|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΕΦΕΤΕΙΟ ΚΥΠΡΟΥ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Έφεση αρ. E22/2019)
11 Φεβρουαρίου 2025
[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΟΥ, Δ/στής]
GEORGIOS KOUNIS, ΑΛΛΩΣ THOMAS WELLS, ΑΛΛΩΣ GEORGE KOUNIS, ΑΛΛΩΣ GEORGIOS NIKOLA KOUNIS
Εφεσείοντα/Καθ' ου η αίτηση
ΚΑΙ
1. ΔΡ. ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΘΕΟΔΟΤΟΥ
2. K. ALEXANDROU THEODOTOU LLC
Εφεσίβλητων/Αιτητριών
-----------------------------
Αίτηση υπό εφεσίβλητες ημερομηνίας 20.12.2024 για παράταση χρόνου καταχώρισης περιγράμματος αγόρευσης
Μ. Ποσκώτης για Κ. Alexandrou Theodotou LLC, για τις αιτήτριες - εφεσίβλητες.
Μ. Νικολαΐδου (κα) για Μιχάλης Βορκάς & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε., για τον καθ' ου η αίτηση - εφεσείοντα.
Στυλιανίδου, Δ.: Η παρούσα εκδικάζεται σε μονομελή σύνθεση δυνάμει των προνοιών του Άρθρου 25.1 του Περί Δικαστηρίων Νόμου του 1960 (Ν.14/60) και του Άρθρου 11.5 του περί Απονομής της Δικαιοσύνης (Ποικίλες Διατάξεις) Νόμου του 1964 (Ν. 33/1964).
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΟΥ, Δ.: Οι εφεσίβλητες αιτούνται παράταση χρόνου για καταχώριση του περιγράμματος αγόρευσης τους. Καταχώρισαν την παρούσα αίτηση μία μέρα πριν την εκπνοή της προθεσμίας που καθορίστηκε από το Δικαστήριο κατά το στάδιο της προδικασίας της έφεσης. Προβάλλεται ως λόγος καθυστέρησης η ασθένεια της εφεσίβλητης 1. Ο εφεσείοντας καταχώρισε σχετική ένσταση υποστηρίζοντας ότι η αίτηση είναι καταχρηστική και αποσκοπεί στην καθυστέρηση της διαδικασίας.
Σύμφωνα με το Μέρος 41.18(2) των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας του 2023 («οι Κανονισμοί)»:
«αν ο εφεσίβλητος παραλείψει να καταχωρίσει περίγραμμα αγόρευσης, η έφεση ορίζεται για ακρόαση και ο εφεσίβλητος δεν δικαιούται να ακουστεί κατά την ακρόαση της έφεσης.»
Στην υπόθεση Miltiades Neophytou Civil Engineering Contractors & Developers Ltd v. Δήμου Πάφου, Πολιτική Έφεση αρ. E5/2018, 16/1/2024, λέχθηκαν τα εξής αναφορικά με την πιο πάνω δικονομική διάταξη:
«Προκύπτει από την ανάγνωση της πιο πάνω δικονομικής διάταξης ότι η κύρωση που επιβάλλεται στον εφεσίβλητο στην περίπτωση που δεν καταχωρίσει περίγραμμα αγόρευσης, περιορίζεται στο να μην ακουστεί στην ακρόαση της έφεσης. Δεν επεκτείνεται η κύρωση αυτή σε αλλά δικονομικά διαβήματα και ιδιαίτερα στο δικαίωμα του εφεσίβλητου να καταχωρίσει αίτηση για παράταση του χρόνου καταχώρισης περιγράμματος αγόρευσης, όπως καθορίζεται στο Μέρος 41.16 (6) των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας του 2023.
Η παράταση του χρόνου συμμόρφωσης των προθεσμιών που καθορίζονται στους Κανονισμούς, ρυθμίζεται γενικά από το Μέρος 3.1(2)(α) που παρέχει στο Δικαστήριο εξουσία μεταξύ άλλων να παρατείνει την προθεσμία συμμόρφωσης που προβλέπεται σε οιονδήποτε κανονισμό (ακόμη και αν αίτηση για παράταση υποβάλλεται μετά τη λήξη της προθεσμίας συμμόρφωσης). Ειδικότερα για τα περιγράμματα αγόρευσης, το Μέρος 41.16 (6) καθορίζει ότι «η προθεσμία για την υποβολή περιγραμμάτων αγορεύσεων μπορεί να παραταθεί από το Εφετείο, εφόσον κρίνεται ότι το επιβάλλει το συμφέρον της δικαιοσύνης».
Στην Miltiades Neophytou, (ανωτέρω), λέχθηκαν και τα εξής σχετικά:
«Οι νομολογιακές αρχές ως προς το ζήτημα της παράτασης του χρόνου καταχώρισης περιγράμματος αγόρευσης, συνοψίζονται στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου Κωνσταντίνος Παντελή ν. Iacovou Brothers (Construction) Ltd κα Πολ, Έφεση 111/2017 ημ. 25.1.23. Η εν λόγω νομολογία είναι καθοδηγητική για σκοπούς της παρούσας, παρότι στηρίζεται στον Κανονισμό 12 του Περί Εφέσεων (Προδικασία, Περιγράμματα Αγορεύσεων, Περιορισμός του Χρόνου των Προφορικών Αγορεύσεων και Συνοπτική Διαδικασία για την Απόρριψη Προδήλως Αβάσιμων Εφέσεων) Διαδικαστικού Κανονισμού 4/1996. Αυτό γιατί ο εν λόγω Κανονισμός του Ανωτάτου Δικαστηρίου, καθορίζει ακριβώς όπως και το Μέρος 41.16 (6) των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας του 2023, ότι «η προθεσμία για την υποβολή περιγραμμάτων αγορεύσεων μπορεί να παραταθεί από το Εφετείο, εφόσον κρίνεται ότι το επιβάλλει το συμφέρον της δικαιοσύνης».
Στην πιο πάνω υπόθεση Κωνσταντίνος Παντελή αναφέρθηκαν μεταξύ άλλων τα πιο κάτω:
«Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά για το αυτονόητο, ότι δηλαδή οι προθεσμίες θα πρέπει να τηρούνται για ευνόητους λόγους. Μπορεί να παραταθεί προθεσμία, εφόσον διαπιστώνεται ότι με τη χαλάρωση δεν υπονομεύεται η απονομή της δικαιοσύνης (Δήμος Στροβόλου ν. Γιασεμίδου κ.ά. (1997) 3 ΑΑΔ 104). Εκ των προτέρων δεν μπορούν να καταγραφούν, και μάλιστα εξαντλητικά, οι περιπτώσεις που θα επέτρεπαν ή όχι παράταση χρόνου (Μιάρης κ.ά. ν. Λαϊκή Κυπριακή Τράπεζα Λτδ (2009) 1(Α) ΑΑΔ 435, 441). Το κάθε αίτημα εξετάζεται στη βάση των γεγονότων που το περιβάλλουν.»
Στην ιδία υπόθεση, το Ανώτατο Δικαστήριο με παραπομπή στην απόφαση Νίκολας ν. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας Έφεση κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου 58/16 ημερ. 2.2.2022, έκρινε ότι ήταν προς το συμφέρον της δικαιοσύνης να εγκρίνει το αίτημα παράτασης αφού μεταξύ άλλων η έφεση δεν είχε ακόμη οριστεί για ακρόαση και ως εκ τούτου η πλευρά του καθ' ου η αίτηση δεν θα υποστεί καμία ζημιά.
Σχετικό είναι επίσης το πιο κάτω απόσπασμα από την υπόθεση Νίκολας (ανωτέρω):
«Η απουσία δυσμενών επιπτώσεων από την μη τήρηση προθεσμιών επισημαίνεται και στην υπόθεση Δήμος Στροβόλου ν. xxx Μιχαήλ κ.ά. (1997)3 Α.Α.Δ. 104, όπου ακριβώς τονίζεται ότι παρέχεται η δυνατότητα συγχώρεσης, παρέκκλισης από τον καθορισθέντα χρόνο, εφόσον το επιβάλλει το συμφέρον της δικαιοσύνης. (Βλ. επίσης Μαυρομούστακου κ.α ν. Συμβουλίου Εγγραφής Επιστημόνων Τροφίμων Τεχνολόγων Τροφίμων και Διαιτολόγων (2001) 3Β Α.Α.Δ 850, Δήμος Στροβόλου ν. Γιασεμίδου κ.ά. (1997) 3 Α.Α.Δ 104 και Δημοκρατία ν. Χριστοδούλου κ.ά. (1997) 3 Α.Α.Δ. 241).»»
Στην υπό κρίση αίτηση, οι εφεσίβλητες επικαλούνται για την καθυστέρηση, ασθένεια της εφεσίβλητης 1. Υποστηρίζουν ότι η ίδια χειρίζεται προσωπικά την υπόθεση. Ο εφεσείοντας υποστηρίζει ότι το πιστοποιητικό που προσκόμισε η εφεσίβλητη 1 δεν προέρχεται από ιατρό με ειδικότητα στο αντικείμενο στο οποίο εμπίπτει η επικαλούμενη ασθένειας της εφεσίβλητης 1. Περαιτέρω ο εφεσείοντας συνδέει την υπό κρίση αίτηση με την όλη, κατά τον ίδιο, καταχρηστική συμπεριφορά των εφεσιβλήτων κατά την πρωτόδικη διαδικασία. Παραπέμπει δε σε άλλες περιπτώσεις αιτημάτων τους για παράταση χρόνου καθώς και σε αίτημα αναβολής για λόγους ασθενείας σε διαδικασίες μεταξύ των διαδίκων στην Αγγλία. Υποστηρίζει ότι η όλη συμπεριφορά των εφεσιβλήτων είναι κακόβουλη και αποσκοπεί στην σκόπιμη καθυστέρηση της διαδικασίας. Επίσης υποστηρίζει ότι παραβιάζει το δικαίωμα του σε δίκαιη δίκη.
Λαμβάνοντας υπόψη τις εκατέρωθεν θέσεις, καταλήγω ότι δεν έχει αποδειχθεί στο στάδιο αυτό, κακοπιστία από πλευράς των εφεσιβλήτων. Περαιτέρω καταλήγω ότι δεν θα προκληθεί οποιαδήποτε βλάβη στον εφεσείοντα σε περίπτωση που εγκριθεί η αίτηση. Επισημαίνεται ότι η έφεση δεν έχει ακόμη οριστεί για ακρόαση και συνεπώς σε περίπτωση που εγκριθεί το αίτημα για παράταση χρόνου 10 ημερών, δεν θα δημιουργηθεί καθυστέρηση στην ακρόαση της (βλ. Κωνσταντίνος Παντελή ανωτέρω). Θεωρώ ότι λαμβάνοντας υπόψη τις περιστάσεις της παρούσας, είναι προς το συμφέρον της δικαιοσύνης όπως εγκριθεί το αίτημα των εφεσιβλήτων για παράταση του χρόνου καταχώρισης του περιγράμματος αγόρευσης τους ώστε να τους δοθεί δικαίωμα να αναπτύξουν τις θέσεις τους. Δίδονται ως εκ τούτου οδηγίες όπως το περίγραμμα αγόρευσης των εφεσιβλήτων καταχωριστεί εντός 10 ημερών από σήμερα. Λαμβάνω υπόψη ότι με την υπό κρίση αίτηση ζητήθηκαν 20 ημέρες ως παράταση, συνυπολογίζω όμως ότι, εν τω μεταξύ, εν όψει της ένστασης του εφεσείοντα, έχει παρέλθει αρκετός χρόνος ώστε να μην δικαιολογείται ο αριθμός των ημερών που ζητούν οι εφεσίβλητες.
Αναφορικά με τα έξοδα της αίτησης, λαμβάνω υπόψη την υπαιτιότητα των δύο μερών για τη δημιουργία τους (βλ. Phylactou ν. Michael (1982) 1 CLR 204).
Παραπέμπω συναφώς, στην κατάληξη του Εφετείου αναφορικά με το ζήτημα των εξόδων στην υπόθεση ΚΩΝΣΤΑΝΤΗΣ ΚΑΝΤΟΥΝΑΣ v. ΧΡΙΣΤΟΣ ΗΛΙΑΔΗΣ κ.α., Πολιτική Έφεση Αρ. 54/2024, 18/10/2024:
«Σε ό,τι αφορά τα έξοδα, μολονότι κατά κανόνα ακολουθούν το αποτέλεσμα, στην προκειμένη περίπτωση, ο επιτυχών διάδικος, βαρύνεται με τη διαδικαστική παράλειψη που οδήγησε στην αναγκαιότητα καταχώρησης της Αίτησης. Έτσι δεν είναι ορθό να επιβραβευθεί με τα έξοδα. Από την άλλη θεωρούμε, υπό τις περιστάσεις, ότι δόθηκε αχρείαστη έκταση στην επίδικη παράλειψη από την πλευρά του καθ' ου η αίτηση, οι θέσεις του οποίου, εν πάση περιπτώσει, δεν έγιναν αποδεκτές. Ως εκ τούτου ούτε αυτός θεωρούμε, θα πρέπει να επιβραβευθεί με τα έξοδα.»
Υιοθετώ το πιο πάνω σκεπτικό το οποίο θεωρώ εφαρμόζεται και στις περιστάσεις της παρούσας, και ως εκ τούτου δεν εκδίδεται καμία διαταγή για έξοδα.
Ι. ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΟΥ, Δ.