|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΕΦΕΤΕΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Ποινική Έφεση Αρ.: 26/2025)
13 Φεβρουαρίου 2025
[Χ.Β. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ, Μ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Μ.Γ. ΠΙΚΗΣ, Δ/ΣΤΕΣ]
1. YOUSIF ALABDULLAH
2. SALEH ALABED ALAHMAD
Εφεσείοντες
v.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Εφεσίβλητης
------------------------------------------------------
Μ. Παυλίδου (κα), για τους Εφεσείοντες
Α. Αριστείδης για Γενικόν Εισαγγελέα, για την Εφεσίβλητη
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ, Δ.: Η απόφαση είναι ομόφωνη.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Ex Tempore)
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ, Δ.: Οι Εφεσείοντες είχαν παραπεμφθεί στις 3.4.2024 για δίκη ενώπιον Κακουργοδικείου σε σχέση με αδικήματα συνωμοσίας, συμμετοχής σε λαθρεμπόριο μεταναστών, υποβοήθηση εισόδου στη Δημοκρατία υπηκόων τρίτης χώρας, νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση και συμμετοχή σε πράξεις εγκληματικής οργάνωσης.
Τόσο από το παραπέμψαν όσο και αργότερα από το εκδικάζον Κακουργοδικείο διετάχθη έκτοτε η κράτησή τους στη βάση του κινδύνου φυγοδικίας σε τουλάχιστον επτά δικασίμους που ακολούθησαν. Καμία από τις πιο πάνω αποφάσεις δεν έχει εφεσιβληθεί και το ζήτημα της κράτησης έχει καταστεί τελεσίδικο βάσει των αρχών της νομολογίας μας. Ας σημειωθεί πως οι τρεις πρώτες δικάσιμοι ενώπιον του Κακουργοδικείου αναλώθηκαν στη διευθέτηση ζητημάτων νομικής αρωγής και απάντησης στο κατηγορητήριο.
Οι Κατηγορούμενοι απάντησαν μη παραδοχή στις 11.7.2024 και η υπόθεση ορίστηκε για ακρόαση για πρώτη φορά στις 20.9.24 και έκτοτε ακόμα δύο φορές μέχρι τις 22.1.2025 που είναι η δικάσιμος στην οποία αφορά η παρούσα έφεση. Ήταν περίπτωση στην οποία ηγέρθη ένσταση στην κράτηση, δεδομένου ότι το Κακουργοδικείο ανέβαλε την υπόθεση λόγω έλλειψης ευχέρειας έναρξης της ακρόασης από το ίδιο. Την όρισε στις 24.2.25, διευκρινίζοντας προκαταβολικά ότι η επόμενη δικάσιμος για ακρόαση θα ήταν ενώπιον τρίτου πλέον Κακουργοδικείου το οποίο θα συσταθεί στην Επαρχία Λευκωσίας και στη βάση αυτή απέρριψε και την ένσταση που είχε εγερθεί όσον αφορά το ζήτημα κράτησης. Παραθέτουμε αυτολεξεί τα όσα ανέφερε, τα οποία έχουν ως εξής:
«Εν προκειμένω, οι κατηγορούμενοι παραμένουν υπό κράτηση από τον Απρίλιο του 2024. Έχουν προβάλει επαναλαμβανόμενες ενστάσεις στα αιτήματα κράτησης. Οι αποφάσεις που εκδώσαμε σε σχέση με αυτά είναι εντός του φακέλου. Κατά την αναβολή της υπόθεσης είχαμε αναφέρει επίσης ότι, λόγω των προβλημάτων που έχουν δημιουργηθεί στα προγράμματα των δύο Κακουργιοδικείων της Λευκωσίας, λόγω του όγκου των υποθέσεων, θα συγκροτηθεί τρίτο Κακουργιοδικείο προς απάμβλυνση του προβλήματος. Θεωρούμε ότι η μικρή περίοδος αναβολής που έχουμε δώσει ακριβώς για τον λόγο ότι είναι για να επιλυθεί το πρόβλημα που παρουσιάζεται σήμερα, δεν μπορεί να θεωρηθεί υπερβολική υπό τις περιστάσεις. Δεν καθιστά τον χρόνο κράτησής τους μέχρι και την επόμενη δικάσιμο, σε σχέση με τις κατηγορίες που αντιμετωπίζουν, τέτοιας έκτασης που να εκφεύγει των επιτρεπτών ορίων».
Γενικά, σε σχέση με την έκταση του χρόνου κράτησης, θα πρέπει να πούμε ότι, όπως είχε λεχθεί στην υπόθεση Κρασοπούλης κ.ά. v. Δημοκρατίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 450, αφενός δεν υπάρχει απόλυτο όριο στην επιτρεπτή περίοδο κράτησης μέχρι εκδίκασης και αφετέρου ότι το εύλογο της διάρκειας των διαδικασιών εξαρτάται πάντοτε από τα ειδικότερα γεγονότα της κάθε υπόθεσης (βλ. «Human Rights and Criminal Justice», Emmerson, Ashworth, Macdonald, 2η έκδοση (2007), σ. 473, §13‑65).
Έχουμε εξετάσει με προσοχή τα όσα περιέχονται στο εφετήριο και τα όσα έχει αναφέρει αγορεύοντας η ευπαίδευτη συνήγορος των Εφεσειόντων. Δεν θεωρούμε ότι υπό τις περιστάσεις τίθεται οποιοδήποτε ζήτημα από πλευράς έκτασης χρόνου. Θεωρούμε ότι η κρίση αυτή υποστηρίζεται πλήρως και από την προηγούμενη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Παραθέτουμε ενδεικτικά προς τούτο από την υπόθεση Σταυρινού v. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 255/17, ημερ. 13.12.17, ECLI:CY:AD:2017:B458 τα εξής:
«Το Κακουργιοδικείο ασκώντας τη διακριτική του ευχέρεια να διατάξει την κράτηση, παράλληλα διαβεβαίωσε ότι θα δοθεί προτεραιότητα στην εκδίκαση της παρούσας υπόθεσης για να μην παρατείνεται περαιτέρω και αδικαιολόγητα η κράτηση του εφεσείοντα. Είναι σαφές ότι ο ορισμός της υπόθεσης για απάντηση δεν σημαίνει εξ υπαρχής χειρισμό της ως εάν να ήταν νέα υπόθεση, αλλά αντίθετα δεδηλωμένη είναι η πρόθεση για κατά προτεραιότητα εκδίκασή της. [.........................].
Ο χρόνος που παρήλθε είναι σημαντικός και μας έχει προβληματίσει όλως ιδιαιτέρως. Λαμβάνοντας όμως υπόψη τη δέσμευση και τον προγραμματισμό του Κακουργιοδικείου να δώσει προτεραιότητα, όπως πράγματι οφείλει και αναμένεται να πράξει και μη διαπιστώνοντας, γενικότερα, σφάλμα στην άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας, δεν θεωρούμε ότι υπάρχει περιθώριο εφετειακής παρέμβασης».
Δεν παραγνωρίζουμε καθ΄ οιονδήποτε τρόπον ότι έχουν συμπληρωθεί πέραν των δέκα μηνών κατά τους οποίους οι Εφεσείοντες βρίσκονται υπό κράτηση. Παράλληλα όμως έχουμε υπ' όψιν τον προγραμματισμό που έχει γίνει και μάλιστα τις ειδικές ρυθμίσεις μέσω ενεργειών του ίδιου του Ανωτάτου Δικαστηρίου για την άμεση εκδίκαση μεταξύ άλλων και της παρούσας, με τη ρητή διευκρίνιση του Κακουργοδικείου ότι η παρούσα ανήκει στις υποθέσεις που θα τεθούν ενώπιον του νέου τρίτου Κακουργοδικείου. Θεωρούμε ότι τα πιο πάνω λέχθεντα στην υπόθεση Σταυρινού (ανωτέρω), εφαρμόζονται κατ΄ αναλογίαν και στην παρούσα. Αναμένεται ότι θα δοθεί κάθε δυνατή προτεραιότητα και θα προχωρήσει η υπόθεση κατά την επόμενη δικάσιμο από το νέο Κακουργοδικείο. Κρίνουμε ότι το Κακουργοδικείο εδώ εξέτασε δεόντως την επιμήκυνση του χρόνου και συμφωνούμε ότι το συνολικό διάστημα κράτησης δεν αφίσταται των καθιερωμένων νομολογιακών αρχών (Ευαγγέλου ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 128/24, ημερ. 4.7.24, Ευαγγέλου ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 182/24, ημερ. 24.7.24).
Στη βάση αυτή, η έφεση κρίνεται αβάσιμη και απορρίπτεται.
Χ.Β. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ, Δ.
Μ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.
Μ.Γ. ΠΙΚΗΣ, Δ.