|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ KΥΠΡΟΥ
(i-justice)
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 101/2024)
15 Ιουλίου, 2024
[ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ Π., ΓΙΑΣΕΜΗ, ΜΑΛΑΧΤΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, ΕΦΡΑΙΜ, ΔΑΥΙΔ, ΔΔ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚA ΜΕ ΤΟ AΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤAΓΜΑΤΟΣ KAI ΤΑ AΡΘΡΑ 3, 4 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡI ΑΠΟΝΟΜHΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣYΝΗΣ (ΠΟΙΚIΛAΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964.
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΗΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018.
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΔΡ. ΠΑΝΙΚΚΟΥ Α. ΣΤΑΥΡΙΑΝΟΥ, ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΝΤΑΛΜΑ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI.
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΘΑΝΑΤΙΚΗΣ ΑΝΑΚΡΙΣΗΣ ΑΡ. 104/2005 ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΤΗΝ 10ΗΝ ΜΑΪΟΥ 2024 ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ ΑΥΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ.
Α. Κλαΐδη (κα), για τον Αιτητή.
Αιτητής παρών.
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Π.: Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη,
θα δοθεί από τον Δαυίδ, Δ.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΔΑΥΙΔ, Δ.: Στις 10.05.2024, Δικαστής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, ενεργώντας ως Θανατική Ανακρίτρια, εξέδωσε το πόρισμα της σχετικά με το θάνατο του Αθανάσιου Νικολάου. Απέδωσε τον τελευταίο σε «στραγγαλισμό συνεπεία εγκληματικής ενέργειας».
Ο Αιτητής, ιατροδικαστής στο επάγγελμα, με την προώθηση της παρούσας αίτησης, επιζητεί την άδεια του Δικαστηρίου για την καταχώρηση Αίτησης με Κλήση για την έκδοση Προνομιακού Εντάλματος της φύσεως Certiorari, για την ακύρωση του ως άνω Πορίσματος και της έγκρισης του από τον Πρόεδρο του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού. Περαιτέρω, επιζητεί διαταγή του Δικαστηρίου με την οποία να αναστέλλεται η ισχύς του ως άνω Πορίσματος και η έγκριση του, μέχρι την εκδίκαση της Αίτησης με Κλήση για έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Certiorari για την καταχώριση της οποίας αιτείται την άδεια.
Το ως άνω πόρισμα, αποτελεί το τρίτο κατά σειρά που εκδόθηκε σε σχέση με τον θάνατο του Αθανάσιου Νικολάου. Προηγήθηκε η έκδοση σχετικού πορίσματος, στις 21.11.2007, (1ο Πόρισμα) σύμφωνα με το οποίο, αιτία θανάτου ήταν οι κακώσεις κατόπιν πτώσης εξ' ύψους, καταλήγοντας «ότι ο θάνατος του Αθανάσιου Νικολάου, που επήλθε την 29.09.2005, επεσυνέβηκε κάτω από συνθήκες που προσομοιάζουν με αυτοκτονία». Το ως άνω πόρισμα, ακυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο, στις 31.12.2008, το οποίο και διέταξε την επανάληψη, εξ' αρχής, της Θανατικής Ανάκρισης. Στις 09.12.2009, ο νέος Θανατικός Ανακριτής, εξέδωσε το πόρισμα του (2ο Πόρισμα), σύμφωνα με το οποίο ο θάνατος οφειλόταν σε τραύματα συνεπεία πτώσεως εξ ύψους, σημειώνοντας ταυτόχρονα τον μη εντοπισμό μαρτυρίας που να δημιουργεί ποινική ευθύνη τρίτου προσώπου. Παρεμβάλλεται ότι στο διάστημα των 20 περίπου ετών που πέρασαν από τον θάνατο του ως άνω προσώπου, μέχρι την έκδοση του εγκαλούμενου δια της παρούσας αίτησης πορίσματος (3ο πόρισμα), ημερομηνίας 10.05.2024, μεσολάβησαν, πέραν των πιο πάνω Θανατικών Ανακρίσεων, αλλεπάλληλες Αστυνομικές και Στρατιωτικές έρευνες, αριθμός δικαστικών και άλλων διαβημάτων και διαδικασιών, διορισμοί αριθμού ιδιωτών Ποινικών Ανακριτών, σε διαφορετικούς χρόνους, οι οποίοι προέβαιναν σε σχετικές έρευνες εκδίδοντας σχετικά πορίσματα, προσφυγή εκ μέρους της οικογένειας του θανόντος σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), διάταγμα επανανοίγματος της 2ης Θανατικής Ανάκρισης, η εκταφή της σορού για σκοπούς επιστημονικών εξετάσεων, η διενέργεια εξειδικευμένων εξετάσεων επί σκελετικών ευρημάτων, ως επίσης εκθέσεις και γνωμοδοτήσεις διαφόρων εμπειρογνωμόνων, όπως ιατροδικαστών, εγκληματολόγων, παθολογοανατόμων, τραυματολόγων κλπ.
Η τροπή που έλαβε η πορεία της διερεύνησης του θανάτου του ως άνω Αθανάσιου Νικολάου, όπως βέβαια και επιμέρους πτυχές και προεκτάσεις της περίπτωσης, απέληξαν να απασχολούν, σχεδόν καθημερινά το κοινωνικό σύνολο, έχοντας καταστεί ζήτημα δημόσιου ενδιαφέροντας, κατά τρόπο που θεωρήθηκε σκόπιμο και προς το συμφέρον της δικαιοσύνης να επιληφθεί της υπο συζήτηση αίτησης η Πλήρης Ολομέλεια του Δικαστηρίου (Μαρκίδης v. Ellinas Finance Public Company Ltd (2014) 1(Β) A.A.Δ. 1934 και Επιτροπή Προστασίας του Ανταγωνισμού κ.α. v. Α.Τ.Η.Κ. (2016) 3 Α.Α.Δ. 234).
Την υπο εξέταση αίτηση συνοδεύει Έκθεση Γεγονότων, ενώ υποστηρίζεται με ένορκη δήλωση του Αιτητή. Ως προκρίνει ο τελευταίος, στις 29.09.2005, όντας διορισμένος ιατροδικαστής εκ μέρους της Κυπριακής Δημοκρατίας, κλήθηκε από την Αστυνομία για την διενέργεια αυτοψίας στη σκηνή όπου ανευρέθηκε, την ίδια ημέρα, η σορός του Αθανάσιου Νικολάου. Περαιτέρω, μετά από οδηγίες του Θανατικού Ανακριτή, την επόμενη ημέρα, ήτοι στις 30.09.2005, διενήργησε μεταθανάτια εξέταση (νεκροψία/νεκροτομή) επί της σορού. Παρά το γεγονός, υποδεικνύει, ότι στις δύο Θανατικές Ανακρίσεις που διενεργήθηκαν σε προγενέστερο χρόνο αναφορικά με το θάνατο του ως άνω Αθανάσιου Νικολάου, ήτοι το 2006-2007 και το 2009, ο ίδιος κλήθηκε και προσέφερε την μαρτυρία του, υπό την ιδιότητά του ως ιατροδικαστής, η Θανατική Ανακρίτρια στην 3η Θανατική Ανάκριση, δεν του επέτρεψε να καταθέσει ως μάρτυρας στη διαδικασία. Τούτο, ενώ σε προγενέστερο στάδιο, ήτοι στις 10.11.2023, με σχετική απόφαση της, απέρριψε αίτηση του για συμμετοχή στη διαδικασία, ως ενδιαφερόμενο πρόσωπο, επισημαίνοντας ταυτόχρονα τη δυνατότητα κλήτευσης του ως μάρτυρα στη διαδικασία από την πλευρά της εκπροσώπου του Γενικού Εισαγγελέα. Παράλληλα, επισημαίνει το γεγονός πως καθ' ον χρόνο εκδιδόταν το διάταγμα εκταφής της σορού του αποθανόντα, στις 09.12.2020, προς το σκοπό διενέργειας εξετάσεων επί του σκελετού του τελευταίου, ο ίδιος, σύμφωνα με το εν λόγω διάταγμα, οριζόταν ως ένας εκ των τριών Ιατροδικαστών της Κυπριακής Δημοκρατίας, με εντολή όπως εξετάσει τα σχετικά σκελετικά ευρήματα και ετοιμάσει σχετική γνωμάτευση και/ή έκθεση ευρημάτων για να κατατεθεί στο Θανατικό Ανακριτή Λεμεσού. Ομοίως, η Θανατική Ανακρίτρια, με ενδιάμεσες αποφάσεις της απέρριψε σχετικά αιτήματα, τόσο εκ μέρους της εκπροσώπου του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας όσο και της οικογένειας του θανόντα, όπως επιτραπεί σε ιατροδικαστές που η κάθε πλευρά κάλεσε για να προσφέρουν την επιστημονική τους μαρτυρία και ευρήματα, αναφορικά με την αιτία θανάτου του Α. Νικολάου.
Οι λόγοι επί των οποίων το αίτημα του εδράζεται, ως ειδικότερα συγκεκριμενοποιούνται στην Έκθεση Γεγονότων, μεταφέρονται, για σκοπούς πληρότητας, αυτούσιοι στην παρούσα. Ειδικότερα, προκρίνεται ότι:
«1. Ο Θανατικός Ανακριτής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού εξέδωσε το προσβαλλόμενο Πόρισμα της Θανατικής Ανάκρισης υπ'αρ.104/2005 καθ' υπέρβαση δικαιοδοσίας, εφόσον διεκπεραίωσε την ενώπιον του διαδικασία, αντικείμενο της οποίας ήταν η εξακρίβωση των συνθηκών κάτω από τις οποίες επήλθεν ο θάνατος του αποθανόντα Αθανάσιου Νικολάου, χωρίς να είχαν κλητευθεί και παρουσιαστεί ενώπιον του όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, και δη ο Αιτητής υπό την ιδιότητα του ως ένας εκ των ιατροδικαστών του Κράτους, παράλειψη που καθιστά την όλη διαδικασία θνησιγενή και/ή άκυρη.
2. Ο Θανατικός Ανακριτής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού εξέδωσε το προσβαλλόμενο Πόρισμα της Θανατικής Ανάκρισης υπ'αρ.104/2005 καθ' υπέρβαση δικαιοδοσίας, εφόσον διεκπεραίωσε την ενώπιον του διαδικασία, αντικείμενο της οποίας μεταξύ άλλων ήταν το πότε και πού επήλθεν ο θάνατος του αποθανόντος, καθώς και η εξακρίβωση της αιτίας θανάτου του αποθανόντα Αθανάσιου Νικολάου, χωρίς να είχαν παρουσιαστεί ενώπιον του όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, και/ή μάρτυρες όπως ο Αιτητής αλλά και ο Ιατροδικαστής - Παθολογοανατόμος Δρ. Ανδρέας Μαρνερίδης, τον οποίο διόρισε η Αστυνομία, η Νομική Υπηρεσία, δηλαδή το Κράτος, παράλειψη που καθιστά την όλη διαδικασία θνησιγενή και/ή άκυρη.
3. Ο Θανατικός Ανακριτής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού εξέδωσε το προσβαλλόμενο Πόρισμα της Θανατικής Ανάκρισης υπ'αρ. 104/2005 καθ' υπέρβαση δικαιοδοσίας, εφόσον διεκπεραίωσε την ενώπιον του διαδικασία, αντικείμενο της οποίας ήταν η εξακρίβωση της αιτίας θανάτου του αποθανόντα Αθανάσιου Νικολάου, χωρίς να είχαν παρουσιαστεί ενώπιον του όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, και/ή μάρτυρες και η Ιατροδικαστής Δρ. Ελπίδα Σπανουδάκη, παράλειψη που καθιστά την όλη διαδικασία θνησιγενή και/ή άκυρη.
4. Ο Θανατικός Ανακριτής εξέδωσε το προσβαλλόμενο πόρισμα κατά παράβαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης, εφόσον διεκπεραίωσε την ενώπιον του διαδικασία, χωρίς να διατάξει να κληθούν για να εμφανιστούν ενώπιον του όλα τα ενδιαφερόμενο πρόσωπα και/ή μάρτυρες και/ή εμπειρογνώμονες και δη ο Αιτητής, υπό την ιδιότητα του ως ιατροδικαστής του Κράτους για να ακουστούν ως προς την υπό εξέταση Θανατική ανάκριση για εξακρίβωση της αιτίας θανάτου του αποθανόντα Αθανάσιου Νικολάου, αλλά και για το πού και πότε επήλθεν ο θάνατος του.
5. Υπάρχει προφανές νομικό σφάλμα ως εκ του πρακτικού (error of law on the face of the record), ενώ κατατέθηκε ενώπιον του Θανατικού Ανακριτή, όπως διαπιστώνεται το Διάταγμα εκταφής ημερομηνίας 09/12/2020, ως επίσης και το τεκμήριο αντίγραφο του ημερολογίου ενεργείας της Αστυνομίας, η Θανατική Ανακρίτρια διαπίστωσε και προέβηκε σε εύρημα ότι ο Αιτητής δεν υπέγραψε το σχετικό ημερολόγιο ενεργείας και ότι ήταν ένας απλός παρατηρητής της όλης διαδικασίας, αγνοώντας τόσο το σχετικό τεκμήριο ημερολόγιο ενεργείας, το οποίο υπέγραψε σε όλες τις σελίδες, όσον και Διάταγμα εκταφής ημερομηνίας 09/12/2020, τα οποία βεβαιώνουν ότι ο Αιτητής ήταν ένας εκ των τριών Ιατροδικαστών του Κράτους και ότι το ημερολόγιο ενεργείας έφερε 23 φορές την υπογραφή του.
6. Υπάρχει προφανές νομικό σφάλμα στην όλη διαδικασία ενώ η διαδικασία της Θανατικής Ανάκρισης είναι εξεταστικού χαρακτήρα, μετατράπηκε σε αντιπαραθετικού διά τους λόγους (i) υπήρξε εσφαλμένος προσδιορισμός του πλαισίου της Θανατικής Ανάκρισης και η διαδικασία εξελίχθηκε και πραγματοποιήθηκε με αναζήτηση ευθύνης από τον Αιτητή και από το Κράτος, (ii) επιτράπηκε στους συνηγόρους της οικογένειας του αποθανόντα Αθανάσιου Νικολάου, να παρουσιάσουν για μάρτυρα την παθολογοανατόμο Δρ. Δήμητρα Καραγιάννη, ως επίσης σε ατέρμονη αντεξέταση του Δρ. Εμμανουήλ Αγαπητού, χωρίς να είχε δοθεί το ίδιο δικαίωμα να κλητευθούν και να παρουσιαστούν οι Ιατροδικαστές του Κράτους, περιλαμβανομένου και του Αιτητή. (iii) ο Θανατικός Ανακριτής εξερχόμενος της εμβέλειας των καθηκόντων και εξουσιών του επέτρεψε και μετέτρεψε την όλη διαδικασία, ουσιαστικά σε ποινική δίκη, επιτρέποντας την έντονη και εκτενή αντεξέταση προς διαπίστωση ευθύνης και αξιολογώντας στη ουσία την όλη μαρτυρία προβαίνοντας μάλιστα σε αξιολογικές κρίσεις, ως προς τους μάρτυρες και ειδικότερα την μαρτυρία της Δρ. Δήμητρας Καραγιάννη, εις την οποία βασίστηκε αποκλειστικά προς κατάληξη πως η αιτία θανάτου του Αθανάσιου Νικολάου, ήταν συνεπεία στραγγαλισμού, ως αυτά προκύπτουν και έχουν καταγραφεί στο μεγάλο πολυσέλιδο κείμενο του Πορίσματος, αποτελούμενο από 90 σελίδες (iv) Η Θανατική Ανακρίτρια περιέπεσε σε νομικό σφάλμα ερμηνεύοντας την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Application no. 29068/10 Nicolaou v, Cyprus (ημερομηνία απόφασης 28/01/2020, ερμηνεύοντας ότι ο Αιτητής ήταν υπεύθυνος και υπόλογος για την μη ορθή διεξαγωγή της έρευνας για την διερεύνηση των συνθηκών θανάτου του αποθανόντα Αθανάσιου Νικολάου και απέδωσε στον Αιτητή ευθύνες που περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων την παράλειψη να πάρει επαρκή μέτρα για να προστατέψει ικανοποιητικά την περιοχή που ανευρέθη η σορός του αποθανόντα, ώστε να περιοριστεί η επιμόλυνση της σκηνής, την παράλειψη του να συλλέξει αποδεικτικά στοιχεία και γενετικό υλικό από το αυτοκίνητο και από τα προσωπικά αντικείμενα του αποθανόντα. Με βάση του εκδοθέντος πορίσματος ο Αιτητής κινδυνεύει με ποινική δίωξη.»
Περαιτέρω, υποστηρίζει ότι συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις, ως ο ίδιος τις χαρακτήρισε.
Έχει αποκρυσταλλωθεί από τη νομολογία ότι η διαδικασία της Θανατικής Ανάκρισης και το συνακόλουθο πόρισμα, αποτελούν διαδικασία ημιδικαστικής φύσης, εκτός της Αναθεωρητικής Δικαιοδοσίας των Δικαστηρίων στη βάση του Άρθρου 146 του Συντάγματος. Στην πρέπουσα πάντα περίπτωση, παρέχεται η δυνατότητα ακύρωσής τους, με βάση τις εξουσίες του Ανώτατου Δικαστηρίου για έκδοση προνομιακών ενταλμάτων, ειδικότερα της φύσης Certiorari (Republic v. Pantelides (Coroner) Ex Parte Costas Papadopoulos (1969) 1 C.L.R. 27 και Πιττάκη & άλλη (1990) 1 Α.Α.Δ. 296).
Οι αρχές που διέπουν την χορήγηση άδειας για καταχώριση αίτησης δια κλήσεως για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari έχουν επανειλημμένα αναδειχθεί σε αποφάσεις του Ανώτατου Δικαστηρίου. Η διαχρονική και καλά εδραιωμένη νομολογία των Δικαστηρίων μας, καταδεικνύει ότι τα προνομιακά εντάλματα, ως κατάλοιπο της εξουσίας του Ανώτατου Δικαστηρίου για έλεγχο των κατώτερων Δικαστηρίων, χορηγούνται κατ' εξαίρεση. Πρόκειται για δικαιοδοσία που ασκείται με ιδιαίτερη φειδώ. Παρέχεται στις περιπτώσεις που από το πρακτικό του κατώτερου Δικαστηρίου διαφαίνεται έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας, έκδηλη νομική πλάνη, δόλος, προκατάληψη ή μη τήρηση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης (βλ. Σύγγραμμα Π. Αρτέμη «Προνομιακά Εντάλματα, Αρχές και Υποθέσεις», σελ. 109 κ.ε., Αναφορικά με την Αίτηση του Α. Κωνσταντινίδη (2003) 1(Β) Α.Α.Δ. 1298). Η εξουσία του Δικαστηρίου να εκδίδει προνομιακά εντάλματα, δεν έχει ως αντικείμενο την ορθότητα των αποφάσεων κατώτερων Δικαστηρίων, ούτε τον τρόπο άσκησης της διακριτικής ευχέρειας τους. Ό,τι ενδιαφέρει, είναι η νομιμότητα των ελεγχόμενων ενεργειών (Αναφορικά με την Bank of Cyprus Public Company Ltd, Πολ. Έφ. Αρ. 12/21, ημερ. 06.04.2021). Το βάρος να καταδειχθεί συζητήσιμη υπόθεση, βρίσκεται πάντα στους ώμους του Αιτητή (Αναφορικά με την Αίτηση του Πέτρου Ευδόκα (2016) 1(Γ) Α.Α.Δ. 3018).
Η νομολογία των Δικαστηρίων μας, έχει υιοθετήσει μια φιλελεύθερη προσέγγιση σε σχέση με το ζήτημα της νομιμοποίησης («locus standi»), για την προσβολή ενός διατάγματος ή απόφασης, επεκτείνοντας την, ώστε να καλύπτει κάθε παραπονούμενο ή ζημιωθέν πρόσωπο («any person aggrieved»). Δεν είναι απαραίτητη η ιδιότητα του διαδίκου για τη νομιμοποίηση της προώθησης αίτησης του είδους. Το κριτήριο κατά πόσο ένας αιτητής έχει επαρκές συμφέρον, «sufficient interest» είναι μικτό, εγείροντας ταυτόχρονα ζήτημα νόμου και γεγονότων. (Αντρέας Σάββα Ηλία (Αρ.1) (1995) 1 Α.Α.Δ. 497 και Αναφορικά με την Ενδιάμεση Απόφαση ημερ. 15.6.2023 του Στρατιωτικού Δικαστηρίου, Αρ. Αίτ. 77/2023, ημερ. 22.6.2023, ECLI:CY:AD:2023:D248).
Την ως άνω, φιλελεύθερη προσέγγιση, αναδεικνύει και ο λόγος της απόφασης στην υπόθεση Zhigachov κ.α. (2012) 1 Α.Α.Δ. 2458, στο πλαίσιο της οποίας, αφού γίνεται αντιδιαστολή μεταξύ των προσώπων που επηρεάζονται από ένα διάταγμα και των προσώπων που είναι απλώς μέλη του γενικού κοινού («person aggrieved by the order or member of the general public»), γίνεται αναφορά, μεταξύ άλλων και στο χρόνο που το ζήτημα θα πρέπει να εξετάζεται, υποδεικνύοντας ότι:
«Στην υπόθεση IRC v. Federation of Self-Employed [1981] 2 All E.R. 93, απόφαση της Δικαστικής Επιτροπής της Βουλής των Λόρδων, επεξηγείται ο όρος «επαρκές συμφέρον στο θέμα στο οποίο αναφέρεται η αίτηση», στην αγγλική Δ.53 θ.3(5). Στην πιο πάνω υπόθεση επεξηγείται ότι, το κατά πόσον ο αιτητής έχει επαρκές συμφέρον, εκτός από τις απόλυτα σαφείς περιπτώσεις όπου διαφαίνεται ότι ο αιτητής δεν έχει τέτοιο συμφέρον, δεν είναι ζήτημα δικαιοδοτικό ή προκαταρκτικό, το οποίο αποφασίζεται κατ' απομόνωση και από μόνο του, κατά την εξέταση της αρχικής μονομερούς αίτησης για παροχή αδείας για καταχώριση αίτησης για Certiorari. Το ζήτημα εξετάζεται στα πλαίσια της άσκησης της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου, κατά την ακρόαση της κυρίως αίτησης και αφού έχουν την ευκαιρία να ακουστούν και τα δύο μέρη. Και τούτο διότι το ζήτημα του «επαρκούς συμφέροντος» είναι συνδεδεμένο με το «θέμα» στο οποίο η αίτηση αναφέρεται.»
Στην υπό συζήτηση περίπτωση, στη βάση όλων όσων έχουν τεθεί υπόψη του Δικαστηρίου, σε συνδυασμό με την προσέγγιση της σχετικής για το ζήτημα νομολογίας, ως αυτή πιο πάνω έχει αποτυπωθεί, είναι φανερό ότι ο αιτητής δεν στερείται, εξ' αρχής και καταφανώς, «έννομου συμφέροντος» για την προώθηση της υπο συζήτηση αίτησης, εξέλιξη που θα μπορούσε από μόνη της, σε αυτό το στάδιο, να σφραγίσει την τύχη της.
Στρέφοντας την προσοχή στα ουσιαστικότερα των ζητημάτων που απασχολούν σε αιτήσεις του είδους, ως έχει ήδη σημειωθεί, για τη χορήγηση άδειας προς καταχώριση δια κλήσεως αίτησης Certiorari, ο αιτητής πρέπει να ικανοποιήσει το Δικαστήριο ότι έχει συζητήσιμη υπόθεση σε σχέση με αυτό που εγείρει (Ευδόκα (ανωτέρω) και Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41).
Έχουμε διεξέλθει με προσοχή το περιεχόμενο της ένορκης δήλωσης που συνοδεύει και υποστηρίζει την αίτηση, υπό το φως των εγγράφων και του συνόλου των στοιχείων που την υποστηρίζουν, ως τέθηκαν υπόψη του Δικαστηρίου. Με δεδομένο ότι η εξέταση της αίτησης σε αυτό το στάδιο γίνεται υπό το πρίσμα της εκ πρώτης όψεως θεώρησης, για σκοπούς παροχής ή μη άδειας για καταχώριση αίτησης προς έκδοση του σκοπούμενου εντάλματος, υπό την έννοια που εξηγήθηκε τούτο στην In Re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250, αποτελεί κατάληξη μας ότι ο Αιτητής έχει καταδείξει συζητήσιμη υπόθεση, στην έκταση που εδράζει το αίτημα του στους πιο πάνω λόγους υπό 1., 2., 3. και 5., κατά τρόπο που να δικαιολογείται η παραχώρηση άδειας για την καταχώριση αίτησης με κλήση για την έκδοση διατάγματος Certirorari.
Συνακόλουθα, συνεκτιμώντας όσα έχουν τεθεί υπόψην του Δικαστηρίου κατά τον τρόπο και στην έκταση που τούτο απαιτείται σε αιτήσεις του είδους, παρέχεται άδεια στον Αιτητή για την καταχώριση, σε συνάρτηση πάντα με τους ως άνω λόγους, 1., 2., 3. και 5, διά κλήσεως αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari.
Η διά κλήσεως αίτηση να καταχωριστεί μέχρι τις 18.7.2024 και να επιδοθεί, τόσο στον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας όσο και στην οικογένεια του θανόντος, Αθανάσιου Νικολάου, τέσσερεις (4) ημέρες πριν τη δικάσιμο.
Εφόσον καταχωριστεί η διά κλήσεως αίτηση ως ανωτέρω, δίδονται οδηγίες όπως οριστεί στις 24.7.2024 και ώρα 10:00.
Κ. ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Π.
Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.
Χ. ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.
Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.
Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.
Ε. ΕΦΡΑΙΜ, Δ.
Α. ΔΑΥΙΔ, Δ.