|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΕΦΕΤΕΙΟ ΚΥΠΡΟΥ ‑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Έφεση Αρ.: 348/2019)
29 Οκτωβρίου, 2024
[Δ. ΚΙΤΣΙΟΣ, Μ. ΑΜΠΙΖΑΣ, Μ.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στές]
ΛΟΪΖΟΣ ΛΟΪΖΟΥ,
Εφεσείοντας,
v.
ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσίβλητος.
____________________
Χρ. Χριστοδούλου, για τον Εφεσείοντα.
Π. Χαραλάμπους, για τον Εφεσίβλητο.
ΚΙΤΣΙΟΣ, Δ: Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη.
ΑΠΟΦΑΣΗ
ΚΙΤΣΙΟΣ, Δ.: Ο εφεσείοντας εφεσίβαλε απόφαση κατώτερου Δικαστηρίου με την οποία απορρίφθηκε αγωγή του, στην οποία αξίωνε αποζημιώσεις, ύψους €170.000,00, βασιζόμενος σε στέρηση της ελευθερίας του, για περίοδο 26 μηνών, μεταφερόμενος από τη Ρουμανία στην Κύπρο, στη βάση αρχικά εντάλματος σύλληψης και στη συνέχεια Ευρωπαϊκού Εντάλματος για τη σύλληψη του, που είχε εκδοθεί εναντίον του.
Η έφεση ορίστηκε για προδικασία την 09.09.2024. Κατ' αυτήν την ημερομηνία, ο συνήγορος του εφεσείοντα ήγειρε ζήτημα σε σχέση με το αίτημα νομικής αρωγής το οποίο εγκρίθηκε πρωτοδίκως, θεωρώντας ότι εξακολουθεί να ισχύει και να συνεχίζει μέχρι και σήμερα, που εμφανίζεται ενώπιον του Εφετείου, χωρίς να χρειάζεται η καταχώριση νέας αίτησης. Ζήτησε από το Εφετείο όπως αποφασίσει το θέμα αυτό και περαιτέρω, στη βάση της θέσης του, όπως διατάξει την επιστροφή του ποσού των χαρτοσήμων που κατέβαλε ο εφεσείοντας προκειμένου να του επιτραπεί να καταχωρίσει την παρούσα έφεση.
Προς υποστήριξη της πιο πάνω θέσης του ο συνήγορος του εφεσείοντα, μέσω γραπτού κειμένου - Έγγραφο Α - παραθέτει πρόνοιες των Άρθρων 2, 3, 5, 9 του Ν.165(Ι)/2002, ο Περί Νομικής Αρωγής Νόμος του 2002, των Άρθρων 8 και 9 του Συντάγματος και Άρθρα διάφορων Κυρωτικών Νόμων σχετικά με τη διασφάλιση δικαιωμάτων ατόμων χαμηλών οικονομικών δυνατοτήτων. Ενόψει των προαναφερόμενων προνοιών, θεωρεί ότι ο διορισμός του, με Νομική Αρωγή, κατά την πρωτόδικη διαδικασία καλύπτει, ρητά, και τη διαδικασία της έφεσης, ως εκ τούτου η απαίτηση καταβολής εξόδων, υπό τύπο χαρτοσήμων, ώστε να γίνει αποδεκτή η έφεση του, ήταν παράνομη, αναιρώντας ουσιαστικά, κατά τη θέση του, τον διορισμό του, αφού υπάρχει ευθεία παραβίαση της νομοθεσίας και ειδικά του Άρθρου 9(β) του Ν.165(Ι)/2002 το οποίο αναφέρεται στις «. ευθύνες άλλων μερών όσον αφορά τις διαδικασίες», δηλαδή την απαίτηση καταβολής χαρτοσήμων για καταχώριση της έφεσης.
Έχουμε εξετάσει με κάθε δυνατή προσοχή το ζήτημα που ήγειρε ο συνήγορος του εφεσείοντα, συνυπολογίζοντας κάθετί που έθεσε ενώπιον μας, με αναφορά στη σχετική νομοθεσία η οποία είναι ο Ν.165(Ι)/2002, ο Περί Νομικής Αρωγής Νόμος. Με κάθε σεβασμό στις θέσεις και τα επιχειρήματα του συνηγόρου, δεν εντοπίζουμε στον εν λόγω νόμο ρητή ή εξυπακουόμενη πρόνοια η οποία να συνηγορεί στην ερμηνεία που αυτός αποδίδει, για την παροχή νομικής αρωγής, και δη ότι, ουσιαστικά, πως το σχετικό πιστοποιητικό που εκδίδεται δυνάμει του Ν.165(Ι)/2002 καλύπτει και οποιαδήποτε μεταγενέστερη διαδικασία. Και βέβαια, υπό τις περιστάσεις, δεν μπορεί να τύχει εφαρμογής η λογική μέθοδος ερμηνείας ότι «εκ του μείζονος το έλασσον». Αντίθετα, διαπιστώνουμε να προνοείται ρητά στο Άρθρο 7(1) και (2) το οποίο προβλέπει, για την καταχώριση αίτησης και έκδοσης πιστοποιητικού για παροχή δωρεάν νομικής αρωγής, ότι:
«(1).Νοείται έτι περαιτέρω ότι στην περίπτωση αίτησης για παροχή δωρεάν νομικής αρωγής σε δευτεροβάθμια διαδικασία δεν απαιτείται η έκδοση νέου πιστοποιητικού και το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη του την προβλεπόμενη στην παράγραφο (α) κοινωνικοοικονομική έκθεση του Γραφείου Ευημερίας που συντάχθηκε για τους σκοπούς της πρωτοβάθμιας διαδικασίας, νοουμένου ότι ο αιτητής δηλώνει ενόρκως ότι δε διαφοροποιήθηκε η οικονομική του κατάσταση.
(2) Ο τύπος και το περιεχόμενο της αίτησης είναι σύμφωνα με τύπο που ήθελε καθορισθεί σε Διαδικαστικούς Κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει του άρθρου 13.»
Φρονούμε πως, υπό το περιεχόμενο της πιο πάνω πρόνοιας, συνάγεται ότι η υποβολή αίτησης για παροχή δωρεάν νομικής αρωγής σε δευτεροβάθμια διαδικασία, ως είναι η παρούσα ενώπιον μας, είναι απαραίτητη. Η απαλλαγή έκδοσης νέου πιστοποιητικού και η λήψη υπόψη κοινωνικοοικονομικής έκθεσης του Γραφείου Ευημερίας, η οποία συντάχθηκε για τους σκοπούς της πρωτοβάθμιας διαδικασίας θεσπίστηκε, προφανώς, για διευκόλυνση της διαδικασίας, και συντόμευση της, και ουδόλως συνηγορεί σε συμπέρασμα ότι το Πιστοποιητικό που εκδίδεται για δωρεάν νομική αρωγή σε πρωτόδικη διαδικασία καλύπτει και δευτεροβάθμια ή περαιτέρω άλλη, ανώτερης βαθμίδας, διαδικασία. Άλλωστε, σε τέτοιο πιστοποιητικό γίνεται ρητή αναφορά στον αριθμό αγωγής ή υπόθεσης στην οποία παρέχεται η εκπροσώπηση, και δεν είναι εφικτό να αναφέρεται και σε τυχόν έφεση ή άλλη διαδικασία, χωρίς να υπάρχει το πραγματικό υπόβαθρο κατά τον χρόνο έκδοσης του.
Συνακόλουθα όλων των προαναφερόμενων, καταλήγουμε πως η θέση του συνηγόρου του εφεσείοντα καθώς και το αίτημα του για επιστροφή του ποσού των χαρτοσήμων, που καταβλήθηκαν για την καταχώριση της έφεσης, δεν γίνονται αποδεκτά και τα απορρίπτουμε. Νοείται πως μέχρι σήμερα η εκπροσώπηση του συνηγόρου του εφεσείοντα ενώπιον του Εφετείου δεν καλύπτεται από δωρεάν νομική αρωγή.
Καμία διαταγή για έξοδα.
Δ. ΚΙΤΣΙΟΣ, Δ.
Μ. ΑΜΠΙΖΑΣ, Δ.
Μ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.