|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΕΦΕΤΕΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Ποινική Αίτηση Αρ.: 7/24)
2 Αυγούστου 2024
[Χ.Β. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ, Μ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Μ.Γ. ΠΙΚΗΣ, Δ/ΣΤΕΣ]
ΓΕΝΙΚΟΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ
Αιτητής
v.
ΗΛΙΑ ΠΕΤΑΗ
Καθ' ου η Αίτηση
‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑
Αίτηση ημερ. 8.7.2024 για Παράταση
Προθεσμίας Καταχώρισης Έφεσης
Α. Αντωνίου για Γενικόν Εισαγγελέα, για τον Αιτητή
Α. Μυλωνάς, για τον Καθ' ου η Αίτηση
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ, Δ.: Η απόφαση είναι ομόφωνη και θα δοθεί από την Παπαδοπούλου, Δ.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Στις 30.1.2024 εξεδόθη απόφαση από το Κακουργοδικείο Λάρνακας με την οποία ο Καθ' ου η Αίτηση αθωώθηκε στις Κατηγορίες της Συνωμοσίας για Καταδολίευση, Πλαστογραφίας Επίσημου Εγγράφου, Παροχής Βοήθειας για κυκλοφορία πλαστού εγγράφου, Εξασφάλισης Εγγραφής με ψευδείς παραστάσεις και Εσκεμμένης Διενέργειας Ψευδούς ή Ανακριβούς Δήλωσης στα αρχεία που χρησιμοποιούνται για υποβολή απαιτήσεων από τον Ο.Α.Υ. με σκοπό την εξαπάτηση του.
Ο Γενικός Εισαγγελέας καταχώρισε στις 12.2.2024, ήτοι εντός του χρόνου που προβλέπεται στο Άρθρο 137 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155, την Ποιν. Έφ. με αρ. 28/24, η οποία όμως απευθυνόταν στον Αρχιπρωτοκολλητή του Ανωτάτου Δικαστηρίου ενώ επί αυτής καταγράφετο λανθασμένη ημερομηνία απόφασης και αδικήματα. Στις 18.6.2024 που η πιο πάνω Έφεση τέθηκε για πρώτη φορά ενώπιον του Εφετείου, διαπιστώθηκαν τα πιο πάνω. Ακολούθησε στις 20.6.2024 αίτηση του Γενικού Εισαγγελέα για τροποποίηση της Ειδοποίησης Έφεσης αρ. 28/24, η οποία αντιμετώπισε την ένσταση του εκεί Εφεσίβλητου.
Στις 4.7.2024 και αφού είχαν ακουστεί οι θέσεις των συνηγόρων, ο ευπαίδευτος συνήγορος για τον Γενικόν Εισαγγελέα ζήτησε άδεια να αποσύρει τόσο την αίτηση τροποποίησης όσο και την Ποιν. Έφ. 28/24 με επιφύλαξη να καταχωρίσει αίτηση για παράταση χρόνου καταχώρισης νέας έφεσης, άδεια η οποία παραχωρήθηκε.
Η υπό εκδίκαση Αίτηση καταχωρίστηκε τέσσερεις μέρες μετά και στην ένορκη δήλωση που τη συνοδεύει καταγράφεται το προαναφερθέν ιστορικό με επίκληση της σοβαρότητας των αδικημάτων στα οποία αφορούσε η Ποινική Υπόθεση αρ. 10882/21, τα οποία κατ' ισχυρισμό διαπράχθηκαν από τον Καθ' ου η Αίτηση υπό την ιδιότητα του ως γιατρός. Επιπλέον προβάλλεται ότι η σκοπούμενη έφεση αφορά σε σοβαρό ζήτημα εφαρμογής του δικαίου της απόδειξης σε σχέση με εξ' ακοής μαρτυρία προερχόμενη από αποβιώσαντα.
Στην Ένσταση του Καθ' ου προβάλλονται οκτώ λόγοι προς απόρριψη της Αίτησης οι οποίοι αφορούν στη βασιμότητα της Αίτησης και στο κατά πόσο έχει καταδειχθεί ικανοποιητικός λόγος για έκδοση του αιτούμενου διατάγματος. Προβάλλεται επίσης θέση περί δεδικασμένου, νομικού κωλύματος και κατάχρησης. Ο Ενόρκως Δηλών - Καθ' ου η Αίτηση εισηγείται ότι η υπόθεση εναντίον του έχει αμετάκλητα τελεσιδικήσει και πως τυχόν έγκριση του αιτήματος θα συνιστά προσβολή του ανθρωπίνου δικαιώματος του να μην υποβληθεί στον κίνδυνο καταδίκης για δύο φορές.
Παραθέτουμε απόσπασμα από την απόφαση Αγαπίου ν. Σαλάτα, Ποιν. Αίτ. 11/22, ημερ. 20.12.2023 όπου έγινε σύνοψη των νομολογιακών αρχών που διέπουν αιτήματα της φύσης αυτής:
«Οι σχετικές νομολογιακές αρχές θεωρούμε ότι συνοψίζονται επαρκέστατα στην υπόθεση Rolandos Enterprises Public Ltd κ.ά v. Frou Frou Investments Ltd, Ποιν. Αίτ. 5/20, ημερ. 3.2.21 ως εξής:
«Διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου να παρατείνει το χρόνο καταχώρισης έφεσης δυνάμει του άρθρου 134 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155, ασκείται κατόπιν απόδειξης «βάσιμου λόγου» στη βάση των γεγονότων της κάθε υπόθεσης και συναρτάται με τα συμφέροντα της δικαιοσύνης. Θεωρούμε χρήσιμο να υπομνήσουμε τη βασική νομολογιακή αρχή ότι παράταση δίδεται όταν συντρέχει ουσιαστική αδυναμία του εφεσείοντα να ενεργήσει έγκαιρα και ορθά για την καταχώριση έφεσης (βλ. Komurgu & Άλλος ν Δημοκρατίας (1991) 2 ΑΑΔ 83), τα χρονικά δε πλαίσια που θέτει ο νομοθέτης για τη λήψη δικονομικών μέτρων είναι σημαντικά και σχετίζονται με το δημόσιο συμφέρον που συνυπάρχει στην τελεσιδικία και στο τελέσφορο της διαδικασίας.
Οι σχετικές αρχές επαναλήφθηκαν πρόσφατα από το Ανώτατο Δικαστήριο στην υπόθεση LGS HANDLING LTD, Ποιν. Αιτ. 22/2018, ημερ. 22 Φεβρουαρίου 2019, ECLI:CY:AD:2019:B125, στην οποία λέχθηκε ότι:
«...η προεξάρχουσα αρχή που λαμβάνεται υπόψη είναι η ανάγκη για τελεσιδικία χάριν του δημοσίου συμφέροντος. Η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου για τη χορήγηση παράτασης χρόνου ασκείται με φειδώ και λαμβάνει υπόψη τους λόγους αδυναμίας έγκαιρης καταχώρησης της έφεσης, τόσο κατά το χρόνο εντός του οποίου έπρεπε αυτή να είχε καταχωρηθεί, όσο και κατά τη διάρκεια της περιόδου από την εκπνοή της προθεσμίας, μέχρι την καταχώρηση της αίτησης για παράταση, (Delincyp Company Ltd v. Wogang κ.ά. Ποινική Αίτηση υπ' αρ. 10/2018, ημερ. 15.10.2018). Η αδυναμία καταχώρησης πρέπει να είναι ουσιαστική και πρέπει να εμπίπτει εντός του εξαιρετικού εκείνου μέτρου το οποίο θα μπορούσε να θεωρηθεί ως αντισταθμίζον την ανάγκη για τελεσιδικία, (Δημοκρατία ν, Γεωργίου Ποινική Αίτηση αρ. 9/2015, ημερ. 26.1.2016 και Λουκαΐδης ν. Αστυνομικής Διεύθυνσης Λευκωσίας, Ποινική Αίτηση αρ. 15/2017, ημερ. 13.3.2018), ECLI:CY:AD:2018:B107».
Αν οι συνθήκες της υπόθεσης το δικαιολογούν, το δικαστήριο μπορεί, χαλαρώνοντας τον κανόνα, να δεχθεί το αίτημα για παράταση (Ηλιάδη ν Δήμου Λάρνακας (1996) 2 ΑΑΔ 236)».
(Βλ. και E&G Electricplus Ltd v. Ορφανίδης Δημόσια Εταιρεία Λτδ κ.ά Ποιν. Αίτ. 5/18, ημερ. 16.5.18, ECLI:CY:AD:2018:B234, Επί τοις αφορώσι τους Άκουα Σολ Mythos Τουριστικές Επιχειρήσεις Α.Ε. Ποιν. Αίτ. 2/21, ημερ. 20.5.21)».
Εκείνο το οποίο διακρίνει την παρούσα περίπτωση είναι ότι δεν υπήρξε καθυστέρηση στην καταχώριση της Έφεσης, αλλά η Ειδοποίηση Έφεσης που καταχωρίστηκε περιείχε λάθη τα οποία δεν αφορούσαν στους λόγους έφεσης ώστε να τυγχάνει εφαρμογής ο Κανονισμός 24 των περί Ποινικής Δικονομίας Κανονισμών 249/1953 (Δ.Ν. Τόμος ΙΙ, σελ. 337).
Το Άρθρο 134 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155 απαιτεί την απόδειξη βάσιμου λόγου για παράταση της προθεσμίας καταχώρισης έφεσης. Όπως λέχθηκε στην Χριστοδούλου ν. Χριστοδούλου, Ποιν. Αίτ. 2/23 ημερ. 26.1.2024 «.η έννοια του «βάσιμου λόγου» .έχει τη σημασία της παροχής επαρκούς και πειστικής αιτιολογίας για αδυναμία ενέργειας και όχι απλής δυσκολίας.» στην έγκαιρη καταχώριση έφεσης. Έχουμε την άποψη ότι στην παρούσα δεν τίθεται θέμα παροχής αιτιολογίας για αδυναμία ενέργειας επειδή στην πραγματικότητα δεν υπήρξε ολική παράλειψη ενέργειας.
Θεωρούμε πως το γεγονός ότι πρόθεση του Γενικού Εισαγγελέα ήταν η εμπρόθεσμη καταχώριση έφεσης προκύπτει ακριβώς από την καταχώριση της Έφεσης αρ. 28/24 εντός του προβλεπόμενου χρόνου. Το γεγονός αυτό ήταν ξεκάθαρο και στον Καθ' ου η Αίτηση, ο οποίος δεν μπορεί να προβάλλει πειστικά ότι είχε την πεποίθηση ότι η υπόθεση εναντίον του είχε αμετάκλητα τελεσιδικήσει. Ακόμη και κατά την απόσυρση της πιο πάνω Έφεσης η πλευρά του Γενικού Εισαγγελέα είχε καταστήσει σαφή την πρόθεση της να προχωρήσει με αίτηση για παράταση ώστε να επιτραπεί η καταχώριση νέας ορθής έφεσης, ενώ από τα πρακτικά διαφαίνεται και η επιφύλαξη του δικαιώματος του να το πράξει.
Τα πιο πάνω, σε συνάρτηση με τη σοβαρότητα των αδικημάτων και των νομικών ζητημάτων που αναφύονται από την πρωτόδικη Απόφαση, οδηγούν στο ότι το συμφέρον της Δικαιοσύνης εξυπηρετείται εν προκειμένω με την έγκριση του αιτήματος.
Κατ' ακολουθία των πιο πάνω η Αίτηση εγκρίνεται και παραχωρείται παράταση για καταχώριση Έφεσης κατά της πρωτόδικης αθωωτικής Απόφασης του Κακουργοδικείου Λάρνακας στην υπόθεση με αρ. 10882/21 για 10 μέρες από σήμερα.
Χ.Β. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ, Δ.
Μ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.
Μ.Γ. ΠΙΚΗΣ, Δ.