|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Έφεση Αρ. 65/2016)
27 Ιανουαρίου, 2025
[ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Π., ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ., ΕΦΡΑΙΜ, Δ.]
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΙΛΤΙΑΔΟΥΣ
Εφεσείοντας,
v.
ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΕΛΠΗ
Εφεσίβλητης.
........................
Χ. Μεττή (κα), για Ορφανίδης, Χριστοφίδης & Συνεργάτες ΔΕΠΕ, για τον Εφεσείοντα.
Γ. Λουκαΐδης, για Δρ. Ανδρέα Π. Ποιητή & Σία ΔΕΠΕ, για την
Εφεσίβλητη.
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Π.: Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη
και θα δοθεί από την Εφραίμ, Δ.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΦΡΑΙΜ, Δ.: Η παρούσα Έφεση στρέφεται κατά της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας η οποία εκδόθηκε υπέρ της Εφεσίβλητης (εκεί ενάγουσας) και εναντίον του Εφεσείοντα (εκεί εναγόμενου) για το ποσό των €1.143,09 ως αποζημιώσεις για ζημιές στο όχημα της το οποίο κατά τον ουσιώδη χρόνο οδηγείτο από τον υιό της και ενεπλάκη σε δυστύχημα για το οποίο την αποκλειστική ευθύνη κρίθηκε ότι έφερε ο Εφεσείων.
Η ακρόαση της αγωγής ξεκίνησε με τον Εφεσείοντα να εκπροσωπεί εαυτόν. Ο Εφεσείων ήταν παρών κατά τη μαρτυρία των δύο πρώτων μαρτύρων της Εφεσίβλητης. Ακολούθως, η ακρόαση συνεχίστηκε στην απουσία του, κατά την οποία ακούστηκαν ακόμη δύο μάρτυρες για την Εφεσίβλητη, ο δικηγόρος της προέβη σε τελική αγόρευση και επιφυλάχθηκε απόφαση. Κατά την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης, ο Εφεσείων ήταν παρών εφόσον είχε ενημερωθεί από το Δικαστήριο προς τούτο.
Με τρεις λόγους έφεσης ο Εφεσείων προσβάλλει αποκλειστικά τη διαδικασία που ακολουθήθηκε από το πρωτόδικο Δικαστήριο. Ειδικότερα, θεωρεί ότι εσφαλμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο συνέχισε την ακρόαση στην απουσία του και δεν τον ενημέρωσε για τις ημερομηνίες συνέχισης αυτής.
Για τους σκοπούς της Έφεσης, κρίνεται σκόπιμη η παράθεση του ιστορικού της διαδικασίας που ακολουθήθηκε. Αφού ακούστηκαν δύο μάρτυρες για την πλευρά της Εφεσίβλητης, η ίδια και ο ΧΚ, ο οποίος ασχολείται με ισιώματα και μπογιατίσματα αυτοκινήτων, ο δικηγόρος της Εφεσίβλητης δήλωσε πως θα παρουσίαζε ακόμα δύο μάρτυρες, τον αστυνομικό ο οποίος είχε επισκεφθεί τη σκηνή του δυστυχήματος και τον οδηγό του οχήματος, υιό της Εφεσίβλητης, ο οποίος θα ερχόταν στην Κύπρο από το εξωτερικό. Το πρωτόδικο Δικαστήριο ανέβαλε την υπόθεση για συνέχιση της ακρόασης στις 13.3.2015 και ακολούθως στις 23.3.2015. Στις 23.3.2015, λόγω απουσίας της Δικαστού, η υπόθεση ορίστηκε στις 27.3.2015 για σκοπούς επαναπρογραμματισμού της ακρόασης. Εκείνη την ημερομηνία η υπόθεση ορίστηκε για συνέχιση της ακρόασης στις 21.4.2015 για να ακουστούν οι δύο εναπομείναντες μάρτυρες της Εφεσίβλητης. Μέχρι εκείνη την ημερομηνία ο Εφεσείων εμφανιζόταν ενώπιον του Δικαστηρίου.
Στις 21.4.2015, σύμφωνα με το πρακτικό του Δικαστηρίου και όπως καταγράφεται και στην απόφαση, ο Εφεσείων δεν εμφανίστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου. Το Δικαστήριο ανέφερε πως εντός του φακέλου υπήρχε ιατρικό πιστοποιητικό με υπογραφή ότι είχε προσκομιστεί στο Πρωτοκολλητείο του Δικαστηρίου στις 20.4.2015 και ώρα 14:00. Το Δικαστήριο ρώτησε τον υπάλληλο του Πρωτοκολλητείου, ΚΠ, ο οποίος παρουσιάστηκε στο Δικαστήριο, ποιος είχε προσκομίσει το πιστοποιητικό και αυτός απάντησε ότι δεν είχε ρωτήσει το όνομα του, όμως είχε πάει η ώρα 14:00 και του είπε «έχω τούτη την υπόθεση αύριο και θέλω να καταχωρήσω τούτο το sick leave διότι δεν μπορώ να παρουσιαστώ». Ο ΚΠ του είπε ότι θα το έβαζε στον φάκελο και ότι ήταν θέμα του Δικαστή τι θα αποφάσιζε. Μάλιστα σε ερώτηση του Δικαστηρίου γιατί δέχθηκε το έγγραφο τόσο αργά, αυτός δήλωσε πως είπε στο πρόσωπο που το έφερε πως λόγω της ώρας δεν εδικαιούτο να το λάβει όμως αφού αυτός επέμενε, θα σημείωνε την ώρα και ήταν πλέον θέμα του Δικαστή. Αφού το Δικαστήριο ρώτησε τον δικηγόρο της Εφεσίβλητης μέχρι πότε θα έμενε στη Κύπρο ο υιός της, το Δικαστήριο ανέφερε τα εξής:
«Προφανώς, για να μπορέσει ο ίδιος ο Εναγόμενος να είναι ενώπιον του Πρωτοκολλητείου χθες, και ενώ ήταν με άδεια ασθενείας, για να προσκομίσει το συγκεκριμένο πιστοποιητικό, αυτό σημαίνει ότι μπορεί να διακινηθεί.
Δεύτερον, δεν υπάρχει ενώπιον του Δικαστηρίου οποιοδήποτε αίτημα αναβολής. Παρόλο που ο Εναγόμενος επέλεξε χθες να είναι ενώπιον του Πρωτοκολλητείου, σήμερα ούτε καν προσήλθε ενώπιον του Δικαστηρίου να αιτηθεί αναβολής, ενώ πολύ καλά γνώριζε ότι ο ένας εκ των μαρτύρων που θα έδιδαν μαρτυρία σήμερα θα ερχόταν ειδικά γι' αυτή την υπόθεση από το εξωτερικό.»
Το ιατρικό πιστοποιητικό προέρχεται από Ορθοπεδικό, φέρει ημερομηνία 17.4.2015, αναφέρει το όνομα του Εφεσείοντα και ως διάγνωση «Αυχενικό Σύνδρομο επί Κήλης δεξιάς». Σε αυτό αναφέρεται ότι συνιστάται αναρρωτική άδεια από 17.4.2015 μέχρι και 26.4.2015.
Αφού το πρωτόδικο Δικαστήριο ζήτησε από τον δικηγόρο της Εφεσίβλητης να τοποθετηθεί επί του ζητήματος και αυτός εξέφρασε τη θέση ότι η απουσία του Εφεσείοντα ήταν προσχεδιασμένη και σκόπιμη για να αποφύγει τη συνέχιση της ακρόασης, το Δικαστήριο κατέληξε ως εξής:
«Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο θα ακούσει τον μάρτυρα που έχει έρθει από το εξωτερικό, ενόψει του ότι δεν υπάρχει ενώπιον του οποιοδήποτε αίτημα για αναβολή.
Ενόψει του τρόπου που έχει εξελιχθεί η συγκεκριμένη υπόθεση και ενόψει του ότι ένας εκ των μαρτύρων, ο κύριος .., βρίσκεται ενώπιον του Δικαστηρίου από το εξωτερικό, θα ακουστεί η κυρίως εξέταση του και το Δικαστήριο θα διακόψει, εάν ο Εναγόμενος επιθυμεί να τον αντεξετάσει τότε θα επανακλητευθεί, αλλά ο Εναγόμενος θα δεσμευθεί να καταβάλει τα έξοδά του.»
Έτσι η ακρόαση προχώρησε με την κυρίως εξέταση του υιού της Εφεσίβλητης και το πρωτόδικο Δικαστήριο ανέβαλε την υπόθεση για συνέχιση στις 11.5.2015, λέγοντας τα ακόλουθα:
«Στην περίπτωση που ο Εναγόμενος επιθυμεί να αντεξετάσει τον Μ.Ε.3, κύριο ., θα υποστεί τα έξοδα προσέλευσής του στο Δικαστήριο. Θα του παρασχεθούν και αποστενογραφημένα πρακτικά της σημερινής διαδικασίας, έτσι ώστε να έχει μπροστά του όλη την εξέλιξη της διαδικασίας.»
Στις 11.5.2015 η ακρόαση συνεχίστηκε, χωρίς την εμφάνιση του Εφεσείοντα, με την ολοκλήρωση της μαρτυρίας του ΜΕ3 και του αστυνομικού και ορίστηκε στις 5.6.2015 για τελικές αγορεύσεις. Ούτε και στις 5.6.2015 υπήρξε εμφάνιση του Εφεσείοντα, όταν η Εφεσείουσα προχώρησε σε τελική αγόρευση και το Δικαστήριο επεφύλαξε την απόφαση του την οποία εξέδωσε στις 14.12.2015 στην παρουσία και του Εναγόμενου. Πριν την απαγγελία της απόφασης το Δικαστήριο είπε τα εξής:
«Έχει επιδοθεί σχετική ειδοποίηση προς τον Εναγόμενο επειδή έχει υποβάλει διάφορα παράπονα . ότι δεν τον ενημερώνουμε. Έχει επιδοθεί σχετική ειδοποίηση με επιδότη του Δικαστηρίου σε σχέση με την έκδοση της παρούσας απόφασης στον Εναγόμενο, ο οποίος την έχει παραλάβει προσωπικά στις 9.12.2015, οπόταν ο Εναγόμενος είχε ενημερωθεί από τις 9.12.2015 για τη σημερινή έκδοση της απόφασης.»
Με τον πρώτο λόγο έφεσης προβάλλεται ότι στις 21.4.2015 το Δικαστήριο εσφαλμένα συνέχισε την ακρόαση στην απουσία του Εφεσείοντα και χωρίς να λάβει υπόψη ότι στον φάκελο είχε κατατεθεί ιατρικό πιστοποιητικό που δικαιολογούσε την απουσία του κατ' εκείνη την ημερομηνία. Με τον δεύτερο λόγο έφεσης προβάλλεται ότι λανθασμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν έδωσε οδηγίες για την ειδοποίηση του Εφεσείοντα για τον ορισμό της υπόθεσης με αποτέλεσμα τη συνέχιση αυτής στην απουσία του, παραβιάζοντας έτσι το δικαίωμα του σε δίκαιη δίκη και στην ισότητα των όπλων. Ο τρίτος λόγος έφεσης αφορά και πάλι ότι εσφαλμένα συνεχίστηκε η ακρόαση στις 21.4.2015, 11.5.2015 και 5.6.2015 χωρίς ειδοποίηση και στην απουσία του Εφεσείοντα παραβιάζοντας το προαναφερόμενο δικαίωμα του.
Λόγω της συνάφειας τους, όλοι οι λόγοι έφεσης θα εξεταστούν μαζί.
Στην υπό εξέταση περίπτωση, το πρωτόδικο Δικαστήριο ορθώς δεν εξέλαβε την κατάθεση του ιατρικού πιστοποιητικού ως υποβολή αιτήματος για αναβολή της συνέχισης της ακρόασης. Ως γνωστό, τα αιτήματα αναβολής θα πρέπει να υποβάλλονται από τον διάδικο ή εκ μέρους αυτού αναφέροντας και τον λόγο για το αίτημα και παρουσιάζοντας οποιαδήποτε τυχόν έγγραφα προς υποστήριξη αυτού. Η απλή εκ των προτέρων, στην προκειμένη περίπτωση μια μέρα πριν την ορισθείσα δικάσιμο, καταχώριση ενός ιατρικού πιστοποιητικού δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί από μόνη της αίτημα αναβολής. Ειδικότερα, εφόσον από τα αδιαμφισβήτητα λεγόμενα του ΚΠ, προέκυπτε ως το μοναδικό εύλογο συμπέρασμα ότι ο ίδιος ο Εφεσείων μετέβη στο Δικαστήριο και παρουσίασε το πιστοποιητικό. Ήταν καθόλα εύλογη η απορία του Δικαστηρίου πώς ο Εφεσείων ήταν σε θέση να πάει στο Δικαστήριο την προηγούμενη, ήτοι στις 20.4.2015, ενώ είχε αναρρωτική άδεια από τις 17.4.2015 και δεν θα μπορούσε να πάει την επομένη για να υποβάλει το αίτημα του. Οι διαπιστώσεις του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι ο ίδιος ο Εφεσείων παρουσίασε το πιστοποιητικό και ότι δεν υπήρχε ενώπιον του αίτημα αναβολής, χωρίς μάλιστα επαρκή εξήγηση για την αδυναμία του Εφεσείοντα να παρουσιαστεί για να υποβάλει το αίτημα του, ήταν εύλογες και βάσιμες.
Με αυτά τα δεδομένα, ενόψει της μη εμφάνισης εκ μέρους του Εφεσείοντα και με βάση τη Δ.33 θ.3 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών, το πρωτόδικο Δικαστήριο ορθώς προχώρησε με τη συνέχιση της ακρόασης.
Μάλιστα, θεωρούμε ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο όφειλε να ολοκλήρωνε τη διαδικασία κατά την εν λόγω ημερομηνία. Η επιλογή του να αναβάλει την υπόθεση για συνέχιση και δη την αντεξέταση του μάρτυρος, σε αρκετά μεταγενέστερη ημερομηνία και να δώσει οδηγίες για την ετοιμασία και διάθεση των πρακτικών στον Εφεσείοντα δεν προβλέπεται με οποιονδήποτε τρόπο αλλά ούτε και εξυπηρετούσε οποιονδήποτε σκοπό πέραν της αδικαιολόγητης καθυστέρησης στην ολοκλήρωση της υπόθεσης.
Παρά ταύτα, ο Εφεσείων δεν εμφανίστηκε κατά την επόμενη δικάσιμο. Από τη στιγμή που ο ίδιος εμφανιζόταν προσωπικά στην αγωγή και προφανώς είχε έγνοια για τη διαδικασία, εφόσον ο ίδιος, την προηγούμενη, παρουσίασε πιστοποιητικό για την κατ' ισχυρισμό αδυναμία του να εμφανιστεί στις 21.4.2015, τελικώς από τις 21.4.2015 και τουλάχιστον μέχρι την επόμενη δικάσιμο κατά την οποία ολοκληρώθηκε η μαρτυρία για την Εφεσίβλητη, ο Εφεσείων δεν ενδιαφέρθηκε να ενημερωθεί για το τι έγινε στις 21.4.2015 και για την περαιτέρω διαδικασία της υπόθεσης. Αντ' αυτού, και με βάση το περιεχόμενο του φακέλου, ο Εφεσείων δεν επέδειξε οποιοδήποτε ενδιαφέρον για την πορεία της υπόθεσης, παρά μόνο σε πολύ μεταγενέστερο στάδιο και ειδικότερα μετά και την τελική αγόρευση της Εφεσίβλητης άρχισε να παραπονείται για τη μη ενημέρωση του για την πορεία της υπόθεσης. Από τη στιγμή που το πρωτόδικο Δικαστήριο δικαιολογημένα συνέχισε την ακρόαση στην απουσία του Εφεσείοντα, δίδοντας αντικειμενικούς και επαρκείς λόγους για την απόφαση του (βλ. Γρηγορίου Τραπέζης Κύπρου Λτδ (1992) 1(Β) Α.Α.Δ. 1222), θεωρούμε ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο ενήργησε ορθά και νομότυπα και δεν υπάρχει περιθώριο επέμβασης μας (βλ. Κληρίδης ν. Σταυρίδη (1997) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1348).
Η Έφεση κρίνεται αβάσιμη και απορρίπτεται.
€1.200 έξοδα Έφεσης, πλέον ΦΠΑ εάν υπάρχει, επιδικάζονται υπέρ της Εφεσίβλητης και εναντίον του Εφεσείοντα.
Κ. ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Π.
Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.
Ε. ΕΦΡΑΙΜ, Δ.
/κβπ