|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΕΦΕΤΕΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Ποινική Αίτηση Αρ.: 13/24)
16 Ιανουαρίου 2025
[Χ.Β. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ, Μ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Μ.Γ. ΠΙΚΗΣ, Δ/ΣΤΕΣ]
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ
Αιτητής
v.
ΧΡΙΣΤΑΚΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ
Καθ' ου η Αίτηση
‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑
Αίτηση ημερ. 4.11.2024 για Παράταση
Προθεσμίας Καταχώρισης Έφεσης
Κ. Στυλιανού για Ευθύμιος Κ. Ιωσήφ & Συνεργάτες (JLaw) Δ.Ε.Π.Ε., για τον Αιτητή
Γ. Ρούσου (κα) για Αριστοφάνης Γεωργίου & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε., για τον Καθ' ου η Αίτηση
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ, Δ.: Η απόφαση είναι ομόφωνη και θα δοθεί από την Παπαδοπούλου, Δ.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Ο Αιτητής είχε προωθήσει κατά του Καθ' ου η Αίτηση ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ιδιωτική ποινική υπόθεση με κατηγορία για προσβολή μνήμης του αποθανόντος πατέρα του. Μετά από ακροαματική διαδικασία, στις 18.10.2024 το πρωτόδικο Δικαστήριο εξέδωσε αθωωτική για τον Καθ' ου η Αίτηση απόφαση.
Με την υπό κρίση Αίτηση ο Αιτητής ζητά την παράταση του χρόνου για καταχώριση έφεσης. Η Ένορκη Δήλωση που συνοδεύει την Αίτηση γίνεται από τον κ. Ιωσήφ, ο οποίος είναι εκ των δικηγόρων του δικηγορικού γραφείου που είχε εκπροσωπήσει τον Αιτητή πρωτοδίκως, αλλά όχι ο ίδιος ο συνήγορος που χειρίστηκε την υπόθεση. Είναι η θέση του ομνύοντος ότι κείμενο της πρωτόδικης Απόφασης έλαβαν στις 23.10.2024, αλλά ο ίδιος αναχώρησε την επομένη για το εξωτερικό με καθορισμένη ημερομηνία επιστροφής την 30.10.2024, λόγω βλάβης του αεροσκάφους όμως επέστρεψε τελικώς στις 31.10.2024. Ισχυρίζεται ότι για τη σύνταξη της επιστολής προς τον Γενικόν Εισαγγελέα ήταν απαραίτητη η επιστροφή του ιδίου στην Κύπρο. Η επιστολή βάσει του Άρθρου 137 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου Κεφ. 155 παραδόθηκε στα Γραφεία της Νομικής Υπηρεσίας το μεσημέρι της 31.10.2024 και η απάντηση λήφθηκε την επομένη, αφού όμως είχε παρέλθει η ώρα που το Πρωτοκολλητείο δέχεται καταχωρίσεις.
Με την Ένσταση του ο Καθ' ου η Αίτηση προβάλλει 16 λόγους ένστασης. Εντούτοις με την ένορκη δήλωση της κας Ρούσου που την συνοδεύει ο Καθ' ου εστιάζει ουσιαστικά στο ότι την υπόθεση πρωτοδίκως είχε χειριστεί ο κ. Στυλιανού και άρα το γεγονός ότι άλλος δικηγόρος του ιδίου δικηγορικού γραφείου θα απουσίαζε για διακοπές δεν αποτελεί σοβαρό λόγο για την παρατηρηθείσα καθυστέρηση. Ούτε και δίδεται, εισηγείται, ικανοποιητική εξήγηση ως προς το γιατί η πλευρά του Αιτητή άφησε να παρέλθει ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα ανεκμετάλλευτο μέχρι να σταλεί επιστολή προς τον Γενικό Εισαγγελέα. Είναι θέση της πλευράς του Καθ' ου ότι τυχόν παράταση του χρόνου καταχώρισης της έφεσης θα επηρεάσει τον παράγοντα της τελεσιδικίας και θα παραβιάσει τα συνταγματικά του δικαιώματα, κανένας δε καλός λόγος που να δικαιολογεί την παράταση έχει δοθεί.
Η νομική πτυχή που διέπει την εξέταση τέτοιων αιτημάτων καταγράφηκε στην απόφαση Κωνσταντίνου ν. Αστυνομίας, Ποιν. Αίτ. 8/24, ημερ. 29.10.2024, από την οποία και παραθέτουμε το πιο κάτω απόσπασμα:
«Αρχής γενομένης από την υπόθεση Αγαπίου κ.ά. v. Σαλάτα, Ποιν. Αίτ. 11/2022, ημερ. 20.12.23, είχαμε την ευκαιρία σε σειρά παρόμοιων αιτήσεων να αναφερθούμε στις εφαρμοζόμενες σχετικές αρχές, οι οποίες θεωρούμε ότι συνοψίζονται επαρκέστατα στην υπόθεση Rolandos Enterprises Public Ltd κ.ά. v. Frou Frou Investments Ltd, Ποιν. Αίτ. 5/20, ημερ. 3.2.21 ως εξής:
«Διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου να παρατείνει το χρόνο καταχώρισης έφεσης δυνάμει του άρθρου 134 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155, ασκείται κατόπιν απόδειξης «βάσιμου λόγου» στη βάση των γεγονότων της κάθε υπόθεσης και συναρτάται με τα συμφέροντα της δικαιοσύνης. Θεωρούμε χρήσιμο να υπομνήσουμε τη βασική νομολογιακή αρχή ότι παράταση δίδεται όταν συντρέχει ουσιαστική αδυναμία του εφεσείοντα να ενεργήσει έγκαιρα και ορθά για την καταχώριση έφεσης (βλ. Komurgu & Άλλος ν Δημοκρατίας (1991) 2 ΑΑΔ 83), τα χρονικά δε πλαίσια που θέτει ο νομοθέτης για τη λήψη δικονομικών μέτρων είναι σημαντικά και σχετίζονται με το δημόσιο συμφέρον που συνυπάρχει στην τελεσιδικία και στο τελέσφορο της διαδικασίας».
Οι σχετικές αρχές επαναλήφθηκαν πρόσφατα από το Ανώτατο Δικαστήριο στην υπόθεση LGS HANDLING LTD, Ποιν. Αιτ. 22/2018, ημερ. 22 Φεβρουαρίου 2019, ECLI:CY:AD:2019:B125, στην οποία λέχθηκε ότι:
«...η προεξάρχουσα αρχή που λαμβάνεται υπόψη είναι η ανάγκη για τελεσιδικία χάριν του δημοσίου συμφέροντος. Η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου για τη χορήγηση παράτασης χρόνου ασκείται με φειδώ και λαμβάνει υπόψη τους λόγους αδυναμίας έγκαιρης καταχώρησης της έφεσης, τόσο κατά το χρόνο εντός του οποίου έπρεπε αυτή να είχε καταχωρηθεί, όσο και κατά τη διάρκεια της περιόδου από την εκπνοή της προθεσμίας, μέχρι την καταχώρηση της αίτησης για παράταση, (Delincyp Company Ltd v. Wogang κ.ά. Ποινική Αίτηση υπ' αρ. 10/2018, ημερ. 15.10.2018). Η αδυναμία καταχώρησης πρέπει να είναι ουσιαστική και πρέπει να εμπίπτει εντός του εξαιρετικού εκείνου μέτρου το οποίο θα μπορούσε να θεωρηθεί ως αντισταθμίζον την ανάγκη για τελεσιδικία, (Δημοκρατία ν. Γεωργίου Ποινική Αίτηση αρ. 9/2015, ημερ. 26.1.2016 και Λουκαΐδης ν. Αστυνομικής Διεύθυνσης Λευκωσίας, Ποινική Αίτηση αρ. 15/2017, ημερ. 13.3.2018, ECLI:CY:AD:2018:B107).»
Αν οι συνθήκες της υπόθεσης το δικαιολογούν, το δικαστήριο μπορεί, χαλαρώνοντας τον κανόνα, να δεχθεί το αίτημα για παράταση (Ηλιάδη ν Δήμου Λάρνακας (1996) 2 ΑΑΔ 236)».
Τονίζουμε περαιτέρω ότι, ως έχει επεξηγηθεί στην υπόθεση Χρυσικού v. Δήμου Λάρνακας, Ποιν. Αίτ. 14/17, ημερ. 15.1.18, η έννοια του «καλού λόγου» έχει τη σημασία της παροχής επαρκούς και πειστικής αιτιολογίας για αδυναμία ενέργειας και όχι απλής δυσκολίας. Για δε την αδυναμία η οποία αφορά τη μη καταχώριση έφεσης θα πρέπει να καταδεικνύεται ότι επέδρασε ουσιωδώς καθόλη τη διάρκεια του κρίσιμου χρόνου ως παράγων ανασταλτικός στην άσκηση έφεσης (Naydenov v. Δημοκρατίας (2015) 2(Β) Α.Α.Δ. 607)».
Η έγκριση από τον Γενικόν Εισαγγελέα για καταχώριση έφεσης κατά της αθωωτικής απόφασης δόθηκε την Παρασκευή 1.11.2024 και η υπό εκδίκαση Αίτηση καταχωρίστηκε την αμέσως επόμενη εργάσιμη μέρα. Κατ' επέκταση δεν υπήρξε κάποια καθυστέρηση όσον αφορά στο χρονικό διάστημα αυτό.
Εκείνο που προβληματίζει είναι το κατά πόσο έχει δοθεί επαρκής και πειστική αιτιολογία για την μη αποστολή του αιτήματος για παροχή της έγκρισης προς τον Γενικόν Εισαγγελέα πριν από το μεσημέρι της 31.10.2024. Η απάντηση είναι αρνητική. Την υπόθεση πρωτοδίκως είχε χειριστεί άλλος συνήγορος από το ίδιο δικηγορικό γραφείο από αυτόν ο οποίος απουσίαζε στο εξωτερικό και καμία αιτιολογία δεν έχει δοθεί ως προς το γιατί για την αποστολή της επιστολής προς τον Γενικό Εισαγγελέα ήταν απαραίτητη είτε η προσωπική εμπλοκή είτε πολύ περισσότερο η προσωπική παρουσία του κ. Ιωσήφ στην Κύπρο. Ειδικά αφού ήταν γνωστό το γεγονός ότι η προθεσμία για καταχώριση της Έφεσης έληγε μία μέρα μετά την προγραμματισμένη επιστροφή του τελευταίου, κατάσταση που έθετε ζητήματα έγκαιρης προετοιμασίας ακόμη και αν δεν είχε μεσολαβήσει η απρόοπτη βλάβη του αεροσκάφους. Ο ίδιος ο κ. Ιωσήφ αναφέρει πως λόγω της γνώσης περί της προθεσμίας αυτής είχε φροντίσει για τη μελέτη της υπόθεσης τόσο από τον ίδιο και όσο και από άλλους συναδέλφους στο γραφείο εκ των προτέρων. Πράγμα που καταδεικνύει ότι υπήρχε πλήρης αντίληψη για την αναγκαιότητα επείγουσας και εμπρόθεσμης δράσης, η οποία εν τέλει δεν παρατηρείται μεν αλλά χωρίς να δίδεται προς τούτο κάποιος ικανοποιητικός και βάσιμος λόγος, ως προνοούν οι πιο πάνω νομολογιακές αρχές.
Δεν θεωρούμε συναφώς ότι τα πιο πάνω αποτελούν βάσιμες δικαιολογίες για τη μη έγκαιρη καταχώριση της Έφεσης. Το αίτημα δεν κρίνεται ότι δικαιολογείται.
Η Αίτηση απορρίπτεται. Επιδικάζονται έξοδα €800 συν Φ.Π.Α. προς όφελος του Καθ' ου και εις βάρος του Αιτητή.
Χ.Β. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ, Δ.
Μ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.
Μ.Γ. ΠΙΚΗΣ, Δ.