|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Πολιτική Αίτηση Αρ. 6/2025
27 Ιανουαρίου 2025
[ΔΑΥΙΔ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΧΑΡΗ ΣΤΑΥΡΑΚΗ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI ΚΑΙ PROHIBITION
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΑΝΑΣΤΟΛΗΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 25.7.24 ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΠΙΦΥΛΑΧΘΗΚΕ ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ 17.12.24 ΚΑΙ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ ΕΚΔΟΘΕΝΤΑ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 3.12.2024 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ (PENDENTE LITE) ΑΡ. 906/22 ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΠΕΡΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΩΝ ΑΠΟΘΑΝΟΝΤΩΝ ΝΟΜΟΥ ΚΕΦ.189 ΑΡΘΡΑ 20, 53, 55 ΚΑΙ 58 ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΕΩΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΩΝ ΑΠΟΒΙΩΣΑΝΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ 1955 (1/1955).
...........
Χ. Σταυράκης, για Ρ. & Χ. Σταυράκης Δ.Ε.Π.Ε., για τον Αιτητή.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΔΑΥΙΔ, Δ.: Με την υπό συζήτηση αίτηση, ο αιτητής επιζητεί την άδεια του Δικαστηρίου για την καταχώρηση αίτησης δια κλήσεως, για την έκδοση προνομιακού εντάλματος, τύπου Certiorari, με σκοπό την ακύρωση διατάγματος που εκδόθηκε μονομερώς από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας (εφεξής κατώτερο Δικαστήριο), ημερομηνίας 03.12.2024.
Παρεμβάλλεται ότι αίτημα για παραχώρηση άδειας για έκδοση προνομιακού διατάγματος τύπου Prohibition, που προωθείτο επίσης μέσω της παρούσας αίτησης, με το οποίο να απαγορεύεται στο Δικαστή που χειρίζεται την αίτηση αρ. 906/22, στο πλαίσιο της οποίας εκδόθηκε το ως άνω διάταγμα ημερ. 03.12.2024, εγκαταλείφθηκε από την πλευρά του αιτητή και ως εκ τούτου δεν θα απασχολήσει περαιτέρω την παρούσα.
Ως προτάσσεται στη σχετική Έκθεση και την ένορκη δήλωση του αιτητή που συνοδεύουν την υπό συζήτηση αίτηση, ως επίσης σε συμπληρωματική ένορκη δήλωση του τελευταίου, ημερομηνίας 22.01.2025, το κατώτερο Δικαστήριο, στο πλαίσιο της ως άνω αίτησης αρ. 906/22, που αφορά την παραχώρηση εγγράφων διαχείρισης pendente lite της περιουσίας των αποβιωσάντων γονέων του αιτητή, στις 17.07.2024, εξέδωσε διάταγμα με το οποίο τρίτο πρόσωπο (δικηγόρος), διορίστηκε προσωρινός διαχειριστής pendente lite της περιουσίας που κατείχαν από κοινού οι ως άνω αποβιώσαντες. Η πιο πάνω απόφαση εφεσιβλήθηκε από τον αιτητή στις 24.7.2024, ενώ την επόμενη ημέρα, ήτοι στις 25.7.2024, ο τελευταίος καταχώρησε αίτηση για αναστολή της εκτέλεσης της, μέχρι την εκδίκαση της έφεσης. Καθ΄ ον χρόνο το κατώτερο Δικαστήριο, μετά από ακρόαση της ως άνω αίτησης αναστολής εκτέλεσης επιφύλαξε την απόφαση του για το ζήτημα και ενώ η απόφαση του επί της αιτήσεως παρέμενε, όπως και μέχρι σήμερα, επιφυλαγμένη, στις 03.12.2024, κατόπιν μονομερούς (ex parte) αίτησης του ως άνω διαχειριστή, προχώρησε στην έκδοση, μονομερώς, του εγκαλούμενου διατάγματος, το ουσιαστικό μέρος του οποίου προβλέπεται ότι:
«Μετά από αίτηση των PYRGOU VAKIS LLC δικηγόρων για τον Αιτητή παρουσιασθέντα για ακρόαση στην παρουσία της κας ΠΕΛΕΚΑΝΟΥ για τον Αιτητή, το ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥΟ αφού εξέτασε τα ενώπιον του στοιχεία και αφού κατατέθηκε εγγύηση από τον Αιτητή ύψους €50.000 για τυχόν ζημιές που ήθελαν προκληθούν από την έκδοση του πιο πάνω διατάγματος
ΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΔΙΑΤΑΤΤΕΙ τον καθ' ου η Αίτηση Χάρη Σταυράκη με ΑΔΤ [ ] όπως γνωστοποιήσει εγγράφως και ενόρκως στον Αιτητή — Διαχειριστή Pendente Lite με παράδοση σε αυτόν ένορκης δήλωσης στο γραφείο του Αιτητή — Διαχειριστή Pendente Lite στην οδό Λάμπουσας 9, 1095 Λευκωσία, εντός 7 ημερών από την επίδοση του Διατάγματος σε αυτόν, όλες τις πληροφορίες και γνώσεις που έχει ως προς την περιουσία των αποβιωσάντων Ρένου Σταυράκη και Μαρούλλας Σταυράκη καθώς και όλα τα έγγραφα που έχει στην κατοχή του που σχετίζονται με οποιοδήποτε τρόπο με την περιουσία των αποβιωσάντων.
ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥΤΟ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΔΙΑΤΑΤΤΕΙ τον καθ' ου η Αίτηση Χάρη Σταυράκη με ΑΔΤ [ ] όπως παραχωρήσει στον Αιτητή — Διαχειριστή Pendente Lite ελεύθερη πρόσβαση και μεριμνήσει και διασφαλίσει όπως ο Αιτητής — Διαχειριστής Pendente Lite έχει ελεύθερη πρόσβαση σε οποιοδήποτε χώρο όπου βρίσκεται ή και κατά την κρίση ή υποψία του Ατητή — Διαχειριστή Pendente Lite ενδεχόμενα να βρίσκεται οποιοδήποτε μέρος της κινητής περιουσίας των αποβιωσάντων Ρένου Σταυράκη και Μαρούλλας Σταυράκη επί του οποίου αυτός έχει με οποιοδήποτε τρόπο έλεγχο, περιλαμβανομένης, χωρίς περιορισμό, της οικίας που βρίσκεται στην οδό Διαγόρου 6, 1095 Λευκωσία και οποιοδήποτε χώρα εντός αυτής, συνοδευόμενος από τέτοια πρόσωπα που θα καθορίσει ο Αιτητής — Διαχειριστής Pendente Lite, κατά οποιαδήποτε μέρα και ώρα ο Αιτητής — Διαχειριστής Pendente Lite καθορίσει με τουλάχιστο δύο μέρες προηγούμενη ειδοποίηση προς αυτόν με έγγραφη ειδοποίηση μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στις ηλεκτρονικές διευθύνσεις rh.law@cytanet.com.cy και harstav@cytanet.com.cy.
ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥΤΟ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΔΙΑΤΑΤΤΕΙ τον καθ' oυ η Αίτηση Χάρη Σταυράκη με ΑΔΤ [ ] όπως Παραδώσει στον Αιτητή — Διαχειριστή Pendente Lite, εντός 7 μερών από την αποστολή σχετικής ειδοποίησης από τον Αιτητή μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στις ηλεκτρονικές διευθύνσεις [email protected] και [email protected] και σε τέτοιο χώρο που Θα καθορίσει o Αιτητής, την κινητή περιουσία των αποβιωσάντων ή τέτοιο μέρας της που θα καθορίσει ο Αιτητής, περιλαμβανομένης, χωρίς οποιοδήποτε περιορισμό, της κινητής περιουσίας φωτογραφίες της οποίας επισυνάπτονται ως Παράρτημα Α στο παρόν διάταγμα και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του παρόντος διατάγματος και οι οποίες περιέχονται επίσης στα :
a) Τεκμήρια 5 και 6 στην ένορκη δήλωση της Στέλλας Παπαμιχαήλ ημερ.16.11.2022,
b) Τεκμήριο 3 στην ένορκη δήλωση του Χάρη Σταυράκη ημερ. 19.10.2023.
c) Τεκμήριο Γ στην ένορκη δήλωση του Γιώργου Κυριάκου ημερ. 24.1.2023, η οποία επισυνάπτεται ως Τεκμήριο 11 στην ένορκη δήλωση του Χάρη Σταυράκη ημερ. 25.1.2023.»
Ο αιτητής, προς υποστύλωση του αιτήματος του για παραχώρηση της αιτούμενης άδειας, παραπέμπει στην εξέλιξη των γεγονότων που περιβάλλουν την περίπτωση και στο περιεχόμενο του ως άνω διατάγματος, υποστηρίζοντας ότι:
(Α) Η έκδοση του διατάγματος ημερ. 03.12.2024, ουσιαστικά «εκμηδενίζει» την επιφυλαχθείσα απόφαση για το ζήτημα της αναστολής εκτέλεσης της απόφασης ημερ. 17.07.2024 ή/και προαποφασίζει το αποτέλεσμα της σχετικής αίτησης αναστολής εκτέλεσης για την οποία το κατώτερο Δικαστήριο επεφύλαξε την απόφαση του.
(Β) Το διάταγμα ημερ. 03.12.2024, με το οποίο τίθενται στον ίδιο ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα για να συμμορφωθεί, εκδόθηκε μονομερώς, χωρίς να συντρέχει το κατεπείγον για μια τέτοια ενέργεια και χωρίς να τεθεί ημερομηνία κατά την οποία να είναι επιστρεπτέο, ουσιαστικά αποστερώντας από τον ίδιο το δικαίωμα να ακουστεί, κατά παράβαση των Θεσμών και των Κανόνων Φυσικής Δικαιοσύνης, και
(Γ) Στο διάταγμα ημερ. 03.12.2024, «αντινομικά και άνευ νομικού ερείσματος», περιλήφθηκαν επιπρόσθετα διατάγματα, πέραν αυτών που είχαν εκδοθεί στην απόφαση ημερ. 17.7.2024.
Ως αναδύεται από τη διαχρονική νομολογία των Δικαστηρίων μας, τα Προνομιακά Εντάλματα, ως κατάλοιπο της εξουσίας του Ανώτατου Δικαστηρίου για έλεγχο των κατώτερων Δικαστηρίων, χορηγούνται κατ' εξαίρεση. Πρόκειται για δικαιοδοσία που ασκείται με ιδιαίτερη φειδώ. Άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος, παρέχεται όπου από το πρακτικό του κατώτερου Δικαστηρίου διαφαίνεται έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας, έκδηλη νομική πλάνη, δόλος, προκατάληψη και μη τήρηση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης (βλ. σύγγραμμα Πέτρου Αρτέμη, «Προνομιακά Εντάλματα Αρχές και Υποθέσεις», σελ. 109 κ.επ., Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41, Perrella (Αρ.2) (1995) 1 Α.Α.Δ. 692, και Αίτηση του Κωνσταντινίδη (2003) 1 Α.Α.Δ. 1298).
Η εξουσία του Δικαστηρίου να εκδίδει προνομιακά εντάλματα, δεν έχει ως αντικείμενο την ορθότητα των αποφάσεων κατώτερων Δικαστηρίων, ή τον τρόπο άσκησης της διακριτικής τους ευχέρειας (Αναφορικά με την Αίτηση του Νεόφυτου Ηλία, (1997) 1 Α.Α.Δ. 869). Μια προνομιακή διαδικασία ως η υπό συζήτηση, δεν συνιστά υποκατάστατο της δευτεροβάθμιας διαδικασίας ούτε μπορεί να αφεθεί να χρησιμοποιηθεί ως έφεση υπό μεταμφίεση για τον έλεγχο της ορθότητας των αποφάσεων των κατώτερων Δικαστηρίων. Το Ανώτατο Δικαστήριο, μέσω της συγκεκριμένης προνομιακής του δικαιοδοσίας, δεν υποκαθιστά τους χειρισμούς ούτε τη διαδικασία που ακολουθήθηκε από το κατώτερο Δικαστήριο. Ακόμα και στην περίπτωση που το Δικαστήριο έχει λανθασμένα αντιληφθεί και ερμηνεύσει ένα νομοθέτημα, αυτό διορθώνεται κατ' έφεση και όχι μέσω προνομιακών ενταλμάτων (βλ. μεταξύ άλλων: Αναφορικά με την αίτηση των Junport International Limited κ.ά., Πολιτική Έφεση Αρ. 321/2017, ημερ. 2/4/2018, ECLI:CY:AD:2018:A145), Γενικός Εισαγγελέας (Αρ.3) (1993) 1 Α.Α.Δ. 42, Global Consolidation Public Ltd (2006) 1 A.A.Δ. 464, Daventree Trustees Ltd (2005) 1(A) Α.Α.Δ. 712, Marewave Shipping & Trading Company Ltd (1992) 1 A.A.Δ. 116 και Αναφορικά με την Bank of Cyprus Public Company Ltd, ΠΕ 12/21, ημερ. 06.04.2021).
Το γεγονός ότι η πλευρά του Αιτητή, εφεσίβαλε την απόφαση διορισμού διαχειριστή Pendente Lite, δεν επηρεάζει ασφαλώς την ισχύ και την εκτελεστότητα του σχετικού διατάγματος. Ούτε η καταχώρηση αίτησης αναστολής της εκτέλεσης της απόφασης του διορισμού του ως άνω διαχειριστή, από μόνη της, αναστέλλει την ισχύ μιας τέτοιας απόφασης. Η τελευταία, εξακολουθεί να παραμένει ισχυρή, «παράγοντας» δικαιώματα και υποχρεώσεις, μέχρι το Δικαστήριο, στη βάση καλά εδραιωμένης νομολογίας, αποφασίσει να διατάξει μια τέτοια αναστολή. Συνακόλουθα, με δεδομένο ότι στην υπό συζήτηση περίπτωση η απόφαση διορισμού του ως άνω διαχειριστή εξακολουθεί να ισχύει, ο τελευταίος δεν εμποδίζεται να διεκδικεί, στη βάση της, διάφορες θεραπείες. Ούτε το Δικαστήριο στερείται δικαιοδοσίας να επιληφθεί ζητημάτων που άπτονται της εφαρμογής της απόφασης διορισμού διαχειριστή, επειδή στο μεταξύ έχει προωθηθεί αίτημα αναστολής της εκτέλεσης της ως άνω απόφασης, ζήτημα για το οποίο αναμένεται η τοποθέτηση του. Η κρίση του Δικαστηρίου για έκδοση του εγκαλούμενου διατάγματος, στη βάση όσων τέθηκαν υπόψη του μονομερώς, δεν «εκμηδενίζει» ή «προεξοφλά», ως χαρακτηριστικά προβάλλεται από την πλευρά του Αιτητή, το αποτέλεσμα της απόφασης που επεφύλαξε στην αίτηση για αναστολή της εκτέλεσης της απόφασης, ημερ. 17.07.2024.
Ως έχει ήδη σημειωθεί, το Δικαστήριο, στο πλαίσιο της προνομιακής του δικαιοδοσίας, δεν έχει την δυνατότητα ελέγχου της ορθότητας των αποφάσεων των κατώτερων Δικαστηρίων ή του τρόπου άσκησης της διακριτικής τους ευχέρειας. Συνακόλουθα, τα όποια παράπονα του Αιτητή για το περιεχόμενο του εγκαλούμενου διατάγματος, τα οποία άπτονται τέτοιων ζητημάτων, δεν θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν την παραχώρηση της αιτούμενης άδειας.
Αποτελεί βασική αρχή δικαίου ότι το Δικαστήριο αποφασίζει τις διαφορές των μερών αφού ακούσει και τους δύο διαδίκους. Κατά παρέκκλιση της αρχής αυτής, σε επείγουσες περιπτώσεις ή όπου εντοπίζονται ιδιάζουσες περιστάσεις, ο νομοθέτης, για να καταστήσει αποτελεσματική μια θεραπεία επιτρέπει την έκδοση ενδιάμεσου διατάγματος χωρίς ειδοποίηση στο άλλο μέρος.
Στην υπό συζήτηση περίπτωση, τέθηκε υπόψη του Δικαστηρίου η Ex - parte αίτηση, ημερ. 11.11.2024, στη βάση της οποίας το κατώτερο Δικαστήριο εξέδωσε μονομερώς, στις 03.12.2024, το εγκαλούμενο διάταγμα. Πρόκειται για αίτηση η οποία εδράζεται, μεταξύ άλλων, στο άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου Ν.14/1960, ως επίσης στα άρθρα 4 έως 9 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6.
Το κατώτερο Δικαστήριο επιλαμβανόμενο της μονομερώς προωθούμενης αίτησης, αφού εξέτασε τα ενώπιον του στοιχεία και αφού κατατέθηκε εκ μέρους του αιτητή χρηματική εγγύηση για τυχόν ζημιές που ήθελαν προκληθούν από την έκδοση του σχετικού διατάγματος, εξέδωσε το σχετικό διάταγμα, χωρίς όμως να το ορίσει επιστρεπτέο, ώστε να παρέχεται η ευκαιρία στα πρόσωπα στα οποία απευθύνεται να εμφανιστούν ενώπιον του Δικαστηρίου και, εφόσον το επιθυμούν, να ενστούν. Πρόκειται για παράλειψη ουσιαστικής σημασίας, που παραβιάζει τις πρόνοιες του άρθρου 9(3) του περί Πολιτικής Δικομίας Νόμος, Κεφ. 6. Όπως σημειώθηκε στην Ιn re Philippou (1986) 1 C.L.R. 568, η παράλειψη ορισμού του διατάγματος επιστρεπτέου, συνιστά νομικό σφάλμα πρόδηλο στο πρακτικό που επιβάλλει την παρέμβαση του Δικαστηρίου μέσω προνομιακού εντάλματος Certiorari. Όμοια ήταν και η κατάληξη στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση των Sfertos Consulting & Services Ltd Πολ. Αίτ. 30/2020, ημερ. 20.03.2020, ECLI:CY:AD:2020:D105, όπου πέραν από την υπόδειξη πως η έκδοση διαταγμάτων μονομερώς, χωρίς αυτά να ορίζονται επιστρεπτέα συνιστά νομικό σφάλμα που διακρίνεται στην όψη τους, σημειώθηκε, με παραπομπή σε σχετική νομολογία, πως ακόμα και ο ορισμός ενός τέτοιου διατάγματος και η συνακόλουθη διατήρηση του σε ισχύ για χρόνο πέραν του αναγκαίου για την επίδοση του στον επηρεαζόμενο και την παροχή δυνατότητας σε αυτό να εμφανιστεί ενώπιον του Δικαστηρίου και να ενστεί, έχει το ίδιο αποτέλεσμα. Ως υποδεικνύεται μεταξύ άλλων στην Κωνσταντινίδης (2003) 1(Β) Α.Α.Δ. 1298, η παράβαση των Κανόνων της Φυσικής Δικαιοσύνης συγκαταλέγεται στους λόγους για τους οποίους δικαιολογείται η έκδοση προνομιακού εντάλματος.
Απασχόλησε το Δικαστήριο η τυχόν ύπαρξη άλλου ένδικου μέσου στη διάθεση του αιτητή, η οποία θα μπορούσε να λειτουργήσει ως ανάχωμα για την επίκληση της προνομιακής δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου και συνακόλουθα για την επιτυχία της παρούσας αίτησης. Η πλούσια νομολογία των Δικαστηρίων μας (βλ. Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41), υποδεικνύει ότι στις περιπτώσεις που υπάρχει διαθέσιμο άλλο μέσο, δεν προσφέρεται η παραχώρηση άδειας, παρά μόνο αν συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις. Ωστόσο, η ύπαρξη άλλου ένδικου μέσου στη διάθεση του αιτητή, δεν αποκλείει πάντοτε την έκδοση εντάλματος Certiorari. Τούτο κρίνεται δικαιολογημένο στις περιπτώσει που συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις. Σε περιπτώσεις όπου η αίτηση βασίζεται σε νομικό σφάλμα που είναι εμφανές στο πρακτικό, κατ' επανάληψη θεωρήθηκε ότι τούτο, από μόνο του, αποτελεί εξαιρετική περίσταση που καθιστά δυνατή την έκδοση εντάλματος του είδους. Ο συντομότατος χρόνος δε που οριοθετείτε στο εγκαλούμενο διάταγμα σε σχέση με τις προστακτικές πτυχές του, αποτελεί δεδομένο που εν τοις πράγμασι εμποδίζει τον Αιτητή σε εναλλακτική και αποτελεσματική θεραπεία εντός του «ασφυκτικου» χρόνου που το διάταγμα επιτάσσει συμμόρφωση.
Με δεδομένο ότι η εξέταση αίτησης του είδους, σε αυτό το στάδιο, γίνεται υπό το πρίσμα της εκ πρώτης όψεως θεώρησης για το σκοπό παροχής ή μη άδειας για καταχώριση αίτησης προς έκδοση του σκοπούμενου εντάλματος, υπό την έννοια που εξηγήθηκε στην In Re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250, αποτελεί κατάληξη του Δικαστηρίου ότι στην υπό συζήτηση περίπτωση, εγείρεται πράγματι εκ πρώτης όψεως ζήτημα σε σχέση με το λόγο Β, ως αναφέρεται στο μέρος 3 της Έκθεσης.
Παρέχεται συνεπώς άδεια στον Αιτητή να καταχωρήσει αίτηση με κλήση για την έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari για τον πιο πάνω λόγο.
Η διά κλήσεως αίτηση να καταχωριστεί εντός 10 ημερών από σήμερα.
Εφόσον καταχωριστεί ως ανωτέρω, να οριστεί από το Πρωτοκολλητείο στις 13.02.2025 και ώρα 8.30 π.μ., να επιδοθεί δε τουλάχιστον τέσσερις (4) μέρες πριν τη δικάσιμο
Η ισχύς του προστακτικού μέρους του ως άνω διατάγματος εναντίον του Αιτητή, ημερ. 03.12.2024, αναστέλλεται μέχρι την καταχώρηση της αίτησης και εφόσον αυτή καταχωριστεί εντός του χρόνου που έχει καθοριστεί, η αναστολή θα ισχύει μέχρι την αποπεράτωση της εκδίκασης της δια κλήσεως αίτησης, ή νεότερης διαταγής του Δικαστηρίου.
Τα έξοδα της παρούσας θα είναι έξοδα στην πορεία της αίτησης με κλήση.
Α. ΔΑΥΙΔ, Δ.
/γκ