|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση αρ. 121/2023)
(i-Justice)
18 Οκτωβρίου, 2023
[Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΚΑΙ/Ή ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 29/9/2023 ΠΟΥ ΕΞΕΔΟΘΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ/ΕΦΕΣΗΣ ΑΡΙΘΜΟ 229/2023, ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΕΩΣ ΚΑΙ ΥΠΟΘΗΚΕΥΣΕΩΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1965 (Ν. 9/1965), ΑΡΘΡΑ 37 - 44/ΑΑ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 44Γ.
____________________
Κυριάκος Πανάγος για Πανάγος & Πανάγος ΔΕΠΕ, για τους Αιτητές.
____________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.: Με την υπό εκδίκαση μονομερή αίτηση, οι αιτητές ζητούν την άδεια του Ανώτατου Δικαστηρίου για να τους επιτραπεί να καταχωρίσουν αίτηση διά κλήσεως για έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Certiorari, με το οποίο να ακυρώνεται η απόφαση, ημερ. 29.9.2023, του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου, στο εξής το κατώτερο Δικαστήριο, που εξεδόθη στο πλαίσιο της Έφεσης/Αίτησης με αρ. 229/2023, στην οποία ήταν εφεσίβλητοι/καθ΄ ων η αίτηση.
Για το τι έλαβε χώρα στις 29.9.2023, θα παραθέσω αυτολεξεί το πρακτικό που τηρήθηκε από το κατώτερο Δικαστήριο.
«Ημερομηνία: 29 Σεπτεμβρίου 2023
Εμφανίσεις:
Για Εφεσείοντες: Σ. Ζαννούπας.
Για Εφεσίβλητη: καμία εμφάνιση (Πανάγος & Πανάγος ΔΕΠΕ)
[8:45]
κ. Ζαννούπας: Είναι ορισμένη σήμερα η Έφεση, έχω έρθει με δύο φακέλους, για να συζητήσω την υπόθεση, αλλά δεν έχω εντοπίσει κάποιον συνάδελφο για να εμφανιστεί.
Δικαστήριο: Έχει σταλεί ένα μήνυμα στην επικοινωνία στο i-justice.
κ. Ζαννούπας: Θα ήθελα να γίνει κανονική εμφάνιση, γι΄ αυτό δεν έστειλα κάτι στην ηλεκτρονική επικοινωνία, έχετε ορίσει την υπόθεση μέχρι τις 10:30.
Δικαστήριο: Aς περιμένουμε τότε μέχρι τις 10:30, μήπως εμφανιστεί κάποιος.
[μετά από διακοπή]
[10:32]
κ. Ζαννούπας: Εντιμοτάτη, δεν έχω εντοπίσει κάποιον, ανέμενα αλλά δεν επικοινώνησε κάποιος.
Δικαστήριο: Τι ζητάτε; Να εξεταστεί η Έφεση;
κ. Ζαννούπας: Mάλιστα.
Δικαστήριο: Με βάση τον περί Ηλεκτρονικής Δικαιοσύνης (Ηλεκτρονική Επικοινωνία) Διαδικαστικό Κανονισμό του 2021, για να γίνει εμφάνιση ηλεκτρονικά, θα πρέπει να υπάρχει συμφωνία και των δύο πλευρών. Η πλευρά του Εφεσείοντος εμφανίστηκε με φυσική παρουσία και η πλευρά της Εφεσίβλητης απέστειλε ηλεκτρονικό μήνυμα. Αν και δεν απαντήθηκε το ηλεκτρονικό μήνυμα από την πλευρά της Εφεσείουσας, δεν υπήρξε εμφάνιση με φυσική παρουσία. Το γεγονός ότι μια υπόθεση καταχωρίστηκε στην πλατφόρμα i-justice, δεν σημαίνει δυνατότητα ηλεκτρονικής εμφάνισης κατ΄ απόκλιση από τον διαδικαστικό κανονισμό για την ηλεκτρονική επικοινωνία. Η ώρα είναι 10:34. Δεν υπάρχει κανονική εμφάνιση από την Εφεσίβλητη και η πλευρά του Εφεσείοντος, που σημειώνεται πως αναμένει στο Δικαστήριο από την 08:30 έτοιμη να συζητήσει την υπόθεση, ζητά την εξέταση της Έφεσης από το Δικαστήριο. Είναι γεγονός ότι η επίδοση της Έφεσης έγινε την 20.09.2023. Στον ηλεκτρονικό φάκελο δεν υπάρχει καταχωρισμένη ένσταση και το Δικαστήριο δεν γνωρίζει και οποιουσδήποτε λόγους ένστασης. Σημειώνεται παρενθετικά πως το αίτημα της πλευράς της Εφεσίβλητης που είχε σταλεί ηλεκτρονικά, για περαιτέρω χρόνο, του οποίου το Δικαστήριο δεν μπορεί να επιληφθεί υπό τις περιστάσεις, λόγω της μη κανονικής εμφάνισης δια της οποίας υποβλήθηκε, πρόσθετα, δεν επεξηγήθηκε και καθόλου, δηλαδή για ποιον λόγο θα ζητείτο υπό άλλες συνθήκες επέκταση του χρόνου καταχώρισης ένστασης και ποιοι είναι οι λόγοι της ένστασης. Ο πλειστηριασμός είναι ορισμένος την 24.11.2023 και δεν μπορεί να λεχθεί πως υπάρχει άνεση χρόνου, για απόκλιση από τους διαδικαστικούς κανονισμούς, γενικότερα. Το Δικαστήριο αναγκαστικά προχωρά να εξετάσει την Έφεση. Έχω εξετάσει την Έφεση, εστιάζοντας τους λόγους Έφεσης που μπορούν να εξεταστούν υπό το άρθρο 44Γ(3) του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου 9/65. .»
Το κατώτερο Δικαστήριο, αφού παραμέρισε την Ειδοποίηση Τύπου ΙΑ, κατέληξε ως εξής: «Εξυπακούεται ότι, μετά τον παραμερισμό της Ειδοποίησης ΙΑ, δια της οποίας προαναγγέλθηκε ο πλειστηριασμός την 24.11.2023, δεν μπορεί να προχωρήσει η διαδικασία εκείνη με βάση την εν λόγω ειδοποίηση».
Η μονομερής υπό εκδίκαση αίτηση συνοδεύεται και από Έκθεση, ως ο περί Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσία Έκδοσης Ενταλμάτων Προνομιακής Φύσεως) Διαδικαστικός Κανονισμός του 2018, προνοεί. Το περιεχόμενο αυτής καλύπτει εννέα περίπου δακτυλογραφημένες σελίδες. Καταλογίζονται στο κατώτερο Δικαστήριο, με αιχμηρή γλώσσα, πολλά ολισθήματα, λάθη και παραλείψεις. Ακόμη, αφήνονται πολλές αιχμές για ανεπάρκεια του κατώτερου Δικαστηρίου, το οποίο μάλιστα φέρεται ενίοτε να παραβιάζει Νόμους και Κανονισμούς και ενίοτε να τους εφαρμόζει τυπολατρικά, και όλα αυτά για να δώσει δικονομικό και ουσιαστικό πλεονέκτημα σε συγκεκριμένο διάδικο. Παραθέτω αυτολεξεί μέρος από το περιεχόμενο της πολυσέλιδης Έκθεσης:
«3.8 Κατά τον προσδιορισμό των αστικών δικαιωμάτων και υποχρεώσεών, κάθε πρόσωπο δικαιούται μια δίκαιη δίκη. H δίκαιη δίκη είναι μια θεμελιωδώς σημαντική εγγύηση σε κάθε δημοκρατική κοινωνία. Η ευθύνη για τη διασφάλιση μιας δίκαιης δίκης βαρύνει πολύ περισσότερο τους δικαστές ως θεματοφύλακες του Κράτους Δικαίου, και δεν επιτρέπεται η παράβαση των κανονισμών ή τυπολατρικές προσεγγίσεις που οδηγούν σε ανισότητα μεταξύ των διαδίκων δίδοντας σε κάποιον δικονομικό και ουσιαστικό πλεονέκτημα.
[.]
3.11 Το Δικαστήριο, ερμηνεύοντας με παράλογο τρόπο τους εν ισχύ κανονισμούς και τις αρχές της φυσικής δικαιοσύνης ή τουλάχιστον κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι, εάν τίθεται ζήτημα διακριτικής ευχέρειας, αυτή ασκήθηκε έξω από το πλαίσιο που παρέχεται από το νόμο και/ή οδήγησε σε πασιφανή αδικία, όπως είναι η περίπτωση στην οποία δε θα μπορούσε να προέλθει κανένα δικαστήριο.
[.]
3.13 Η τυπολατρική προσέγγιση του Επαρχιακού Δικαστηρίου σε κανονισμούς ανύπαρκτους, αφαίρεσε το δικαίωμα στην Αιτήτρια να ακουστεί.
[.]
3.23.3 Το Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη την εφαρμογή των Νέων Κανονισμών. Τουναντίον ούτε τους εφάρμοσε και υπέκυψε στην ανάρμοστη συμπεριφορά των Καθ' ων η αίτηση. .»
Αναφέρω ευθύς εξ΄ αρχής πως από το τηρηθέν πρακτικό, αυτό που προκύπτει είναι πως το κατώτερο Δικαστήριο ουδέποτε υπέκυψε σε οποιονδήποτε και σε ο,τιδήποτε. Ούτε βεβαίως προκύπτει ανάρμοστη συμπεριφορά εκ μέρους «των Καθ΄ ων η αίτηση» επειδή αυτοί υπέβαλαν, μέσω δικηγόρου που διόρισαν, το συγκεκριμένο αίτημα στο κατώτερο Δικαστήριο. Το τελευταίο έπραξε αυτό που θεωρούσε ορθό, κατά την εκτέλεση των δικαστικών του καθηκόντων, και εξέδωσε μίαν απόφαση, την οποία οι αιτητές, σε κάθε περίπτωση, δικαιούνται να αμφισβητήσουν μέσω της νόμιμης οδού. Συνεπώς, οι πιο πάνω ατυχείς χαρακτηρισμοί και υπονοούμενα, οι οποίοι ουδέν προσθέτουν στο αίτημα, θα έπρεπε να είχαν αποφευχθεί.
Επί της ουσίας τώρα της μονομερούς αιτήσεως. Είχα την ευκαιρία να εξετάσω παρόμοια θέματα, στην Αναφορικά με την Αίτηση της Λένας Κλεάνθους, Πολ. Αίτηση Αρ. 46/2021, ημερ. 5.4.2021. Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα από την απόφαση:
«Έχει επανειλημμένα τονιστεί ότι η διαδικασία έκδοσης προνομιακού εντάλματος Certiorari δεν έχει ως αντικείμενο την αναθεώρηση της ορθότητας των αποφάσεων των κατώτερων Δικαστηρίων, η οποία ελέγχεται, εκεί όπου παρέχεται δικαίωμα έφεσης, στο πλαίσιο της Δευτεροβάθμιας Δικαιοδοσίας του Ανώτατου Δικαστηρίου (Μπάντσιου (1994) 1 ΑΑΔ, 634). Προνομιακό ένταλμα Certiorari δεν εκδίδεται εκεί που απλώς υπάρχει λανθασμένος χειρισμός ή ερμηνεία ως προς το Νόμο ή τις διαπιστώσεις του κατώτερου Δικαστηρίου (Τσιαντή κ.α. (2010) 1(Β) ΑΑΔ, 773). Όπου τίθεται θέμα ρύθμισης διαδικασίας από το κατώτερο Δικαστήριο, δεν τίθεται θέμα ενεργοποίησης της δικαιοδοσίας για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari αφού η επίλυση τέτοιων θεμάτων ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του κατώτερου Δικαστηρίου (Χαραλάμπους κ.α. (Αρ. 2) (1994) 1 ΑΑΔ, 828 και Ιορδάνου (2004) 1(Β) ΑΑΔ, 914). Τέλος, έχει επίσης κατά κόρον λεχθεί ότι η δυνατότητα έκδοσης προνομιακού εντάλματος Certiorari δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως υποκατάστατο της κατ΄ έφεση δικαιοδοσίας του Ανώτατου Δικαστηρίου, ούτε ως όργανο εποπτείας της διαδικασίας ή της πρακτικής η οποία ακολουθείται από τα κατώτερα Δικαστήρια (Makushin (2012) 1(Α) ΑΑΔ, 849).
Στην Μεστάνας (1997) 1(Α) ΑΑΔ, 241 το κατώτερο Δικαστήριο δεν είχε αντιληφθεί ότι στο δικαστικό φάκελο της αγωγής εκκρεμούσε γραπτή αίτηση εκ μέρους του ενάγοντα για μετάθεση της ακρόασης της αγωγής σε χρόνο μετά την έκδοση απόφασης σε έφεση που ο ενάγων είχε καταχωρίσει κατά προηγούμενης ενδιάμεσης απόφασης του κατώτερου Δικαστηρίου. Ο ενάγων υπέβαλε αίτημα για αναβολή της αγωγής το οποίο απερρίφθη από το κατώτερο Δικαστήριο, το οποίο, ως ελέχθη, δεν είχε αντιληφθεί την ύπαρξη της γραπτής αίτησης στο δικαστικό φάκελο. Φαίνεται πως αν την αντιλαμβανόταν, δεν θα απέρριπτε το αίτημα του ενάγοντα για αναβολή. Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την αίτηση για έκδοση προνομιακών ενταλμάτων, σημείωσε τα ακόλουθα:
«Κατά την άποψη μου ό,τι συνέβηκε θέτει προς εξέταση μόνο ζήτημα ορθότητας που προέκυψε από λάθος πραγματικό και όχι ζήτημα νομιμότητας. Συνεπώς δεν προσφέρεται δυνατότητα ελέγχου με το επιδιωκόμενο προνομιακό ένταλμα.
Προσθέτω όμως και το εξής: Αν κατέληγα πως εγειρόταν ζήτημα νομιμότητας αντί απλώς ορθότητας, θα απέστεργα το παρόν αίτημα δεδομένου ότι προσφέρεται το ένδικο μέσο της έφεσης και δεν διακρίνω εξαιρετική περίσταση που θα καθιστούσε απαραίτητο τον έλεγχο με Certiorari.»
Τα ίδια ισχύουν και εδώ σε σχέση με την απόφαση του κατώτερου Δικαστηρίου, ημερ. 29.9.2023, το οποίο εξέτασε θέματα τα οποία ενέπιπταν στη δικαιοδοσία του. Εφήρμοσε τον Κανονισμό και τον Νόμο κατά τρόπο που θεωρούσε πως η μη φυσική παρουσία της άλλης πλευράς του επέτρεπε. Ακολούθως, εξέτασε την ουσία της Έφεσης/Αίτησης, και στη βάση του μαρτυρικού υλικού που είχε τεθεί ενώπιόν του, χορήγησε την αιτούμενη θεραπεία, την οποία βρήκε δικαιολογημένη.
Ο τρόπος που το κατώτερο Δικαστήριο χειρίστηκε την εκδίκαση της Έφεσης/Αίτησης, χωρίς τη φυσική παρουσία των αιτητών κατά την πιο πάνω ημερομηνία και ώρα, αφορά στην ορθότητα της δικαστικής διαδικασίας και της εκδοθείσας δικαστικής απόφασης, και όχι στη νομιμότητα.
Οι αιτητές, σε κάθε περίπτωση, έχουν στη διάθεση τους άλλα ένδικα μέσα για να αμφισβητήσουν την απόφαση του κατώτερου Δικαστηρίου. Η θέση τους στην παράγρ. 91 της γραπτής αγόρευσης των ευπαίδευτων συνηγόρων τους, ότι «τέλος δεν πρέπει να παραλείψουμε να αναφέρουμε ότι, ακόμα και αν υπάρχει εναλλακτική θεραπεία και δεν υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις, η αιτούμενη θεραπεία δύναται να δοθεί, ειδικότερα όταν η απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου είναι τόσο παράλογη, ή για διόρθωση νομικού λάθους ή στις περιπτώσεις έκδηλης νομικής πλάνης», με κάθε σεβασμό, δεν με βρίσκει σύμφωνο.
Τα πιο πάνω σφραγίζουν την τύχη της μονομερούς αίτησης. Δεν έχω ικανοποιηθεί ότι υπάρχει εκ πρώτης όψεως υπόθεση και/ή συζητήσιμο θέμα (Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41, 48), για να χορηγηθεί η αιτούμενη άδεια.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.
/ΣΓεωργίου