ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 9(3)(γ) ΤΟΥ Ν. 33/1964

 

ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ

 

(Αίτηση Αρ. 33/2024)

 

 

4 Νοεμβρίου, 2024

 

 

[ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Π., ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, ΕΦΡΑΙΜ, Δ/στές]

 

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΤΗΜΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

ΧΑΡΗΣ ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ ΛΙΜΙΤΕΔ, (ΗΕ 79820)

 

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΝΟΜΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ Ε64/2019, ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 16/07/2024, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

 

ΜΕΤΑΞΥ:

 

ΚΤΗΜΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

ΧΑΡΗΣ ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ ΛΤΔ

 

 

Εφεσείουσα στο Εφετείο,

 

ΚΑΙ

 

 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΟΥΛΑ

 

 

Εφεσίβλητης στο Εφετείο.

 

 

 

 

 

     Μιχ. Β. Ιωάννου, για την Εφεσείουσα/Αιτήτρια.

 

     Στ. Στυλιανού (κα) για Κώστας Τσιρίδης & Σία ΔΕΠΕ, για την Εφεσίβλητη/Καθ'ης η Αίτηση.

 

_________________________________________________________________

 

ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Π.:  Η Απόφαση είναι ομόφωνη, θα απαγγελθεί  από τη Δικαστή Δημητριάδου-Ανδρέου.

_________________________________________________________________

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.: Η Αιτήτρια/Εφεσείουσα στην αναφερόμενη στον τίτλο Πολιτική Έφεση Ε64/219, στην οποία εκδόθηκε Απόφαση από το Εφετείο στις 16/7/2024, καταχώρισε την υπό κρίση Αίτηση στο Ανώτατο Δικαστήριο, επιζητώντας άδεια για να υποβάλει αίτηση δυνάμει του Άρθρου 9(3)(γ) των περί Απονομής της Δικαιοσύνης (Ποικίλαι Διατάξεις) Νόμων 1964 έως (3) του 2023 (εφεξής «ο Νόμος»).

 

Η πιο πάνω Απόφαση εκδόθηκε σε έφεση κατά της πρωτόδικης Aπόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, με την οποία έγινε αποδεχτή αίτηση της Εφεσίβλητης/Αιτήτριας για έκδοση συνοπτικής απόφασης εναντίον της Εφεσείουσας/Καθ'ης η Αίτηση. Η υπόθεση αφορούσε σε αξίωση της Εφεσίβλητης για την έκδοση απόφασης για το ποσό των €3.750 ως αξία συμφωνηθέντων ενοικίων και/ή ως υπόλοιπο καθυστερημένων ενοικίων από 1/1/2018 μέχρι 30/9/2018 καθώς και ποσό €416,67 μηνιαίως από 1/1/2018 ως ενδιάμεσα οφέλη μέχρι την παράδοση της κατοχής του επίδικου ακινήτου, αντικείμενο της Συμφωνίας Ενοικίασης ημερ. 20/12/2009 που η Αιτήτρια είχε συνάψει με τη μητέρα της Καθ'ης η Αίτηση, το οποίο κατά τις 8/1/2013 είχε μεταβιβασθεί στην Καθ'ης η Αίτηση. Περαιτέρω ζητούσε την έκδοση Διατάγματος εναντίον της Αιτήτριας για παράδοση της κατοχής του ακινήτου. Το Εφετείο με την Απόφαση του έκρινε και τους δέκα Λόγους Έφεσης που είχαν προβληθεί εναντίον της πρωτόδικης Απόφασης αβάσιμους και απέρριψε την Έφεση.

 

Μετά την έκδοση της Απόφασης του Εφετείου ακολούθησε η καταχώριση από την Αιτήτρια της παρούσας Αίτησης, με την οποία ζητά άδεια για την εκδίκαση νομικών θεμάτων που, όπως αναφέρεται, προκύπτουν από την Απόφαση του Εφετείου, ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δυνάμει του Άρθρου 9(3)(γ) του Νόμου.

 

Η Καθ'ης η Αίτηση καταχώρισε Ένσταση στη βάση του ότι, μεταξύ άλλων, τα θέματα που προβάλλονται δεν αφορούν σε νομικά ζητήματα, αλλά στην ορθότητα της Απόφασης του Εφετείου και ότι δεν προκύπτουν από την Απόφαση του Εφετείου οποιαδήποτε νομικά θέματα που να χρήζουν επίλυσης από το Ανώτατο Δικαστήριο.

 

Το Άρθρο 9(3)(γ) του Νόμου προνοεί ότι, από την 1^η Ιουλίου 2023, το Ανώτατο Δικαστήριο:

 

«αποφασίζει σε τρίτο και τελευταίο βαθμό βάσει αιτήσεως, η οποία υποβάλλεται από τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας ή οιονδήποτε των διαδίκων κατόπιν αδείας παραχωρουμένης υπό του ιδίου και κατόπιν προηγηθείσας διαδικασίας πολιτικής ή ποινικής εφέσεως επί νομικών θεμάτων τα οποία προκύπτουν από την απόφαση του Εφετείου και συναρτώνται με τη διαφοροποίηση πάγιας νομολογίας ή με την ανάγκη ορθής ερμηνείας, είτε πρωτογενούς είτε δευτερογενούς ουσιαστικής νομοθετικής διατάξεως, ή με μείζον ζήτημα δημοσίου συμφέροντος ή γενικής δημόσιας σημασίας ή συνοχής του δικαίου επί συγκρουομένων ή αντιφατικών αποφάσεων του Εφετείου, κατά την υπ' αυτού ενασκουμένη πολιτική ή ποινική δικαιοδοσία:

 

Νοείται ότι, η συμφώνως των πιο πάνω, υποβαλλομένη αίτηση δέον να προσδιορίζει σαφώς τα προκύπτοντα από την οικεία απόφαση νομικά θέματα, ως και τους πλήρεις λόγους και τα αναγκαία στοιχεία τα υποστηρίζοντα το αίτημα, προκειμένου το Ανώτατο Δικαστήριο να αποφανθεί κατά πόσο θα παραχωρήσει την απαιτούμενη άδεια:

 

Νοείται περαιτέρω ότι, σε τέτοια περίπτωση η απόφαση του Εφετείου αντικαθίσταται από την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου.»

 

 

Όπως αναφέρθηκε στην υπόθεση Zutphen κ.ά., Αρ. Αίτησης 2/2023, ημερ. 30/1/2024:

 

«Προκύπτει από το λεκτικό του άρθρου ότι η δικαιοδοσία αφορά στην επίλυση νομικών θεμάτων. Τα νομικά αυτά θέματα πρέπει να προκύπτουν από την απόφαση του Εφετείου.  Περαιτέρω, τα νομικά αυτά θέματα πρέπει να συναρτώνται:

 

-     με τη διαφοροποίηση πάγιας νομολογίας, ή

-  με την ανάγκη ορθής ερμηνείας, είτε πρωτογενούς είτε    δευτερογενούς ουσιαστικής νομοθετικής διατάξεως, ή

-    με μείζον ζήτημα δημοσίου συμφέροντος, ή

-    ζήτημα γενικής δημόσιας σημασίας, ή

-    ζήτημα συνοχής του δικαίου επί συγκρουομένων ή αντιφατικών αποφάσεων του Εφετείου.

 

  Και η αίτηση για άδεια πρέπει να προσδιορίζει σαφώς τα νομικά αυτά θέματα και επίσης να προσδιορίζει τους πλήρεις λόγους και τα αναγκαία στοιχεία που υποστηρίζουν το αίτημα.»

 

 

Όπως επισημάνθηκε στην υπόθεση Δομίνικου Κολλίτση (Δ.Β.Γ.Κ) v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Αίτηση αρ. 10/2024, ημερ. 11/9/2024, το Άρθρο 9(3)(γ) του Νόμου προβλέπει τη δυνατότητα παροχής άδειας για εκδίκαση σε τρίτο βαθμό νομικών ζητημάτων που σαφώς χρήζουν είτε νέας ερμηνείας κατ' απόκλιση από την υπάρχουσα νομολογία, είτε ορθής ερμηνείας όπου η μέχρι στιγμής ερμηνεία δεν είναι σαφής, είτε σαφήνειας όπου υπάρχουν αντικρουόμενες αποφάσεις, είτε αφορά θέμα δημοσίου συμφέροντος.

 

Στους Διαδικαστικούς Κανονισμούς του Ανωτάτου Δικαστηρίου του 2023, με τον Κανονισμό 9(2)(α)(iv) προβλέπεται ότι για τη χορήγηση άδειας επισυνάπτεται έκθεση Νομικών Θεμάτων που προκύπτουν από την Απόφαση του Εφετείου, σε ξεχωριστές αριθμημένες παραγράφους και ξεχωριστή αιτιολογία για το κάθε ένα, ενώ στον Κανονισμό 9(2)(β) αναφέρεται ότι στην αίτηση παρατίθενται οι λόγοι για τους οποίους πρέπει να χορηγηθεί άδεια. Περαιτέρω, ο Κανονισμός 14(1)(α) προβλέπει ότι, όπου το Δικαστήριο χορηγεί άδεια, η έκθεση Νομικών Θεμάτων θα αποτελεί το έγγραφο στη βάση του οποίου θα διεξάγεται η ακρόαση. Όπως είχαμε την ευκαιρία να επισημάνουμε σε πρόσφατες Αποφάσεις μας, αυτό σημαίνει ότι το νομικό ζήτημα πρέπει να είναι διατυπωμένο με τρόπο ώστε να καθίσταται ευχερής η εξέταση του ως έχει.

 

Η πρώτη επιφύλαξη του Άρθρου 9(3)(γ) του Νόμου απαιτεί όπως η αίτηση προσδιορίζει σαφώς τα Νομικά Θέματα που προκύπτουν από την Απόφαση του Εφετείου, καθώς επίσης τους πλήρεις λόγους και τα αναγκαία στοιχεία που τα υποστηρίζουν.

 

Στην Έκθεση Νομικών Θεμάτων που επισυνάπτεται στην Αίτηση για άδεια καταγράφονται τέσσερα «Νομικά Θέματα», τα οποία συνοδεύονται από αιτιολογία. Τα εν λόγω «Νομικά Θέματα» - χωρίς την αιτιολογία που τα συνοδεύει - έχουν ως εξής:

 

 

«1^ο ΘΕΜΑ

 

Κατά πόσο εις τα γεγονότα της υπόθεσης δεν απαιτείτο τερματισμός της συμφωνίας ενοικίασης όπως ανέφερε το Εφετείο εις την σελίδα 30 της απόφασης.»

 

 

«2^ο ΘΕΜΑ

 

Κατά πόσο η προσέγγιση του Εφετείου στην σελίδα 35 της απόφασης του σε σχέση με το αν το ακίνητο εμπίπτει ή όχι σε περιοχές που καλύπτονται από τον Περί Ενοικιοστασίου Νόμο είναι σύμφωνη με τις πρόνοιες του Νόμου και τις νομολογιακές αρχές.»

 

 

«3^ο ΘΕΜΑ

 

Κατά πόσο το Εφετείο ορθά εξέτασε το θέμα ποίος είχε αγώγιμο δικαίωμα εναντίον της Εφεσείουσας.»

 

 

«4^ο ΘΕΜΑ

 

Κατά πόσο η απόφαση του Εφετείου εστέρησε από την Εφεσείουσα το δικαίωμα για απόδοση αποτελεσματικής θεραπείας σύμφωνα με το Άρθρο 30.2 του Συντάγματος.»

 

 

 

Στο πλαίσιο προβολής των Λόγων για τους οποίους, κατά την Αιτήτρια, θα πρέπει να χορηγηθεί η αιτούμενη άδεια, αρχικά γίνεται αναφορά σε νομικά θέματα «τα οποία προκύπτουν από την απόφαση του Εφετείου και συναρτώνται με την διαφοροποίηση πάγιας νομολογίας ή με την ανάγκη ορθής ερμηνείας ή με μείζον ζήτημα δημοσίου συμφέροντος ή γενικής δημόσιας σημασίας ή συνοχής του δικαίου επί συγκρουόμενων ή αντιφατικών αποφάσεων του Εφετείου». Εν ολίγοις η Αιτήτρια φαίνεται στην εισαγωγική, αν μπορεί η πιο πάνω αναφορά να χαρακτηρισθεί ως τέτοια, να επικαλείται ως λόγους για τη χορήγηση άδειας όλους τους λόγους που διαλαμβάνονται στο Άρθρο 9(3)(γ) του Νόμου χωρίς οποιοδήποτε περιορισμό ή εξειδίκευση. Στη συνέχεια, ωστόσο, προχωρεί και εξειδικεύει για κάθε ένα «νομικό θέμα» που περιλαμβάνεται στην Έκθεση Νομικών Θεμάτων τους συγκεκριμένους λόγους που θεωρεί ότι υφίστανται για σκοπούς χορήγησης της αιτούμενης άδειας.

 

Το κρίσιμο ερώτημα είναι κατά πόσο στοιχειοθετούνται οι προϋποθέσεις παροχής άδειας στη βάση του Άρθρου(3)(γ) του Νόμου.

 

Εν πρώτοις εξέταση των νομικών θεμάτων, όπως αυτά έχουν διατυπωθεί στην Αίτηση, χωρίς οποιαδήποτε δυσκολία, αναδεικνύει ότι μέσω αυτών εγείρονται ισχυρισμοί για σφάλματα και παραβάσεις της Απόφασης υπό μορφή λόγων έφεσης και συνοδεύεται από αιτιολογία ένας έκαστος, λαμβάνοντας, τοιουτοτρόπως, η Αίτηση σαφώς τη μορφή μιας περαιτέρω έφεσης σε τρίτο βαθμό.

Ειδικότερα στο πλαίσιο της αιτιολογίας του «1^ου Νομικού Θέματος» καταγράφονται επτά σημεία, από το (α) μέχρι και το (ζ), για τα οποία η Αιτήτρια θεωρεί ότι το Εφετείο έσφαλε ως προς την προσέγγιση του στο ζήτημα του τερματισμού της Συμφωνίας Ενοικίασης και ότι δεν ευθυγραμμίστηκε με τις αρχές της νομολογίας.

 

        Κατά ανάλογο τρόπο στην αιτιολογία του «2^ου Νομικού Θέματος» στις  παραγράφους (α) μέχρι (στ) καταγράφονται έξι σημεία για τα οποία η Αιτήτρια θεωρεί ότι το Εφετείο έσφαλε ως προς το κατά πόσο το επίδικο ακίνητο ενέπιπτε ή όχι σε περιοχές που καλύπτονται από τον περί Ενοικιοστασίου Νόμο εφόσον, όπως μεταξύ άλλων προβάλλεται, ενώ τα στοιχεία και η περιοχή του ακινήτου ήταν αμφισβητούμενα, το Εφετείο τα θεώρησε δεδομένα.

 

Σε ό,τι αφορά το «3^ο Νομικό Θέμα», μέσω της αιτιολογίας που το υποστηλώνει είναι σαφές ότι εκείνο που προβάλλεται είναι η διαφωνία της Αιτήτριας με τη μη εξέταση, όπως αναφέρεται, από το Εφετείο του ποιος είχε αγώγιμο δικαίωμα εναντίον της δεδομένου του γεγονότος ότι, όπως σημειώνεται, το ενοικιαστήριο έγγραφο δεν ήταν μεταξύ της Αιτήτριας και της Καθ'ης η Αίτηση αλλά μεταξύ της Αιτήτριας και της μητέρας της Καθ'ης η Αίτηση.

 

Όσον δε αφορά το «4^ο Νομικό Θέμα», παρομοίως μέσω και της αιτιολόγησης του προκύπτει ότι ό,τι προβάλλεται είναι το κατ' ισχυρισμό λάθος του Εφετείου «να συμμορφωθεί με τις νομολογιακές αρχές όπως εκτίθενται στους πιο πάνω λόγους» και το ότι «δεν έλαβε υπόψη του ότι ήτο καθήκον του να εξασφαλίσει στους Αιτητές τα δικαιώματα του όπως κατοχυρώνονται από το Άρθρο 30.2».

 

Είναι σαφές ότι μέσω των όσων πιο πάνω προβάλλονται εκείνο που διατυπώνεται από μέρους της Αιτήτριας είναι η διαφωνία της με την Απόφαση του Εφετείου και το κατ' ισχυρισμό εσφαλμένο της κρίσης του Εφετείου. 

 

Δεν είναι, όμως, αυτή η τριτοβάθμια δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Όπως επισημάνθηκε στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση του Κλεοβούλου, Αίτηση Αρ. 6/2023, ημερ. 3/6/2024, «Η δικαιοδοσία δεν αφορά σε έφεση κατά της απόφασης του Εφετείου, πόσο μάλλον επανακρόαση της έφεσης κατά της πρωτόδικης απόφασης». Η τριτοβάθμια δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου αφορά αποκλειστικά και μόνο νομικά σημεία όπως αυτά προκύπτουν ξεκάθαρα μέσα από την Απόφαση του Εφετείου και όχι κατ' ισχυρισμό λάθη του Εφετείου. 

 

Δεδομένων των πιο πάνω, ό,τι επιχειρείται και ό,τι αξιώνεται από το Ανώτατο Δικαστήριο είναι καινούρια κρίση και μια δεύτερη ευκαιρία επί των γεγονότων της υπόθεσης, ζήτημα το οποίο σαφώς και δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητα του, όπως αυτή καθορίζεται από το Άρθρο 9(3)(γ) του Νόμου. Όπως τονίσθηκε από το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο στην Αίτηση Αρ. 2/2023, Αναφορικά με την Αίτηση της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς Κύπρου στην Αναθεωρητική Έφεση Αρ.  ΕΔΔ 4/2019, ημερ. 31/1/2024 και στο πλαίσιο εξέτασης αιτήματος για άδεια με βάση το αντίστοιχο προς το Άρθρο 9(3)(γ) του Νόμου, Άρθρο 9(2)(γ)[1], η παροχή άδειας στη βάση του εν λόγω Άρθρου δεν συναρτάται με το εσφαλμένο ή μη της Απόφασης που εξεδόθη από το Εφετείο. Ούτε και άπτεται του κατά πόσο το Ανώτατο Δικαστήριο εναρμονίζεται ή όχι με την κρίση του Εφετείου. Εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από τη συνδρομή των προϋποθέσεων του εν λόγω Άρθρου.

 

Κατά δεύτερον, δεν διατυπώνεται σε κάθε ένα από τα τέσσερα «Νομικά Ζητήματα» ένα αμιγώς νομικό ζήτημα το οποίο προκύπτει από την Απόφαση του Εφετείου, το οποίο μάλιστα να αφορά και να συναρτάται με μία εκ των προϋποθέσεων που το Άρθρο 9(3)(γ) του Νόμου θέτει, ήτοι «με τη διαφοροποίηση πάγιας νομολογίας, ή με την ανάγκη ορθής ερμηνείας, είτε πρωτογενούς είτε δευτερογενούς ουσιαστικής νομοθετικής διατάξεως, ή με μείζον ζήτημα δημοσίου συμφέροντος, ή ζήτημα γενικής δημόσιας σημασίας, ή ζήτημα συνοχής του δικαίου επί συγκρουομένων ή αντιφατικών αποφάσεων του Εφετείου». Κατ' ακρίβεια τα αναφερόμενα ως «Νομικά Ζητήματα» ουδόλως συναρτήθηκαν με τα πιο πάνω εφόσον ουδεμία αναφορά γίνεται σε κάποιο από τους λόγους ή προϋποθέσεις που παρατίθενται στο πιο πάνω Άρθρο. Η γενική και εισαγωγική, όπως πιο πάνω χαρακτηρίστηκε, αναφορά σε αυτούς στο έγγραφο που τιτλοφορείται «ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΟΡΗΓΗΘΕΙ ΑΔΕΙΑ» δεν αρκεί για να εντάξει τα υπό συζήτηση «Νομικά Θέματα» στις περιοριστικά καθορισμένες περιπτώσεις για παροχή άδειας. Ούτε και οι Λόγοι που η Αιτήτρια επικαλέστηκε για σκοπούς χορήγησης άδειας, όπως αυτοί τελικώς καταγράφονται κάτω από το καθένα από τα τέσσερα «Νομικά Θέματα», εμπίπτουν σε αυτούς που το Άρθρο 9(3)(γ) του Νόμου εξαντλητικά καθορίζει.

 

Οπωσδήποτε δεν είναι έργο του Ανωτάτου Δικαστηρίου να ανιχνεύσει ποιο θα μπορούσε να ήταν το νομικό θέμα που ο Αιτητής θα ήθελε να εγείρει ή που θα ήγειρε, εφόσον η προσοχή του εφιστάτο σε αυτό και να το διαμορφώσει. (Βλ. Artio Designs Ltd v. Stephen Van κ.ά., Αίτηση Αρ. 2/2023, ημερ. 30/1/2024).

 

Όπως προσφάτως τονίστηκε στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση του (1) Νίκου Εγγλέζου κ.ά., Αίτηση Αρ. 12/2024, ημερ. 9/7/2024:

 

«Τέτοιας φύσης αιτήσεις θα πρέπει να διατυπώνουν με κάθε σαφήνεια καθαρά νομικό θέμα, ούτως ώστε η απάντηση του να αφορά όχι μόνο στην υπό κρίση υπόθεση αλλά και να αποτελεί γενικότερη καθοδήγηση επί του ζητήματος. Αυτός φαίνεται να είναι ο σκοπός του Νομοθέτη μέσω του άρθρου 9(3)(γ) το οποίο αφορά αποκλειστικά σε νομικά θέματα τα οποία συναρτώνται με διαφοροποίηση της υφιστάμενης νομολογίας, ορθή ερμηνεία νομοθεσίας και γενικά ζητήματα γενικής σημασίας και συμφέροντος.»

 

 

Ως αποτέλεσμα των όσων πιο πάνω αναφέρθηκαν, είναι η κατάληξη μας ότι δεν τεκμηριώθηκαν οι προϋποθέσεις παροχής άδειας για σκοπούς ενεργοποίησης της δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στη βάση του Άρθρου 9(3)(γ) του Νόμου.

 

Η Αίτηση απορρίπτεται.

 

Επιδικάζονται έξοδα υπέρ της Καθ'ης η Αίτηση και εναντίον της Αιτήτριας τα οποία καθορίζονται στο ποσό των €3000 πλέον Φ.Π.Α., αν υπάρχει.

 

 

 

 

 

                                      Κ. ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Π.

 

 

 

                                      Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.

 

 

 

                                      Ε. ΕΦΡΑΙΜ, Δ.