ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΕΦΕΤΕΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Ποινική Έφεση Αρ.: 222/21)
10 Δεκεμβρίου 2024
[Χ.Β. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ, Μ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Μ.Γ. ΠΙΚΗΣ, Δ/ΣΤΕΣ]
H.M.F. TRADING COMPANY LTD
Εφεσείουσα
v.
ΔΗΜΟΥ ΓΕΡΜΑΣΟΓΕΙΑΣ
Εφεσιβλήτου
‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑---‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑
Κ. Καλυφόμματος, για την Εφεσείουσα
Ι. Βενιζέλου (κα), για τον Εφεσίβλητο
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ, Δ.: Η απόφαση είναι ομόφωνη και θα δοθεί από την Παπαδοπούλου, Δ.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Η καταδίκη της Εφεσείουσας για το αδίκημα της παράλειψης πληρωμής τελών σκυβάλων και η επιβολή σε αυτήν προστίμου €40 αποτέλεσε το έναυσμα για μια δυσανάλογα έντονη αντιδικία.
Ενώπιον του Πρωτόδικου Δικαστηρίου τέθηκε ένορκη δήλωση επιδόσεως επί της οποίας αναγράφετο ότι το Κατηγορητήριο παραδόθηκε «στο εγγεγραμμένο γραφείο της εταιρείας στην παρουσία μιας κυρίας που είναι υπάλληλος και υπεύθυνη παραλαβής εγγράφων αλλά αρνήθηκε να μου αναφέρει το όνομα της». Ακολούθως, αφού δεν υπήρξε εμφάνιση εκ μέρους της Εφεσείουσας κατά την ημερομηνία ορισμού, το Πρωτόδικο Δικαστήριο προχώρησε σε απόδειξη της υπόθεσης. Αφού ικανοποιήθηκε από την ενώπιον του τεθείσα μαρτυρία πως είχε αποδειχθεί η κατηγορία, επέβαλε στην Εφεσείουσα πρόστιμο €40 και εξέδωσε διάταγμα καταβολής του οφειλόμενου ποσού.
Μετά την απόσυρση του Δεύτερου Λόγου Έφεσης, ενώπιον μας παραμένει προς εκδίκαση μόνο η θέση της Εφεσείουσας ότι το Πρωτόδικο Δικαστήριο εσφαλμένα ικανοποιήθηκε πως υπήρξε ορθή επίδοση του κατηγορητηρίου προς αυτήν. Προωθήθηκαν ενώπιον του Εφετείου αιτήσεις εκατέρωθεν για προσαγωγή μαρτυρίας στο πλαίσιο των οποίων εγκρίθηκαν τα εξής:
«Συνακόλουθα εγκρίνεται η εκ μέρους της Εφεσείουσας προσαγωγή κατ' έφεσιν ως μαρτυρίας των Δηλώσεων της κας Καλυφόμματου και του κ. Παναγιώτου, οι οποίες επισυνάπτονται ως Παραρτήματα «Α» και «Β» στην αίτηση της.
Αναφορικά με το αίτημα του Εφεσίβλητου για προσαγωγή μαρτυρίας, αυτό εγκρίνεται εν σχέσει με τον επιδότη κ. Κλείτου, ούτως ώστε να έχουμε την εκδοχή και των δύο πλευρών επί της αμφισβητούμενης επίδοσης. Η αίτηση για προσαγωγή μαρτυρίας της κας Χρυσοστόμου επιτρέπεται μόνο σε ό,τι αφορά τον κύκλο εργασιών της Εφεσείουσας βάσει έρευνας στον Έφορο Εταιρειών.».
Κατά την ημερομηνία που είχε οριστεί για ακρόαση η Έφεση, η πλευρά της Εφεσείουσας κάλεσε τελικώς μόνο την κα Καλυφόμματου, διευθύντρια της Εφεσείουσας εταιρείας, η οποία δήλωσε ότι η εταιρεία είναι εγγεγραμμένη ιδιοκτήτρια του υποστατικού που αναγράφετο στο Κατηγορητήριο. Όπως είπε, η Εφεσείουσα ανέστειλε την εμπορική της λειτουργία από το 2015 και έκτοτε δεν εργοδοτεί κανένα υπάλληλο ούτε έχει κύκλο εργασιών. Το εν λόγω υποστατικό είναι κλειστό από το 2016 και ουσιαστικά εγκαταλελειμμένο, αποσυνδέθηκε δε και η ηλεκτροδότηση. Όταν κάποια στιγμή ενημερώθηκε από τα γραφεία του Εφεσίβλητου Δήμου πως είχε προωθηθεί και εκδικαστεί ποινική υπόθεση στην απουσία της Εφεσείουσας, μετέβηκε στο ακίνητο και βρήκε πεταγμένο κάτω από την πόρτα το κατηγορητήριο. Αμφισβήτησε συναφώς τα όσα κατέγραψε ο επιδότης.
Η συνήγορος για τον Εφεσίβλητο Δήμο δεν αντεξέτασε τη μάρτυρα, ούτε και παρουσίασε οποιαδήποτε μαρτυρία. Έπεται πως τα όσα ανέφερε η διευθύντρια της Εφεσείουσας ενώπιον μας παρέμειναν αναντίλεκτα. Έχουμε επιπλέον εξετάσει με προσοχή τα όσα η μάρτυρας ανέφερε, η οποία παρέθεσε και στοιχεία προς υποστήριξη της εκδοχής της. Σημειώνουμε ότι η θέση της περί αποσύνδεσης του ηλεκτρισμού στο υποστατικό από το 2016 υποστηρίζεται από το Τεκμήριο 1 και η θέση περί του ότι η Εφεσείουσα δεν εργοδότησε προσωπικό από τις 30.4.2014 προκύπτει από τη Βεβαίωση των Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων που κατατέθηκε ως Τεκμήριο 2. Αποδεχόμαστε, συναφώς, τα όσα αυτή κατέθεσε και τα οποία καταγράφονται πιο πάνω, προβαίνοντας στα ανάλογα ευρήματα.
Σύμφωνα με το Άρθρο 46(1)(β) της Ποινικής Δικονομίας, Κεφ. 155 κάθε κλήση δύναται να επιδοθεί οπουδήποτε στη Δημοκρατία και:
«(β) αν το πρόσωπο προς το οποίο γίνεται η επίδοση είναι συνεταιρισμός ή οργανισμός, η κλήση επιδίδεται στον κεντρικό τόπο των εργασιών του συνεταιρισμού ή του οργανισμού στη Δημοκρατία ή με την παράδοση της-
(ι) σε ένα από τους συνεταίρους
(ιι) στο διευθυντή
(ιιι) στο γραμματέα
(ιν) στον κύριο αντιπρόσωπο στην κατά τόπο δικαιοδοσία ή
(ν) σε οποιοδήποτε που έχει τον έλεγχο των εργασιών του συνεταιρισμού ή του οργανισμού κατά το χρόνο της επίδοσης».
Ειδικότερα κατάληξη μας αποτελεί ότι η επίδοση στην Εφεσείουσα δεν έγινε με κανένα από τους προβλεπόμενους στον Νόμο τρόπους, ενώ το εγγεγραμμένο γραφείο της ήταν κλειστό και εγκαταλελειμμένο. Ως αποτέλεσμα η Εφεσείουσα εταιρεία δεν είχε λάβει γνώση της εναντίον της ποινικής διαδικασίας.
Στο σημείο αυτό σημειώνουμε ότι τα όσα απαράδεκτα αναφέρονται στην αγόρευση της συνηγόρου για τον Εφεσίβλητο Δήμο θα αγνοηθούν, προς αποφυγή δημιουργίας επιπλέον διαδικασιών με ενδεχόμενες δυσάρεστες συνέπειες. Περιοριζόμαστε στο να αναφέρουμε πως ό,τι αποτέλεσε αντικείμενο προηγούμενων αποφάσεων του παρόντος Εφετείου δεν θα επανεξεταστεί στο πλαίσιο της παρούσας έστω και αν η συνήγορος διαφωνεί με τις εν λόγω αποφάσεις, ούτε και θα μπορούσε εξάλλου το παρόν Δικαστήριο να ανατρέψει τον εαυτό του.
Έχοντας διαπιστώσει ότι δεν υπήρξε ορθή επίδοση στην Εφεσείουσα του Κατηγορητηρίου, η ανατροπή της καταδίκης είναι αναπόφευκτη, εφόσον έχει παραβιαστεί το Συνταγματικώς κατοχυρωμένο δικαίωμα της να πληροφορηθεί τους λόγους για τους οποίους καλείτο να εμφανιστεί ενώπιον Δικαστηρίου και να ακουστεί που προστατεύεται από το Άρθρο 30 του Συντάγματος. Όπως λέχθηκε στην απόφαση Δημοκρατία ν. Πουλλή (2001) 3 Α.Α.Δ. 1060:
«Η παροχή ευκαιρίας σε κάθε πρόσωπο να ακουστεί σε υπόθεση που το αφορά αποτελεί αξίωμα της φυσικής δικαιοσύνης, οι ρίζες του οποίου ανάγονται στα πρώτα στάδια διαμόρφωσης των θεσμών της δίκης».
Ο Πρώτος Λόγος Έφεσης επιτυγχάνει.
Η καταδίκη και η επιβληθείσα ποινή ακυρώνεται.
Επιδικάζονται προς όφελος της Εφεσείουσας και εις βάρος του Εφεσίβλητου έξοδα, ως αυτά θα υπολογιστούν από την Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Εφετείο, συν Φ.Π.Α., εάν υπάρχει.
Χ.Β. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ, Δ.
Μ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.
Μ.Γ. ΠΙΚΗΣ, Δ.