|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
i-justice
(Αρ. Αίτησης 180/2024)
9 Δεκεμβρίου 2024
[Χ. ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΟΥΤΣΟΥΡΗ, ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 9.10.2024 ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ ΑΡ.7/2023 ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ
Κ. Μουτσουρής, για Γιώργος Φ. Πιττάτζης Δ.Ε.Π.Ε., για τον Αιτητή.
Χρ. Τσαγγαρός, για Ανδρέου, Χατζή Χριστοφής Δ.Ε.Π.Ε., για την Καθ' ης η Αίτηση
____________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.: O Αιτητής ζητά την έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari που να ακυρώνει την απόφαση ημερ.9.10.2024, που εκδόθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Αμμοχώστου, το κατώτερο Δικαστήριο, στην Αίτηση Πτώχευσης Αρ.7/2023, με την οποία διατάχθηκε η πτώχευση του και όπως η περιουσία του περιέλθει στον Επίσημο Παραλήπτη, ο οποίος και κατέστη διαχειριστής της.
Η σχετική άδεια δόθηκε (Μουτσουρή, Αίτ. Αρ.178/2024, ημερ.31.10.2024) και η Αίτηση προωθείται για υπέρβαση εξουσίας από το κατώτερο Δικαστήριο στη βάση ότι η αίτηση πτώχευσης εκδικάστηκε από Ανώτερη Επαρχιακή Δικαστή, ενώ το οφειλόμενο σύμφωνα με τη σχετική δικαστική απόφαση ποσό ανερχόταν σε €609.782.80 πλέον τόκους προς 8% από 1.12.2023.
Αποτελεί, ωστόσο, κοινό έδαφος ότι η δικαστική απόφαση στην οποία εδραζόταν η αίτηση πτώχευσης είχε εκδοθεί την 18.6.2016 και ήταν για ποσό €243.224,30 πλέον τόκο προς 8% ετησίως από 29.11.2011, πλέον €3.299 έξοδα με τόκο 5.5% από 10.8.2012 και 4% από 1.1.2015 μέχρι εξόφλησης, πλέον Φ.Π.Α. και €307 πραγματικά έξοδα. Στο ποσό των €609.782.80 είχε ανέλθει το εξ αποφάσεως χρέος αφού προστέθηκε ο τόκος μέχρι την 1.12.2023. Από την δε κατάσταση λογαριασμού που παρουσιάστηκε κατά την εκδίκαση της αίτησης πτώχευσης, διαφαίνεται ότι και κατά την καταχώριση της αίτησης πτώχευσης την 12.6.2023 το συνολικό οφειλόμενο, μαζί με τον τόκο, ποσό ξεπερνούσε τις €500.000.
Το άρθρο 87 του περί Πτώχευσης Νόμου, Κεφ.5, προνοεί ότι:
«Δικαστήρια που έχουν δικαιοδοσία σε πτώχευση είναι τα Επαρχιακά Δικαστήρια και, τηρουμένων των διατάξεων του Νόμου αυτού, κατά την ενάσκηση της δικαιοδοσίας αυτής θα έχουν όλες τις εξουσίες που παρέχονται σε Επαρχιακά Δικαστήρια όπως κατά την εκδίκαση αστικής αγωγής».
Το άρθρο 22 των περί Δικαστηρίων Νόμων του 1960 έως (Αρ.2) του 2024, στην έκταση που ενδιαφέρει, προνοεί ότι:
«(3) Έκαστoς Αvώτερoς Επαρχιακός Δικαστής . έχει αρμoδιότητα vα ακoύει και vα απoφασίζει για
(α) Οπoιαδήπoτε αγωγή στηv oπoία τo αμφισβητoύμεvo πoσό ή η αξία της επίδικης αιτίας δεv υπερβαίvει . τις πεντακόσιες χιλιάδες ευρώ (€500.000,00) .».
...........................
(5) Τηρoυμέvoυ τoυ διαδικαστικoύ καvovισμoύ τo αμφισβητoύμεvov πoσόv ή η αξία της επιδίκoυ αιτίας, ως αvωτέρω αvαφέρεται, θα είvαι τo πoσόv ή η αξία η πραγματικώς εv αμφισβητήσει μεταξύ τωv διαδίκωv ως απoκαλύπτεται αύτη εις τας εγγράφoυς πρoτάσεις, ή είvαι παραδεκτή υπό τωv διαδίκωv καθ' oιαvδήπoτε στάσιv της διαδικασίας, ή επί αιτήσει έχει απoφασισθή υπό τoυ δικαστηρίoυ, παρά τo ότι τo αξιoύμεvov πoσόv ή η εv τη αγωγή πρoβαλλoμέvη αξία της επιδίκoυ διαφoράς υπερβαίvει τo πoσόv τoύτo ή τηv αξίαv ταύτηv:
Νοείται ότι στον καθορισμό του ποσού που αμφισβητείται ή στην αξία της επίδικης αιτίας δε λαμβάνεται υπόψη οποιοδήποτε ποσό τόκου που είναι πληρωτέο επί του αμφισβητούμενου ποσού ή της αξίας της διαφοράς».
Ο Αιτητής υποστηρίζει ότι ο τόκος που συσσωρεύτηκε «είναι μέρος της ξεκαθαρισμένης και οριστικής απόφασης του Δικαστηρίου». Παρέπεμψε στους Halsbury's Laws of England, 3rd Ed., Vol.2, Bankruptcy and Insolvency, σελ.292, παρ.551, όπου αναφέρεται ότι «But statutory interest on a judgment debt becomes part of the judgment debt, and may be added to the judgment debt to make up the required amount». (Βλ. ακόμα Δρ. Ανδρέας Π. Ποιητής, «Το Δίκαιο της Πτώχευσης», 2020, σελ.87)
Μπορεί, επομένως, να υποβληθεί αίτηση πτώχευσης στη βάση Δικαστικής απόφασης για ποσό μικρότερο των €15.000, που είναι το κατώτατο όριο που τίθεται με το άρθρο 5(1)(α) του Κεφ.5 ως προϋπόθεση για την καταχώριση αίτησης πτώχευσης, νοουμένου ότι κατά την υποβολή της αίτησης το εξ αποφάσεως χρέος έχει, μαζί με τον τόκο που έχει συσσωρευτεί, φτάσει το ποσό των €15.000. Δηλαδή το χρέος που η αίτηση πτώχευσης αφορά είναι το ποσό που πραγματικά οφείλεται κατά την υποβολή της αίτησης πτώχευσης και δεν ενδιαφέρει ότι στον υπολογισμό του περιλαμβάνεται και τόκος. Αυτό είναι και το λογικό. Σημασία έχει το ύψος του συνολικού ποσού το οποίο ο πιστωτής έχει να λαμβάνει από το χρεώστη του και ότι δεν είναι κάτω από το όριο που ο νομοθέτης επέβαλε ως προϋπόθεση για να του επιτρέψει να υποβάλει αίτηση για την πτώχευση του τελευταίου.
Όμως, ο κύπριος νομοθέτης, δεν επέλεξε να συναρτήσει τη δικαιοδοσία για την εκδίκαση αίτησης πτώχευσης με το ύψος του οφειλόμενου ποσού κατά τον χρόνο υποβολής της αίτησης πτώχευσης, αλλά με παραπομπή στους περί Δικαστηρίων Νόμους, ως ανωτέρω.
Εισηγείται λοιπόν η Καθ' ης η Αίτηση ότι για σκοπούς καθορισμού της δικαιοδοσίας, δεν λαμβάνεται υπόψη ο τόκος στην αξία της επίδικης αιτίας ή της διαφοράς.
Στη Μαλτέζου (Αρ.2) (1996) 1(Β) Α.Α.Δ. 1385, 1390, στην οποία παρέπεμψε ο Αιτητής, αναφέρθηκε ότι το άρθρο 87 του Κεφ. 5 σε συνδυασμό με το άρθρο 22(3)(β) των περί Δικαστηρίων Νόμων καθορίζει τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου της πτώχευσης με πολλή σαφήνεια. Κατά τους ουσιώδεις για την υπόθεση χρόνους, Επαρχιακός Δικαστής είχε δικαιοδοσία να εκδικάζει πολιτικές αγωγές στις οποίες το αμφισβητούμενο ποσό δεν υπερέβαινε τις £5.000. Αποφασίστηκε ότι Επαρχιακός Δικαστής δεν είχε δικαιοδοσία να εκδικάσει αίτηση πτώχευσης όπου το οφειλόμενο ποσό ξεπερνούσε τις £5.000. Η Μαλτέζου εκδικάστηκε προτού εισαχθεί η επιφύλαξη του άρθρου 22(5) με τον τροποποιητικό Ν.76(I) του 2008 και σε κάθε περίπτωση, η σχετική δικαστική απόφαση ήταν για ποσό £7.929,92 πλέον τόκο.
Στη Χαραλάμπους κ.ά. ν. Οργανισμού Χρηματοδοτήσεως Τράπεζας Κύπρου Λτδ (2004) 1(Γ) Α.Α.Δ. 2005, την οποία επίσης επικαλέστηκε ο Αιτητής, κρίθηκε ότι Επαρχιακός Δικαστής δεν είχε δικαιοδοσία να συνεχίσει την εκδίκαση της αγωγής, αφότου δηλώθηκε από τους δικηγόρους των διαδίκων ότι το χρεωστικό υπόλοιπο του σχετικού συμβολαίου ενοικιαγοράς που αξιωνόταν, ήταν την ημέρα εκείνη £28.701,89 (η δικαιοδοσία Επαρχιακού Δικαστή ήταν τότε μέχρι £25.000). Με την αγωγή αξιωνόταν ποσό £17.072,16 πλέον τόκος που μέχρι την καταχώριση του κλητηρίου ανερχόταν σε £1.978,89.
Και η Χαραλάμπους είχε εκδικαστεί πριν την εισαγωγή της επιφύλαξης του άρθρου 22(5) σχετικά με τον τόκο. Η απόφαση αναδεικνύει μια δυσχέρεια που θα μπορούσε να προκύψει σε μια υπόθεση την οποία η επιφύλαξη για τον τόκο φιλοδοξούσε να επιλύσει. Δικαστήριο να είχε δικαιοδοσία να εκδικάσει μια αγωγή και, διαρκούσης της εκκρεμοδικίας, ακόμα και μετά την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας, να απωλέσει τη δικαιοδοσία του λόγω της συσσώρευσης τόκου που ανέβαζε το συνολικό ποσό της αξίωσης πέραν της δικαιοδοσίας του εκδικάζοντος την υπόθεση Δικαστή.
Η αναφορά στο άρθρο 87 του Κεφ.5 «όπως κατά την εκδίκαση αστικής αγωγής», υποδηλώνει ότι ο Νομοθέτης θέλησε όπως το Δικαστήριο της πτώχευσης έχει την ίδια δικαιοδοσία όπως όταν εκδικάζει μια αγωγή. Εφόσον πρόκειται για Ανώτερο Επαρχιακό Δικαστή «τo πoσόv ή η αξία η πραγματικώς εv αμφισβητήσει μεταξύ τωv διαδίκωv ως απoκαλύπτεται αύτη εις τας εγγράφoυς πρoτάσεις», χωρίς να «λαμβάνεται υπόψη οποιοδήποτε ποσό τόκου που είναι πληρωτέο επί του αμφισβητούμενου ποσού ή της αξίας της διαφοράς» να μην υπερβαίνει τις €500.000.
Ο Αιτητής ουσιαστικά ζητά να αγνοηθεί η επιφύλαξη του άρθρου 22(5) των περί Δικαστηρίων Νόμων σε σχέση με το Δικαστήριο της πτώχευσης, δεν είναι όμως στην εξουσία του Δικαστηρίου να παραγκωνίσει την επιλογή του Νομοθέτη. Η επιφύλαξη σε σχέση με τον τόκο δεν μπορεί να έχει άλλη σημασία και οιανδήποτε άλλη εφαρμογή στη πτωχευτική διαδικασία από ότι για σκοπούς καθορισμού της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου της πτώχευσης δεν λαμβάνεται υπόψη ο τόκος που προκύπτει από την «αρχική» οφειλή.
Εν προκειμένω, το ποσό αυτό ήταν πολύ μικρότερο των €500.000. Στην ίδια την αίτηση πτώχευσης αναφερόταν ότι ο Αιτητής χρωστούσε €243.224,30 πλέον τόκο προς 8% ετησίως από 29.11.2011, πλέον €3.299 έξοδα με τόκο 5.5% από 10.8.2012 και 4% από 1.1.2015 μέχρι εξόφλησης, πλέον Φ.Π.Α. και €307 πραγματικά έξοδα.
Είναι η κατάληξη του Δικαστηρίου ότι η Ανώτερη Επαρχιακή Δικαστής που εκδίκασε την αίτηση πτώχευσης και εξέδωσε την απόφαση ημερ.9.10.2024 είχε ενεργήσει εντός της δικαιοδοσίας της.
Η Αίτηση απορρίπτεται.
Τα έξοδα της Αίτησης, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο, πλέον Φ.Π.Α. αν υπάρχει, επιδικάζονται υπέρ της Καθ' ης η Αίτηση και εναντίον του Αιτητή.
Χ. Μαλαχτός, Δ.