|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 9(3)(Γ) ΤΟΥ Ν. 33/1964
ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ
(Αίτηση Αρ. 32/2024)
15 Ιανουαρίου, 2025
[ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Π., ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, ΕΦΡΑΙΜ, Δ/στές]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ
1. ΕΠΙΣΗΜΟΥ ΠΑΡΑΛΗΠΤΗ ΩΣ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΗΣ Μ.Ε.Α. IOANNOU PROPERTIES LIMITED ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΜΕΣΟ ΔΥΝΑΜΕΙ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΟΥ Ε.Δ. ΛΕΜΕΣΟΥ ΗΜΕΡ. 19.06.2023
2. ΜΙΧΑΛΗ ΙΩΑΝΝΟΥ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΝΟΜΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΟΥN ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ 429/2019, ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 11/07/2024, ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ
ΜΕΤΑΞΥ:
1. ΕΠΙΣΗΜΟΥ ΠΑΡΑΛΗΠΤΗ ΩΣ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΗΣ Μ.Ε.Α. IOANNOU PROPERTIES LIMITED ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΜΕΣΟ ΔΥΝΑΜΕΙ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΟΥ Ε.Δ. ΛΕΜΕΣΟΥ ΗΜΕΡ. 19.06.2023,
2. ΜΙΧΑΛΗ ΙΩΑΝΝΟΥ,
Εφεσείοντες στο Εφετείο,
ΚΑΙ
OLGA VASILYEVA,
Εφεσίβλητη στο Εφετείο.
____________________
Γ. Α. Γεωργίου, για τους Αιτητές.
Χρ. Ιωάννου για Χρήστος Πουργουρίδης & Σία ΔΕΠΕ και Χ.Π. Ιωάννου ΔΕΠΕ, για την Καθ΄ης η Αίτηση.
____________________
Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου
θα δοθεί από τη Σταματίου, Π.
____________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Π.: Οι Αιτητές, Εφεσείοντες στην Πολιτική Έφεση 429/2019, στην οποία εκδόθηκε Απόφαση από το Εφετείο στις 11.7.2024, με την υπό κρίση Αίτηση ζητούν άδεια για να υποβάλουν αίτηση, δυνάμει του άρθρου 9(3)(γ) των περί Απονομής της Δικαιοσύνης (Ποικίλαι Διατάξεις) Νόμων 1964 έως (3) του 2023 (εφεξής «ο Νόμος»).
Η Εφεσίβλητη-Καθ΄ης η Αίτηση καταχώρησε ένσταση, στην οποία προβάλλεται, μεταξύ άλλων, ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 9(3)(γ) του Νόμου ώστε να παραχωρηθεί άδεια στον Αιτητή.
Η Καθ΄ης η Αίτηση, η οποία κατάγεται από τη Ρωσία, είχε καταχωρήσει αγωγή εναντίον του Αιτητή 2 - δικηγόρου και της Αιτήτριας 1 Εταιρείας συμφερόντων του δικηγόρου, με αντικείμενο διάφορες συμφωνίες που έκανε με την εν λόγω Εταιρεία, ισχυριζόμενη ότι αυτές ήταν άκυρες λόγω δόλου, ψυχικής πίεσης, δόλιων παραστάσεων και παρανομίας. Περαιτέρω, εναντίον του Αιτητή 2 αξίωνε διάφορα ποσά που του κατέβαλε για υπηρεσίες που της προσέφερε, τα οποία δεν δικαιούτο. Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού εξέδωσε απόφαση υπέρ της Καθ΄ης η Αίτηση για διάφορα ποσά και άλλες δηλωτικές αποφάσεις, ενώ απέρριψε την ανταπαίτηση των Αιτητών. Ασκήθηκε Έφεση από τους Αιτητές, με εξήντα λόγους και Αντέφεση από την Καθ΄ης η Αίτηση, με ένα λόγο. Με την απόφαση του το Εφετείο απέρριψε την Έφεση, ενώ αποδέχθηκε την Αντέφεση και τροποποίησε την απόφαση με την προσθήκη του ποσού που επεδίκασε στην Αντέφεση.
Το άρθρο 9(3)(γ) του Νόμου προνοεί ότι, από την 1η Ιουλίου 2023, το Ανώτατο Δικαστήριο:
«αποφασίζει σε τρίτο και τελευταίο βαθμό βάσει αιτήσεως, η οποία υποβάλλεται από τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας ή οιονδήποτε των διαδίκων κατόπιν αδείας παραχωρουμένης υπό του ιδίου και κατόπιν προηγηθείσας διαδικασίας πολιτικής ή ποινικής εφέσεως επί νομικών θεμάτων τα οποία προκύπτουν από την απόφαση του Εφετείου και συναρτώνται με τη διαφοροποίηση πάγιας νομολογίας ή με την ανάγκη ορθής ερμηνείας, είτε πρωτογενούς είτε δευτερογενούς ουσιαστικής νομοθετικής διατάξεως, ή με μείζον ζήτημα δημοσίου συμφέροντος ή γενικής δημόσιας σημασίας ή συνοχής του δικαίου επί συγκρουομένων ή αντιφατικών αποφάσεων του Εφετείου, κατά την υπ' αυτού ενασκουμένη πολιτική ή ποινική δικαιοδοσία:
Νοείται ότι, η συμφώνως των πιο πάνω, υποβαλλομένη αίτηση δέον να προσδιορίζει σαφώς τα προκύπτοντα από την οικεία απόφαση νομικά θέματα, ως και τους πλήρεις λόγους και τα αναγκαία στοιχεία τα υποστηρίζοντα το αίτημα, προκειμένου το Ανώτατο Δικαστήριο να αποφανθεί κατά πόσο θα παραχωρήσει την απαιτούμενη άδεια:
Νοείται περαιτέρω ότι, σε τέτοια περίπτωση η απόφαση του Εφετείου αντικαθίσταται από την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου».
Στην υπόθεση Zutphen κ.ά., Αρ. Αίτησης 2/2023, ημερ. 30.1.2024, αναφέρθηκαν τα εξής σχετικά με την εφαρμογή της εν λόγω νομοθετικής διάταξης:
«Προκύπτει από το λεκτικό του άρθρου ότι η δικαιοδοσία αφορά στην επίλυση νομικών θεμάτων. Τα νομικά αυτά θέματα πρέπει να προκύπτουν από την απόφαση του Εφετείου. Περαιτέρω, τα νομικά αυτά θέματα πρέπει να συναρτώνται:
- με τη διαφοροποίηση πάγιας νομολογίας, ή
- με την ανάγκη ορθής ερμηνείας, είτε πρωτογενούς είτε δευτερογενούς ουσιαστικής νομοθετικής διατάξεως, ή
- με μείζον ζήτημα δημοσίου συμφέροντος, ή
- ζήτημα γενικής δημόσιας σημασίας, ή
- ζήτημα συνοχής του δικαίου επί συγκρουομένων ή αντιφατικών αποφάσεων του Εφετείου.
Και η αίτηση για άδεια πρέπει να προσδιορίζει σαφώς τα νομικά αυτά θέματα και επίσης να προσδιορίζει τους πλήρεις λόγους και τα αναγκαία στοιχεία που υποστηρίζουν το αίτημα.»
Στον Κανονισμό 9(2)(α)(iv) των Διαδικαστικών Κανονισμών του Ανώτατου Δικαστηρίου του 2023, προβλέπεται ότι στην αίτηση για χορήγηση άδειας επισυνάπτεται Έκθεση Νομικών Θεμάτων που προκύπτουν από την απόφαση του Εφετείου σε ξεχωριστές αριθμημένες παραγράφους και ξεχωριστή αιτιολογία για το κάθε ένα, ενώ, στον Κανονισμό 9(2)(β) αναφέρεται ότι, στην αίτηση παρατίθενται οι λόγοι για τους οποίους πρέπει να χορηγηθεί άδεια. Περαιτέρω, ο Κανονισμός 14(1)(α) προβλέπει ότι, όπου το Δικαστήριο χορηγεί άδεια, η έκθεση Νομικών Θεμάτων θα αποτελεί το έγγραφο στη βάση του οποίου θα διεξάγεται η ακρόαση. Συνακόλουθα, το νομικό ζήτημα θα πρέπει να είναι διατυπωμένο με τρόπο ώστε να καθίσταται ευχερής η εξέταση του ως έχει.
Στην Έκθεση Νομικών Θεμάτων που επισυνάπτεται στην Αίτηση για άδεια καταγράφονται δέκα «Νομικά Θέματα» με αιτιολογία για το καθένα. Σύμφωνα με την πρώτη επιφύλαξη του άρθρου 9(3)(γ) του Νόμου, η αίτηση πρέπει να προσδιορίζει σαφώς τα Νομικά Θέματα που προκύπτουν από την απόφαση του Εφετείου. Για σκοπούς εύκολης αναφοράς παρατίθενται αυτούσια τα «Νομικά Θέματα» που εγείρονται, χωρίς την αιτιολογία που τα συνοδεύει:
«1ο ΘΕΜΑ: Αν το Εφετείο μπορεί απορρίψει λόγους έφεσης χωρίς να τους εξετάσει και χωρίς να αναφερθεί σε αυτούς.
2ο ΘΕΜΑ: Αν το Εφετείο έχει δικαίωμα να απορρίπτει την έφεση χωρίς να παρέχει αιτιολογία.
3ο ΘΕΜΑ: Αν η αξιολόγηση και η αξιοπιστία είναι ταυτόσημες έννοιες.
4ο ΘΕΜΑ: Αν το Εφετείο μπορεί να εκδικάσει έφεση εναντίον εταιρείας που τελεί υπό εκκαθάριση χωρίς να ληφθεί η άδεια που προβλέπει το Άρθρο 220 του Κεφ. 113.
5ο ΘΕΜΑ: Κατά πόσο προέκυπτε παραβίαση των Άρθρων 6.1 και 13 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών που κύρωσε η Κύπρος με τον Νόμο 39/62 και το οποίο άρθρο περιέχει παρόμοιες πρόνοιες με το Άρθρο 30.2 του Συντάγματος.
6ο ΘΕΜΑ: Αν το Εφετείο ήτο νόμιμο να αναφέρει εις την απόφαση του ότι το Πρωτόδικο Δικαστήριο ορθά κατέληξε σε συγκεκριμένο εύρημα ή συμπέρασμα ενώ τέτοιο εύρημα ή συμπέρασμα δεν έγινε από το Πρωτόδικο Δικαστήριο.
7ο ΘΕΜΑ: Κατά πόσο το Εφετείο επανεξέτασε την απόφαση του κατώτερου Δικαστηρίου και η παράλειψη επανεξέτασης είχε ως αποτέλεσμα εκτός των άλλων να παραβιασθεί και το Άρθρο 1 του Πρώτου Πρωτοκόλλου του ΕΣΔΑ το οποίο διασφαλίζει την ειρηνική απόλαυση περιουσίας καθώς και παραβίαση του Άρθρου 23.1 του Συντάγματος.
8ο ΘΕΜΑ: Κατά πόσο ορθά το Εφετείο επέτρεψε την αντέφεση.
9ο ΘΕΜΑ: Κατά πόσο η απόφαση του Εφετείου εστέρησε από τους Εφεσείοντες το δικαίωμα για απόδοση αποτελεσματικής θεραπείας σύμφωνα με το Άρθρο 30.2 του Συντάγματος.
10ο ΘΕΜΑ: Κατά πόσο το Εφετείο κατά το στάδιο της ακρόασης και έκδοσης απόφασης επί της έφεσης δύναται να αποφασίζει περί διαδικαστικών ζητημάτων που αφορούν την προδικασία της έφεσης.»
Αναφορικά με το 1ο θέμα, το αναφερόμενο ως νομικό θέμα, ουδόλως συναρτάται με μία από τις προϋποθέσεις του άρθρου 9(3)(γ). Η γενική αναφορά στο προοίμιο ότι τα θέματα που εγείρονται «συναρτώνται με την διαφοροποίηση πάγιας νομολογίας ή με την ανάγκη ορθής ερμηνείας ή με μείζον ζήτημα δημοσίου συμφέροντος ή γενικής δημόσιας σημασίας ή συνοχής του δικαίου επί συγκρουόμενων ή αντιφατικών αποφάσεων του Εφετείου» δεν είναι αρκετή για να εντάξει το εγειρόμενο ζήτημα στις προϋποθέσεις του άρθρου 9(3)(γ) του Νόμου. Επίσης, το ζήτημα τίθεται με πλήρη γενικότητα και αοριστία, κάτι το οποίο εξ αντικειμένου δεν παρέχει τη δυνατότητα απάντησης του από το Ανώτατο Δικαστήριο.
Το 2ο θέμα, τόσο από μόνο του, αλλά και έχοντας υπόψη την αιτιολογία που δίδεται, ότι δηλαδή το Εφετείο δεν έδωσε δικαιολογία, ούτε για τους λόγους έφεσης στους οποίους αναφέρθηκε, ούτε γι΄ αυτούς που κατ΄ ισχυρισμό δεν αναφέρθηκε, παραπέμποντας και σε συγκεκριμένη σελίδα της απόφασης, είναι φανερό ότι αφορά σε κατ΄ ισχυρισμό παραλείψεις και/ή σφάλματα του Εφετείου και δεν συναρτάται με μία από τις προϋποθέσεις του άρθρου 9(3)(γ). Ούτε το 3ο και το 4ο θέμα έχουν συναρτηθεί με οποιανδήποτε από τις προϋποθέσεις του άρθρου 9(3)(γ), εφόσον ουδεμία αναφορά γίνεται σε κάποια από αυτές. Δεν αποτελεί έργο του Δικαστηρίου να ανιχνεύσει ποιο θα μπορούσε να ήταν το νομικό θέμα που οι Αιτητές θα ήθελαν να εγείρουν και να το διαμορφώσει (βλ. Stephen Van κ.ά. ημερ. 30.1.2024).
Αναφορικά με το 5ο θέμα, αποδίδονται σφάλματα στο Εφετείο, το οποίο κατ΄ ισχυρισμό δεν εξέτασε συγκεκριμένους λόγους έφεσης και αναφορές του πρωτόδικου Δικαστηρίου που άφηναν υποψίες για ύπαρξη προκατάληψης και έλλειψης αμεροληψίας του εκδικάζοντος δικαστή. Η παροχή άδειας, δυνάμει του άρθρου 9(3)(γ), δεν συναρτάται με το εσφαλμένο ή μη της Απόφασης που εξεδόθη από το Εφετείο.
Το 6ο, 7ο, 8ο και 9ο θέμα αποτελούν ουσιαστικά αμφισβήτηση της ορθότητας της απόφασης του Εφετείου. Οι Αιτητές εκφράζουν τη διαφωνία τους με την απόφαση του Εφετείου και το εσφαλμένο της κρίσης του, κάτι που δεν ικανοποιεί τις περιοριστικά καθορισμένες από το Νόμο περιπτώσεις, για παροχή άδειας.
Το 10ο θέμα, όπως προκύπτει από την αιτιολογία που δίδεται, αφορά σε συγκεκριμένα ζητήματα που αποφάσισε το Εφετείο, χωρίς αυτά να εντάσσονται σε οποιαδήποτε από τις προϋποθέσεις του άρθρου 9(3)(γ).
Όπως έχουμε κατ΄ επανάληψη επαναλάβει, η τριτοβάθμια δικαιοδοσία του Ανώτατου Δικαστηρίου αφορά αποκλειστικά και μόνο νομικά σημεία όπως αυτά ξεκάθαρα προκύπτουν μέσα από την απόφαση του Εφετείου και όχι κατ΄ ισχυρισμό λάθη του Εφετείου.
Σχετική είναι η πιο κάτω αναφορά από την υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση του Κλεοβούλου, Αίτηση Αρ. 6/2023, ημερ. 3.6.2024:
«Η δικαιοδοσία δεν αφορά σε έφεση κατά της απόφασης του Εφετείου, πόσο μάλλον επανακρόαση της έφεσης κατά της πρωτόδικης απόφασης.»
Τόσο ο τρόπος με τον οποίο έχουν διατυπωθεί τα πιο πάνω θέματα, όσο και η αιτιολογία που δίδεται, δεν αποκαλύπτουν ότι αυτά αφορούν αποκλειστικά νομικά θέματα τα οποία συναρτώνται με διαφοροποίηση της υφιστάμενης νομολογίας, ορθή ερμηνεία νομοθεσίας και γενικά ζητήματα γενικής σημασίας και συμφέροντος, ως προνοείται στο άρθρο 9(3)(γ) του Νόμου. Είναι πρόδηλο ότι αυτό που επιδιώκουν οι Αιτητές είναι να διατυπώσουν έφεση επί της απόφασης του Εφετείου.
Ως εκ των ανωτέρω, διαπιστώνουμε ότι κανένα από τα εγειρόμενα νομικά θέματα δεν εμπίπτει στις προϋποθέσεις που τίθενται από το άρθρο 9(3)(γ) του Νόμου.
Η αίτηση απορρίπτεται. Επιδικάζονται €2.000 έξοδα, πλέον ΦΠΑ, υπέρ της Καθ΄ ης η Αίτηση και εναντίον των Αιτητών.
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Π.
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.
ΕΦΡΑΙΜ, Δ.
/ΧΤΘ