|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Έφεση Αρ. 242/2011)
3 Oκτωβρίου, 2023
[ΜΑΛΑΧΤΟΣ, ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ/στές]
1. ΒΕΡΕΓΓΑΡΙΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΠΑΠΑΚΟΚΚΙΝΟΥ,
2. ΑΛΕΚΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΠΑΠΑΚΟΚΚΙΝΟΥ,
Εφεσείουσες/Εναγόμενες
ν.
ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΚΥΠΡΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΛΤΔ,
Εφεσίβλητης/Ενάγουσας
ΚΑΙ ΩΣ ΕΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗ ΔΥΝΑΜΕΙ ΔΙΑΤΑΓΗΣ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΗΜΕΡ. 15 ΜΑΡΤΙΟΥ, 2023.
1. ΑΛΕΚΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΠΑΠΑΚΟΚΚΙΝΟΥ, ΥΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΩΣ ΔΙΑΧΕΡΙΣΤΡΙΑΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΗΣ ΒΕΡΕΓΓΑΡΙΑΣ Π. ΠΑΠΑΚΟΚΚΙΝΟΥ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΤΟΥ ΤΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΤΗΣ, ΤΕΩΣ ΕΚ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, ΑΠΟΒΙΩΣΑΣΗΣ ΤΗΝ 15.12.2014, ΔΥΝΑΜΕΙ ΔΙΑΤΑΓΗΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΗΜΕΡ. 13.5.2015,
2. ΑΛΕΚΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΠΑΠΑΚΟΚΚΙΝΟΥ,
Εφεσείουσες/Εναγόμενες,
ν.
ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΚΥΠΡΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΛΤΔ,
Εφεσίβλητης/Ενάγουσας
_________________________
Αλέκα Παπακόκκινου (κα), για τις Εφεσείουσες.
Ιουλία Μαλέκου (κα), για Χρυσαφίνης και Πολυβίου ΔΕΠΕ, για την Εφεσίβλητη.
_________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Αναφορικά με το αίτημα των Εφεσειουσών
για εξαίρεση μου)
ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.: Η δικηγόρος, κα Αλέκα Παναγιώτη Παπακόκκινου, και η αδελφή της, κα Βερεγγάρια Παναγιώτη Παπακόκκινου, ήταν εναγόμενες στην αγωγή 5938/2004, του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, την οποία είχε καταχωρίσει εναντίον τους η Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ. Με την εν λόγω αγωγή, η τελευταία αξίωνε εναντίον τους το ποσό των ΛΚ12.485,12, πλέον τόκους, πλέον διάταγμα για πώληση ενυπόθηκων οικοπέδων τους, πλέον έξοδα.
Οι δύο εναγόμενες, όχι μόνο είχαν αρνηθεί τις αιτούμενες θεραπείες, αλλά με ανταπαίτησή τους αξίωσαν, ως είχαν κάθε δικαίωμα, αποζημιώσεις για παράβαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους, επικαλούμενες τα Άρθρα 23 και 30 του Συντάγματος, το Άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης, κλπ. Αξίωσαν ακόμη αποζημιώσεις για διαφυγόντα κέρδη, για απώλεια εισοδήματος, για δυσφήμιση, κλπ.
Ήταν η θέση τους πως τα κατοχυρωμένα και αναφαίρετα ανθρώπινα δικαιώματα τους παραβιάστηκαν επειδή στις 19.2.2008 είχαν μεταβεί στο Κτηματολόγιο Πάφου για να μεταβιβάσουν δύο οικόπεδά τους τα οποία είχαν ήδη πωλήσει σε τρίτους «.και περνούσαν οι ώρες και ενώ ανέμεναν να τις φωνάξουν για τη μεταβίβαση των εν λόγω οικοπέδων και ταυτοχρόνως να εξοφλήσουν οι αγορασταί το τίμημα σ΄ αυτές, αντί τούτων με στριγκλιές μία υπάλληλος του Κτηματολογίου στις Μεταβιβάσεις φώναζε δυνατά ότι "δεν μπορείτε να μεταβιβάσετε τα εν λόγω οικόπεδα γιατί έχουν memo" και αυτό εξέπληξε τις Εναγόμενες, και σε ερώτηση των Εναγομένων από ποίον έχουν memo τα κτήματα αφού δεν έχουν memo, και απήντησε, από την Τράπεζα Κύπρου. Αυτά όλα έγιναν εις επήκοον πλήθους κόσμου εις δημόσιο μέρος ενώπιον πολλού κόσμου και υπαλλήλων του Κτηματολογίου που γνώριζαν τις Εναγόμενες .». Η αδελφή της ευπαίδευτης δικηγόρου, καταθέτοντας ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου σε σχέση με το πιο πάνω θέμα, ανέφερε ότι, τόσο αυτή όσο και η αδελφή της «επροσεβλήθησαν συνεπεία της εγγραφής των Μemo, ότι ενόμιζε ότι έπεσε το Κτηματολόγιο στο κεφάλι της, ότι για δύο ημέρες ήταν άρρωστη, ότι της τηλεφωνούσε κόσμος και τη ρωτούσε ότι πόσα εκατομμύρια χρωστάτε και σας έβαλαν όλα αυτά τα Memo; Δηλαδή ήταν κάτι απίστευτο και εκτός πραγματικότητας, αναπάντεχο και αδιανόητο και παράνομον αυτό που έκαμαν.» (σελ. 172 από τους λόγους έφεσης)
Το πρωτόδικο Δικαστήριο που εξεδίκασε την υπόθεσιν, βρήκε πως το δίκιο δεν ήταν με το μέρος των δύο αδελφών, αλλά με το μέρος της Τραπέζης, εξού και εξέδωσε εναντίον τους απόφαση ως ακολούθως:
«Εκδίδεται απόφαση υπέρ των Εναγόντων και εναντίον των Εναγομένων 1 και 2 αλληλέγγυα και/ή κεχωρισμένα για το ποσό των €20.697,11 πλέον τόκο 8,75% από 12/5/2004 επί του ποσού των €20.199,17 μέχρι εξόφλησης, με δικαίωμα κεφαλαιοποίησης των τόκων δύο φορές τον χρόνο, στις 30.6. και 31.12. Επίσης εκδίδεται διάταγμα εναντίον των Εναγομένων 1 και 2 ως η παράγραφος 9(β) της Έκθεσης Απαίτησης».
Περαιτέρω, απέρριψε την ανταπαίτηση που οι δύο εναγόμενες είχαν καταχωρίσει, ενώ κατεδίκασε και τις δύο στα έξοδα. Οι τελευταίες, με αρκετούς λόγους έφεσης, οι οποίοι καλύπτουν 230 (διακόσιες τριάντα) δακτυλογραφημένες σελίδες, προσβάλλουν ως εσφαλμένη την πρωτόδικη απόφαση, στο σύνολό της.
Δυστυχώς, στις 15.12.2014, εκκρεμούσης της εφέσεως, η εφεσείουσα 1 Βερεγγάρια Παναγιώτη Παπακόκκινου, απεβίωσε και τη θέση της πήρε στην έφεση, η ευπαίδευτη δικηγόρος, κα Αλέκα Παναγιώτη Παπακόκκινου, η οποία διορίστηκε διαχειρίστρια της περιουσίας της και εκτελέστρια της διαθήκης της.
Στο σημείο αυτό θεωρώ σκόπιμο να κάνω μία μικρή παρένθεση για να πω, πως στις 25.1.2022 είχα δώσει την ομόφωνη απόφαση του Εφετείου, στην Πολ. Έφεση 57/2014, Αλέκα Π. Παπακόκκινου ν. Εταιρείας Γεω. Παυλίδης και Αραούζος Λτδ. Η εν λόγω έφεση αφορούσε σε διαφορά που η ευπαίδευτη δικηγόρος είχε με μία Κυπριακή εταιρεία. Η διαφορά αφορούσε σε ένα αυτοκίνητο, το οποίο αυτή είχε αγοράσει από την εν λόγω εταιρεία και το οποίο, κατά την ίδια, ήταν ελαττωματικό και ακατάλληλο. Κίνησε αγωγή εναντίον της εταιρείας, αξιώνοντας αποζημιώσεις και άλλες θεραπείες που δεν ενδιαφέρουν. Το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν την δικαίωσε. Άσκησε έφεση, η οποία και απερρίφθη με την πιο πάνω ομόφωνη απόφαση του Εφετείου. Ακολούθως καταχώρισε αίτηση ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου, με την οποία ζητούσε ακύρωση της απόφασης του Εφετείου, επειδή κακώς είχε λάβει μέρος στη σύνθεση ο αδελφός Δικαστής Τεύκρος Θ. Οικονόμου. Το περιεχόμενο της εν λόγω αίτησης και η κατάληξη της δεν ενδιαφέρουν.
Στις 21.9.2023 η υπό εκδίκαση έφεση τέθηκε για προδικασία ενώπιον τριμελούς Εφετείου (Μαλαχτός, Ιωαννίδης, Εφραίμ, Δικαστές). Η αδελφή Δικαστής Εφραίμ αυτοεξαιρέθηκε, για λόγους που δεν ενδιαφέρουν. Ακολούθως η ευπαίδευτη δικηγόρος ζήτησε, με ευγένεια, την εξαίρεσή μου από την εκδίκαση της έφεσης επειδή είχα δώσει την ομόφωνη απόφαση στην Πολ. Έφεση αρ. 57/2014 (ανωτέρω). Παρατίθενται αυτολεξεί τα λεχθέντα εκ μέρους της στις 21.9.2023:
«Ναι, βεβαίως. Το λοιπόν, επειδή η έφεση, το περιεχόμενο της εφέσεως εκείνης είναι, τα πλείστα όσα σημεία, σχεδόν όλα τα σημεία, είναι τα ίδια με αυτή την υπόθεση. Έχω πολύ μεγάλη ανταπαίτηση σε εκείνη την υπόθεση, την ίδια ανταπαίτηση έχω και σε αυτή την υπόθεση, τη 242/2011. Δεν είναι ορθό, ούτε δίκαιο να έχω υπόθεση εις την οποία ο κ. Ιωαννίδης έλαβε μέρος, τους λόγους τους λέω μέσα γιατί θέλω επανάνοιγμα της υπόθεσης, μεταξύ των οποίων είναι ότι ο κ. Οικονόμου έλαβε μέρος ενώ η σύζυγος του υπήρξε υπάλληλος της Τράπεζας Κύπρου. Αυτό δεν το ήξερα την ώρα που έκαμνα την ακρόαση. Με όλο τον σεβασμό, το ανακάλυψα αργότερα. Το δεύτερο θέμα είναι ότι επανήλθα τώρα σε αυτή την υπόθεση και όχι μόνο για το θέμα της συμμετοχής του κ. Οικονόμου, αλλά και για διάφορα άλλα θέματα. Πρώτα-πρώτα, δεν απαντήθηκαν τα ερωτήματα μου της εφέσεως, δηλαδή οι λόγοι εφέσεως έμειναν αναπάντητοι, πολλοί από τους λόγους ή επιγραμματικά και πολλά άλλα θέματα, πολύ σοβαρά θέματα.
Εν πάση περιπτώσει, η εκτίμηση μου προς το Δικαστήριο και προς τα πρόσωπα των Δικαστών του Δικαστηρίου είναι απεριόριστη. Είναι νομικά θέματα αυτά, που πρέπει οπωσδήποτε να τα υποστηρίξω στο Δικαστήριο. Δεν έχω προσωπική αντιδικία με τους Δικαστές καμία, απλούστατα είναι δικαιώματα τα οποία ασκώ. Αυτά όλα τα λέω με πάσαν εκτίμηση προς τα πρόσωπα των Δικαστών, προς το Δικαστήριο, κλπ.
Πιστεύω ότι θα θιγούν απόλυτα τα ανθρώπινα μου δικαιώματα εάν ο κ. Ιωαννίδης λάβει μέρος στη σύνθεση του παρόντος Δικαστηρίου, γι΄ αυτό ζητώ από τις Εντιμότητές σας, Κύριε Πρόεδρε, δεν έχω τίποτε να πω για εσάς, να οριστεί άλλη σύνθεση, εφόσον και η κα Εφραίμ αποχώρησε, τώρα που θα οριστεί άλλη σύνθεση.»
Καταλήγω, χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία, πως η πιο πάνω υπόθεση ουδεμία σχέση ή ομοιότητα έχει με την υπό εκδίκαση έφεση. Εκεί, ως ελέχθη, η ευπαίδευτη δικηγόρος αξίωνε αποζημιώσεις εναντίον νομικού προσώπου για μηχανοκίνητο όχημα που είχε αγοράσει από αυτό. Εδώ, άλλο νομικό πρόσωπο, η Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ, αξίωνε θεραπείες, τόσο εναντίον της ίδιας, όσο και εναντίον της αείμνηστης αδελφής της, για κατ΄ ισχυρισμόν πιστωτικές διευκολύνσεις που χορηγήθηκαν. Η ανταπαίτηση που είχε καταχωριστεί εκ μέρους των Εναγομένων αφορούσε σε αποζημιώσεις για κατ΄ ισχυρισμόν δυσφήμιση, και όχι μόνο, που είχαν υποστεί από τα όσα κατ΄ ισχυρισμόν έλαβαν χώρα στο Κτηματολόγιο Πάφου στις 19.2.2008.
Ουσιαστικά η ευπαίδευτη δικηγόρος, η οποία υπηρετεί τη μάχιμη δικηγορία εδώ και κάποιες δεκαετίες, δεν επιθυμεί να είμαι στη σύνθεση του Εφετείου που θα εκδικάσει την συγκεκριμένη έφεση, επειδή στο παρελθόν είχα δώσει την ομόφωνη απόφαση του Εφετείου στην άλλη έφεσή της, για την οποία έγινε αναφορά πιο πάνω. Με άλλα λόγια, θεωρεί πως όταν ένας Δικαστής δεν την έχει δικαιώσει σε δικαστική διαδικασία που την αφορά, θα πρέπει να εξαιρείται από την εκδίκαση άλλης υπόθεσής της. Με αυτό τον τρόπο, θέλει να καθορίζει η ίδια τη σύνθεση του Δικαστηρίου, στην οποία δεν επιθυμεί να μετέχει Δικαστής ο οποίος στο παρελθόν δεν την ικανοποίησε.
Αυτό είναι απαράδεκτον. Οι διάδικοι δεν δικαιούνται να καθορίζουν τη σύνθεση των Δικαστηρίων, και βεβαίως οι Δικαστές δεν εξαιρούνται απλώς και μόνο για να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες των διαδίκων (Μόδεστος Πίτσιλλος, Αρχηγός Κόμματος Δικαιοσύνης ν. Δημοκρατίας κ.ά. (1994) 1 Α.Α.Δ. 268).
Το αίτημα είναι αβάσιμο και απορρίπτεται.
Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.
/ΣΓεωργίου