γενικά κάθε πρόσωπο το οποίο σχετίζεται και/ή το οποίο ενεργεί εκ μέρους και/ή για λογαριασμό και/ή κατόπιν οδηγιών τους, υπό οποιαδήποτε ιδιότητα και κάτω από οποιεσδήποτε περιστάσεις και/ή έλκει οποιοδήποτε δικαίωμα ή συμφέρον από αυτούς να απευθύνονται άμεσα και/ή έμμεσα και/ή προφορικά και/ή γραπτώς και/ή άλλως πως προς οποιονδήποτε άλλο πρόσωπο στην Κύπρο και/ή στο εξωτερικό παριστάνοντας ότι έχουν ιδιοκτησία και/ή κατοχή και/ή οποιαδήποτε δικαιώματα επί του ξενοδοχείου, των Γραφείων και του συγκροτήματος Ράνια, τα οποία βρίσκονται υπό τη διαχείριση του κ. Αντώνη Βασιλείου και/ή να διαχειρίζονται και/ή να επεμβαίνουν και/ή να χρησιμοποιούν και/ή να εκμεταλλεύονται και/ή να κατέχουν οποιοδήποτε κινητό και ακίνητο περιουσιακό στοιχείο ανήκει στους Ενάγοντες και τελεί υπό την διαχείριση του κ. Αντώνη Βασιλείου, μέχρι την εκδίκαση της παρούσας αγωγής και την έκδοση της απόφασης επί της ουσίας της διαφοράς και/ή μέχρι νεότερης διαταγής του Δικαστηρίου.»

 

 

Εκδοθέν στο πλαίσιο της Αγωγής 454/2024 Προσωρινό Διάταγμα

 

«Διάταγμα με το οποίο απαγορεύεται στον Εναγόμενο 1 και σε οποιοδήποτε Παραλήπτη / Διαχειριστή των Εναγουσών 1 και 2 Εταιρειών, ο οποίος θα διοριστεί ως τέτοιος από την Sky Cac Limited, από του να εμφανίζεται και/ ή παρουσιάζεται εκ μέρους και δια λογαριασμό των Εναγουσών 1 και 2 Εταιρειών στις εκκρεμούσες διαδικασίες και συγκεκριμένα στην Αίτηση Παραμερισμού ημερομηνίας 03/02/2023 της Εταιρικής Αίτησης αρ. 655/2023 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, στην Αίτηση Παραμερισμού ημερομηνίας 16/02/2023 της Εταιρικής Αίτησης αρ. 645/2022 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, στην Αίτηση Παραμερισμού ημερομηνίας 14/03/2023 της Εταιρικής Αίτησης αρ. 1004/2021 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, στην Αγωγή 365/2023 Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου, Αγωγή 7/2023 Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου, Αγωγή 416/2022 Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου, Αγωγή 1017/2023 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, Προσφυγή αρ. 1892/2022 του Διοικητικού Δικαστηρίου και Προσφυγή αρ.12157/2024 του Διοικητικού Δικαστηρίου και να καταχωρίζει οποιαδήποτε Αγωγή και/ή νομική διαδικασία με σκοπό να εμφανιστεί εκ μέρους τους και να επηρεάσει τον χειρισμό από πλευράς των Εναγουσών των ανωτέρω εκκρεμουσών διαδικασιών, στον βαθμό που σε αυτές οι Ενάγουσες εκπροσωπούνται από δικηγόρους που διόρισαν τα διοικητικά τους συμβούλια, μέχρι εκδίκασης και αποπεράτωσής της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Αγωγής και/ή μέχρι νεοτέρας διαταγής του Δικαστηρίου.»

 

 Το πρωτόδικο Δικαστήριο, αφού αναφέρθηκε στις αρχές που διέπουν την έκδοση Προνομιακών Ενταλμάτων και στο βάρος που έχει ένας αιτητής να αποκαλύψει στο πλαίσιο μονομερούς αίτησης εκ πρώτης όψεως υπόθεση, σημείωσε πως αυτό που ενδιαφέρει είναι «η νομιμότητα των ελεγχόμενων ενεργειών, αφού δεν μπορεί αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας να είναι η ορθότητα, ούτε ο τρόπος άσκησης της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου».   Επικεντρωνόμενο στους νομικούς λόγους (Α), (Β) και (Γ) της μονομερούς Αίτησης, σημείωσε πως αυτό που ουσιαστικά προβάλλεται μέσω των συγκεκριμένων νομικών λόγων «είναι υπέρβαση εξουσίας από το κατώτερο Δικαστήριο στη βάση ύπαρξης αντιφατικών διαταγμάτων».    

 

Το πρωτόδικο Δικαστήριο παρέπεμψε τόσο στις αρχές που ισχύουν σε σχέση με τη σύγκρουση ή αντιφατικότητα μεταξύ αποφάσεων ή διαταγμάτων ισότιμων Δικαστηρίων, όσο και στη σχετική νομολογία, από την οποία άντλησε καθοδήγηση (Russell Ritchie κ.ά. (2008) 1 Α.Α.Δ. 639, Γεώργιος Χατζηαλεξάνδρου (Αρ. 2) (2000) 1 Α.Α.Δ. 1366, Αναφορικά με την Αίτηση του Μάριου Κοσμά (2014) 1 Α.Α.Δ. 698, Miltiades Neophytou Civil Engineering Contractors & Developers Ltd (2015) 1(Γ)  2171).

 

Αφού μελέτησε το περιεχόμενο των εκδοθέντων, σε διαφορετικές αγωγές, προσωρινών διαταγμάτων, διαπίστωσε πως το εκδοθέν στην αγωγή υπ΄ αρ. 454/2024 διάταγμα:

 

«..απαγορεύει στον Παραλήπτη/Διαχειριστή να λαμβάνει οποιαδήποτε νομικά διαβήματα σε συγκεκριμένες εκκρεμούσες δικαστικές διαδικασίες, έτσι ώστε σε αυτές οι Ενάγουσες Εταιρείες να συνεχίζουν να εκπροσωπούνται από δικηγόρους που διόρισαν τα Διοικητικά τους Συμβούλια. Εν ολίγοις, απαγορεύεται στον Παραλήπτη/Διαχειριστή, υπό την ιδιότητα του ως Παραλήπτη/Διαχειριστή των Εναγουσών Εταιρειών, να επιδιώξει να επέμβει στις εκκρεμούσες αυτές διαδικασίες στις οποίες οι Ενάγουσες Εταιρείες εμφανίζονται είτε ως Ενάγουσες/Αιτήτριες, είτε ως Εναγόμενες/Καθ' ων η Αίτηση, μέσω δικηγόρων που διορίστηκαν κατόπιν απόφασης των Διοικητικών τους Συμβουλίων.»  

                                  

      Ενώ για το εκδοθέν υπό (ΣΤ), στην αγωγή υπ΄ αριθμόν 56/2024   διάταγμα, σημείωσε πως με αυτό:

 

«.. απαγορεύεται στους Αιτητές στην υπό κρίση Αίτηση - οι οποίοι είναι οι μεν Αιτητές 1 & 2 Διευθυντές και Μέτοχοι της Εταιρείας ALPHA PANARETI PUBLIC LTD, η δε Καθ' ης η Αίτηση 4 Γραμματέας και Μέτοχος της Εταιρείας αυτής, ενώ η Καθ' ης η Αίτηση 3 Μέτοχος της ALPHA PANARETI PUBLIC LTD και Γραμματέας της SUNSET BOULEVARD TOURIST AND ESTATE COMPANY LTD - να παριστάνουν με οποιοδήποτε τρόπο, ότι έχουν ιδιοκτησία και/ή κατοχή και/ή οποιαδήποτε δικαιώματα επί του Ξενοδοχείου, των Γραφείων και του Συγκροτήματος Ράνια, τα οποία βρίσκονται υπό τη διαχείριση του Αντώνη Βασιλείου και/ή να διαχειρίζονται και/ή να επεμβαίνουν και/ή να χρησιμοποιούν και/ή να εκμεταλλεύονται και/ή να κατέχουν οποιοδήποτε κινητό και ακίνητο περιουσιακό στοιχείο ανήκει στους Ενάγοντες και τελεί υπό την διαχείριση του Αντώνη Βασιλείου, έρχεται σε αντίθεση ή συγκρούεται με το προηγηθέν προσωρινό Διάταγμα στην Αγωγή του Επαρχιακού Δικαστηρίου με αρ. 545/2024».

 

 

Αφού έχουμε θέσει ενώπιον μας τα όσα οι εφεσείοντες προβάλλουν τόσο μέσα από τους λόγους έφεσης που αφορούν στο πιο πάνω θέμα, όσο και μέσα από το περίγραμμα αγόρευσης τους, καταλήγουμε πως η προσέγγιση του πρωτόδικου Δικαστηρίου είναι ορθή και συμφωνούμε πως εν προκειμένω δεν τίθεται θέμα σύγκρουσης ή αντιφατικότητας μεταξύ των προσωρινών διαταγμάτων που έχουν εκδοθεί στις δύο αγωγές σε διαφορετικές ημερομηνίες. Άλλα θέματα καλύπτουν τα προσωρινά διατάγματα στην αγωγή 56/2024 και άλλα το προσωρινό διάταγμα στην αγωγή 454/2024.  Συγκεκριμένα με το εκδοθέν προσωρινό διάταγμα στην αγωγή 454/2024, απαγορεύεται στον εναγόμενο 1 και σε οιονδήποτε άλλο παραλήπτη/διαχειριστή των εναγουσών εταιρειών να εμφανίζεται σε συγκεκριμένες εκκρεμούσες δικαστικές διαδικασίες και να επηρεάζει τον χειρισμό των εν λόγω διαδικασιών «στο βαθμό που σε αυτές οι ενάγουσες εκπροσωπούνται από δικηγόρους που διόρισαν τα Διοικητικά τους Συμβούλια».

 

Το εκδοθέν υπό (ΣΤ) διάταγμα, στο πλαίσιο της αγωγής 56/2024, ουδεμία αναφορά κάνει σε εκκρεμούσες δικαστικές διαδικασίες, τις οποίες αφήνει ανέπαφες. Με αυτό, απαγορεύεται στους εδώ εφεσείοντες, να παριστάνουν τους ιδιοκτήτες και/ή κατόχους και/ή δικαιούχους «επί του ξενοδοχείου, των Γραφείων και του συγκροτήματος Ράνια, τα οποία βρίσκονται υπό τη διαχείριση του      κ. Αντώνη Βασιλείου και/ή να διαχειρίζονται και/ή να επεμβαίνουν και/ή να χρησιμοποιούν και/ή να εκμεταλλεύονται και/ή να κατέχουν οποιοδήποτε κινητό και ακίνητο περιουσιακό στοιχείο ανήκει στους ενάγοντες και τελεί υπό τη διαχείριση του κ. Αντώνη Βασιλείου».

 

Ως εκ τούτου, δεν τίθεται θέμα υπέρβασης εξουσίας ή εξουδετέρωσης της αποτελεσματικότητας της δικαιοσύνης, συνεπεία της μεταγενέστερης έκδοσης από το κατώτερο Δικαστήριο, κατόπιν ακρόασης, των προσωρινών διαταγμάτων στην αγωγή υπ΄ αριθμόν 56/2024.  Έπεται ότι οι λόγοι έφεσης που αφορούν στο πιο πάνω θέμα, κρίνονται αβάσιμοι και απορρίπτονται.

 

Λίγα λόγια και για τους λόγους έφεσης που αφορούν στις θέσεις των εφεσειόντων ότι εσφαλμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν διαπίστωσε ότι τα μεταγενέστερα εκδοθέντα προσωρινά διατάγματα στην αγωγή  υπ΄ αριθμόν 56/2024 εκδόθηκαν κατά παράβαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης, και ότι το κατώτερο Δικαστήριο, με την έκδοση τους, ενήργησε κάτω από πραγματική και νομική πλάνη ως προς το περιεχόμενο και το αντικείμενο τους, και ότι αυτά στην ουσία είναι διατάγματα προστακτικής φύσεως τα οποία «συγκεκαλυμμένα προωθούνται ως απαγορευτικά».

 

Το πρωτόδικο Δικαστήριο διαπίστωσε πως «είναι προφανές από το ίδιο το λεκτικό και τη διατύπωση τους ότι τα εκδοθέντα διατάγματα αφορούν σε απαγορευτικής φύσεως διατάγματα. Μάλιστα αξίζει να σημειωθεί ότι εκείνα που ήταν όντως προστακτικής φύσεως διατάγματα είχαν αποσυρθεί πριν την εκδίκαση της αίτησης ημερ. 27.2.2024».  Και εδώ η προσέγγιση του πρωτόδικου Δικαστηρίου υπήρξε ορθή, και εν πάση περιπτώσει τέτοια που δεν δικαιολογείται η παρέμβαση του δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου.   

 

Όσον αφορά στην κατ΄ ισχυρισμόν παράβαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης, θέμα που εγείρεται και ενώπιον μας, θα πρέπει να σημειώσουμε πως το κατώτερο  Δικαστήριο δεν εξέδωσε τα προσωρινά διατάγματα στην απουσία των εναγομένων, εδώ εφεσειόντων.  Αφού έδωσε οδηγίες όπως η μονομερής αίτηση επιδοθεί στους τελευταίους, και αφού προηγουμένως άκουσε και αυτούς, έκρινε πως συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις του νόμου και κατ΄επέκταση εξέδωσε τα προσωρινά διατάγματα που τώρα προσβάλλονται.

 

Όσον αφορά στα υπόλοιπα που εγείρονται, συμφωνούμε απόλυτα με το πρωτόδικο Δικαστήριο, πως αυτά  αφορούν στην ορθότητα της ενδιάμεσης απόφασης του κατώτερου Δικαστηρίου η οποία, όπως ορθά υπέδειξε, δεν ελέγχεται με τη διαδικασία των Προνομιακών Ενταλμάτων, αλλά με το ένδικο μέσο της έφεσης. Πρωτίστως, λοιπόν, εφόσον οι εφεσείοντες διαφωνούσαν με την απόφαση του κατώτερου Δικαστηρίου, θα μπορούσαν και έπρεπε να είχαν προσβάλει τα υπό αναφορά ενδιάμεσα διατάγματα, με έφεση. Η δυνατότητα αυτή παρέχεται δυνάμει του άρθρου 25(1)(β) των περί Δικαστηρίων Νόμων του 1960 έως (Αρ. 2) του 2024, Ν.14/1960.  

 

Τέλος, όσον αφορά στον πέμπτο και τελευταίο λόγο έφεσης, ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο εσφαλμένα κατέληξε ότι δεν είχαν καταδειχθεί εξαιρετικές περιστάσεις «χωρίς να εξηγεί και να αιτιολογεί το εύρημα του αυτό», θα αρκεστούμε να αναφέρουμε πως το πρωτόδικο Δικαστήριο, αφού σημείωσε, και ορθά, ότι η προσβαλλόμενη ενδιάμεση απόφαση μπορεί «κάλλιστα να αποτελέσει αντικείμενο έφεσης», δεν διαπίστωσε την ύπαρξη τέτοιων περιστάσεων που να δικαιολογούν, παρά την ύπαρξη έφεσης, τη χορήγηση της αιτούμενης άδειας. Ουδέν παρεισέφρησε που να καθιστά τρωτή  την εν λόγω προσέγγιση, η οποία μάλιστα υποστηρίζεται από  νομολογία, στην οποία και παρέπεμψε (Hellenger Trading Ltd (2000) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1965, 1975 και Αναφορικά με την Αίτηση του Μιτέλα, Πολ. Έφ. Αρ. 43/2019, ημερ. 2.4.2019, ECLI:CY:AD:2019:A121).  Αφήνουμε βεβαίως κατά μέρος πως με δεδομένο ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν διαπίστωσε την ύπαρξη εκ πρώτης όψεως υπόθεσης, προσέγγιση η οποία κρίνεται ορθή, δεν ετίθετο καν θέμα εξέτασης ύπαρξης εξαιρετικών περιστάσεων.

    

Εν κατακλείδι, όλοι οι λόγοι έφεσης κρίνονται αβάσιμοι. Η προσβαλλόμενη πρωτόδικη απόφαση, με την οποία απερρίφθη η μονομερής αίτηση, κρίνεται ορθή από κάθε άποψη.

 

Η έφεση απορρίπτεται.       

                                                               Γ. Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.

 

Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.

 

                                                               Α. ΔΑΥΙΔ, Δ.

/ΣΓεωργίου