|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΕΦΕΤΕΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Ποινική Έφεση Αρ.: 269/2024)
23 Ιανουαρίου 2025
[Χ.Β. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ, Μ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Μ.Γ. ΠΙΚΗΣ, Δ/ΣΤΕΣ]
ΓΕΝΙΚΟΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ
Εφεσείων
v.
1. MOHAMMAD SERAQ
2. SALIM BERISH
3. ORHAN ZIYA BEIDOGLU
4. YAZAN AYMAN M ABURAS
Εφεσιβλήτων
‑‑‑‑‑‑‑-------------‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑-----
Ε. Κωνσταντίνου (κα) για Γενικόν Εισαγγελέα, για τον Εφεσείοντα
Ν. Κορομίας, για τον Εφεσίβλητο 1
Δ. Τσολακίδης για Δ. Τσολακίδη Δ.Ε.Π.Ε., για τους Εφεσίβλητους 2 και 3
Α. Τσεντίδης, για τον Εφεσίβλητο 4
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ, Δ.: Η απόφαση είναι ομόφωνη και θα δοθεί από την Παπαδοπούλου, Δ.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Οι Εφεσίβλητοι παραπέμφθηκαν μαζί με άλλα τέσσερα πρόσωπα σε δίκη ενώπιον του Κακουργοδικείου Λευκωσίας για τις κατηγορίες των (i) Πράξεων που σκοπεύουν την πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης (Κατηγορία 1), (ii) Πρόκλησης βαριάς σωματικής βλάβης (Κατηγορία 2), (iii) Συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος (Κατηγορία 3), και (iv) Ανησυχίας. Η Αστυνομία υπέβαλε αίτημα για κράτηση και των οκτώ κατηγορουμένων στη βάση του κινδύνου φυγοδικίας ενώ για τους εδώ Εφεσίβλητους (Κατηγορούμενους 1, 2, 7 και 8 αντίστοιχα) και στην πρόσθετη βάση του κινδύνου διάπραξης άλλων αδικημάτων. Το παραπέμψαν Δικαστήριο κατέληξε ότι δεν είχε καταδειχθεί κανένας εκ των δύο κινδύνων και απέρριψε το αίτημα για κράτηση.
Με τέσσερεις Λόγους Έφεσης (ένα για κάθε Εφεσίβλητο) ο Εφεσείων προσβάλλει την κατάληξη του πρωτόδικου Δικαστηρίου ως προς τον κίνδυνο διάπραξης περαιτέρω αδικημάτων. Όπως προκύπτει από την αιτιολογία των Λόγων Έφεσης η εισήγηση εδράζεται τόσο επί του ποινικού μητρώου των Εφεσιβλήτων όσο και επί του τρόπου με τον οποίο ενήργησαν στην υπόθεση που αντιμετωπίζουν. Ως εκ τούτου κρίνεται χρήσιμη μία σύνοψη της εκδοχής που παρουσιάστηκε ως προς τα γεγονότα από την Κατηγορούσα Αρχή πρωτοδίκως.
Στις 17.2.2024 γύρω στις 02:30 λήφθηκε πληροφορία ότι πλησίον του νυχτερινού κέντρου «Balcony» υπάρχει τραυματισμένο πρόσωπο. Ο υπεύθυνος του υποστατικού ανέφερε σε μέλη της Αστυνομίας ότι περί τα 12 άτομα Συριακής καταγωγής ακολούθησαν θαμώνα που έφυγε από το κέντρο και τον κτύπησαν. Ο τραυματίας εντοπίστηκε σε παρακείμενη οδό και μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στις Πρώτες Βοήθειες του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας όπου διαπιστώθηκε ότι έφερε μικρό πνευμοθώρακα δεξιά, κάταγμα 2ης, 4ης και 5ης πλευράς δεξιά και κάταγμα δεξιού ιγμορείου.
Στην κατάθεση του ο Παραπονούμενος ανέφερε ότι, ενώ ευρίσκετο στο προαναφερόμενο κέντρο και συνόδευε μία κοπέλα, τον σταμάτησε άγνωστος σε αυτόν άνδρας που βρισκόταν σε τραπέζι 10 ατόμων και του είπε σε σπαστά Ελληνικά «ρε που πάεις», σπρώχνοντας τον. Ο Παραπονούμενος γρονθοκόπησε το πρόσωπο αυτό και από το τραπέζι του σηκώθηκαν και άλλα πρόσωπα με απειλητικές διαθέσεις. Ο Παραπονούμενος έτρεξε, με τα άτομα αυτά να τον καταδιώκουν μέχρι που τον ανέκοψαν σε κοντινή πάροδο. Ένας εξ αυτών τον άρπαξε από τη φανέλα, τον κτύπησε με γροθιές και κλωτσιές με αποτέλεσμα ο Παραπονούμενος να πέσει στο έδαφος. Στο μέρος έφτασαν άλλα 7 έως 10 άτομα, τα οποία τον κτυπούσαν από κοινού. Όλοι οι κατηγορούμενοι αναγνωρίστηκαν από κλειστά κυκλώματα παρακολούθησης ως πρόσωπα που καταδίωξαν τον Παραπονούμενο.
Όσον αφορά στο ποινικό μητρώο εκάστου Εφεσίβλητου τέθηκαν ενώπιον του Πρωτόδικου Δικαστηρίου τα εξής στοιχεία:
- Εκκρεμεί εναντίον του η ποινική υπόθεση αρ. 393/24 για τα αδικήματα της μεταφοράς επιθετικού όπλου σε δημόσιο χώρο, ήτοι ενός πτυσσόμενου ρόπαλου μήκους 63εκ. και της μεταφοράς μαχαιριού που καταλήγει σε μυτερή άκρη με λεπίδα μήκους 7.5εκ. εκτός της οικίας του.
Εφεσίβλητος 2
- Βαρύνεται με πέντε προηγούμενες καταδίκες ως εξής:
· Υπόθεση αρ. 21582/20, ημερ. καταδίκης 18.6.2021, για το αδίκημα της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β, στην οποία του επιβλήθηκε πρόστιμο €500.
· Υπόθεση αρ. 16807/21, ημερ. καταδίκης 15.10.2021, για το αδίκημα της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β, στην οποία του επιβλήθηκε πρόστιμο €650.
· Υπόθεση αρ. 9328/20, ημερ. καταδίκης 18.2.2022, για το αδίκημα της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β, στην οποία του επιβλήθηκε πρόστιμο €250.
· Υπόθεση αρ. 14727/17, ημερ. καταδίκης 20.6.2022, για αδικήματα εσκεμμένης παρεμπόδισης οργάνου τήρησης της τάξης κατά την κανονική εκτέλεση του καθήκοντος του, απόδρασης από νόμιμη κράτηση και επίθεση και πρόκληση πραγματικής σωματικής βλάβης. Στην υπόθεση αυτή του επιβλήθηκαν ποινές €600 και 6μηνης και 3μηνης φυλάκισης με 3ετή αναστολή.
· Υπόθεση αρ. 7325/21, ημερ. καταδίκης 12.1.2023, για το αδίκημα της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β, στην οποία του επιβλήθηκε πρόστιμο €700.
- Εκκρεμούν εναντίον του οι ακόλουθες υποθέσεις:
· Υπόθεση αρ. 20854/21 για το αδίκημα της κατοχής εκρηκτικών υλών.
· Υπόθεση αρ. 10025/22 για το αδίκημα της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β.
· Υπόθεση αρ. 10500/24 για το αδίκημα της μεταφοράς επιθετικού όπλου, ήτοι ενός μεταλλικού ρόπαλου, σε δημόσιο χώρο.
Επιπλέον, εναντίον του Εφεσίβλητου 2 βρίσκεται σε εκκρεμότητα, μετά από απόσυρση της, η Υπόθεση αρ. 8441/22 για αδικήματα επίθεσης προκαλούσας πραγματική σωματική βλάβη, πρόκλησης ψυχικής βλάβης σε μέλος της οικογένειας, άσεμνης επίθεσης εναντίον γυναίκας, παρενόχλησης, παράνομης εισόδου, απειλής και άσκησης ψυχολογικής βίας, όλες με παραπονούμενη την εν διαστάσει σύζυγο του.
Εφεσίβλητος 3
- Εκκρεμούν εναντίον του οι πιο κάτω ποινικές υποθέσεις:
· Υπόθεση αρ. 17360/20 για τα αδικήματα της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β με σκοπό την προμήθεια, κατοχής της ίδιας ουσίας, κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Α, χρήσης ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β και νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες.
· Υπόθεση αρ. 13246/22 για τα αδικήματα της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Α και κατοχής της ίδιας ουσίας με σκοπό την προμήθεια. Η Υπόθεση αυτή διακόπηκε λόγω μη επίδοσης και εκκρεμεί η επανακαταχώριση της.
Εφεσίβλητος 4
- Εκκρεμούν εναντίον του οι πιο κάτω ποινικές υποθέσεις:
· Υπόθεση αρ. 16853/22 για το αδίκημα του συμβιβασμού κακουργήματος.
· Υπόθεση αρ. 9090/23 για τα αδικήματα του εμπρησμού μηχανοκινήτου οχήματος και απειλής της πρώην συμβίας του.
Στη υπόθεση Χριστοδούλου ν. Αστυνομίας, Ποιν. Έφ. 47/24, ημερ. 11.3.2024 συνοψίστηκαν οι βασικές αρχές που προκύπτουν από τη Νομολογία όσον αφορά στην εξέταση του κινδύνου διάπραξης άλλου αδικήματος ως εξής:
«(1) Για την κατάληξη σε συμπέρασμα περί ύπαρξης πιθανότητας διάπραξης άλλου αδικήματος δεν απαιτείται ακριβής μαρτυρία. Αρκεί αν με βάση όλα τα στοιχεία τα οποία τίθενται ενώπιον του Δικαστηρίου δημιουργείται η ισχυρή εντύπωση ότι υπάρχει τέτοια πιθανότητα.
(2) Η πιθανολόγηση αναφέρεται σε ροπή προς το έγκλημα ή τάση για συγκεκριμένη συμπεριφορά του κατηγορούμενου στο μέλλον, για την οποία το Δικαστήριο δύναται να καταλήξει σε κάποια συμπεράσματα, βασιζόμενο, μεταξύ άλλων, είτε στο ιστορικό του είτε στον χαρακτήρα του είτε στα περιστατικά της υπόθεσης ή σε εγγενείς ενδείξεις που χαρακτηρίζουν την ιδιαίτερη υφή της ή και σε διάφορες άλλες περιστάσεις.
(3) Τέτοια πιθανολόγηση δύναται μεταξύ άλλων να στοιχειοθετηθεί: (α) Από το ποινικό μητρώο του κατηγορούμενου ή από εκκρεμείς ποινικές υποθέσεις ή ποινικές υποθέσεις των οποίων αναμένεται η καταχώριση, νοουμένου ότι αφορούν αδικήματα ίδιας ή παρόμοιας φύσης ή ανάλογης σοβαρότητας, (β) Από το μαρτυρικό υλικό και από τα περιστατικά της υπό εκδίκαση υπόθεσης, κρινόμενα στην όψη τους (όπως έγινε στην υπόθεση Matznetter v. Austria, Appl. 2178/64, ημερ. 10.11.69 και στις υποθέσεις Κωνσταντινίδη και Χριστούδια, ανωτέρω)».
Ως προς το ότι επιτρέπεται η εξαγωγή συμπερασμάτων περί ροπής του κατηγορούμενου από το μαρτυρικό υλικό, προσθέτουμε ότι και στην Ε.Α.Β.Ο. ν. Αστυνομίας, Ποιν. Έφ. 133/24, ημερ. 11.7.2024 είχαν λεχθεί τα εξής:
«Ωσαύτως, πέραν των εκκρεμουσών ποινικών υποθέσεων στην εκτίμηση του υπό αναφορά κινδύνου μπορούν να ληφθούν υπόψη στοιχεία προερχόμενα από την ίδια την υπόθεση την οποία ο υπόδικος αντιμετωπίζει (βλ. Matznetter v. Austria (1969) Αίτηση 2178/66, ημερ. 1011.1969, Κωνσταντινίδης ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 109, Χριστούδια ν. Αστυνομίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 689, Κωνσταντίνου ν. Αστυνομίας, Ποιν. Έφ. 271/23, ημερ. 24.1.2023, Παναγή ν. Αστυνομίας, Ποιν. Έφ. 152/24, ημερ. 25.6.2024)».
To ουσιώδες είναι να εξετάζεται κατά πόσο, στη βάση όλων των υφιστάμενων ενώπιον του Δικαστηρίου στοιχείων, δημιουργείται η ισχυρή εντύπωση ότι υπάρχει πιθανότητα διάπραξης νέων αδικημάτων στο ενδιάμεσο διάστημα (βλ. Γεωργίου ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 290/24, ημερ. 9.12.2024, Θεοχάρους ν. Αστυνομίας, Ποιν. Έφ. 217/24, ημερ. 22.10.2024). Για κατάληξη σε τέτοιο συμπέρασμα δεν απαιτείται ακριβής μαρτυρία [βλ. Χριστοδούλου ν. Αστυνομίας, (ανωτέρω)].
Σημειώνουμε επίσης ότι η τυχόν κατάληξη πως υφίσταται κίνδυνος διάπραξης νέων αδικημάτων οδηγεί στο ότι δεν παρέχεται πεδίο εξέτασης της εξασφάλισης της παρουσίας κατηγορουμένου με όρους (βλ. Παναγή ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 214/24, ημερ. 22.10.2024).
Με την Έφεση προσβάλλεται, μεταξύ άλλων, η ορθότητα της πιο κάτω αναφοράς στην Πρωτόδικη Απόφαση:
«Το γεγονός ότι οι κατηγορούμενοι φέρεται να ήταν παρόντες κατά τη διένεξη που έλαβε χώρα την 17.10.2024 ή ακόμα και πλησίον του παραπονούμενου δεν εξυπακούει αφ' εαυτού τον κίνδυνο επανάληψης μιας τέτοιας εγκληματικής συμπεριφοράς, ως αυτή τους καταλογίζεται με το υπό κρίση κατηγορητήριο. Ενώπιον του Δικαστηρίου δεν υπάρχει μαρτυρία εκ της οποίας να πιθανολογείται ο κίνδυνος εγκληματικής δράσης κατά της ζωής ή σωματικής ακεραιότητας άλλου προσώπου από μέρους οποιουδήποτε εκ των κατηγορούμενων. Μήτε και έχει διαφανεί ότι τα υπό κατηγορία αδικήματα εμπίπτουν σε χρονική περίοδο κατά την οποία οι κατηγορούμενοι βρίσκονταν ελεύθεροι υπό όρους σε άλλες ποινικές υποθέσεις για αδικήματα ιδίας ή παρόμοιας φύσης, ώστε αυτό να αποκτά μια αυξημένη ισχύ κατά την εξέταση του κινδύνου διάπραξης άλλων αδικημάτων.».
Δεν μας βρίσκει σύμφωνους η απόλυτη αναφορά του Πρωτόδικου Δικαστηρίου με την οποία περιόρισε το ζήτημα στο ότι οι Εφεσίβλητοι «.φέρεται να ήταν παρόντες κατά τη διένεξη που έλαβε χώρα την 17.10.24 ή ακόμα και πλησίον του παραπονούμενου.». Όπως το ίδιο το Δικαστήριο κατέγραψε εξετάζοντας την πιθανότητα καταδίκης, υπήρχε ενώπιον του μαρτυρία που να «.εμπλέκει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έκαστο κατηγορούμενο στην κατ' ισχυρισμόν διάπραξη των αδικημάτων που τους αποδίδονται.». Κατ' επέκταση δεν επρόκειτο μόνο για μαρτυρία που να τους έθετε στην σκηνή. Στην κατάλληλη περίπτωση στοιχεία που προκύπτουν από την υπό εκδίκαση υπόθεση θα μπορούσαν να είχαν συνυπολογιστεί με άλλους παράγοντες για σκοπούς εξέτασης του κινδύνου διάπραξης νέων αδικημάτων. Δεν είναι όμως τέτοια περίπτωση η υπό κρίση. Η Νομολογία αναφέρεται σε περιπτώσεις όπου τα γεγονότα της εκκρεμούσας υπόθεσης είναι τέτοιας φύσης που να δημιουργούν αντικειμενικά την ισχυρή εντύπωση κινδύνου επαναδιάπραξης.
Άστοχη επίσης είναι η αναφορά σε έλλειψη μαρτυρίας «.εκ της οποίας να πιθανολογείται ο κίνδυνος εγκληματικής δράσης κατά της ζωής ή σωματικής ακεραιότητας άλλου προσώπου από μέρους οποιουδήποτε εκ των κατηγορουμένων». Όπως καταγράφεται πιο πάνω, δεν απαιτείται ακριβής μαρτυρία για κατάληξη επί της ύπαρξης κινδύνου διάπραξης νέων αδικημάτων, παρά μόνο η δημιουργία ισχυρής εντύπωσης περί της ύπαρξης τέτοιου κινδύνου.
Παρά τη διαφωνία μας με τον τρόπο που τέθηκαν τα πιο πάνω από το Πρωτόδικο Δικαστήριο, όμως, δεν μπορούμε να οδηγηθούμε χωρίς άλλο στο ότι ο κίνδυνος διάπραξης νέων αδικημάτων είχε καταδειχθεί πως υφίστατο σε σχέση με όλους τους Εφεσίβλητους. Εφαρμόζοντας τις προαναφερθείσες νομολογιακές αρχές στα δεδομένα της υπό κρίση υπόθεσης, κρίνουμε πως σε σχέση με τον Εφεσίβλητο 1 δεν δημιουργείται τέτοια ισχυρή εντύπωση περί της ύπαρξης κινδύνου διάπραξης νέων αδικημάτων. Η Υπόθεση αρ. 393/24 που εκκρεμεί εναντίον του αφορά σε αδίκημα αισθητά μειωμένης σοβαρότητας (σε συνάρτηση με την προβλεπόμενη ποινή) συγκριτικά με τις κατηγορίες που αντιμετωπίζει εν προκειμένω. Επισημαίνουμε επιπλέον ότι σε σχέση με την εν λόγω Υπόθεση, εκείνο που είχε αναφερθεί πρωτοδίκως από την συνήγορο για την Κατηγορούσα Αρχή ήταν πως εκκρεμούσε η εκτέλεση εντάλματος συλλήψεως του. Δεν βρίσκει έρεισμα στα πρακτικά η θέση, που προβάλλεται με το Διάγραμμα του Εφεσείοντος, πως στην προαναφερθείσα εκκρεμούσα υπόθεση ο Εφεσίβλητος 1 είχε παραδεχθεί, ότι η υπόθεση ήταν ορισμένη για επιβολή ποινής κατά το χρόνο διάπραξης των αδικημάτων της υπό κρίση υπόθεσης ή ότι κατά τον εν λόγω χρόνο αυτός ευρίσκετο ελεύθερος με όρους.
Επαναλαμβάνουμε την καλά εδραιωμένη αρχή ότι το πεδίο επέμβασης του Εφετείου στην άσκηση της διακριτικής εξουσίας του Πρωτόδικου Δικαστηρίου είναι περιορισμένο και το Εφετείο δεν επεμβαίνει παρά μόνο εκεί όπου διαπιστώνεται ότι η εξουσία αυτή δεν ασκήθηκε κατά τρόπο δικαστικό, είτε διότι εμφιλοχώρησαν εξωγενή στοιχεία, είτε επειδή παραγνωρίστηκαν κριτήρια που καθορίστηκαν από τη νομολογία ως προαπαιτούμενα (βλ. Dydi v. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 103/20 κ.ά., ημερ. 3.9.2020).
Κατάληξη μας αποτελεί ότι για τον Εφεσίβλητο 1 δεν παρέχεται περιθώριο επέμβασης στην κατάληξη του Πρωτόδικου Δικαστηρίου περί του ότι δεν είχε δημιουργηθεί ισχυρή εντύπωση ως προς την ύπαρξη κινδύνου διάπραξης νέων αδικημάτων.
Διαφορετική, όμως, είναι η κατάληξη μας όσον αφορά στους Εφεσίβλητους 2, 3 και 4.
Ο Εφεσίβλητος 2 βαρύνεται με πέντε προηγούμενες καταδίκες, εκ των οποίων η μία αφορούσε σε αδικήματα βίας, όπου και του είχαν επιβληθεί ποινές φυλακίσεως με 3ετή αναστολή. Δεδομένου δε ότι η ημερομηνία καταδίκης στην υπόθεση αρ. 14727/17 είναι η 20.6.2022, προκύπτει ως αναπόδραστο συμπέρασμα ότι τα φερόμενα γεγονότα της υπό εκδίκαση υπόθεσης έλαβαν χώρα εντός της περιόδου της τριετούς αναστολής αυτής. Το ίδιο ισχύει και για τα όσα του αποδίδονται με την εκκρεμούσα υπόθεση αρ. 10500/24, η οποία ενέχει στοιχεία δυνητικής συμπεριφοράς όχι άσχετης με βία αφού αφορά και σε μεταφορά επιθετικού όπλου. Τυγχάνουν, συνεπώς, εφαρμογής τα πιο κάτω λεχθέντα στην Θεοχάρους ν. Αστυνομίας, Ποιν. Έφ. 217/24, ημερ. 22.10.2024:
«Συνιστά νομολογιακή αρχή ότι όπου η διάπραξη νέων αδικημάτων λαμβάνει χώρα κατά την περίοδο που ο κατηγορούμενος βρίσκεται υπό καθεστώς αναστολής έκτισης ποινής φυλάκισης τότε ο παράγων αυτός αποκτά αυξημένη ισχύ (Μιχαήλ. ν. Δημοκρατίας (2008) 2 Α.Α.Δ. 397, Ευθυμίου ν. Γενικού Εισαγγελέα (2016) 2(Α) Α.Α.Δ. 147, Λυσάνδρου ν. Αστυνομίας, Ποιν. Έφ. 242/24, ημερ. 18.10.24)».
Ο Εφεσίβλητος 3 αντιμετωπίζει πολύ σοβαρά αδικήματα στην Υπόθεση αρ. 17360/20 που περιλαμβάνουν την κατοχή ελεγχόμενων φαρμάκων Τάξεως Β (ποσότητας 850γρ. κάνναβης) με σκοπό την προμήθεια, ενώ εκκρεμεί για επανακαταχώριση η Υπόθεση αρ. 13246/22 που περιελάμβανε κατηγορία για κατοχή Ελεγχόμενου Φαρμάκου Τάξεως Α (ποσότητας 54.71γρ. κοκαΐνης), επίσης με σκοπό την προμήθεια σε άλλο πρόσωπο. Όπως δέχτηκε πρωτοδίκως ο ευπαίδευτος συνήγορος για τον Εφεσίβλητο 3, ο πελάτης του είχε αφεθεί ελεύθερος με όρους στο πλαίσιο της Υπόθεσης 17360/20, όροι οι οποίοι συνέχιζαν να υφίστανται όχι μόνον κατά τη φερόμενη διάπραξη των αδικημάτων της υπ' αρ. 13246/22 αλλά και κατά την ημερομηνία που κατ' ισχυρισμό διαπράχθησαν τα αδικήματα για τα οποία κατηγορείται με την επίδικη εδώ Υπόθεση.
Ως προς τον Εφεσίβλητο 4 οι δύο Υποθέσεις που εκκρεμούν εναντίον του αφορούν, είτε άμεσα είτε έμμεσα, σε σοβαρά αδικήματα που σχετίζονται με βία. Όπως επίσης προκύπτει από τις δηλώσεις του συνηγόρου που τον εκπροσώπησε πρωτοδίκως και αυτός ευρίσκετο ελεύθερος με όρους στο πλαίσιο των πιο πάνω Υποθέσεων, οι οποίες είναι ορισμένες για ακρόαση.
Όπως λέχθηκε στην Μπατιρίδης ν. Αστυνομίας, Ποιν. Έφ. 231/24, ημερ. 8.10.2024:
«Το παραπέμψαν Δικαστήριο . επεξήγησε εκείνο το οποίο επέδρασε ουσιωδώς στην κρίση του και δη τη βαρύτητα που απέδωσε στο γεγονός πως, ενόσω ο Εφεσείων τελούσε ελεύθερος υπό όρους στις εκκρεμούσες υποθέσεις, καταχωρίστηκε το υπό κρίση Κατηγορητήριο βάσει του οποίου φέρεται να διέπραξε σοβαρά ποινικά αδικήματα που κατ' ισχυρισμόν έλαβαν χώρα κατά το διάστημα ακριβώς που αυτός ευρίσκετο ελεύθερος με όρους.
Υπό τις προαναφερόμενες περιστάσεις μας βρίσκει σύμφωνους η κρίση του Πρωτόδικου Δικαστηρίου πως ο πιο πάνω παράγοντας αποκτά αυξημένη σημασία κατά την εξέταση του κατά πόσον υπάρχει κίνδυνος διάπραξης άλλων αδικημάτων και ότι δημιουργείται ισχυρή εντύπωση ότι τέτοιος κίνδυνος υφίσταται. Όπως αναφέρεται και στο σύγγραμμα Bail in Criminal Proceedings, Neil Corre and David Wolchover, 3η έκδοση (2004) σελ. 70, παρ. 1.5.3.4(b):
«It will, however, usually be possible to establish whether the defendant is on bail for some other alleged offence and this will clearly be relevant in assessing any risk of the commission of offences if bail is granted».
Τα πιο πάνω στοιχεία αφενός δείχνουν ροπή των Εφεσιβλήτων 2, 3 και 4 προς το έγκλημα και ξεκάθαρα δημιουργούν ισχυρή εντύπωση πως για τους ίδιους υφίστατο ο κίνδυνος, εάν αυτοί αφεθούν ελεύθεροι, να διαπράξουν άλλα αδικήματα, και αφετέρου διαφοροποιούν την περίπτωση τους από αυτήν του Εφεσίβλητου 1. Καθίστατο αναγκαία, συναφώς, η έκδοση διαταγής όπως αυτοί παραμείνουν υπό κράτηση μέχρι τη δίκη τους.
Στη βάση όλων των ανωτέρω η Έφεση εναντίον του Εφεσίβλητου 1 (Λόγος Έφεσης 1) κρίνεται αβάσιμη και απορρίπτεται.
Η Έφεση για τους Εφεσίβλητους 2, 3 και 4 (Λόγοι Έφεσης 2, 3 και 4) επιτυγχάνει. Η διαταγή του Πρωτόδικου Δικαστηρίου με την οποία αυτοί αφέθηκαν ελεύθεροι υπό όρους ακυρώνεται και αντικαθίσταται με διαταγή όπως οι Εφεσίβλητοι 2, 3 και 4 παραμείνουν υπό κράτηση μέχρι την εμφάνιση τους ενώπιον του Κακουργοδικείου Λευκωσίας στις 24.1.2025.
Χ.Β. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ, Δ.
Μ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.
Μ.Γ. ΠΙΚΗΣ, Δ.