|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Έφεση Αρ. 106/2015)
9 Δεκεμβρίου, 2024
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, ΕΦΡΑΙΜ, Δ/στές]
ΑΝΔΡΟΥΛΛΑ ΚΩΣΤΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ,
Εφεσείουσα/Ενάγουσα,
ν.
ΠΕΤΡΟΥ ΚΩΣΤΑ ΠΕΤΡΟΥ,
Εφεσίβλητου/Εναγόμενου.
Και ως ετροποποιήθη δυνάμει του διατάγματος του Ανωτάτου Δικαστηρίου Κύπρου ημερ. 20/10/2020
ΑΝΔΡΟΥΛΛΑ ΚΩΣΤΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ,
Εφεσείουσα/Ενάγουσα,
ν.
1. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΣΑΡΔΕΛΛΗ (ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ) ΑΠΟ ΛΑΡΝΑΚΑ,
Α.Δ. [ ],
2. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΣ ΚΩΣΤΑ Δ.Τ. [ ] (ΣΥΖΥΓΟΣ), ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΩΝ
ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΠΟΒΙΩΣΑΝΤΟΣ ΠΕΤΡΟΥ ΚΩΣΤΑ
ΠΕΤΡΟΥ ΤΕΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΥΛΑ,
Εφεσίβλητων/Εναγομένων.
________________________________________________
Αίτηση ημερ. 22/11/2024
Μ. Κέστορος (κα) για Ευστάθιος Κ. Ευσταθίου ΔΕΠΕ, για την Εφεσείουσα.
Γ. Τσαρδελλής για Ηλίας Νεοκλέους & Σία ΔΕΠΕ, για τους Εφεσίβλητους.
Η Απόφαση είναι ομόφωνη, θα απαγγελθεί από
τη Δικαστή Δημητριάδου-Ανδρέου.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Δοθείσα από έδρας)
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.: Στις 21/11/2024, ημερομηνία που ήταν ορισμένη για ακρόαση η υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Έφεση, αφού αμφότεροι οι συνήγοροι των διαδίκων αγόρευσαν ενώπιον του Δικαστηρίου προωθώντας τις εκατέρωθεν θέσεις και επιχειρήματά τους, το Δικαστήριο επιφύλαξε στη συνέχεια την Απόφασή του.
Ακολούθως, και συγκεκριμένα την επόμενη ημέρα, οι συνήγοροι της Εφεσείουσας καταχώρισαν την υπό κρίση Αίτηση, με την οποία επιζητούν Διάταγμα που να επιτρέπει όπως η Εφεσείουσα αγορεύσει περαιτέρω επί του θέματος της επάρκειας και/ή του έγκυρου του 2ου Λόγου Έφεσης, το οποίο ηγέρθη κατά το στάδιο της ακροάσεως της Έφεσης.
Όπως αναφέρεται στο σώμα της Αίτησης, η υπό κρίση Αίτηση «αποσκοπεί στο να δοθεί η ευκαιρία στην εφεσείουσα όπως επιχειρηματολογήσει περαιτέρω ενώπιον του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι με βάση τη Νομολογία ο Δεύτερος Λόγος Έφεσης είναι ορθός καθότι η Ειδοποίηση Έφεσης προσδιορίζει το σφάλμα, τα δε επίδικα θέματα αυτής διέπονται από τη Δ.35, Θ. 4 όπως ίσχυαν κατά τον ουσιώδη χρόνο .».
Είναι προφανές ότι με δεδομένο ότι η Απόφαση στην πιο πάνω Έφεση έχει επιφυλαχθεί, ό,τι επιδιώκεται μέσω της υπό κρίση Αίτησης είναι το επανάνοιγμα της υπόθεσης.
Η Δ.33, θ. 12 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας (ως ίσχυαν κατά τον ουσιώδη χρόνο) προβλέπει ότι, μετά την αποπεράτωση της ακρόασης, ολοκληρώνεται η διαδικασία, οπόταν καθίσταται υποχρέωση του Δικαστηρίου η έκδοση απόφασης.
Η επιφύλαξη της Απόφασης του Δικαστηρίου δεν αποτελεί στάδιο της διαδικασίας, αλλά σύμφυτη εξουσία του Δικαστηρίου να αναβάλει την έκδοση της απόφασης, εφόσον δεν είναι έτοιμο να δώσει την ετυμηγορία του. Όπως επισημαίνεται στη Δημοκρατία ν. Ηρακλέους (Αρ.1) (1994) 2 Α.Α.Δ. 213, η έκδοση της δικαστικής απόφασης αποτελεί καθήκον του Δικαστηρίου μόλις αυτό καταλήξει στην ετυμηγορία του.
Το επανάνοιγμα υπόθεσης, στην οποία η απόφαση έχει επιφυλαχθεί, μπορεί να διαταχθεί μόνο εφόσον το Δικαστήριο διαπιστώσει ότι αυτό επιβάλλει το συμφέρον της δικαιοσύνης, λόγω γεγονότων τα οποία προέκυψαν μετά την επιφύλαξη της απόφασης (βλ. Δημοκρατία ν. Σαμψών (1991) 1 Α.Α.Δ. 848, Παπαϊωάννου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 659, Συμεωνίδου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (Αρ.1) (1993) 3 Α.Α.Δ. 165). Καθώς λέχθηκε στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Σαμψών (ανωτέρω) (στη σελ. 849):
«Το επανάνοιγμα της έφεσης μπορεί να διαταχθεί από το Εφετείο μόνο στην περίπτωση που το ίδιο το Δικαστήριο κρίνει ότι αυτό επιβάλλεται για το συμφέρον της δικαιοσύνης ενόψει γεγονότων τα οποία προέκυψαν μετά την επιφύλαξη της απόφασης.»
Η επιθυμία διαδίκου να προβάλει περαιτέρω επιχειρηματολογία προς στήριξη των θέσεων του, στην ουσία απολήγει στην επανακρόαση της υπόθεσης και την παροχή δεύτερης ευκαιρίας στο διάδικο να αναπτύξει την υπόθεσή του. Η παροχή δεύτερης ευκαιρίας στο διάδικο να ακουστεί πλήττει το θεμέλιο των κανόνων απονομής της δικαιοσύνης, που συναρτά την τελεσιδικία με το κλείσιμο της υπόθεσης των αντιδίκων (βλ. Μαυρογένη ν. Βουλής των Αντιπροσώπων κ.ά. (Αρ. 1) (1996) 1 Α.Α.Δ. 49, 60).
Στην προκείμενη περίπτωση, το ζήτημα της επάρκειας ή της εγκυρότητας του 2ου Λόγου Έφεσης αποτέλεσε αντικείμενο των αγορεύσεων που έγιναν ενώπιον του Δικαστηρίου κατά την εκδίκαση της Έφεσης. Ο συνήγορος του Εφεσείοντα είχε την ευκαιρία, την οποία και αξιοποίησε, για να προβάλει τη δική του επιχειρηματολογία επί του συγκεκριμένου ζητήματος.
Ως εκ τούτου, το αίτημα για επανάνοιγμα της υπόθεσης ουδόλως συναρτάται με οποιαδήποτε νέα γεγονότα, αλλά με την επιθυμία του Εφεσείοντα να προβάλει περαιτέρω επιχειρηματολογία υπέρ των θέσεων του, αίτημα που δεν μπορεί να γίνει αποδεχτό για όλους τους πιο πάνω λόγους.
Η Αίτηση απορρίπτεται.
Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.
Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.
Ε. ΕΦΡΑΙΜ, Δ.