|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
i-justice
(Αρ. Αίτησης 191/2024)
18 Φεβρουαρίου 2025
[Χ. ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964 (Ν.33/1964), ΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018 ΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ κ. GAL LUFT ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΤΑΓΗ ΚΑΙ/Ή ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡ.09.06.2023 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ, ΔΙΑ ΕΚΔΙΚΑΣΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ 1/23 ΕΝ ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΙΤΗΤΗ/ΕΚΖΗΤΟΥΜΕΝΟΥ (IN ABSENTIA), ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΚΔΟΣΕΩΣ ΦΥΓΟΔΙΚΩΝ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1970 (Ν.97/1970)
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΤΑΓΗ ΚΑΙ/Ή ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡ.14.9.2023 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ, ΔΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΑΙΤΗΤΗ/ΕΚΖΗΤΟΥΜΕΝΟΥ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΩΝ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ ΑΜΕΡΙΚΗΣ, ΚΑΤΟΠΙΝ ΑΚΡΟΑΣΗΣ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ 1/23 ΕΝ ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΙΤΗΤΗ/ ΕΚΖΗΤΟΥΜΕΝΟΥ (IN ABSENTIA), ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΚΔΟΣΕΩΣ ΦΥΓΟΔΙΚΩΝ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1970 (Ν.97/1970)
____________________
Α. Πελεκάνος για Πελεκάνος & Πελεκάνου Δ.Ε.Π.Ε., για τον Αιτητή.
Π. Σελίπας, δικηγόρος της Δημοκρατίας εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τη Δημοκρατία.
____________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.: Ο Αιτητής ζητά την έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari για ακύρωση της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, το κατώτερο Δικαστήριο, στην Αίτηση Έκδοσης Αρ.1/2023, στην οποία ο Αιτητής ήταν ο εκζητούμενος. Πρόκειται για την απόφαση ημερ.14.9.2023 με την οποία εγκρίθηκε η αίτηση έκδοσης του Αιτητή.
Η άδεια για την καταχώριση της παρούσας Αίτησης δόθηκε εφόσον διαπιστώθηκε συζητήσιμο ζήτημα αναφορικά με τη νομιμότητα της απόφασης λόγω του ότι ο Αιτητής δεν βρισκόταν ενώπιον του κατώτερου Δικαστηρίου όταν αυτό ενέκρινε την αίτηση για την έκδοση του.
Τα ουσιώδη γεγονότα, όπως αυτά καταγράφηκαν στην απόφαση με την οποία χορηγήθηκε η σχετική άδεια (Luft, Πολ. Αίτ. Αρ.171/2024, ημερ.14.11.2024) είναι τα ακόλουθα. Ο Αιτητής είχε αρχικά συλληφθεί την 17.2.2023 στο αεροδρόμιο Λάρνακας και προσκομίστηκε από την Αστυνομία ενώπιον του κατώτερου Δικαστηρίου το οποίο όρισε την αίτηση για την έκδοση του για ακρόαση την 3.4.2023. Αφέθηκε ελεύθερος με όρους για να παρουσιαστεί στη δίκη, αλλά δεν παρουσιάστηκε. Ο δικηγόρος που τον εκπροσωπούσε, δήλωσε στο Δικαστήριο ότι είχε διακοπεί η επικοινωνία μαζί του. Το κατώτερο Δικαστήριο εξέδωσε ένταλμα σύλληψης του Αιτητή και όρισε την αίτηση για την 10.4.2023. Αναβλήθηκε στη συνέχεια για την 12.4.2023 και την 8.5.2023, αφού το ένταλμα σύλληψης δεν είχε γίνει κατορθωτό να εκτελεστεί. Την 8.5.2023 ο δικηγόρος που εκπροσωπούσε τον Αιτητή αποσύρθηκε κατόπιν σχετικής άδειας του κατώτερου Δικαστηρίου. Την 9.6.2023, και αφού παρουσιάστηκε η εξουσιοδότηση του Υπουργού Δικαιοσύνης για την έναρξη της διαδικασίας της έκδοσης, το κατώτερο Δικαστήριο, αποδεχόμενο εισήγηση της Κεντρικής Αρχής, αποφάσισε να προχωρήσει στην εκδίκαση της αίτησης στην απουσία του Αιτητή. Η ακρόαση διεξήχθη την 23.6.2023 στην απουσία του Αιτητή, που δεν εκπροσωπείτο πλέον από δικηγόρο και την 3.7.2023 αγόρευσε ο εκπρόσωπος της Κεντρικής Αρχής. Το κατώτερο Δικαστήριο εξέδωσε την απόφαση του την 14.9.2023, στην απουσία του Αιτητή, εγκρίνοντας την αίτηση για την έκδοση του στην αιτούσα χώρα.
Θα πρέπει να αναφερθούν κάποια περαιτέρω γεγονότα, που είναι απαραίτητα για την επίλυση των ζητημάτων που εγείρονται με την Ένσταση της Δημοκρατίας.
Την 14.9.2023, το κατώτερο Δικαστήριο δεν διέταξε την προφυλάκιση του Αιτητή, αφού αυτός δεν βρισκόταν ενώπιον του και ούτε βέβαια θα μπορούσε να τον πληροφορήσει «περί τoυ δικαιώματoς αυτoύ όπως υπoβάλη αίτησιv διά habeas corpus», όπως προβλέπεται στο άρθρο 10(1) των περί Εκδόσεως Φυγοδίκων Νόμων του 1970 έως 2013, οι Νόμοι, νοουμένου ότι θα είχε διατάξει την προφυλάκιση του.
Ο Αιτητής συνελήφθηκε την 3.9.2024. Προφανώς στη βάση του εντάλματος σύλληψης που είχε εκδοθεί εναντίον του την 3.4.2023, που φαίνεται να μην είχε ακυρωθεί, παρά την απόφαση να διεξαχθεί η διαδικασία στην απουσία του Αιτητή. Δεν αναφέρθηκε να εκδόθηκε ποτέ άλλο ένταλμα σύλληψης. Τότε ήταν, δηλαδή την 3.9.2024, που διατάχτηκε η προφυλάκιση του Αιτητή. Ούτε τότε, που ήταν παρών, πληροφορήθηκε από το κατώτερο Δικαστήριο για το δικαίωμα του να υποβάλει αίτηση για habeas corpus. Παραπονείται μάλιστα ο Αιτητής ότι την 13.11.2023, προτού δηλαδή διαταχτεί η προφυλάκιση του ώστε να έχει τη δυνατότητα να καταχωρίσει αίτηση για habeas corpus κατά της απόφασης έγκρισης της αίτησης έκδοσης του, εκδόθηκε διάταγμα απόδοσης του στις Η.Π.Α..
Την 14.9.2023, όταν το κατώτερο Δικαστήριο ενέκρινε την αίτηση έκδοσης του Αιτητή στις Η.Π.Α., ο Αιτητής ήταν και παρέμενε ελεύθερος. Δεν θα μπορούσε, συνεπώς, να καταχωρίσει αίτηση για habeas corpus (Χ"Σάββα (1993) 1 Α.Α.Δ. 102, 106-107). Η απόφαση της 14.9.2023, μέχρι και ένα σχεδόν χρόνο από την έκδοση της, δεν μπορούσε να αμφισβητηθεί με αίτηση για habeas corpus. Δικαίωμα έφεσης κατά της έγκρισης αίτησης έκδοσης δεν υφίσταται (Emam v. Κυπριακή Δημοκρατία, Πολ. Έφ. Αρ.379/2016, ημερ.31.5.2017, ECLI:CY:AD:2017:A204). Οποτεδήποτε μεταξύ της 14.9.2023 και της 3.9.2024 επιθυμούσε ο Αιτητής να προσβάλει την απόφαση έγκρισης της αίτησης έκδοσης του, εφόσον πληροφορείτο για την έκδοση της απόφασης, θα έπρεπε να αναζητήσει άλλη δικονομική οδό και φαίνεται ότι η καταχώριση αίτησης για ένταλμα certiorari θα ήταν η μόνη πρόσφορη.
Σε κάθε περίπτωση, γεγονός είναι ότι την 17.9.2024 ο Αιτητής καταχώρισε αίτηση για habeas corpus (Πολ. Αίτ. Αρ.162/2024). Δηλαδή προτού καταχωρίσει την 17.10.2024 αίτηση για άδεια για υποβολή της παρούσας αίτησης certiorari.
Είναι η θέση της Δημοκρατίας ότι η παρούσα Αίτηση εγείρεται καταχρηστικά, αφού στην αίτηση για habeas corpus, τίθεται το ίδιο νομικό ζήτημα όπως και με την παρούσα αίτηση, περί μη εξουσίας του κατώτερου Δικαστηρίου να διατάξει την εκδίκαση της αίτησης έκδοσης ερήμην του Αιτητή.
Αντιπαραβάλλει ο Αιτητής ότι σε αίτηση για habeas corpus, που καταχωρείται δυνάμει του άρθρου 10 των Νόμων, το πεδίο εξέτασης περιορίζεται στο κατά πόσο η απόδοση του εκζητούμενου προσώπου θα αποτελέσει άδικο ή καταπιεστικό μέτρο λαμβανομένων υπόψη άπασων των περιστάσεων, για τους λόγους που αναφέρονται στο εδάφιο (3) και το Ανώτατο Δικαστήριο, κατά την εκδίκαση της αίτησης habeas corpus, δεν έχει εξουσία να αποφανθεί κατά πόσο η απόφαση ημερ.14.9.2023 ήταν παράνομη δικαστική πράξη. Είναι, συναφώς, η θέση του ότι η αίτηση για certiorari, αποτελεί το μοναδικό διαθέσιμο ένδικο μέσο για την αμφισβήτηση της νομιμότητας της απόφασης της 14.9.2023.
Το άρθρο 10(3) των Νόμων προνοεί ότι:
«Τo Αvώτατov Δικαστήριov, επιλαμβαvόμεvov της τoιαύτης αιτήσεως, δύvαται, μη επηρεαζoμέvης oιασδήπoτε ετέρας δικαιoδoσίας αυτoύ, vα διατάξη τηv απoφυλάκισιv τoυ υπό έκδoσιv πρoσώπoυ, εφ' όσov ήθελε κρίvει ότι-
(α) λόγω της ασημάvτoυ φύσεως τoυ αδικήματoς, δι' o διώκεται ή κατεδικάσθη· ή
(β) λόγω της παρόδoυ μακρoύ χρόvoυ, αφ' oυ εγέvετo η διάπραξις τoυ αδικήματoς, ή, αvαλόγως της περιπτώσεως, αφ' oυ καταζητείται πρoς έκτισιv πoιvής μετά καταδίκηv αυτoύ· ή
(γ) λόγω τoυ ότι η κατ' αυτoύ κατηγoρία δεv εγέvετo καλή τη πίστει ή εv τω συμφέρovτι της δικαιoσύvης,
η απόδoσις αυτoύ θα απoτελεί, λαμβαvoμέvωv υπ' όψιv απασώv τωv περιστάσεωv, άδικov ή καταπιεστικόv μέτρov».
Η πρόνοια «μη επηρεαζoμέvης oιασδήπoτε ετέρας δικαιoδoσίας αυτoύ» σαφώς και αναφέρεται στο Δικαστήριο που επιλαμβάνεται της αίτησης για habeas corpus. Διαφορετικά δεν θα υπήρχε κανένας λόγος να εισαχθεί η πρόνοια αυτή στο άρθρο που περιγράφει τις εξουσίες του Δικαστηρίου στο πλαίσιο αυτό. Αυτό σημαίνει ότι το Ανώτατο Δικαστήριο όταν επιλαμβάνεται αίτησης habeas corpus, πέραν των εξουσιών του που εκπηγάζουν από τη φύση της προνομιακής του εξουσίας, περιβάλλεται και με εξουσία vα διατάξει τηv απoφυλάκιση τoυ υπό έκδoσιv πρoσώπoυ για τους λόγους που αναφέρονται ειδικά στο εδάφιο (3) του άρθρου 10.
Εύκολα διαπιστώνεται ότι τα ζητήματα που αναφέρονται στο εδάφιο (3) του άρθρου 10, δεν περιλαμβάνουν το ουσιαστικότερο ζήτημα που μπορεί να εγερθεί στο πλαίσιο μιας τέτοιας αίτησης habeas corpus, κατά πόσον δηλαδή το πρωτόδικο Δικαστήριο είχε ικανοποιητική μαρτυρία ενώπιον του που δικαιολογούσε την έκδοση του εντάλματος προφυλάκισης, ότι δηλαδή υπήρχε, από αντικειμενική θεώρηση, επαρκής μαρτυρία για την έκδοση.
Στην Polchenko, Πολ. Aίτ. Αρ.16/2021, ημερ.12.7.2021, αναφέρθηκε ότι το άρθρο 10(3) των Νόμων προβλέπει εξουσίες του Ανωτάτου Δικαστηρίου όταν επιλαμβάνεται αίτησης habeas corpus, όχι όμως κατά τρόπο εξαντλητικό, όπως στο ίδιο το λεκτικό του αναφέρεται. Αναφέρθηκε ακόμα ότι:
«H δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου όταν επιλαμβάνεται αίτησης για Habeas Corpus είναι περιορισμένη. Δεν έχει την ευχέρεια να ασκήσει όλες τις συνηθισμένες εξουσίες του. Δεν ενεργεί ως εφετείο πάνω σε θέματα γεγονότων και δεν μπορεί να αναθεωρήσει τα ευρήματα του Δικαστηρίου που επιλήφθηκε της έκδοσης ή να επέμβει στην άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας εφόσον κινήθηκε μέσα στα νόμιμα όριά της. Έχει όμως αρμοδιότητα να διαπιστώσει κατά πόσον το πρωτόδικο Δικαστήριο είχε ικανοποιητική μαρτυρία ενώπιον του που δικαιολογούσε την έκδοση του εντάλματος ότι δηλαδή υπάρχει, από αντικειμενική θεώρηση, επαρκής μαρτυρία για την έκδοση (Katcho κ.ά (2004) 1(Β) A.A.Δ. 793, 797-8, Μελάς (Αρ.3) (1998) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1199, 1205-6, Hachem ν. Διευθυντή Κεντρικών Φυλακών (1992) 1(Α) Α.Α.Δ. 191, 199-201 και Π. Αρτέμης «Προνομιακά Εντάλματα», σελ.82-7)».
Ο περιορισμός εντοπίζεται με αναφορά στη διαδικασία της έφεσης. Τόσο όμως στην αίτηση για habeas corpus, όσο και στην αίτηση για certiorari, το πεδίο εξέτασης περιορίζεται στη νομιμότητα και δεν εκτείνεται στην ορθότητα της υπό έλεγχο απόφασης.
Στην αίτηση για habeas corpus ελέγχεται η νομιμότητα της κράτησης, που εν προκειμένω διατάχτηκε την 3.9.2024 όταν μετά τη σύλληψη του Αιτητή το κατώτερο Δικαστήριο διέταξε την προφυλάκιση του. Ωστόσο, η νομιμότητα της διαταγής για την προφυλάκιση του Αιτητή εκπηγάζει και εδράζεται στη νομιμότητα των όσων προηγήθηκαν και οδήγησαν σε αυτή.
Στην Δ/ντής των Φυλακών ν. Τζεννάρο Περρέλλα (1995) 1 Α.Α.Δ. 217, 223 αναφέρθηκε ότι η επιδίωξη όμοιων σκοπών με την υιοθέτηση παράλληλων ένδικων μέσων ελέγχεται από το Δικαστήριο όπως και γενικότερα η πολλαπλότητα των διαδικασιών για την επίτευξη του ίδιου στόχου. Ακόμη πως είναι δεκτό ότι η έγερση ή η προώθηση περισσοτέρων της μιας διαδικασιών για την επίτευξη στόχων που μπορεί και έπρεπε να επιδιωχθούν σε μια διαδικασία, συνιστά κατάχρηση της διαδικασίας.
Η αίτηση για την έκδοση εντάλματος habeas corpus και η ένορκη δήλωση που την υποστηρίζει παρουσιάστηκαν με την ένσταση της Δημοκρατίας. Από το περιεχόμενο της αίτησης, δεν διακρίνονται οι λόγοι για τους οποίους ζητείται το ένταλμα. Κατατοπιστική είναι, ωστόσο, η συνοδευτική ένορκη δήλωση. Εγείρονται ζητήματα που αφορούν χρονικά μετά τη σύλληψη του Αιτητή την 3.9.2024 και προσαγωγή του ενώπιον του κατώτερου Δικαστηρίου. Αναφέρεται ακόμα ότι υφίστανται σωρεία νομικών λόγων που θα οδηγούσαν σε απόρριψη της αίτησης έκδοσης εφόσον εξετάζονταν από το κατώτερο Δικαστήριο και πως προκύπτει ότι η αίτηση έκδοσης προωθήθηκε καταχρηστικά και με αλλότρια κίνητρα και δη πολιτικά. Αναφέρονται στη συνέχεια, σε οκτώ αριθμημένες παραγράφους, ζητήματα στα οποία «μεταξύ άλλων» εδράζεται η αίτηση. Η απόφαση του κατώτερου Δικαστηρίου να εκδικάσει την αίτηση έκδοσης στην απουσία του Αιτητή, είναι το πρώτο ζήτημα. Συναρτάται το ζήτημα με τις αρχές της φυσικής δικαιοσύνης και τα ατομικά δικαιώματα για υπεράσπιση και πρόσβαση στη δικαιοσύνη. Πρόκειται για την απόφαση ημερ.9.6.2023 που, κατά τον Αιτητή, εκτροχίασε την υπόθεση από την οδό της νομιμότητας. Οι δικάσιμοι που ακολούθησαν ήταν εκτός του πλαισίου της νομιμότητας με κατάληξη την έγκριση της αίτησης έκδοσης στην απουσία του. Το δεύτερο ζήτημα αναφέρεται στην απόφαση του κατώτερου Δικαστηρίου «να προχωρήσει στην έκδοση του Αιτητή, χωρίς να τον ενημερώσει δια τα ένδικα μέσα που έχει κατόπιν τέτοιας απόφασης, ήτοι το δικαίωμα του να καταχωρήσει Αίτηση για έκδοση Προνομιακού Εντάλματος φύσεως Habeas Corpus, βάσει του άρθρου 10 του Ν.97/70, όταν προσάφθηκε ενώπιον του στις 3.9.2024, και λαμβανομένου υπόψη ότι η ακρόαση έλαβε χώρα στην απουσία του και χωρίς νομική εκπροσώπηση». Τα άλλα ζητήματα αφορούν διαφορετικά, κατ΄ ισχυρισμό, σφάλματα στη διαδικασία της αίτησης έκδοσης.
Τα ζητήματα είναι αλληλένδετα και δεν μπορούν να διαχωριστούν. Η νομιμότητα της κράτησης του Αιτητή, που είναι το αντικείμενο της αίτησης habeas corpus που καταχωρίστηκε, απότοκο της διαταγής για την προφυλάκιση του ημερ.3.9.2024, διέρχεται μέσα από την εξέταση της νομιμότητας της απόφασης ημερ.14.9.2023 και πιο πριν της απόφασης ημερ.9.6.2023.
Είναι η κρίση του Δικαστηρίου ότι η καταχώριση από τον Αιτητή, την 17.9.2024, της Πολ. Αίτ. Αρ.162/2024, για την έκδοση προνομιακού εντάλματος habeas corpus, καθιστούσε τη διαδικασία που άρχισε ένα μήνα μετά, την 17.10.2024, με την αίτηση για άδεια για υποβολή της παρούσας αίτησης certiorari και συνεχίστηκε με την παρούσα Αίτηση καταχρηστική.
Καμιά σημασία δεν μπορεί να έχει το γεγονός ότι την 14.11.2024 δόθηκε άδεια για την καταχώριση της παρούσας από το Δικαστήριο. Η πρόνοια στην επιφύλαξη του Καν.12(1) των περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσία Έκδοσης Ενταλμάτων Προνομιακής Φύσεως) Κανονισμών του 2018 έως 2024, ότι «απόφαση με την οποία δίδεται άδεια καταχώρησης προνομιακού εντάλματος δεν δύναται να εφεσιβληθεί», δεν καθιστά τα θέματα που αυτή αποφασίζει απρόσβλητα. Ό,τι έχει χορηγηθεί άδεια για την καταχώριση αίτησης με κλήση για την έκδοση προνομιακού εντάλματος, εκεί όπου τέτοια άδεια απαιτείται, όπως εν προκειμένω, δεν αποκλείει την αμφισβήτηση της ύπαρξης των προϋποθέσεων για τη χορήγηση της άδειας στο πλαίσιο της αίτησης με κλήση.
Η παρούσα Αίτηση συνιστά κατάχρηση της διαδικασίας η οποία πρέπει ν' αποτραπεί και να παρεμποδισθεί, στόχος που επιτυγχάνεται με την απόρριψη της.
Η Αίτηση απορρίπτεται.
Λαμβάνοντας υπόψη τις περιστάσεις της υπόθεσης, περιλαμβανομένου του γεγονότος ότι ο Αιτητής είναι κρατούμενος, δεν εκδίδεται οιαδήποτε διαταγή εξόδων.
Χ. Μαλαχτός, Δ.