|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 151/2024)
9 Σεπτεμβρίου, 2024
[Ε. ΕΦΡΑΙΜ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑ1 ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964, ΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΔΗΓΙΑ 2016/343/ΕΕ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ, ΤΗΣ 9ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥ 2016, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΠΤΥΧΩΝ ΤΟΥ ΤΕΚΜΗΡΙΟΥ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ, ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΝΟΜΟ ΚΕΦ. 155 ΑΡΘΡΑ 3Α ΚΑΙ 3Β
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ Γ. Π. ΜΕ ΑΔΤ. [ ], ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΤΗΝ 19/07/2024 ΠΟΥ ΑΠΕΡΡΙΨΕ ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΗΤΗ ΓΙΑ ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΣΤΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ
.......................................
Γ. Πολυχρόνης μαζί με κ. Γ. Εφφέ, για Γιάννης Πολυχρόνης Δ.Ε.Π.Ε., για του Αιτητή.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ε. ΕΦΡΑΙΜ, Δ.: Με την υπό κρίση Αίτηση ο Αιτητής ζητά άδεια για να καταχωρίσει δια κλήσεως αίτηση για την έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari αναφορικά με την ενδιάμεση απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ημερ. 19.7.2024 με την οποία απερρίφθη αίτηση του Αιτητή για απαλλαγή του από τις κατηγορίες και διακοπή της ποινικής υπόθεσης υπ' αρ. 10081/2022 εναντίον του λόγω κατάχρησης διαδικασίας και ή παραβίασης του συνταγματικού του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη.
Στην έκθεση και την ένορκη δήλωση του Αιτητή που συνοδεύουν την Αίτηση αναφέρεται το ιστορικό της διαδικασίας της προαναφερόμενης ποινικής υπόθεσης μέχρι και την έκδοση της υπό κρίση ενδιάμεσης απόφασης. Αποδίδεται στο κατώτερο Δικαστήριο ότι η εν λόγω απόφαση πάσχει από προφανή έκδηλη πλάνη νόμου και ή υπέρβαση δικαιοδοσίας καθότι το Δικαστήριο απέρριψε την αίτηση στη βάση του ότι αφενός δεν είχε τεθεί το αναγκαίο πραγματικό υπόβαθρο και το περιεχόμενο των ενόρκων δηλώσεων που συνόδευαν την αίτηση και την ένσταση δεν μπορούσαν να ληφθούν υπόψη και αφετέρου ήταν πρόωρη και ο Αιτητής όφειλε να είχε αποδείξει τον δυσμενή επηρεασμό του, κατά παράβαση της Οδηγίας 2016/343/ΕΕ και του δικαιώματος σε αποτελεσματική δικαστική προστασία του τεκμηρίου της αθωότητας.
Οι αρχές που διέπουν τη χορήγηση άδειας για καταχώριση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari έχουν επανειλημμένα αναφερθεί στις αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Όπως λέχθηκε στην υπόθεση Marewave Shipping & Trading Company Ltd (1992) 1(A) A.A.Δ. 116, ο σκοπός των διαταγμάτων certiorari είναι ο έλεγχος της νομιμότητας της απόφασης. Για να χορηγηθεί άδεια, ο αιτητής θα πρέπει να τεκμηριώσει συζητήσιμη υπόθεση. Τα προνομιακά εντάλματα χορηγούνται όταν διαπιστώνεται έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας, είτε πλάνη περί τον Νόμο, είτε παραβίαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης. Στην πιο πρόσφατη υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση των Janna Bullock κ.ά., Πολ. Έφ. Αρ. 155/2022, ημερ. 5.10.2022, ECLI:CY:AD:2022:A376, επισημάνθηκε πως η δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου για χορήγηση άδειας προς καταχώριση αίτησης για προνομιακό ένταλμα αφορά στο κατάλοιπο της εξουσίας του Δικαστηρίου και γι' αυτό ασκείται σε εξαιρετικές περιπτώσεις και για καθορισμένους λόγους.
Στο πλαίσιο της παρούσας Αίτησης και με βάση το τεθέν ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου υλικό, προκύπτει ότι εναντίον του Αιτητή καταχωρίστηκε η ποινική υπόθεση υπ' αρ. 10081/2002 για αδικήματα πλαστογραφίας και κυκλοφορίας πλαστού εγγράφου. Πριν την έναρξη της ακρόασης, ο Αιτητής καταχώρισε αίτηση για απαλλαγή του και διακοπή της υπόθεσης εναντίον του. Ο Καθ' ου καταχώρισε ένσταση και η αίτηση εκδικάστηκε. Το κατώτερο Δικαστήριο αποφάσισε ότι δεν υπήρχε το αναγκαίο κοινώς αποδεκτό υπόβαθρο γεγονότων δυνάμει του οποίου θα μπορούσε να αποφασίσει επί της αίτησης, ούτε και ζητήθηκε άδεια για προσαγωγή μαρτυρίας για σκοπούς της αίτησης, και ως εκ τούτου οι ένορκες δηλώσεις που συνόδευαν την αίτηση και την ένσταση αντίστοιχα δεν μπορούσαν να ληφθούν υπόψη. Επιπλέον αποφάσισε ότι δεν είχε αποδειχθεί οποιοσδήποτε δυσμενής επηρεασμός στον Αιτητή ούτως ώστε στο στάδιο εκείνο να μπορούσε να καταλήξει περί παραβίασης του δικαιώματος του Αιτητή για δίκαιη δίκη και ή περί κατάχρησης διαδικασίας.
Θεωρώ ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν δύναται να αποτελέσει αντικείμενο διαδικασίας προνομιακού εντάλματος. Πρόκειται για ενδιάμεση απόφαση σε ποινική υπόθεση η οποία δύναται να αποτελέσει αντικείμενο έφεσης μετά την ολοκλήρωση της δίκης, αναλόγως βεβαίως του αποτελέσματος. Με την εν λόγω απόφαση του, το κατώτερο Δικαστήριο δεν φαίνεται να υπερέβη τη δικαιοδοσία του ή να ενήργησε υπό πλάνη ή ακόμα να αποστέρησε το δικαίωμα του Αιτητή να ακουστεί επί της αίτησης του, ούτως ώστε να δικαιολογείται η παρέμβαση του παρόντος Δικαστηρίου στο πλαίσιο της υπό κρίση Αίτησης. Το παράπονο του Αιτητή εστιάζεται βασικά στο εσφαλμένο της απόφασης του κατώτερου Δικαστηρίου ως προς και τις δύο καταλήξεις του, ήτοι ότι δεν υπήρχε αποδεκτή και κοινή μαρτυρία ως προς τα γεγονότα και ότι δεν είχε καταδειχθεί δυσμενής επηρεασμός.
Εν πάση περιπτώσει, όπως φαίνεται στην ίδια την απόφαση, το κατώτερο Δικαστήριο εξέτασε όλους τους ισχυρισμούς του Αιτητή για παραβίαση του δικαιώματος του για αποτελεσματική προστασία με αναφορά στην Οδηγία και τη σχετική νομολογία, όπως προβλήθηκαν και στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας, και επεσήμανε ότι το ζήτημα δύναται να εξεταστεί στο πλαίσιο του συνόλου της δίκης. Σαφώς το ζήτημα της αποτελεσματικής πρόσβασης στη δικαιοσύνη και προστασίας των δικαιωμάτων του Αιτητή αφορά ένα εκ των θεμελιωδών συνταγματικών του δικαιωμάτων, όπως κατοχυρώνεται από το άρθρο 13 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και την Οδηγία 2016/343/ΕΕ, όμως ζητήματα παραβίασης συνταγματικών δικαιωμάτων και δίκαιης δίκης αποτιμώνται στο πλαίσιο του συνόλου της ποινικής διαδικασίας. Σχετικές είναι, μεταξύ άλλων, οι υποθέσεις Δημοκρατία v. Σταυρινού, Πολ. Έφεση Αρ. 266/2018, ημερ. 8.4.2020, ECLI:CY:AD:2020:B139 και Αλεξάνδρου v. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφεση Αρ. 152/2017, ημερ. 20.6.2022, ECLI:CY:AD:2022:D246. Από τη στιγμή που τέτοια ζητήματα δύνανται να εγερθούν και εξεταστούν στο πλαίσιο του συνόλου της κυρίως δίκης και υπό το πρίσμα του συνόλου της μαρτυρίας, όπως αναγνώρισε και το κατώτερο Δικαστήριο, το επιχείρημα του Αιτητή ότι η παρούσα Αίτηση είναι η κατάλληλη διαδικασία προσβολής της ενδιάμεσης απόφασης, είναι άστοχο.
Ο ισχυρισμός του Αιτητή ότι τυχόν απόρριψη της Αίτησης θα οδηγήσει τόσο σε μια μακρά και αχρείαστη δικαστική διαδικασία όσο και σε μια δίκη στην οποία το κατώτερο Δικαστήριο έχει ήδη προαποφασίσει ότι απαιτείται η απόδειξη δυσμενούς επηρεασμού, δεν κρίνεται βάσιμος. Αφενός, ουδείς μπορεί να προβλέψει και προκαταλάβει τη διάρκεια της δίκης και αφετέρου σε κάθε διαδικασία επιτρέπεται η έκδοση ενδιάμεσων αποφάσεων επί παρόμοιων ή ίδιων θεμάτων αναλόγως, βεβαίως, του τεθέντος ενώπιον του Δικαστηρίου υλικού, χωρίς να τίθεται κάθε φορά ζήτημα προκατάληψης του Δικαστηρίου.
Οι αποφάσεις στις οποίες ο Αιτητής παρέπεμψε το παρόν Δικαστήριο δεν υποστηρίζουν τη θέση του ότι τέτοιας φύσης ζητήματα εκδικάζονται και αποφασίζονται πρωτόδικα στο πλαίσιο ενδιάμεσης γραπτής αίτησης και αποτελούν αντικείμενο διαδικασίας προνομιακού εντάλματος Certiorari. Η ενδιάμεση απόφαση ημερ. 1.6.2022 στην ποινική υπόθεση υπ' αρ. 10671/2022 ενώπιον του Κακουργιοδικείου Λευκωσίας αφορούσε μεν αίτηση για διακοπή λόγω κατάχρησης διαδικασίας και παραβίασης του τεκμηρίου της αθωότητας, πλην όμως είχε κατατεθεί παραδεκτό πλαίσιο γεγονότων στη βάση των οποίων το Κακουργιοδικείο προχώρησε να εξετάσει την αίτηση. Η απόφαση αδελφού Δικαστή στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση των Μ.Α. Κτήμα Μακένζυ Λτδ κ.ά., Πολ. Αίτηση Αρ. 55/2024, ημερ. 18.6.2024, αφορούσε την παραχώρηση άδειας για καταχώριση δια κλήσεως αίτηση για την έκδοση Certiorari αναφορικά με ενδιάμεση απόφαση επί αιτήματος για απόρριψη της υπόθεσης λόγω, μεταξύ άλλων, παραβίασης συνταγματικών δικαιωμάτων και κατάχρησης διαδικασίας. Το κατώτερο Δικαστήριο εξέτασε την αίτηση στη βάση και πάλι παραδεκτών γεγονότων, στοιχείο το οποίο σαφώς διακρίνει τις δύο αυτές αποφάσεις από την παρούσα. Περαιτέρω, στην απόφαση για τη χορήγηση άδειας, καταγράφεται με πλήρη γενικότητα ο λόγος για τον οποίο κρίθηκε δικαιολογημένη η χορήγηση άδειας, επομένως η εν λόγω απόφαση δεν προσφέρει χρήσιμη και διαφωτιστική καθοδήγηση ως προς τη βάση της απόφασης για χορήγηση άδειας.
Σύμφωνα με όλα όσα αναφέρονται ανωτέρω, ο Αιτητής δεν κατάφερε να καταδείξει επαρκή λόγο για τη χορήγηση της αιτούμενης άδειας.
Η Αίτηση απορρίπτεται.
Ε. ΕΦΡΑΙΜ, Δ.
/κβπ