|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΕΦΕΤΕΙΟ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση αρ. 1/25)
(i-justice)
12 Φεβρουαρίου, 2025
[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΧΩΡΙΣ ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΕΦΕΣΗΣ ΣΤΗΝ ΥΠ' ΑΡΙΘΜΟ 322/19 ΑΙΤΗΣΗ ΑΥΞΗΣΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 10.12.2024 ΛΟΓΩ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΩΝ ΟΔΗΓΙΩΝ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΞΟΔΑ
Α. Β.
Αιτητής
και
Α.Τ.
Καθ' ης η Αίτηση
-----------------------------
Μ. Δαμιανού (κα) για Νατάσα Χαραλαμπίδου & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε., για τον Αιτητή.
Στυλιανίδου, Δ.: Η παρούσα εκδικάζεται σε μονομελή σύνθεση δυνάμει των προνοιών του Άρθρου 25.1 του Περί Δικαστηρίων Νόμου του 1960 (Ν.14/60) και του Άρθρου 11.5 του περί Απονομής της Δικαιοσύνης (Ποικίλες Διατάξεις) Νόμου του 1964 (Ν. 33/1964).
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Στυλιανίδου, Δ.: Με μονομερή αίτηση, ζητείται άδεια για καταχώριση έφεσης εναντίον διατάγματος που αφορά στον υπολογισμό των εξόδων, δυνάμει του Μέρους 41.22 των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας του 2023 («οι Κανονισμοί»).
Το Οικογενειακό Δικαστήριο Λευκωσίας εξέδωσε απόφαση εναντίον του αιτητή στην παρούσα αίτηση, ο οποίος ήταν ο καθ' ου η αίτηση στην πρωτόδικη διαδικασία, αντικείμενο της οποίας ήταν η αύξηση της μηνιαίας συνεισφοράς του για τη διατροφή των δύο τέκνων του. Επιδικάστηκαν συνακόλουθα τα έξοδα της πρωτόδικης διαδικασίας εναντίον του και υπέρ της αιτήτριας μητέρας των τέκνων του, όπως αυτά θα υπολογίζονταν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκρίνονταν από το Δικαστήριο.
Μεταξύ άλλων, ο αιτητής υποστηρίζει ότι ο κατάλογος εξόδων που εγκρίθηκε από το πρωτόδικο Δικαστήριο υπολογίστηκε εσφαλμένα στην κλίμακα €2.000 - 10.000. Και αυτό, επειδή ενώ το Δικαστήριο τον διέταξε να καταβάλει το εφ' άπαξ ποσό των €2.260 ως συνεισφορά για τη διατροφή των δύο τέκνων του, αυτό αντιστοιχούσε στο σύνολο της μηνιαίας αύξησης επί της συνεισφοράς του εκ €500 ανά μήνα, την οποία κατέβαλλε δυνάμει προηγούμενου δικαστικού διατάγματος. Η εν λόγω αύξηση αφορούσε αντιστοίχως τον υιό του για περίοδο 6 μηνών και τη θυγατέρα του για περίοδο 26 μηνών, μέχρι δηλαδή την ενηλικίωση εκάστου.
Ο Περί Πολιτικής Δικονομίας (Τροποποιητικός) (Διατάγματα Διατροφής) Διαδικαστικός Κανονισμός του 1996 προβλέπει ότι εκτός αν το Δικαστήριο προβλέψει διαφορετικά, σε διαδικασία για διάταγμα διατροφής, η δικηγορική αμοιβή θα καθορίζεται σύμφωνα με το εκάστοτε Παράρτημα Β των Διαδικαστικών Κανονισμών στις κλίμακες των πολιτικών αγωγών, σύμφωνα με το μηναίο ποσό Διατροφής το οποίο επιδικάστηκε από το Δικαστήριο. Αντίστοιχη πρόβλεψη υπάρχει και στους περί Πολιτικής Δικονομίας Κανονισμούς του 2023.
Αναμφίβολα, προκύπτει από την πρωτόδικη απόφαση, ότι το μηνιαίο ποσό διατροφής που καθορίστηκε δεν υπερέβαινε τις €2.000. Ούτε προκύπτει από την απόφαση ή τον εγκριθέντα από το Δικαστήριο κατάλογο εξόδων, οποιαδήποτε πρόβλεψη του Δικαστηρίου που να διαφοροποιεί τα όσα προβλέπονται από την ανωτέρω νομοθετική ρύθμιση.
Εν όψει όλων των πιο πάνω προκύπτει εκ πρώτης όψεως ότι η έγκριση από το πρωτόδικο Δικαστήριο έγινε κατά παράβαση των ως άνω Κανονισμών και ως εκ τούτου η αίτηση θα πρέπει να εγκριθεί.
Υπενθυμίζεται συναφώς, ότι στους περί Πολιτικής Δικονομίας Κανονισμούς του 2023 προβλέπονται τα εξής:
«41.22 Έφεση σε σχέση με τα έξοδα
(1) Έφεση που ασκείται επί αποφάσεως με μόνο λόγο εφέσεως τις λανθασμένες οδηγίες ως προς τα έξοδα, ή επί διατάγματος που αφορά στον υπολογισμό ή την αναθεώρηση του υπολογισμού των εξόδων δεν επιτρέπεται παρά μόνο κατόπιν αδείας του Εφετείου ή Δικαστή αυτού. (2) Άδεια χορηγείται κατόπιν αιτήσεως χωρίς ειδοποίηση μόνο εάν προκύψει ότι οι οδηγίες ή το διάταγμα είναι αντίθετο προς τις πρόνοιες οποιουδήποτε νόμου ή κανονισμού, ή βασίζεται σε παρανόηση γεγονότος ή διατάσσει οποιοδήποτε διάδικο να καταβάλλει έξοδα που προκλήθηκαν χωρίς επαρκή αιτία, από άλλο διάδικο.»
(Η υπογράμμιση έγινε από το Δικαστήριο)
Λαμβάνω υπόψη την πρόσφατη υπόθεση ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΛΤΔ v. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΑΧΙΛΛΕΩΣ κ.α., Πολιτική Έφεση Αρ. 114/2016, 16/12/2024. Πρόκειται για έφεση που αφορούσε αποκλειστικά την απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου να εγκρίνει κατάλογο εξόδων που υπολογίστηκε από τον Πρωτοκολλητή. Προσβλήθηκε η ορθότητα της κλίμακας υπολογισμού των εξόδων. Το Ανώτατο Δικαστήριο εξέτασε το ζήτημα με το εξής σκεπτικό:
«Το πρωτόδικο Δικαστήριο περιορίστηκε μεν στην έγκριση των εξόδων, όπως αυτά είχαν υπολογιστεί από την Πρωτοκολλητή, πλην όμως είχε ενώπιον του τον κατάλογο που υπέβαλε η Εφεσείουσα, την αναγραφείσα χειρογράφως σε αυτόν κλίμακα καθώς επίσης το σημείωμα της Πρωτοκολλητή στο οποίο αναφερόταν ο λόγος για τον οποίο τα έξοδα υπολογίστηκαν στην εν λόγω κλίμακα. Από τη στιγμή που αυτά τα στοιχεία είχαν τεθεί και βρίσκονταν ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου, προκύπτει αβίαστα ότι αυτό συμφώνησε και υιοθέτησε το σκεπτικό της Πρωτοκολλητή για να καταλήξει στη δική του απόφαση για την έγκριση των εξόδων. Επομένως, θεωρούμε ότι η απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου δεν στερείται αιτιολόγησης στη βάση των όσων αναφέρονται ανωτέρω.»
Διαπιστώνω μία διαφοροποίηση στη νομολογία αναφορικά με το κατά πόσον μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο έφεσης το περιεχόμενο του καταλόγου εξόδων που υπολογίζεται από τον Πρωτοκολλητή και εγκρίνεται από το Δικαστήριο. Υπενθυμίζεται ότι στην υπόθεση ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ ΚΥΠΡΟΥ ΧΩΜΑΤΕΝΟΣ ΥΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΩΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΗΣ ΑΠΟΒΙΩΣΑΣΗΣ ΕΛΕΓΚΩΣ ΚΥΠΡΟΥ ΧΩΜΑΤΕΝΟΥ ν. ΧΡΙΣΤΑΚΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ κ.α., Πολιτική Αίτηση Αρ. 6/2018, 4/5/2018, υπόθεση που αφορούσε τους παλαιούς Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας, λέχθηκαν τα εξής:
«Δεν είναι δυνατόν διά του μηχανισμού του υπολογισμού εξόδων που επικράτησε να ακολουθείται σε πολλές περιπτώσεις, η αμφισβήτηση του ποσού να αναθεωρείται από το ίδιο το Εφετείο, χωρίς δηλαδή, να προσφέρεται ο μηχανισμός αναθεώρησης των εξόδων, κονδύλι προς κονδύλι όσων τουλάχιστον αμφισβητούνται, από το ίδιο το Επαρχιακό Δικαστήριο που εκδίκασε την υπόθεση και γνωρίζει πλήρως τα γεγονότα. Το όποιο κενό στους Θεσμούς πρέπει να αντιμετωπιστεί με σχετική τροποποίηση.»
Εν όψει των πιο πάνω καταλήγω ότι οι περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης προσομοιάζουν με αυτές στην πρόσφατη ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ, (ανωτέρω) εφόσον γίνεται επίκληση παράβαση ρητής πρόνοιας Κανονισμού, και συγκεκριμένα ως προς την εφαρμοστέα κλίμακα εξόδων. Διαφοροποιείται επί των γεγονότων της από την υπόθεση ΧΩΜΑΤΕΝΟΣ, (ανωτέρω). Εν κατακλείδι, η παρούσα εμπίπτει εντός του πεδίου εφαρμογής του Μέρους 41.22 των Κανονισμών και ως εκ τούτου δίδεται άδεια για καταχώριση έφεσης. Νοείται ότι θα πρέπει να τηρηθούν τα προβλεπόμενα στους Κανονισμούς ως προς την προθεσμία καταχώρισης έφεσης.
Ι. ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΟΥ, Δ.