ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 144/2023)
(i-justice)
10 Νοεμβρίου, 2023
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 4 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964 ΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ 3 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 30.2 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 6 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ D.D. ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ CERTIORARI ΚΑΙ/Ή RROHIBITION
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ, ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ, ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 20/09/2023
________________________________________________
Μ. Κωνσταντίνου (κα) για Α.Γ. Παφίτης & Σία ΔΕΠΕ, για τον Αιτητή.
________________________________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Ex-tempore)
Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.: Ο Αιτητής με την παρούσα Αίτηση ζητά άδεια του Δικαστηρίου για την καταχώριση Αίτησης για έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Certiorari για μεταφορά στο Ανώτατο Δικαστήριο, προς το σκοπό ακύρωσης, του προσωρινού Διατάγματος ημερ. 20/9/2023, το οποίο εκδόθηκε από το Οικογενειακό Δικαστήριο Λεμεσού, Δικαιοδοσία Περιουσιακών Διαφορών, στο πλαίσιο της Υπόθεσης υπ' αρ. 39/2017.
Η Αίτηση συνοδεύεται από Έκθεση και από Ένορκη Δήλωση του Αιτητή.
Ως Λόγοι επί των οποίων βασίζεται το αίτημα εξειδικεύονται οι ακόλουθοι:
(Α) Το Οικογενειακό Δικαστήριο Λεμεσού εκδίδοντας εναντίον του Αιτητή, ο οποίος δεν ήταν διάδικος στη διαδικασία, προσωρινό Διάταγμα παγοποίησης των περιουσιακών του στοιχείων, διεθνούς εμβέλειας τύπου Chabra, υπερέβη την εξουσία και δικαιοδοσία του.
(Β) Στο Διάταγμα ημερ. 13/6/2023, με το οποίο επετράπη υποκατάστατος επίδοση στο εξωτερικό και το οποίο επιδόθηκε στον Αιτητή, πουθενά δεν αναφερόταν ότι ο Αιτητής όφειλε να καταχωρίσει ένσταση στην Αίτηση για έκδοση Προσωρινού Διατάγματος και τις συνέπειες της μη καταχώρισης τέτοιας ένστασης.
(Γ) Στην επιστολή η οποία επιδόθηκε στον Αιτητή, ημερ. 3/7/2023, ζητείτο όπως αυτός καταχωρίσει σημείωμα εμφάνισης εντός 30 ημερών από την επίδοση των εγγράφων που καταγράφονταν στην επιστολή, σε αντίθεση με ό,τι αναφερόταν στο Διάταγμα ημερ. 13/6/2023 για υποκατάστατη επίδοση εκτός δικαιοδοσίας.
(Δ) Τα πιο πάνω υπό στοιχεία (Β) και (Γ) δημιούργησαν σύγχυση και δεν ήταν ξεκάθαρο στον Αιτητή τι έπρεπε να πράξει.
(Ε) Τα υπό στοιχεία (Β), (Γ) και (Δ) ανωτέρω, είχαν ως αποτέλεσμα να καταστεί απόλυτο το προσωρινό Διάταγμα, κατά παράβαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης και καταστρατήγηση του δικαιώματος του να ακουστεί.
(ΣΤ) Τα έγγραφα που επιδόθηκαν στον Αιτητή ήταν στην αγγλική και ελληνική γλώσσα και, παρόλο που αυτός μιλά αγγλικά, δεν αντιλήφθηκε από τα επιδοθέντα έγγραφα ότι όφειλε να προβεί σε οποιαδήποτε πράξη ή να διορίσει δικηγόρο.
(Ζ) Η Αίτηση για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας βασίστηκε στον Κανονισμό 1215/2012, ο οποίος δεν έχει εφαρμογή σε υποθέσεις περιουσιακών διαφορών, όπως η υπό κρίση και υπήρξαν παραβιάσεις σε σχέση με τον Κανονισμό 2020/1684 (περί επιδόσεως και κοινοποιήσεως στα κράτη μέλη δικαστικών και εξωδίκων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις («επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων»), αναφορικά με ζητήματα που αφορούν στη διαδικασία επίδοσης μέσω ταχυμεταφορέα.
(Η) Δεν υπήρξε στην προκείμενη περίπτωση πιστοποιητικό διαβίβασης από την Υπηρεσία Παραλαβής μετά την ολοκλήρωση των διατυπώσεων σχετικά με την επίδοση ή κοινοποίηση της επίδικης πράξης.
(Θ) Θα έπρεπε να υπάρχει ικανή μαρτυρία για την έκδοση του Διατάγματος σε σχέση με περιουσιακά στοιχεία εναντίον εναγομένου εκτός δικαιοδοσίας.
(Ι) Πριν την έκδοση Διατάγματος για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας και για υποκατάστατη επίδοση, το Δικαστήριο δεν βεβαιώθηκε ότι υπήρξε επίδοση στις δύο κυπριακές εταιρείες, εναντίον των οποίων το απαγορευτικό προσωρινό Διάταγμα επίσης στρεφόταν.
(ΙΑ) Το Δικαστήριο σε οποιαδήποτε άλλη εναλλακτική διαδικασία δεν μπορεί να καταστεί εφετείο του εαυτού του.
(ΙΒ) Συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις για ενεργοποίηση της παρούσας διαδικασίας ενόψει της ύπαρξης λόγων που αφορούν σε έκδηλη παρανομία, αλλά και λόγω της δραστικότητας του Διατάγματος.
Από την Ένορκη Δήλωση του Αιτητή προκύπτουν, περιληπτικά, τα εξής γεγονότα:
Η υπόθεση ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λεμεσού, δικαιοδοσία Περιουσιακών Διαφορών, στο πλαίσιο της οποίας εκδόθηκε και οριστικοποιήθηκε στις 20/9/2023 το επίδικο προσωρινό Διάταγμα, αφορά τη V.K., που είναι η Αιτήτρια σε αυτή και τον A.Z., που είναι ο Καθ' ου η Αίτηση αρ. 1 στην πιο πάνω υπόθεση. Ο Καθ' ου η Αίτηση 1 τυγχάνει να είναι φίλος και συνεργάτης του Αιτητή.
Όπως πληροφορείται ο Αιτητής, εναντίον του Καθ' ου η Αίτηση 1 εκδόθηκε στις 17/11/2017 Διάταγμα παγοποίησης των περιουσιακών του στοιχείων μέχρι και το 50%, που βρίσκονται στην Κύπρο (κινητή και ακίνητη περιουσία) και διάφορα άλλα διατάγματα τα οποία απαγορεύουν στους εγγεγραμμένους Διευθυντές και/ή μετόχους και/ή αξιωματούχους των Καθ'ων η Αίτηση 2, 3 και 4 από του να αλλάξουν την εταιρική δομή και να αποξενώσουν με οποιοδήποτε τρόπο τα περιουσιακά τους στοιχεία πέραν του 50%. Όπως επίσης πληροφορείται ο Αιτητής, η V.K. καταχώρισε στις 24/1/2023 αίτηση για έκδοση διαταγμάτων τύπου Norwich Pharmacal.
Ο Αιτητής δεν γνώριζε, ούτε και είχε σχέση με τη διαδικασία περιουσιακών διαφορών των διαδίκων, μέχρι που έλαβε γνώση αυτής μέσω των δικηγόρων του A.Z..
Παρέλαβε ο Αιτητής με την υπηρεσία DHL διάφορα έγγραφα, τα οποία δεν αντιλήφθηκε τη φύση τους, καθώς και το ότι αφορούσαν το πρόσωπό του. Ούτε αντιλήφθηκε ότι αναμενόταν από τον ίδιο να λάβει οποιαδήποτε ενέργεια. Τα έγγραφα του επιδόθηκαν στη Σλοβενία και ήταν στην αγγλική και ελληνική γλώσσα. Παρόλο που ο Αιτητής μιλά, σε κάποιο βαθμό, αγγλικά, δεν αντιλήφθηκε από το περιεχόμενο των εγγράφων που του επιδόθηκαν ότι όφειλε να λάβει κάποιο μέτρο ή να εμφανιστεί ενώπιον του Δικαστηρίου. Για τη σημασία των εγγράφων που παρέλαβε ειδοποιήθηκε από τον A.Z. μετά την έκδοση του επίδικου Διατάγματος, ημερ. 20/9/2023.
Μόλις αντιλήφθηκε ο Αιτητής τι είχε γίνει επικοινώνησε με δικηγόρο, στην οποία απέστειλε όλα τα έγγραφα τα οποία είχε παραλάβει.
Στην Ένορκη Δήλωση του Αιτητή προβάλλονται διάφοροι λόγοι, που κατά την άποψη του, αποκαλύπτουν ότι το εκδοθέν και οριστικοποιηθέν Διάταγμα κακώς εξεδόθη.
Μεταξύ άλλων και στη βάση πληροφόρησης της οποίας τυγχάνει από τους δικηγόρους του, προβάλλει ότι δεν πληρούνταν στην προκείμενη περίπτωση οι προϋποθέσεις έκδοσης διατάγματος τύπου Chabra, εφόσον τα περιουσιακά στοιχεία τα οποία κατέχει ανήκουν πλήρως στον ίδιο τον Αιτητή και ότι ο A.Z. κατέχει αρκετά περιουσιακά στοιχεία για να ικανοποιήσει τυχόν απόφαση εκδοθεί εναντίον του.
Επικαλείται επίσης «αντιφατικότητες» στα έγγραφα τα οποία του επιδόθηκαν, καθώς και το γεγονός ότι αυτά ήταν στην αγγλική γλώσσα η οποία δεν είναι η μητρική του γλώσσα, που είχαν ως αποτέλεσμα, σύμφωνα με τον ίδιο, να μην αντιληφθεί τι έπρεπε να πράξει και να στερηθεί, ως εκ τούτου, του δικαιώματος να ακουστεί.
Εγείρει, επίσης, ζητήματα ως προς την επίδοση και αν αυτή ήταν καλή επίδοση, με βάση τα προβλεπόμενα στο σχετικό Κανονισμό ΕΚ 2020/1684, ήτοι ως προς το κατά πόσο ο ταχυμεταφορέας DHL προνοείται στον Κανονισμό ως καλή επίδοση ή κατά πόσο η Σλοβενία αποδέχεται αυτό τον τρόπο επίδοσης. Επικαλείται, επίσης, τη μη ύπαρξη μαρτυρίας ότι ο ταχυμεταφορέας DHL έχει διοριστεί ως υπηρεσία διαβίβασης με βάση το σχετικό Κανονισμό. Ακόμη επικαλείται την απουσία πιστοποιητικού διαβίβασης το οποίο να βεβαιώνει την ολοκλήρωση των διατυπώσεων που αφορούν στην επίδοση ή κοινοποίηση της επίδικης πράξης.
Έχω διεξέλθει με προσοχή την προσβαλλόμενη Απόφαση του Κατώτερου Δικαστηρίου, καθώς επίσης και ό,τι ο Αιτητής μέσω της ευπαίδευτου συνηγόρου του έχει θέσει ενώπιον μου μέσω γραπτής αγόρευσης, όσο και δια ζώσης σήμερα.
Να υπενθυμίσω καταρχάς ότι σύμφωνα με πάγια και διαχρονική νομολογία τα Προνομιακά Εντάλματα χορηγούνται κατ' εξαίρεση εφόσον αποτελούν προνόμιο και αντλούν την υπόσταση τους από το κατάλοιπο της εξουσίας για έλεγχο των Κατώτερων Δικαστηρίων.
Άδεια για καταχώριση αίτησης για έκδοση Προνομιακού Εντάλματος παρέχεται όπου αποκαλύπτεται εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση και διαφαίνεται από το πρακτικό του Κατώτερου Δικαστηρίου έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας, έκδηλη νομική πλάνη, δόλος, προκατάληψη και μη τήρηση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης (Αίτηση του Κωνσταντινίδη (2003) 1 Α.Α.Δ. 1298 και Perrella (Αρ.2) (1995) 1 Α.Α.Δ. 692).
Περαιτέρω, ακόμη και αν υπάρχει εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση, άδεια δεν δίδεται όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή θεραπεία, εκτός και αν καταδειχθούν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις για παρέκκλιση από τον κανόνα (Hellenger Trading Ltd (2000) 1 Α.Α.Δ. 1965, Μαρκίδης κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 552 και Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535).
Η εξουσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου να εκδίδει Προνομιακά Εντάλματα δεν έχει ως αντικείμενο την αναθεώρηση της ορθότητας των αποφάσεων Κατώτερων Δικαστηρίων, η οποία ελέγχεται από το Ανώτατο Δικαστήριο στο πλαίσιο της δευτεροβάθμιας δικαιοδοσίας του ως Εφετείου (Αναφορικά με την αίτηση των Junport International Limited κ.ά., Πολιτική Έφεση Αρ. 321/2017, ημερ. 2/4/2018, ECLI:CY:AD:2018:A145), αλλά στη νομιμότητα της απόφασης (Γενικός Εισαγγελέας (Αρ.3) (1993) 1 Α.Α.Δ. 42, Global Consolidation Public Ltd (2006) 1 A.A.Δ. 464 και Marewave Shipping & Trading Company Ltd (1992) 1 A.A.Δ. 116).
Εφόσον, δηλαδή, στοιχειοθετούνται οι προϋποθέσεις για την ανάληψη και άσκηση δικαιοδοσίας από το Επαρχιακό Δικαστήριο, το Ανώτατο Δικαστήριο δεν υπεισέρχεται στην αναθεώρηση του τρόπου άσκησης των δικαιοδοσιών του, εκτός αν αποκαλύπτεται νομικό σφάλμα καταφανές στο πρακτικό του Δικαστηρίου ή υπέρβαση δικαιοδοσίας. Σε καμιά, όμως, περίπτωση το ένταλμα τύπου Certiorari δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως υποκατάστατο έφεσης, ούτε και ως όργανο εποπτείας του τρόπου διεξαγωγής της διαδικασίας ή ακόμα και της πρακτικής η οποία ακολουθείται από το Επαρχιακό Δικαστήριο (Αναφορικά με την Αίτηση του Μάριου Νεοφύτου (2012) 1 Α.Α.Δ. 1). Όπως αναφέρεται στο Σύγγραμμα του Π. Αρτέμη, Προνομιακά Εντάλματα, στη σελίδα 121, «Το ένταλμα Certiorari δεν αποτελεί μέσο για την εποπτεία της διαδικασίας ενώπιον του Δικαστηρίου ή της πορείας που ακολουθείται.»
Όπως τονίσθηκε στην υπόθεση Αναφορικά με αίτηση του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας (Αρ. 2) (1997) 1Β Α.Α.Δ. 925, 935:-
«Αντικείμενο της διαδικασίας δεν είναι ο έλεγχος της ορθότητας μιας απόφασης αλλά της νομιμότητας της. Δεν τίθεται ζήτημα αντικατάστασης της άποψης που διαμόρφωσε το κατώτερο Δικαστήριο, αναφορικά με ζήτημα που αποφάσισε στα πλαίσια της δικαιοδοσίας του, με εκείνη του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Δεν εκδίδεται ένταλμα Certiorari ως μανδύας μεταμφιεσμένης έφεσης. Ούτε και μπορεί να χρησιμοποιείται η διαδικασία για την έκδοση τέτοιου διατάγματος προκειμένου να γίνει επανακρόαση του ζητήματος που εγέρθηκε. Και δεν είναι επιτρεπτό να εκδίδεται ένταλμα Certiorari προκειμένου να υπαγορευθεί σε Δικαστήριο ο τρόπος με τον οποίο θα πρέπει να αποφασιστεί ζήτημα που εμπίπτει στη δικαιοδοσία του ή ακόμα ο τρόπος που θα ασκήσει τη διακριτική του εξουσία. (Βλέπε Re Mareware Shipping, Αίτηση 6/92/24.1.92 και Τζεννάρο Περέλλα, Πολιτική 'Εφεση 9169/18.7.95).»
Στην παρούσα υπόθεση, όπως προκύπτει, ενώ ο Αιτητής παρέλαβε διάφορα έγγραφα που τον αφορούσαν, επέλεξε να μην αντιδράσει και να μην λάβει οποιοδήποτε μέτρο επικαλούμενος, απλώς, το ότι δεν αντιλήφθηκε ότι όφειλε να λάβει οποιοδήποτε μέτρο ή να εμφανιστεί ενώπιον του Δικαστηρίου.
Εναπόκειτο στον ίδιο ο οποίος παραδέχεται ότι ομιλεί αγγλικά, αν είχε οποιαδήποτε δυσκολία στο να αντιληφθεί τη φύση και τη σημασία των εγγράφων που του είχαν επιδοθεί, να αναζητήσει, προς τούτο, συμβουλή, κάτι που δεν έπραξε, επιλέγοντας να παραμείνει αδρανής. Δεν μπορεί, εκ των υστέρων, όταν πλέον αντιλήφθηκε περί τίνος επρόκειτο, να επικαλείται, κάτω από αυτά τα δεδομένα, παράβαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης.
Το αν πληρούντο ή όχι οι προϋποθέσεις έκδοσης στην υπό κρίση περίπτωση του επίδικου Διατάγματος τύπου Chabra και αν καλώς ή κακώς αυτό εξεδόθη στα περιστατικά της υπόθεσης, καθώς και αν ακολουθήθηκαν για την επίδοση οι πρόνοιες του Ευρωπαϊκού Κανονισμού ή υπήρχαν ζητήματα που άπτοντο ενδεχόμενων παραβιάσεων του Ευρωπαϊκού Κανονισμού (ΕΚ) αρ. 2020/1784, είναι νομικά ζητήματα που εκφεύγουν της δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου. Ό,τι εξετάζει το Δικαστήριο στην παρούσα διαδικασία είναι το σύννομο της ενέργειας του Κατώτερου Δικαστηρίου και όχι την ορθότητα της Απόφασής του (βλ. Αναφορικά με την Αίτηση των Kazakhstan Kagazy Plc κ.ά., Πολιτική Αίτηση Αρ. 24/2018, ημερ. 4/4/2018, ECLI:CY:AD:2018:D164).
Εν κατακλείδι, τα όσα, εν προκειμένω, ο Αιτητής επικαλείται, με κάθε σεβασμό, δεν στοιχειοθετούν ούτε για σκοπούς παροχής άδειας ότι το Κατώτερο Δικαστήριο ενήργησε κατά νομική πλάνη τέτοιας φύσεως καθ' υπέρβαση δικαιοδοσίας ή κατά άλλο τρόπο που να καθιστά την απόφαση του ελεγχόμενη ως προς τη νομιμότητα της. Όσα αποδίδονται στην υπό κρίση Απόφαση, ακόμα και αν αξιολογούνταν ως σφάλματα, θα αποτελούσαν νομικά σφάλματα που θα καθιστούσαν την απόφαση του μη ορθή, ελεγχόμενη με άλλο ένδικο μέσο, κάτι που φαίνεται να μην αμφισβητεί ο Αιτητής, πλην, όμως, προβάλλοντας ότι το Δικαστήριο σε οποιαδήποτε «εναλλακτική διαδικασία» δεν μπορεί να καταστεί εφετείο του εαυτού του, θέση η οποία δεν με βρίσκει σύμφωνη. Δεν θα συνιστούσε, όμως, ακόμη και αν το Κατώτερο Δικαστήριο είχε ασκήσει εσφαλμένα την κρίση του, απόφαση η οποία στερείτο νομιμότητας.
Στα περιστατικά της παρούσας υπόθεσης, κανένας λόγος δεν συντρέχει για να δοθεί άδεια για καταχώριση αίτησης με κλήση για την έκδοση Προνομιακών Ενταλμάτων.
Η Αίτηση απορρίπτεται.
Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ,
Δ.