ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


 

ΕΦΕΤΕΙΟ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

 

 (Έφεση Κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας  Αρ. 65/2023)

 

29  Noεμβρίου, 2024

 

             [ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ-ΝΙΚΟΛΕΤΟΠΟΥΛΟΥ, ΣΕΡΑΦΕΙΜ, ΛΥΣΑΝΔΡΟΥ, Δ/ΣΤΕΣ]

 

SOMADINA VICTOR EJIKEME

                                                                                                                       Εφεσείων,

v.

 

 ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,

MEΣΩ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΑΣΥΛΟΥ

                                                                                                                   Εφεσίβλητης.

 

--------------------

H. Κοτανίδου (κα), για Δ.Α. ΠΑΥΛΙΔΗΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Δ.Ε.Π.Ε., για Εφεσείoντα.

Ρ. Χαραλάμπους (κα), εκ μέρους του  Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για Εφεσίβλητη.

--------------------

ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ-ΝΙΚΟΛΕΤΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Δικαστή Δ. Λυσάνδρου.

-----------------------------

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΛΥΣΑΝΔΡΟΥ, Δ.: Ο Εφεσείων, υπήκοος Νιγηρίας, υπέβαλε αίτηση για παροχή διεθνούς προστασίας.

 

Ο Εφεσείων υποβλήθηκε σε συνέντευξη από λειτουργό του Οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο (εφεξής «ο ΟΕΕΑ»), ο οποίος εισηγήθηκε στον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου την απόρριψη της αίτησης.

 

Υιοθετώντας την εισήγηση, ο Προϊστάμενος εξέδωσε απορριπτική απόφαση η οποία προσβλήθηκε ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου διά της Προσφυγής Αρ. 7637/2021.

 

Με την εφεσιβαλλόμενη απόφασή του ημερ. 16.5.2023, το πρωτόδικο Δικαστήριο, διενεργώντας έλεγχο νομιμότητας και ορθότητας βάσει του Άρθρου 11 των περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων, απέρριψε την Προσφυγή με το εξής σκεπτικό:

 

Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε τον βασικό ισχυρισμό του Εφεσείοντα περί του ότι εγκατέλειψε τη Νιγηρία,  διότι αρνήθηκε -ως χριστιανός που είναι- να αναλάβει στην κοινότητά του το ρόλο του θανόντος πατέρα του ως αρχιερέα ειδωλολατρικής θρησκείας, με αποτέλεσμα να απειλείται η ζωή του από μέλη της κοινότητάς του.

 

Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε τον ισχυρισμό του Εφεσείοντα επειδή έκρινε τον ίδιο αναξιόπιστο, αφού δεν ήταν σε θέση να περιγράψει επαρκώς τον αρχιερατικό ρόλο του πατέρα του ούτε τον φερόμενο φορέα δίωξης ή/και τις πράξεις δίωξης τις οποίες κατ' ισχυρισμό υπέστη. Κατά το πρωτόδικο Δικαστήριο, δεν προέκυπτε οποιοδήποτε βιωματικό στοιχείο που να τεκμηριώνει τον ισχυρισμό του Εφεσείοντα, ούτε ήταν ευλογοφανής η απόφασή του να εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής του (αντί να εγκατασταθεί σε άλλο τμήμα αυτής) στη βάση εξ ακοής απειλών που φέρεται να δέχθηκε. 

 

Μετά από έρευνα την οποία το ίδιο το πρωτόδικο Δικαστήριο διεξήγαγε, στο πλαίσιο του ελέγχου ουσίας/ορθότητας, κατέληξε ότι -βάσει των διαθέσιμων πληροφοριών για τη χώρα καταγωγής, ως αυτές οι πληροφορίες παρατίθονταν σε έκθεση του ΟΕΕΑ του 2017- δεν θεωρείται προσβολή των θείων το να αρνηθεί κάποιος τον πατροπαράδοτο ρόλο του αρχιερέα, μάλιστα δε ο διάδοχος συνήθως προετοιμάζεται από νεαρή ηλικία.

 

Επίσης, και πάλι στο πλαίσιο έρευνας την οποία το ίδιο το πρωτόδικο Δικαστήριο διεξήγαγε, διαπίστωσε ότι  στον τελευταίο τόπο διαμονής του Εφεσείοντα δεν υφίστατο αδιάκριτη βία ώστε να δικαιολογείται η παροχή διεθνούς προστασίας σε αυτόν.

 

Συγκεκριμένα, το πρωτόδικο Δικαστήριο ανέφερε τα εξής:

«Λαμβάνοντας υπόψη τα δεδομένα ασφαλείας του τελευταίου τόπου διαμονής του Αιτητή, όπως προκύπτουν από επικαιροποιημένες διεθνείς πηγές, κατά το διάστημα 24/04/2022-24/04/2023, η ACLED κατέγραψε συνολικά 158 περιστατικά ασφαλείας (57 μάχες, 84 περιπτώσεις βίας κατά πολιτών, 17 εξεγέρσεις, και 28 διαδηλώσεις) στην πολιτεία Anambra με αποτέλεσμα 223 θανάτους.[5] Τα στοιχεία αυτά βρίσκονται σε πτωτική τάση σε σχέση με την προηγούμενη περίοδο. Κατά την απογραφή πληθυσμού του 2006, ο πληθυσμός της πολιτείας Anambra ανερχόταν στα 4.177.828, βάσει του οποίου υπολογίζεται ότι το 2016, ο πληθυσμός ανερχόταν σε 5.527.809,[6] ενώ βάσει υπολογισμών για το έτος 2022, ο πληθυσμός ανέρχεται σε 5.953.500 κατοίκους.[7] Καθίσταται συνεπώς κατανοητό ότι ο ανωτέρω αναφερόμενος αριθμός θανάτων στην εν λόγω περιοχή από περιστατικά ασφαλείας (223 θάνατοι) δεν ανέρχεται σε τόσο υψηλά επίπεδα σε σχέση με τον συνολικό πληθυσμό της περιοχής, έτσι ώστε η κατάσταση στην εν λόγω περιοχή να μπορεί να χαρακτηριστεί ως γενικευμένη κατάσταση αδιάκριτης βίας.

Δια ταύτα, δεν προκύπτει ότι συντρέχει αδιακρίτως ασκούμενη βία στον τελευταίο τόπο διαμονής του Αιτητή, ο βαθμός της οποίας να είναι τόσο υψηλός, ώστε να υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμηθεί ότι ο Αιτητής, ακόμα κι αν ήθελε υποτεθεί ότι θα επιστρέψει στη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί στην εν λόγω απειλή [βλ. απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94  Elgafaji, σκέψη 43].

 

[..]

 

[5] ACLED - DISAGGREGATED DATA COLLECTION - ANALYSIS & CRISIS MAPPING PLATFORM, The Armed Conflict Location & Event Data Project, 2023, διαθέσιμο στον ακόλουθο διαδικτυακό σύνδεσμο https://acleddata.com/dashboard/#/dashboard  (βλ. πλατφόρμα Dashboard, με στοιχεία ανάλυσης ως εξής: ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ - 24.04.2022 - 24.04.2023, ΤΥΠΟΣ ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ - Battles / Violence against civilians / / Protests και ΠΕΡΙΟΧΗ - Western Africa - Nigeria - Anambra)  

[6] Nigeria, National Bureau of Statistics, National Population Estimates, όπως παραβάλλεται στο EUAA - European Union Agency for Asylum (formerly: European Asylum Support Office, EASO) (Author): Nigeria - Security situation, June 2021, σελ. 188, διαθέσιμο σε:
https://www.ecoi.net/en/file/local/2053722/2021_06_EASO_COI_Report_Nigeria_Security_situation.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 09/05/2023)

[7] City Population, NIGERIA: States & Agglomerations, διαθέσιμο σε: https://citypopulation.de/en/nigeria/cities/?cityid=13438 (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 09/05/2023)».

 

 

 

Η πρωτόδικη κρίση, ως παρατίθεται στο άνωθεν απόσπασμα, εφεσιβάλλεται ως εσφαλμένη διά του μοναδικού λόγου έφεσης ο οποίος αιτιολογείται ως εξής:

«Σχετικά επί τούτου, είναι η θέση του Εφεσείοντα - Αιτητή ότι, η αναλογία περιστατικών ανά μήνα αναλογεί σε 13 περιστατικά, ήτοι ένα περιστατικό μέρα παρά μέρα, ενώ η αναλογία θανάτων ένεκα αυτών των περιστατικών ανέρχεται στους 18 θανάτους ανά μήνα.  Καταληκτικά, ως εκ των ανωτέρω, είναι η θέση του Εφεσείοντα - Αιτητή, ότι σε περίπτωση επιστροφής του πίσω στη χώρα καταγωγής του, υπάρχει εύλογη πιθανότητα ο Εφεσείοντας - Αιτητής να υποστεί σοβαρή βλάβη, ένεκα ακριβώς, των προαναφερθέντων περιστατικών.».

 

Ο λόγος έφεσης κρίνεται αβάσιμος και απορρίπτεται, για τους εξής λόγους:

Καταρχάς, το Εφετείο δεν διενεργεί έλεγχο ορθότητας/ουσίας, ως εκ τούτου, δεν υποκαθιστά την κρίση της Υπηρεσίας Ασύλου ή του πρωτόδικου Δικαστηρίου με τη δική του (Έφεση κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Αρ. 64/2023 Ο.Ε. ν. Δημοκρατίας, απόφαση ημερ. 18.7.2024).

 

Κατά δεύτερον, κρίνουμε ότι η (εφεσιβαλλόμενη) πρωτόδικη κρίση είναι, αφενός, επαρκώς αιτιολογημένη και, αφετέρου, εύλογη, υπό την έννοια ότι η αναλογία θανάτων λόγω βίας σε σχέση με τον πληθυσμό του τελευταίου τόπου διαμονής του Εφεσείοντα στη χώρα καταγωγής του όντως δεν φαίνεται να δικαιολογεί την ανάγκη παροχής διεθνούς προστασίας. 

 

Τα αναφερόμενα του Εφεσείοντα στο περίγραμμά του δεν μας πείθουν για το αντίθετο, διότι συνίστανται είτε σε αόριστες (άνευ συγκεκριμένης παραπομπής) αναφορές σε πηγές πληροφόρησης για τη χώρα καταγωγής, οι οποίες (εκεί που χρονολογούνται) είναι παλαιότερες από τις συγκεκριμένες και επίκαιρες πηγές πληροφόρησης στις οποίες βασίστηκε το πρωτόδικο Δικαστήριο, είτε σε απλές δηλώσεις περί της κατάστασης στη χώρα καταγωγής που δεν συνιστούν μαρτυρία, ώστε να δύνανται να θέσουν εν αμφιβόλω την πρωτόδικη κρίση (Έφεση κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Αρ. 47/2021 Miah v. Δημοκρατίας, απόφαση ημερ. 25.9.2024).

 

Επιπρόσθετα, ο μοναδικός λόγος έφεσης εστιάζει αποκλειστικά στα δεδομένα που προκύπτουν από την πηγή πληροφόρησης στην οποία το πρωτόδικο Δικαστήριο βάσισε την εφεσιβαλλόμενη κρίση του, χωρίς να αμφισβητεί την ορθότητα αυτών των δεδομένων, παρά μόνο το εύλογο της πρωτόδικης κρίσης (το οποίο επικυρώνουμε) στη βάση αυτών των δεδομένων.  Συνάγεται ότι οι λοιπές θεματικά αναφορές στο περίγραμμα του Εφεσείοντα είναι αλυσιτελείς και, ως τέτοιες, ανεπίδεκτες εφετειακής εξέτασης.

 

Συνεπώς, δεν υφίσταται περιθώριο παρέμβασης του Εφετείου επί της πρωτόδικης κρίσης.

Kαταληκτική κρίση του Δικαστηρίου:

Η έφεση απορρίπτεται.

Επιδικάζεται το ποσό των 2000 ευρώ, ως κατ' έφεση έξοδα υπέρ της Εφεσίβλητης και κατά του Εφεσείοντα.

 

 

 

                                        Α. ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ-ΝΙΚΟΛΕΤΟΠΟΥΛΟΥ, Δ. 

                                    

                                        Γ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ, Δ.

 

                                        Δ. ΛΥΣΑΝΔΡΟΥ, Δ.

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο