ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ                                          

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. Ε25/2016

 

12 Σεπτεμβρίου, 2023

 

[Γ.N. ΓΙΑΣΕΜΗ, Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Α. ΔΑΥΙΔ, Δ/ΣΤΕΣ]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

SCANNER UNITHOME OFFICE CENTER LTD

Εφεσείουσας/Καθ' ης η αίτηση

ΚΑI

 

             1.  ΚΩΣΤΑ ΦΡΑΝΤΖΗ,

Εκκαθαριστή της εταιρείας Scanner Unithome Office Center Ltd

             2.  ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΥΠΡΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΤΔ

             3.  ASTROTHERM LTD

Εφεσίβλητων/Αιτητών

-----------------------------

Π. Γεωργίου για Lefkos Clerides & Sons LLC, για την Εφεσείουσα

Μ. Κονής για Γ. Γεωργίου, για Εφεσίβλητο αρ. 1

Γ. Ζαχαρίου (κα), για Ανδρέα Ζαχαρίου & ΣΙΑ ΔΕΠΕ, για Εφεσίβλητους 2+3

------------------

ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.: Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη.

-----------------------------

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

(Απευθείας από την Έδρα)

 

ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.   Στις 11.12.2009 η εφεσείουσα εταιρεία τέθηκε υπό εκκαθάριση κατόπιν σχετικού αιτήματος πιστωτή, στη βάση ότι αυτή δεν μπορούσε να πληρώσει συγκεκριμένο εξ αποφάσεως χρέος της.  Με το ίδιο διάταγμα, ο Επίσημος Παραλήπτης διορίστηκε προσωρινός εκκαθαριστής της εφεσείουσας, τελούσας πλέον υπό εκκαθάριση.

 

Όπως προκύπτει από τα γεγονότα, η εφεσείουσα πρόβαλε ένσταση στην αίτηση για εκκαθάριση, η οποία είχε καταχωριστεί στις 14.9.2009, με αριθμό 140/2009, στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας.  Τούτο, αφού είχε προηγηθεί η επίδοση της εν λόγω αίτησης στην κα Βαρβάρα Ξενή, γραμματέα της εφεσείουσας, στις 18.9.2009.  Στις 12.11.2009, που η αίτηση ήταν ορισμένη ενώπιον του Δικαστηρίου, η εφεσείουσα εκπροσωπήθηκε από δικηγόρο, ο οποίος ζήτησε χρόνο για την καταχώρηση ένστασης. Να σημειωθεί ότι, προηγουμένως,  στις 28 και στις 30.10.2009, κατόπιν οδηγιών του Δικαστηρίου, η αίτηση για εκκαθάριση  δημοσιεύθηκε στον ημερήσιο τύπο καθώς επίσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας.  Στις 11.12.2009, ημερομηνία που η ως άνω αίτηση εκκαθάρισης ήταν προγραμματισμένη για ακρόαση, η πλευρά της εφεσείουσας δεν εκπροσωπήθηκε στη διαδικασία.  Ως αποτέλεσμα τούτου, την ίδια ημερομηνία το Δικαστήριο προχώρησε, στην απουσία της, στην έκδοση του προαναφερθέντος διατάγματος εκκαθάρισης της.

 

Σε σύντομο χρόνο μετά, στις 29.12.2009, η εφεσείουσα καταχώρησε αίτηση παραμερισμού του διατάγματος εκκαθάρισης. Στο πλαίσιο εκείνης της διαδικασίας, προβλήθηκε η θέση, από συγκεκριμένο διευθυντή, ότι η εφεσείουσα επιθυμούσε να φέρει ένσταση στην αίτηση εκκαθάρισης αλλά και ότι θα επιχειρούσε την εξόφληση, εντός ευλόγου χρόνου, των οφειλών της. Εν πάση περιπτώσει, ούτε το ένα ούτε το άλλο έπραξε. Αντίθετα, στις 9.3.2010 που η αίτηση παραμερισμού ήταν ορισμένη για ακρόαση, η εφεσείουσα  την απέσυρε με επιφύλαξη του δικαιώματος της για καταχώρηση νέας αίτησης με το ίδιο αντικείμενο. Παρήλθε ο χρόνος και στις 5.2.2011 η γραμματέας της εφεσείουσας, κα Ξενή, σε ένορκη γραπτή έκθεση της, πληροφόρησε τον προσωρινό εκκαθαριστή για τα περιουσιακά στοιχεία της εφεσείουσας. Κατά τον ίδιο χρόνο,  διάφοροι πιστωτές επαλήθευσαν, προς αυτόν, τις απαιτήσεις τους εναντίον της. 

 

Μετά την ως άνω εξέλιξη, ειδικότερα στις 28.3.2011, η εφεσείουσα καταχώρησε μέσω άλλου δικηγόρου, νέα αίτηση παραμερισμού του διατάγματος εκκαθάρισης. Υπήρξε ένσταση από διάφορα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, πιστωτές και στις 23.3.2012 αυτή αποσύρθηκε με επιφύλαξη και πάλι του δικαιώματος της εφεσείουσας για καταχώρηση νέας τέτοιας αίτησης.  Τούτο συνέβηκε στις 15.4.2015, τρία και πλέον χρόνια μετά την απόσυρση της τελευταίας πιο πάνω παρόμοιας αίτησης.  Έτσι, μετά την παρέλευση πεντέμισι, περίπου χρόνων, ζητείτο και πάλι ο παραμερισμός του διατάγματος εκκαθάρισης.  Μάλιστα, στη βάση ότι η σχετική αίτηση πιστωτή που οδήγησε στην έκδοση του, δεν της είχε επιδοθεί. 

 

Το Δικαστήριο δεν έκαμε δεκτή την πιο πάνω θέση της εφεσείουσας και απέρριψε την υπό αναφορά αίτηση.  Η απόφασή του αυτή, προσβάλλεται με τέσσερις λόγους έφεσης, συναφείς μεταξύ τους.  Αυτοί αποβλέπουν στο να καταδειχθεί ότι το Δικαστήριο εκτίμησε λανθασμένα τα πιο πάνω γεγονότα και κατά συνέπεια άσκησε λανθασμένα τη διακριτική ευχέρειά του. Τα γεγονότα, όμως, που παρατίθενται πιο πάνω λήφθηκαν υπόψη από το Δικαστήριο κατά την εξέταση της τελευταίας πιο πάνω αίτησης της εφεσείουσας, για παραμερισμό του διατάγματος εκκαθάρισής της. Συγκεκριμένα, το Δικαστήριο με δεδομένο το λόγο της μη επίδοσης που αυτή επικαλέστηκε για ακύρωση του, τα εξέτασε υπό το πρίσμα της Δ.17 κ.10 των ισχυόντων τότε Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας και της σχετικής με την εφαρμογή τους νομολογίας την οποία και παραθέτει εκτενώς στην απόφαση του· δεν χρειάζεται η επανάληψη της. 

 

Το Δικαστήριο, κατέληξε ότι η εφεσείουσα έλαβε γνώση της αίτησης για εκκαθάριση, γεγονός το οποίο καταδεικνύεται από την σχετική ένορκη δήλωση επίδοσης της, αλλά και την εκπροσώπηση της στη διαδικασία πριν από την έκδοση του σχετικού διατάγματος. Σημείωσε παράλληλα το γεγονός ότι μέσω συγκεκριμένης αξιωματούχου της, η εταιρεία ενήργησε προς συμμόρφωση με τις απαιτήσεις του περί Εταιρειών Νόμου, Κεφ. 113, παραδίδοντας στον προσωρινό εκκαθαριστή, κατάσταση με τα περιουσιακά στοιχεία της.  Επιπρόσθετα, διαπίστωσε ότι γνώση αυτής, αποτελούσαν και οι επανειλημμένες αιτήσεις της εφεσείουσας για παραμερισμό του διατάγματος εκκαθάρισης,   στο πλαίσιο των οποίων πρόβαλλε και τη θέση ότι θα επιχειρούσε διευθέτηση των οφειλών της προς τους διάφορους πιστωτές της. 

 

Στη βάση των πιο πάνω παρατηρήσεων, ο ευπαίδευτος δικαστής επεσήμανε πως, ο σκοπός και της τελευταίας αίτησης για παραμερισμό του διατάγματος εκκαθάρισης, αποσκοπούσε στην καθυστέρηση της σχετικής διαδικασίας, η οποία βρισκόταν σε εξέλιξη.  Τη χαρακτήρισε δε ως καταχρηστική και στη βάση αυτή της απέρριψε.  Η κρίση του, συναφώς, είναι ορθή.  Επιβεβαιώνεται και από την κοινή δήλωση όλων των συνηγόρων, κατά τη διαδικασία της ακρόασης της παρούσας έφεσης, ότι η εφεσείουσα δεν έχει πλέον οποιαδήποτε περιουσία στην κυριότητα της.    Παρά ταύτα, οδηγίες που δόθηκαν, σχετικά, από την εφεσείουσα, ήταν όπως το θέμα αφήνετο στην κρίση του Εφετείου, όπως και έγινε.

 

Για τους πιο πάνω λόγους, η έφεση απορρίπτεται.  Επιδικάζονται έξοδα υπέρ των εφεσιβλήτων και εναντίον της εφεσείουσας, τα οποία να υπολογιστούν από την Πρωτοκολλητή και να εγκριθούν από το Δικαστήριο.  Τα έξοδα αυτά να καταβληθούν από την περιουσία της εφεσείουσας εταιρείας, εάν κατά την εξέλιξη των πραγμάτων εντοπιστούν.

 

 

 

Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.

 

Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.

 

Α. ΔΑΥΙΔ, Δ.

        

 

/γκ


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο