|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΕΦΕΤΕΙΟ ΚΥΠΡΟΥ ‑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Έφεση Αρ.: Ε58/2024)
13 Μαρτίου 2025
[Δ. ΚΙΤΣΙΟΣ, Μ. ΑΜΠΙΖΑΣ, Μ. ΤΟΥΜΑΖΗ, Δ/ΣΤΕΣ]
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ,
Εφεσείοντας/Καθ' ου Αίτηση,
‑και-
ΑΝΔΡΟΥΛΛΑΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ,
Εφεσίβλητης/Αιτήτριας.
_________________
Αίτηση ημερομηνίας 13.01.2025 για Ασφάλεια Εξόδων:
Χρ. Κανέλλα (κα) με Μ. Χατζηδάκη για Mousoulos, Kanella & Associates LLC, για Εφεσείοντα/ Καθ' ου η Αίτηση.
Α. Γιαλελής για Kampouri, Gialeli & Co, για Εφεσίβλητη/Αιτήτρια.
ΚΙΤΣΙΟΣ, Δ.: Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη και θα δοθεί από την Τουμαζή Δ.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΤΟΥΜΑΖΗ, Δ.: Στις 18.03.2022, εκδόθηκε εκ συμφώνου διάταγμα του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λάρνακας, με το οποίο η φύλαξη και φροντίδα των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων ανατέθηκε στον εφεσείοντα και ρυθμίστηκε το δικαίωμα επικοινωνίας της εφεσίβλητης. Με απόφαση, ημερομηνίας 27.03.2024, το Οικογενειακό Δικαστήριο Λάρνακας έκρινε τον εφεσείοντα ένοχο ηθελημένης παρακοής και επεδίκασε τα έξοδα εναντίον του. Στις 14.05.2024 το Δικαστήριο του επέβαλε ποινή φυλάκισης 15 ημερών.
Ο εφεσείων καταχώρισε την παρούσα έφεση προσβάλλοντας, τόσο την καταδίκη, όσο και την ποινή. Στο πλαίσιο της έφεσης, η εφεσίβλητη - Αιτήτρια (στο εξής Αιτήτρια) καταχώρισε την υπό κρίση Αίτηση με την οποία επιδιώκει την έκδοση διατάγματος παροχής από τον εφεσείοντα - Καθ' ου η Αίτηση (στο εξής Καθ' ου η Αίτηση) ασφάλειας εξόδων για το ποσό των €2.704,35, εντός 15 ημερών από την έκδοση του διατάγματος, ως επίσης και διάταγμα που να αναστέλλει κάθε περαιτέρω διαδικασία στην παρούσα έφεση μέχρι την ικανοποίηση του διατάγματος και σε περίπτωση εκπνοής της προθεσμίας χωρίς συμμόρφωση, η έφεση να θεωρείται ως απορριφθείσα. Διαζευκτικά, επιδιώκει την έκδοση διατάγματος που να διατάσσει τον Καθ' ου η Αίτηση εντός 15 ημερών από την ημερομηνία έκδοσης του διατάγματος ή σε οποιαδήποτε άλλη προθεσμία την οποία το Δικαστήριο θα κρίνει ως δίκαιη και εύλογη υπό τις περιστάσεις, να συμμορφωθεί με τη διαταγή του πρωτόδικου Δικαστηρίου αναφορικά με τα επιδικασθέντα έξοδα της πρωτόδικης απόφασης. Επίσης, ζητείται και ανάλογο διάταγμα αναστολής κάθε περαιτέρω διαδικασίας στην έφεση μέχρι την καταβολή των πρωτόδικων εξόδων και αν δεν υπάρξει συμμόρφωση εντός της καθορισμένης προθεσμίας, η παρούσα έφεση να θεωρηθεί απορριφθείσα.
Η Αίτηση συνοδεύεται από ένορκο δήλωση της Αιτήτριας όπου αναφέρει ότι τα έξοδα της πρωτόδικης διαδικασίας, όπως υπολογίστηκαν από τον Πρωτοκολλητή και εγκρίθηκαν από το Δικαστήριο, ανέρχονται στο ποσό των €3.122,00 πλέον Φ.Π.Α.. Παρά το ότι οι δικηγόροι της ενημέρωσαν, σχετικά με τα επιδικασθέντα έξοδα της πρωτόδικης απόφασης, τους δικηγόρους του Καθ' ου η Αίτηση, μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος στο οποίο επισυνάπτετο και ο εγκεκριμένος κατάλογος εξόδων της αίτησης παρακοής, ο Καθ' ου η Αίτηση δεν κατέβαλε οποιοδήποτε ποσό. Προβάλλεται, επίσης, η θέση ότι στις 02.07.2024 εκδόθηκε απόφαση του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λάρνακας, εναντίον του Καθ' ου η Αίτηση και υπέρ αυτής, στο πλαίσιο αίτησης προσβολής πατρότητας όπου και εκεί, το Δικαστήριο επιδίκασε τα έξοδα εναντίον του Καθ' ου η Αίτηση. Για την αίτηση προσβολής πατρότητας, έχει ετοιμαστεί κατάλογος εξόδων ο οποίος δεν έχει ακόμη ψηφιστεί, όμως, το ποσό εξόδων, όπως την πληροφορούν οι δικηγόροι της, θα είναι υψηλότερο από αυτό που έχει ήδη εγκριθεί στην αίτηση παρακοής. Τα έξοδα της έφεσης αναμένεται να ανέλθουν στα €2.704,35, σύμφωνα με τον προκαταρκτικό κατάλογο εξόδων, ο οποίος επισυνάφθηκε.
Ο Καθ' ου η Αίτηση καταχώρισε ένσταση με δεκαεννέα λόγους ένστασης, υποστηριζόμενη με ένορκη δήλωση του ιδίου, με την οποία ενίσταται στην παροχή οποιουδήποτε ποσού, ως ασφάλεια εξόδων. Στην ένορκο του δήλωση αναφέρει ότι κατάγεται από την Ελλάδα και διαμένει μόνιμα και εργάζεται στην Κύπρο τα τελευταία 18 έτη περίπου. Από το έτος 2007 μέχρι και το έτος 2011, εργαζόταν σε λατομείο με μηνιαίες απολαβές €2.184,00, ενώ από το έτος 2012 και εντεύθεν εργάζεται στην υπηρεσία της Αμερικανικής Πρεσβείας, στη Λευκωσία, ως διπλωματικός φρουρός, με απολαβές τουλάχιστον €1.300,00 μηνιαίως. Ο μισθός του κατατίθεται σε λογαριασμό του σε τραπεζικό ίδρυμα, όπως, επίσης, και το επίδομα μονογονεϊκής οικογένειας, το οποίο λαμβάνει για τα δύο ανήλικα τέκνα τους, των οποίων ασκεί τη φύλαξη και φροντίδα, και τα οποία διαμένουν μαζί του σε ενοικιαζόμενο διαμέρισμα. Είναι, επίσης, φορολογικός κάτοικος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στις 14.07.2023, καταχώρησε αίτηση περιουσιακών διαφορών με την οποία, μεταξύ άλλων, διεκδικεί το ποσό των €344.000,00, ως συνεισφορά του στο κόστος ανέγερσης και επίπλωσης της συζυγικής κατοικίας. Επομένως, σύμφωνα με τη θέση του, διαθέτει περιουσία στην Κύπρο, η οποία είναι πολλαπλάσιας αξίας από τα έξοδα που ενέκρινε το Δικαστήριο στην αίτηση παρακοής, αλλά και τα έξοδα που επίκεινται στην αίτηση προσβολής πατρότητας. Η οικονομική του κατάσταση είναι τέτοια που δεν χωρεί οποιοδήποτε περιθώριο αμφισβήτησης, ως προς την δυνατότητα του για κάλυψη των δικηγορικών εξόδων.
Ο δικηγόρος της Αιτήτριας υποστήριξε την ορθότητα της Αίτησης και τη δυνατότητα του Εφετείου να εκδώσει διάταγμα ασφάλειας εξόδων στην παρούσα. Εισηγήθηκε, περαιτέρω, πως ακόμα και εάν το Εφετείο αποφασίσει ότι δεν έχει εξουσία να εκδώσει διάταγμα ασφάλειας εξόδων, δύναται, στη βάση του Μέρους 41.4(2)(ζ), να εκδώσει διάταγμα που να διατάσσει τον Καθ' ου η Αίτηση να συμμορφωθεί με τη διαταγή του πρωτόδικου Δικαστηρίου στην αίτηση παρακοής για καταβολή, εκ μέρους του, των εξόδων.
Η δικηγόρος του Καθ' ου η Αίτηση προέβαλε πως με δεδομένο ότι ο εφεσείοντας, έλλην υπήκοος, έχει τη συνήθη διαμονή του στην Κύπρο, Κράτος Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν τίθεται θέμα έκδοσης διατάγματος ασφάλειας εξόδων εναντίον του, στη βάση του Μέρους 26, και ζήτησε όπως η αίτηση εναντίον του απορριφθεί, δυνάμει αυτού και μόνο. Επιχειρηματολόγησε, επίσης, πως, ακόμα και να μπορούσαν να εξεταστούν από το Εφετείο οι ειδικές περιστάσεις του εφεσείοντα, δηλαδή η οικονομική του κατάσταση, ως ίσχυε με τη Διαταγή 35 των τότε ισχυόντων Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, η Αιτήτρια πουθενά στην ένορκο δήλωση της δεν προβάλλει ισχυρισμό περί αφερεγγυότητας του εφεσείοντα και μη δυνατότητας του να καταβάλει τα έξοδα.
Οι περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικοί Κανονισμοί του 2023 ισχύουν για τις διαδικασίες ενώπιον του Εφετείου από 03.07.2023 (Μέρος 60(1)). Το Μέρος 41.12 (1) προβλέπει ότι «Σε σχέση με έφεση το Εφετείο έχει όλες τις εξουσίες του κατώτερου Δικαστηρίου». Το ζήτημα παροχής ασφάλειας εξόδων από διάδικο ρυθμίζεται στο Μέρος 26, το οποίο, στο Μέρος 26.1(1), προνοεί ότι «Ενάγων (.), ο οποίος έχει τη συνήθη διαμονή του εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης ή Κράτους - Μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης δύναται, σε οποιοδήποτε στάδιο της απαίτησης, να διαταχθεί να παράσχει ασφάλεια εξόδων αν και μπορεί να διαμένει προσωρινά εντός της Κύπρου ή σε Κράτος-Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.»
Στην απόφαση μας D B Technologies B.V. κ.ά. v. Miltiades Neophytou Engineering Contractors and Developers Ltd, Πολιτική Έφεση Αρ. Ε7/2023, ημερομηνίας 18.07.2024, εξετάσαμε τις αρχές που διέπουν το θέμα της ασφάλειας εξόδων με βάση το Μέρος 26 και ειδικότερα κατά πόσο μπορεί να αποκλειστεί, εκ προοιμίου, η έκδοση διατάγματος για ασφάλεια εξόδων εναντίον διαδίκου που έχει τη συνήθη διαμονή του στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ή κατά πόσο τέτοιο διάταγμα μπορεί να εκδοθεί κατ' επίκληση άλλου Μέρους των Κανονισμών. Αποφασίστηκε πως με δεδομένο ότι η Καθ' ης η Αίτηση 1 - εφεσείουσα ήταν εταιρεία με έδρα την Ολλανδία, Κράτος Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν ετίθετο θέμα έκδοσης ασφάλειας εξόδων εναντίον της, στη βάση του Μέρους 26. Παραθέτουμε σχετικό απόσπασμα:
«Από τα ως άνω, ουδόλως καθορίζεται ή εννοείται ότι οι εξουσίες του Δικαστηρίου, στο πλαίσιο εξυπηρέτησης του πρωταρχικού σκοπού, επιτρέπουν την αλλοίωση των προνοιών των Κανονισμών και την προσθήκη σ' αυτούς προνοιών που δεν υπάρχουν πλέον. Ο πρωταρχικός σκοπός δέον να εξυπηρετείται κατά την ενάσκηση των εξουσιών του Δικαστηρίου δυνάμει των Κανονισμών και την ερμηνεία αυτών (Μέρος 1.3). Ως είναι, τώρα, οι πρόνοιες των Κανονισμών, αίτηση για ασφάλεια εξόδων στο Εφετείο, δεν διέπεται από τη ρύθμιση που προβλεπόταν στην παλαιά Δ.35 Θ.2. Δεν υφίσταται η βάση των «ειδικών περιστάσεων» η οποία διαφοροποιείτο από τις πρόνοιες και προϋποθέσεις της παλαιάς Δ.60.
Επομένως, αίτηση για ασφάλεια εξόδων, ενώπιον του Εφετείου, διέπεται, πλέον, από τις πρόνοιες του Μέρους 26, προϋπόθεση για εφαρμογή της οποίας είναι ο ενάγων, και στην περίπτωση έφεσης, ο εφεσείων, να έχει τη συνήθη διαμονή του εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης ή Κράτους Μέλους αυτής.
Στην προκειμένη περίπτωση, αποτελεί δεδομένο ότι ο εφεσείοντας 1 είναι εταιρεία με έδρα την Ολλανδία. Επομένως, δεν τίθεται θέμα έκδοσης διατάγματος ασφάλειας εξόδων εναντίον του στη βάση του Μέρους 26. Αυτό αποτελεί αποτέλεσμα των ρητών προνοιών των Νέων Κανονισμών. Η αίτηση εναντίον των εφεσειόντων 1 δεν θα μπορούσε να έχει επιτυχή κατάληξη στη βάση αυτού και μόνο.»
Στην υπό κρίση Αίτηση, είναι δεδομένο πως ο Καθ' ου η Αίτηση - εφεσείοντας έχει τη συνήθη διαμονή του στην Κύπρο, Κράτος Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Διαμένει και εργάζεται στην Κύπρο και έχει, με εκ συμφώνου διάταγμα, τη φύλαξη δύο ανηλίκων παιδιών του, με τα οποία η Αιτήτρια έχει δικαίωμα επικοινωνίας. Επομένως, δεν τίθεται θέμα έκδοσης διατάγματος ασφάλειας εξόδων εναντίον του και στη βάση αυτού, η Αίτηση δεν μπορεί να επιτύχει. Ούτε βεβαίως έχει εξουσία το Εφετείο να εκδώσει οποιοδήποτε διάταγμα για καταβολή εξόδων που επιδικάστηκαν πρωτοδίκως, στη βάση του Μέρους 41.4(2)(ζ), το οποίο αφορά στη δυνατότητα έκδοσης οδηγιών κατά το στάδιο της προδικασίας εφέσεων, προς συμμόρφωση με διαταγές που αφορούν ή άπτονται της ειδοποίησης εφέσεως και όχι καταβολής πρωτοδίκως επιδικασμένων εξόδων.
Συνακόλουθα, η Αίτηση απορρίπτεται με €1.000,00 πλέον Φ.Π.Α., αν υπάρχει, έξοδα υπέρ του Καθ' ου η Αίτηση - εφεσείοντα και εναντίον της Αιτήτριας - εφεσίβλητης.
ΚΙΤΣΙΟΣ, Δ.
ΑΜΠΙΖΑΣ, Δ.
ΤΟΥΜΑΖΗ, Δ.