|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΕΦΕΤΕΙΟ ΚΥΠΡΟΥ ‑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Έφεση Αρ.: 387/2019)
17 Μαρτίου 2025
[Δ. ΚΙΤΣΙΟΣ, Μ. ΑΜΠΙΖΑΣ, Μ. ΤΟΥΜΑΖΗ, Δ/ΣΤΕΣ]
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΥΜΗΣ,
Εφεσείοντας/Ενάγοντας,
v.
1. ΕΠΙΣΗΜΟΥ ΠΑΡΑΛΗΠΤΗ, υπό την ιδιότητα του ως παραλήπτη και/ή προσωρινού εκκαθαριστή της περιουσίας της D.H.CYPROTELS PLC εταιρείας υπό εκκαθάριση,
2. ΕΠΙΣΗΜΟΥ ΠΑΡΑΛΗΠΤΗ, υπό την ιδιότητα του ως παραλήπτη και/ή προσωρινού εκκαθαριστή της περιουσίας της ASTARTI DEVELOPMENT PLC εταιρείας υπό εκκαθάριση,
3. ΑΝΔΡΕΑ ΔΡΑΚΟΥ,
Εφεσίβλητων/Εναγομένων.
___________________
Ν. Παπαμιχαήλ για Α. Παπαμιχαήλ & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε., για τον Εφεσείοντα.
Σ. Σταυρινίδης, για τους Εφεσίβλητους.
ΚΙΤΣΙΟΣ, Δ.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από την Τουμαζή, Δ.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΤΟΥΜΑΖΗ, Δ.: Ο εφεσείοντας, με αγωγή που καταχώρισε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, αξίωνε, μεταξύ άλλων θεραπειών, εναντίον της εναγόμενης 1 υπό εκκαθάριση εταιρείας (στο εξής Libra), ποσό ύψους Λ.Κ. 250.000,00 (€427.150,36), καθαρό από την πληρωμή φόρων, ως φιλοδώρημα και/ή bonus για τις υπηρεσίες που παρείχε, πέραν των υποχρεώσεων που είχε αναλάβει με τη συμφωνία εργοδότησης του στην εν λόγω εταιρεία, στη βάση παράβασης συμφωνίας μεταξύ του ιδίου και της Libra, με την εγγύηση των εναγόμενων 2 και 3 - εφεσίβλητων εταιρειών 1 και 2 (στο εξής εφεσίβλητες 1 και 2), μέσω του εκτελεστικού αντιπροέδρου της, εναγόμενου 5 - εφεσίβλητου 3 (στο εξής εφεσίβλητου 3). Περαιτέρω, αξίωνε €230.004,04, ως την υπολογιζόμενη φορολογία εισοδήματος επί του ποσού των €427.150,36. Ζητούσε, επίσης, εναντίον των εφεσίβλητων 1 και 2, ειδικές αποζημιώσεις ύψους €427.150,36 για παράβαση συμφωνίας εγγύησης και €230.004,04, ως υπολογιζόμενη φορολογία. Αξίωνε, επίσης, γενικές αποζημιώσεις εναντίον των εφεσιβλήτων 1, 2 και 3 και των εναγομένων 1 και 4, για δόλο και απάτη.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο, αφού αξιολόγησε την ενώπιον του μαρτυρία, εξέδωσε απόφαση υπέρ του εφεσείοντα και εναντίον της Libra για το ποσό των €657.154,40, πλέον νόμιμο τόκο και απέρριψε την αγωγή εναντίον των εφεσιβλήτων 1, 2, 3 και της εναγομένης 4 εταιρείας.
Η παρούσα έφεση στρέφεται εναντίον του μέρους της πρωτόδικης απόφασης με την οποία απορρίφθηκε η αξίωση του εφεσείοντα εναντίον των εφεσιβλήτων εταιρειών 1 και 2, ως εγγυητριών της συμφωνίας για καταβολή του ποσού του φιλοδωρήματος, ως επίσης και η αξίωση εναντίον του εφεσίβλητου 3 για αποζημιώσεις για απώλεια και/ή ζημιές που υπέστη ύψους Λ.Κ.250.000,00 (€427.150,36), ως αποτέλεσμα δόλου ή απάτης.
Ήτο παραδεκτό ότι ο εφεσείοντας εργοδοτείτο από το 2000 μέχρι και περί το τέλος του 2007 από την Libra, ως οικονομικός διευθυντής. Ήτο, επίσης, παραδεκτό από όλους τους εναγόμενους, συμπεριλαμβανομένων και των εφεσίβλητων 1, 2 και 3 ότι, κατά τον ουσιώδη χρόνο, ο εφεσίβλητος 3 ήταν εκτελεστικός αντιπρόεδρος και κύριος μέτοχος της Libra και της εφεσίβλητης 1, διευθυντής και μέτοχος της εφεσίβλητης 2 και διευθυντής της εναγόμενης 4.
Ο εφεσείοντας ισχυρίστηκε ότι, κατά την εργοδότησή του στην Libra εργαζόταν πέραν των προβλεπόμενων ωρών και ανταποκρινόταν στις υπερβολικές απαιτήσεις της δουλειάς, αναλαμβάνοντας τεράστιες ευθύνες, έχοντας την ενθάρρυνση της Libra, μέσω του εφεσίβλητου 3, ο οποίος υποσχόταν ότι οι κόποι και η αφοσίωση του θα ανταμείβονταν από την Libra, με την καταβολή «bonus». Ο ίδιος συμφώνησε στην καταβολή «bonus», με τη συνεννόηση ότι το ύψος του θα καθοριζόταν, μεταξύ τους, αργότερα και συνέχισε να εργάζεται με ακόμα περισσότερο ζήλο και αφοσίωση, μέχρι περίπου το τέλος του 2007. Ήτο, περαιτέρω, η θέση του ότι την 1.8.2007 η Libra συμφώνησε, αναγνώρισε και ανέλαβε εγγράφως την υποχρέωση να του καταβάλει εντός ενός έτους, το ποσό των €427.150,36 (Λ.Κ.250.000,00), υπό μορφή «bonus», για ευδόκιμη υπηρεσία και ως αναγνώριση και επιβράβευση για τις υπηρεσίες του και ότι ο ίδιος συμφώνησε και αποδέχτηκε το ποσό (Βεβαίωση Τεκμήριο 11).
Ο εφεσείοντας προέβαλε, επίσης, ότι οι υπό εκκαθάριση εφεσίβλητες εταιρείες 1 και 2, ήσαν εγγυήτριες των υποχρεώσεων της Libra για την πιστή τήρηση των όρων της συμφωνίας. Ήταν ρητός και/ή εξυπακουόμενος όρος της εγγύησης ότι σε περίπτωση παραβίασης της συμφωνίας από την Libra, θα τον εκάλυπταν για τη ζημιά που θα υφίστατο, ή θα τον αποζημίωναν με την καταβολή, σ' αυτόν, του συμφωνημένου ποσού.
Ο εφεσείοντας επικαλέστηκε εγγραφές σε οικονομικές καταστάσεις της Libra που αφορούσαν την οφειλή του «bonus», ως επίσης και σε λογιστικές μεταφορές ποσών μεταξύ της Libra, της εφεσίβλητης 1, της εφεσίβλητης 2 και της εναγόμενης 4, που, κατά τη θέση του, κατεδείκνυαν συνεννόηση ή και συνωμοσία μεταξύ τους προς καταδολίευση του, ώστε να μη δυνηθεί να εισπράξει το ποσό που δικαιούτο.
Οι εναγόμενοι, συμπεριλαμβανομένων των εφεσιβλήτων, ισχυρίστηκαν ότι ο εφεσείοντας συμφώνησε με τον εφεσίβλητο 3 να συνεχιστεί η εργοδότηση του στην Libra, υπό την προϋπόθεση της έγκρισης από το διοικητικό συμβούλιο της Libra της καταβολής του ποσού των €427.150,36 (Λ.Κ.250.000) ως «bonus», όμως, το διοικητικό συμβούλιο της Libra, δεν ενέκρινε την καταβολή. Ήταν η θέση τους ότι το έγγραφο, ημερομηνίας 1.8.2007, ετοιμάστηκε και συντάχθηκε από τον εφεσείοντα και δόθηκε στον εφεσίβλητο 3, ότι αυτό δεν είχε καμιά νομική ισχύ και ότι καμιά συμφωνία δεν υλοποιήθηκε, αφού δεν εγκρίθηκε από το διοικητικό συμβούλιο της Libra. Ούτε ο εφεσίβλητος 3 είχε ρητή ή εξυπακουόμενη εξουσιοδότηση από την Libra για να υπογράψει το έγγραφο, ημερομηνίας 1.8.2007. Επίσης, αρνήθηκαν ότι ενήργησαν με δόλο, απάτη και συνωμοσία αναφορικά με τις λογιστικές μεταφορές των εταιρειών. Ήτο η δικογραφημένη θέση της Libra ότι όταν έκδωσε νέες μετοχές, ο εφεσείοντας ζήτησε από τον εφεσίβλητο 3 να του παραχωρήσει μετοχές, για να διευθετηθούν πλήρως οι αξιώσεις του. Ο εφεσίβλητος 3 μεταβίβασε στον εφεσείοντα 3.360.000 μετοχές την 26.3.2009, οι οποίες είχαν ονομαστική αξία €0,17 εκάστη, χωρίς ο εφεσείοντας να καταβάλει οποιοδήποτε ποσό, και έτσι διευθετήθηκε πλήρως η επίδικη αξίωση.
Επιπρόσθετα, οι εφεσίβλητες 1 και 2 αρνήθηκαν ότι εγγυήθηκαν τις ισχυριζόμενες υποχρεώσεις της Libra έναντι του εφεσείοντα ή ότι τα διοικητικά τους συμβούλια συζήτησαν το θέμα αυτό.
Ο εφεσίβλητος 3 ισχυρίστηκε ότι ο εφεσείοντας γνώριζε ότι η καταβολή του «bonus» υπόκειτο στην έγκριση του διοικητικού συμβουλίου της Libra. Προέβαλε, επίσης, ότι το ζήτημα της καταβολής του bonus ουδέποτε συζητήθηκε στο διοικητικό συμβούλιο της Libra, λόγω του ότι, όταν ήγειρε το ζήτημα, ο Πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου και άλλοι σύμβουλοι του είπαν να μην τολμήσει να πάρει το θέμα στο διοικητικό συμβούλιο γιατί δεν επρόκειτο να εγκριθεί και ενημέρωσε προς τούτο τον εφεσείοντα. Ισχυρίστηκε, επίσης, ότι μεταβίβασε τις μετοχές στον εφεσείοντα λόγω ηθικής υποχρέωσης, επειδή δεν κατάφερε να πείσει το διοικητικό συμβούλιο της Libra να εγκρίνει την καταβολή του bonus.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο ανέφερε τα πιο κάτω, σε σχέση με την Βεβαίωση (Τεκμήριο 11), η οποία υπογράφηκε την 01.08.2007.
«Το επίδικο έγγραφο ημερ. 1.8.2007 (Τεκμ.11) είναι συνταγμένο στην αγγλική. Τιτλοφορείται «CONFIRMATION» («ΒΕΒΑΙΩΣΗ») και αναφέρει: «We hereby confirm that XXXX KOUMIS I.D. XXXXX3384 is entitled to CYP250.000 as a bonus (net of tax) for his service to-date with the Group of Libra Holidays Group PLC, which is payable within one year from the date of this Confirmation and is guaranteed by DH CYPROTELS PLC and ASTARTI DEVELOPMENT PLC» («Εμείς με την παρούσα βεβαιώνουμε ότι ο XXXX ΚΟΥΜΗΣ Α.Δ.Τ. XXXXX3384 δικαιούται σε Λ.Κ.250.000 ως φιλοδώρημα (καθαρό από φόρο) για τις υπηρεσίες του μέχρι σήμερα στον Όμιλο Libra Holidays Group PLC, το οποίο είναι πληρωτέο εντός ενός έτους από την ημερομηνία αυτής της Βεβαίωσης και είναι εγγυημένο από την DH CYPROTELS PLC και ASTARTI DEVELOPMENT PLC»). Η Βεβαίωση υπογράφεται για την Libra Holidays Group PLC από τον XXXX Δράκου ως διευθύνων σύμβουλο του Ομίλου. Υπάρχει και η σφραγίδα της. Περαιτέρω, υπάρχει και η υπογραφή ενός μάρτυρα.»
Ο ευπαίδευτος πρωτόδικος Δικαστής κατέληξε πως η συμφωνία για ανταμοιβή του εφεσείοντα, η οποία ολοκληρώθηκε με την υπογραφή της Βεβαίωσης την 01.08.2007, ήτο δεσμευτική για την Libra και εξέδωσε απόφαση εναντίον της Libra για το ποσό των €657.154,40, με το εξής σκεπτικό:
«Είναι η κρίση του Δικαστηρίου ότι στο ηλεκτρονικό του μήνυμα ημερ. 24.8.2010 ο Δράκου αναφερόταν και στο «bonus», χωρίς να αρνείται την υποχρέωση για την καταβολή του και χωρίς να προβάλλει εκδοχή ότι η καταβολή του ήταν υπό την αίρεση έγκρισης του από το διοικητικό συμβούλιο της Libra.
....................................
Σημειώνεται ακόμα πως στην Βεβαίωση δεν καταγράφεται ότι δόθηκε υπό την αίρεση της έγκρισης από το διοικητικό συμβούλιο της Libra.
.....................................
Εν κατακλείδι, τo Δικαστήριο αποδέχεται τη θέση του Ενάγοντα ότι η Βεβαίωση δεν δόθηκε υπό την αίρεση της έγκρισης της καταβολής του «bonus» από το διοικητικό συμβούλιο της Libra. Εάν η αντίληψη και συνεννόηση ήταν ότι η Libra δεν είχε ακόμα συναινέσει στην καταβολή του κανένα σκοπό δεν εξυπηρετούσε η υπογραφή της Βεβαίωσης.
......................................
Είναι το καταληκτικό εύρημα του Δικαστηρίου ότι η Βεβαίωση υπογράφηκε από τον Δράκου και παραδόθηκε μαζί με τη συμφωνία εργοδότησης επίσης υπογραμμένη από τον Δράκου, χωρίς να τεθεί οιαδήποτε αίρεση ή προϋποθέσεις. Προκύπτει πως ο Δράκου υπόγραψε τη Βεβαίωση για να πείσει τον Ενάγοντα για την ειλικρίνεια της πρόθεσης της Libra να τιμήσει την υπόσχεση της να τον ανταμείψει για τις υπηρεσίες που είχε προσφέρει σε αυτή.
.....................................
Είναι περαιτέρω εύρημα του Δικαστηρίου ότι κατά τη συνάντηση ουδέν αναφέρθηκε σε σχέση με τη δυνατότητα ή εξουσιοδότηση του Δράκου να υπογράψει τη Βεβαίωση.
Ο Δράκου ήταν ο εκτελεστικός αντιπρόεδρος της Libra και κύριος μέτοχος της. Οι χαρακτηρισμοί του Ενάγοντα σε σχέση με το ρόλο του Δράκου στη Libra αμφισβητήθηκαν και ενδέχεται να εμπεριέχουν το στοιχείο της υπερβολής. Έχει ωστόσο καταδειχθεί και είναι εύρημα του Δικαστηρίου ότι ο Δράκου ήταν ο επιχειρηματίας και το κύριο πρόσωπο πίσω από ολόκληρο το συγκρότημα. Ο τρόπος λειτουργίας της Libra στα χρόνια που προηγήθηκαν αυτό αναδείκνυε και αυτό ήταν εμφανές και καλά γνωστό στον Ενάγοντα.
.....................................
Όπως δικογραφείται η αξίωση, αυτή εδράζεται σε διευθέτηση για την καταβολή «bonus» που έλαβε χώρα πολύ πριν τον Αύγουστο του 2007. Χρονικό σημείο διαμόρφωσης ή επιβεβαίωσης της, αναφέρεται από τον Ενάγοντα το 2002 με σημείο αναφοράς το ενδεχόμενο να αποχωρούσε τότε από την Libra αναλαμβάνοντας θέση Αρχιφοροθέτη Α΄ στην υπηρεσία της Δημοκρατίας. Ο Ενάγοντας μαρτύρησε πως βασιζόμενος στην υπόσχεση της Libra συνέχισε να εργάζεται και να προσφέρει τις υπηρεσίες του σε αυτή, ξεπερνώντας τις συμβατικές του υποχρεώσεις για τις οποίες αμειβόταν με το μισθό του.
Το Δικαστήριο αποδέχεται την επιμέρους θέση του Ενάγοντα. Το λεκτικό της Βεβαίωσης παραπέμπει σε υπηρεσίες που είχαν ήδη προσφερθεί και η αναφορά ότι ο Ενάγοντας «is entitled to CYP250.000 as a bonus» («δικαιούται σε Λ.Κ.250.000 ως φιλοδώρημα») καταδεικνύει ότι κάποια συνεννόηση είχε προηγηθεί με την οποία ηγέρθηκε το δικαίωμα στον Ενάγοντα. Ο Δράκου δεν αρνήθηκε την υπόσχεση της Libra προς τον Ενάγοντα. Αναφερόμενος στην προσδοκία καλυτέρευσης της οικονομικής της θέσης στα χρόνια που θα ακολουθούσαν, ανάφερε πως έτσι «. θα μπορούσε να πάρει και αυτός τα λεφτά που του υποσχέθηκε η εταιρεία». Συνεπώς, ότι η Libra είχε υποσχεθεί χρηματική αμοιβή στον Ενάγοντα δεν αμφισβητείται.
.....................................
Η προσφορά από τον Ενάγοντα των υπηρεσιών του, που ξεπερνούσαν τη συμβατική του υποχρέωση για εργασία, έγινε κατόπιν παράκλησης της Libra με την ρητή υπόσχεση ότι θα ανταμειβόταν χρηματικά. Ήταν συνεπώς ξεκάθαρα αντιληπτό μεταξύ του Ενάγοντα και της Libra ότι η Libra θα κατέβαλλε στον Ενάγοντα έναντι των επιπλέον υπηρεσιών που θα προσέφερε σε αυτή χρηματική αμοιβή που θα καθοριζόταν με συμφωνία σε μεταγενέστερο χρόνο. Περαιτέρω, η ολοκλήρωση της συμφωνίας με την κατάληξη ως προς το ύψος του ποσού θα ήταν εφαρμόσιμη και εκτελεστή εάν αντί για την 1.8.2007 γινόταν κατά το χρόνο που δόθηκε η υπόσχεση για χρηματική αμοιβή και πριν ο Ενάγοντας προσφέρει τις επιπλέον υπηρεσίες του.
Είναι η κατάληξη του Δικαστηρίου ότι η συμφωνία για ανταμοιβή του Ενάγοντα που ολοκληρώθηκε με την υπογραφή της Βεβαίωσης την 1.8.2007 είναι έγκυρη συμφωνία, δεσμευτική για την Libra, στη βάση της οποίας ο Ενάγοντας δικαιούται στο όφελος που καθορίστηκε.»
Όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, ο εφεσείοντας στρέφεται εναντίον της απόφασης του πρωτόδικου Δικαστηρίου να απορρίψει την αγωγή εναντίον των εφεσίβλητων εταιρειών 1 και 2 και του εφεσίβλητου 3. Οι λόγοι έφεσης είναι οι ακόλουθοι:
«1ος Λόγος Έφεσης
Το Πρωτόδικο Δικαστήριο εσφαλμένα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι επειδή το έγγραφο της Βεβαίωσης δεν προσυπογράφεται από τις φερόμενες ως εγγυήτριες της πληρωμής του ποσού του φιλοδωρήματος, εταιρείες D.H. Cyprotels Plc και Astarti Development PLC ο Εναγόμενος 5 δεν τις δεσμεύει.
.....................................
2ος Λόγος Έφεσης
Το συμπέρασμα και/ή το εύρημα του Πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι στα μάτια του Ενάγοντα ο Εναγόμενος 5, Ανδρέας Δράκου, δεν είχε φαινομενική εξουσία να δεσμεύσει τις εταιρείες D.H. Cyprotels Plc και Astarti Development PLC δεν είναι ορθό.
.....................................
3ος Λόγος Έφεσης
Το Πρωτόδικο Δικαστήριο λανθασμένα αποφάσισε ότι δεν μπορεί να επιδικάσει αποζημιώσεις εναντίον του Εναγόμενου 5, προσωπικά και/ή έσφαλλε στην κατάληξη του ότι ο Εναγόμενος 5 δεν ευθύνεται προσωπικά, για την πρόκληση ζημιάς στον Ενάγοντα.»
Θα εξετάσουμε τον πρώτο και τον δεύτερο λόγο έφεσης μαζί, λόγω της συνάφειας τους.
Ο δικηγόρος του εφεσείοντα προέβαλε πως, από το περιεχόμενο της Βεβαίωσης (Τεκμήριο 11), στο οποίο το πρωτόδικο Δικαστήριο στηρίχτηκε για να καταλήξει σε εύρημα ευθύνης της Libra για πληρωμή του ποσού του φιλοδωρήματος στον εφεσείοντα, προκύπτει ότι ο εφεσίβλητος 3, υπογράφοντας ως Διευθύνων Σύμβουλος του Ομίλου Εταιρειών, αξιωματούχος και μεγαλομέτοχος των εφεσίβλητων 1 και 2, είχε πρόθεση να τις δεσμεύσει, ως εγγυήτριες της υποχρέωσης που ανέλαβε η Libra. Συνεπώς, και παρόλο που το Δικαστήριο κατέληξε στο εύρημα ότι ο εφεσίβλητος 3 «ήταν ο επιχειρηματίας και το κύριο πρόσωπο πίσω από ολόκληρο το συγκρότημα», εσφαλμένα κατέληξε, ότι η υπογραφή του εφεσίβλητου 3 επί της Βεβαίωσης δεν δέσμευε τις εφεσίβλητες 1 και 2. Περαιτέρω, προέβαλε πως το εύρημα του Δικαστηρίου ότι στα μάτια του εφεσείοντα, ο εφεσίβλητος 3 δεν είχε φαινομενική εξουσία να δεσμεύσει τις εφεσίβλητες 1 και 2, είναι αντίθετο και αντιφατικό με το προηγούμενο εύρημα του ότι ο εφεσίβλητος 3 ήταν το κύριο πρόσωπο πίσω από ολόκληρο το συγκρότημα.
Ο πρωτόδικος Δικαστής, αναφορικά με τις εφεσίβλητες 1 και 2, ανέφερε τα ακόλουθα:
«Αναφορικά με την αξίωση εναντίον του Εναγομένου 2 και 3 διαπιστώνεται ότι η Βεβαίωση δεν προσυπογράφεται από τις φερόμενες ως εγγυήτριες της πληρωμής του ποσού Cyprotels και Astarti. Η θέση του Ενάγοντα ότι η υπογραφή του Δράκου δεσμεύει τις δύο εταιρείες μπορεί να είναι ορθή, υπό την προϋπόθεση όμως ότι ο Δράκου υπόγραφε και εκ μέρους τους. Όμως, η Βεβαίωση υπογράφτηκε από τον Δράκου εκ μέρους της Libra Holidays Group PLC και όχι εκ μέρους της Cyprotels ή της Astarti.
Μαρτύρησε ο Ενάγοντας ότι οι δύο εταιρείες «μπήκαν» γιατί όπως ανάφερε στον Δράκου κατά τη συνάντηση δεν ανέμενε ότι η Libra θα είχε την ικανότητα να τον πληρώσει. Επρόκειτο δηλαδή για επιμέρους ζήτημα που είχε εγερθεί από τον Ενάγοντα κατά τη συνάντηση. Κάτω από αυτές τις περιστάσεις δεν θα ήταν αναμενόμενο ότι ο Δράκου θα είχε λάβει εξουσιοδότηση από την Cyprotels ή την Astarti για να τις επιφορτίσει με την ευθύνη των εγγυητών και συνεπώς ούτε και στα μάτια του Ενάγοντα ο Δράκου είχε φαινομενική προς τούτο εξουσία.»
Οι πιο πάνω διαπιστώσεις και ευρήματα του ευπαίδευτου πρωτόδικου Δικαστή δεν επιδέχονται οποιασδήποτε δικής μας παρέμβασης. Το Δικαστήριο ορθά υπέδειξε πως ο εφεσίβλητος 3 δεν δέσμευε τις εφεσίβλητες 1 και 2, εφόσον δεν υπέγραψε τη Βεβαίωση (Τεκμήριο 11) εκ μέρους τους. Ούτε και διαπιστώνουμε αντίφαση με το γενικότερο εύρημα του Δικαστηρίου ότι ο εφεσίβλητος ήτο ο επιχειρηματίας και το πρόσωπο πίσω από τον όμιλο των εταιρειών.
Ως εκ των ανωτέρω, ο πρώτος και ο δεύτερος λόγος έφεσης, απορρίπτονται.
Με τον τρίτο λόγο έφεσης προσβάλλεται το εύρημα του Δικαστηρίου ότι ο εφεσίβλητος 3 δεν ευθύνεται προσωπικά για την πρόκληση ζημιάς στον εφεσείοντα.
Ο δικηγόρος του εφεσείοντα προέβαλε ότι το Δικαστήριο δεν εξέτασε τους ισχυρισμούς του εφεσείοντα, οι οποίοι αφορούσαν τις δόλιες ενέργειες του εφεσίβλητου 3, που είχαν ως στόχο να τον εμποδίσουν να αναγνωριστεί ως πιστωτής της Libra.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο, ως προς την αξίωση εναντίον του εφεσίβλητου 3, ανέφερε τα ακόλουθα:
«Η αξίωση εναντίον της Εναγόμενης 4, Cads και του Εναγόμενου 5, Δράκου, εδράζεται στην ισχυριζόμενη συνεννόηση ή και συνωμοσία μεταξύ τους και της Libra προς καταδολίευση του Ενάγοντα, ώστε να μη δυνηθεί να εισπράξει το λαβείν του. Η μαρτυρία του Ενάγοντα αναφέρεται σε λογιστικές εγγραφές μεταξύ των εταιρειών που δεν αφορούσαν μόνο την περίοδο μετά την υπογραφή της Βεβαίωσης αλλά και προηγουμένως και που αφορούσαν μεγαλύτερα ποσά από τα όσα ο ίδιος είχε να λαμβάνει από την Libra. Ο Γεωργίου έδωσε τις δικές του εξηγήσεις για τις εγγραφές.
Δεν έχει καταδειχθεί πως οι λογιστικές αυτές εγγραφές επηρέασαν την πραγματική οικονομική κατάσταση της Libra που, υπενθυμίζεται, τελεί υπό εκκαθάριση. Πολύ περισσότερο δεν έχει καταδειχθεί η όποια αξιόμεμπτη σκοπιμότητα των εγγραφών ενόψει του κοινού εδάφους ότι ο ίδιος ο Δράκου επένδυσε κατά τον ουσιώδη χρόνο πολύ μεγαλύτερα ποσά προσωπικών του χρημάτων στην εταιρεία. Δεν έχει αποδειχθεί ότι υπήρξε συνωμοσία ή συνεννόηση προς καταδολίευση του Ενάγοντα.
Ούτε και μπορεί να επιδικαστεί αποζημίωση εναντίον του Εναγόμενου 5 εδραζόμενη σε παράλληλη συμφωνία, ζήτημα που εγείρεται στην αγόρευση των δικηγόρων του Ενάγοντα, χωρίς να έχει δικογραφηθεί. Δεν έχει εξάλλου καταδειχθεί ότι ο Ενάγοντας υπέστη κάποια ζημιά από την εξυπακουόμενη παράσταση του Εναγόμενου 5 ότι είχε εξουσιοδότηση από την Εναγόμενη 1 να υπογράψει τη Βεβαίωση.»
Ο πρωτόδικος Δικαστής επεξήγησε με σαφήνεια τους λόγους για τους οποίους απέρριψε την αγωγή εναντίον του εφεσίβλητου 3. Υπέμνησε ότι υπήρχαν αντικρουόμενες θέσεις για το ποιος προκάλεσε τις εγγραφές και επανεγγραφές του bonus που επικαλέστηκε ο εφεσείοντας, οι οποίες, κατά τον ίδιο, φανέρωναν δόλο και συνωμοσία εκ μέρους του εφεσίβλητου 3 και ότι δεν υφίστατο ανεξάρτητη μαρτυρία προς τούτο. Το δε συμπέρασμα του Δικαστηρίου ότι εκ μέρους του εφεσίβλητου 3, δεν κατεδείχθη αξιόμεμπτη σκοπιμότητα των εγγραφών στην Libra, εφόσον ο ίδιος επένδυσε, κατά τον επίδικο χρόνο, πολύ περισσότερα ποσά, από προσωπικά του χρήματα και πως δεν κατεδείχθη ότι ο εφεσείοντας υπέστη ζημιά από την εξυπακουόμενη παράσταση του εφεσίβλητου 3 ότι είχε εξουσιοδότηση να υπογράφει, ήτο εύλογο και ορθό.
Επομένως, και ο τρίτος λόγος έφεσης απορρίπτεται.
Συνακόλουθα, η έφεση απορρίπτεται. Επιδικάζονται έξοδα €5.100,00 πλέον Φ.Π.Α., αν υπάρχει, εναντίον του εφεσείοντα και υπέρ των εφεσιβλήτων.
Δ. ΚΙΤΣΙΟΣ, Δ.
Μ. ΑΜΠΙΖΑΣ, Δ.
Μ. ΤΟΥΜΑΖΗ, Δ.