|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΕΦΕΤΕΙΟ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 407/2018)
19 Φεβρουαρίου 2024
[Δ. ΚΙΤΣΙΟΣ, Μ. ΑΜΠΙΖΑΣ, Μ. ΤΟΥΜΑΖΗ, Δ/στες]
S. KOUPANOS DEVELOPERS LIMITED
Εφεσείοντες
v.
ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΥΠΡΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΤΔ
Εφεσιβλήτων
Θ. Αναστασιάδης για Ανδρέα Θ. Μαθηκολώνη για Εφεσείοντες
Ε. Κορακίδης και Λ. Κορακίδης για Επαμεινώνδας Κορακίδης ΔΕΠΕ για Εφεσίβλητους
------------------------
ΚΙΤΣΙΟΣ, Δ: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Αμπίζα, Δ.
----------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΑΜΠΙΖΑΣ, Δ: Αντικείμενο της παρούσας έφεσης αποτελεί η απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου με την οποία απέρριψε αίτηση - έφεση των εφεσειόντων με την οποία ζητείτο ο παραμερισμός ειδοποίησης κατά τον Τύπο «ΙΑ» και ο σκοπούμενος με αυτήν πλειστηριασμός ενυπόθηκου ακινήτου των εφεσειόντων. Αποδίδεται στο πρωτόδικο Δικαστήριο, με τους δύο λόγους έφεσης, ότι εσφαλμένα και αντινομικά και χωρίς τη δέουσα αιτιολογία, απέρριψε τη θέση των εφεσειόντων ότι οι επιδοθείσες ειδοποιήσεις κατά τον Τύπο «Ι» και «ΙΑ» δεν πληρούν τις απαιτούμενες κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο προϋποθέσεις, όπως προβλέπεται στο εδάφιο 3 του Άρθρου 44Γ του Νόμου 9/1965 (1ος λόγος), ενώ, παράλληλα, εσφαλμένα και αντινομικά απέρριψε την εισήγηση και θέση των εφεσειόντων ότι η όλη διαδικασία που οι εφεσίβλητοι ξεκίνησαν για την εκποίηση της ενυπόθηκης περιουσίας συνιστά κατάχρηση διαδικασίας ή και κατάχρηση δικαιωμάτων (2ος λόγος).
Αμφότερες οι πλευρές, μέσω των περιγραμμάτων αγόρευσης τους, πραγματεύονται την ουσία των λόγων έφεσης, προβάλλοντας τις θέσεις τους. Εγείρεται, όμως, επιπρόσθετα, από τους εφεσίβλητους και είναι αποδεκτό από τους εφεσείοντες, ως, κατά την ακρόαση της έφεσης, διευκρινίστηκε, ότι η εν λόγω ακίνητη περιουσία δεν πωλήθηκε κατά τον πλειστηριασμό και οι πιστωτές, που πλέον είναι η Gordian Holdings Limited, απέκτησαν αυτήν, στην αγοραία αξία της, μετά την παρέλευση έξι μηνών από την ολοκλήρωση της διαδικασίας του πρώτου πλειστηριασμού. Η υπό κρίση ακίνητη περιουσία είναι, πλέον, εγγεγραμμένη στο όνομα της Gordian, χωρίς να έχει πωληθεί σε τρίτο πρόσωπο.
Παρεμβάλλεται ότι, μεταξύ των ιδίων διαδίκων, εκκρεμούσαν και έχουν αποφασιστεί οι, με τον ίδιο τίτλο, Πολιτική Έφεση Αρ. 409/2018, ημερομηνίας 12.9.2023 και Πολιτική Έφεση 408/2018, ημερομηνίας 12.2.2024. Στην πρώτη, ήταν αποδεκτό ότι το υπό κρίση ακίνητο είχε αγοραστεί από τον ενυπόθηκο δανειστή (Gordian) στην αγοραία αξία του και, μεταγενέστερα, πωλήθηκε σε τρίτο πρόσωπο, ενώ στη δεύτερη, ήταν αποδεκτό ότι ο πλειστηριασμός έγινε. Κρίθηκε, ως εξηγείται στις εν λόγω αποφάσεις μας, ότι αυτές ήταν, πλέον, άνευ αντικειμένου.
Το τι προβλήθηκε στο περίγραμμα αγόρευσης της παρούσας, ήταν ότι ο «πλειστηριασμός έγινε». Όταν, κατά την ακρόαση της παρούσας έφεσης, διαπιστώθηκε ότι η υπό κρίση ακίνητη περιουσία δεν πωλήθηκε στον πλειστηριασμό, ως η εντύπωση που δόθηκε με την ως άνω φράση, τέθηκε ζήτημα κατά πόσο η παρούσα διαφοροποιείται από τις ως άνω προηγούμενες αποφάσεις του Εφετείου.
Δεν θα επαναλάβουμε την επιχειρηματολογία που οι ίδιοι συνήγοροι προέβαλαν στις ως άνω εφέσεις. Πρόσθετα, και επί του προκειμένου, ο κ. Αναστασιάδης υιοθέτησε την άποψη ότι, εφόσον το ακίνητο δεν αποξενώθηκε προς τρίτους, η έφεση δεν είναι άνευ αντικειμένου, δεδομένου ότι η απόκτηση του από τους πιστωτές προϋποθέτει αποτυχία του πλειστηριασμού. Από την πλευρά του, ο κ. Κορακίδης επέμεινε στη θέση ότι ο πλειστηριασμός, δηλαδή, αυτό που οι εφεσείοντες προσπάθησαν να εμποδίσουν, έγινε και, συνεπώς, η κατάσταση πραγμάτων δεν μπορεί να επιστρέψει σε εκείνο το στάδιο. Με αποτέλεσμα η παρούσα να έχει καταστεί άνευ αντικειμένου.
Καθίσταται εμφανές ότι η εξέταση των εγειρόμενων λόγων έφεσης εξαρτάται από το κατά πόσο η παρούσα έφεση έχει καταστεί άνευ αντικειμένου, ως αποτέλεσμα των όσων ακολούθησαν του ανεπιτυχούς πλειστηριασμού, ως ανωτέρω αναλύονται. Γι' αυτό και προχωρούμε με την εξέταση του ζητήματος αυτού πρώτα.
Στην S. KOUPANOS DEVELOPERS LIMITED ν. ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΥΠΡΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΤΔ, Πολιτική Έφεση 409/2018, ημερομηνίας 12.9.2023, είχαμε υποδείξει τα εξής:-
«Αφετηρία επί του προκειμένου, θα πρέπει να αποτελέσει η βάση ότι αντικείμενο αίτησης - έφεσης δυνάμει του Άρθρου 44Γ(3) του Ν. 9/1965, αποτελεί ο παραμερισμός επιδοθείσας ειδοποίησης κατά τον Τύπο «ΙΑ». Ως, όμως, εξηγείται στην 1. POLYXENIA ISAAK RESTAURANT LIMITED, 2. ΜΑΡΚΟΥ ΙΣΑΑΚ ΠΥΡΙΛΛΗ ν ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΤΔ, ECLI:CY:AD:2023:A191, Πολιτική Έφεση 2/2023, ημερομηνίας 2.6.2023:
«Η επίδοση ειδοποίησης κατά τον Τύπο «ΙΑ» και το δικαίωμα υποβολής αίτησης - έφεσης για τον παραμερισμό της, είναι μόνο μέρος της διαδικασίας που προνοείται από το Μέρος VIA των Νόμων. Εφόσον δεν επιτύχει ο παραμερισμός της ειδοποίησης κατά τον Τύπο «ΙΑ», ακόμα και αν ο προγραμματισμένος πλειστηριασμός δεν επιφέρει την πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου, προβλέπεται για τη συνέχεια συγκεκριμένη διαδικασία, όπως ορίζεται στο Άρθρο 44Η (1) των Νόμων που δεν θα μπορούσε να ακολουθηθεί στην περίπτωση που η ειδοποίηση κατά τον Τύπο «ΙΑ» είχε παραμεριστεί. Επομένως, το να παραμεριστεί η ειδοποίηση κατά τον Τύπο «ΙΑ», έστω και μετά την ανεπιτυχή διεκπεραίωση του προγραμματισμένου πλειστηριασμού, διατηρεί τη σημασία του και η παρούσα έφεση δεν είναι άνευ αντικειμένου»
Η ως άνω διαπίστωση δεν αναφέρεται αόριστα στο κάθε τι που ακολουθεί του ανεπιτυχούς πλειστηριασμού. Ουσιαστικής σημασίας είναι η αναφορά στην πιο πάνω απόφαση στη διαδικασία, όπως ορίζεται στο Άρθρο 44Η (1) του Νόμου, το οποίο προνοεί για τη διαδικασία πώλησης ενυπόθηκου ακινήτου μετά την αποτυχία πώλησης κατά τον πρώτο πλειστηριασμό. Δηλαδή, ενόσω οι περιστάσεις που αφορούν το ακίνητο παραμένουν αναλλοίωτες. Εύκολα αντιληπτό και σύμφωνο με την πιο πάνω απόφαση, είναι ότι σε αυτό ακόμη το στάδιο, τυχόν παραμερισμός της ειδοποίησης κατά τον Τύπο «ΙΑ», ως αποτέλεσμα επιτυχίας της έφεσης, συμπαρασύρει και ό,τι προνοείται ως δικαίωμα μετά τον ανεπιτυχή πρώτο πλειστηριασμό.
Διαφορετική, όμως είναι η κατάσταση πραγμάτων όταν οι συνθήκες μεταβληθούν. Στην Αναφορικά με τον Αυγουστίνο Θωμά, ECLI:CY:AD:2018:D126, Πολιτική Αίτηση 20/2018, ημερομηνίας 22.3.2018, ECLI:CY:AD:2018:D126, κρίθηκε ότι παρά το ότι υπήρχε δικαίωμα έφεσης εναντίον της απόφασης στην αίτηση - έφεση, συνέτρεχαν εξαιρετικές περιστάσεις για παραχώρηση άδειας καταχώρησης αίτησης για την έκδοση διατάγματος Certiorari στη βάση του ότι η πώληση του ακινήτου επίκειτο και αν ο αιτητής δεν ακουγόταν επί της ουσίας της αίτησης παραμερισμού, η διαδικασία θα παρέμενε άνευ αντικειμένου, αφού το ενυπόθηκο θα πωλείτο. Παραπομπή και ανάλυση της ως άνω απόφασης γίνεται και στην Αναφορικά με την CAC CORAL LIMITED, ECLI:CY:AD:2020:D408, Πολιτική Αίτηση 204/2020, ημερομηνίας 2.12.2020, ECLI:CY:AD:2020:D408, και πάλι με αναφορά ότι πώληση του ενυπόθηκου θα καθιστούσε τη διαδικασία άνευ αντικειμένου.»
Όπως και στην ως άνω υπόθεση, έτσι και στην προκειμένη περίπτωση, δυνάμει των προνοιών του Άρθρου 44ΙΑ(1) του Νόμου, το ενυπόθηκο ακίνητο αγοράστηκε από τον ενυπόθηκο δανειστή, στην αγοραία αξία του, και εγγράφηκε στο όνομά του. Το τι, με άλλα λόγια, επιφέρει η εφαρμογή της ως άνω νομοθετικής πρόνοιας, είναι την απόδοση στους εφεσείοντες της αγοραίας αξίας της ενυπόθηκης περιουσίας και την αποξένωση της από αυτούς προς όφελος του ενυπόθηκου δανειστή. Επομένως, διαπιστώνεται ότι τυχόν επιτυχία της έφεσης δεν θα μπορούσε να έχει την όποια επίδραση επί της διαδικασίας εκποίησης του αναφερόμενου ακινήτου, η οποία, λόγω της μεταβολής των συνθηκών (αγοράς από τον ενυπόθηκο δανειστή στην αγοραία αξία), παρέμεινε χωρίς αντικείμενο.
Στην ως άνω απόφαση μας παραπέμπουμε και σε νομολογία επί του ότι τα Δικαστήρια δεν εκδικάζουν υποθέσεις που παραμένουν χωρίς αντικείμενο. Δε χρειάζεται να επαναλάβουμε αυτά. Είναι στη βάση των πιο πάνω που διαπιστώνεται ότι στην παρούσα έφεση η συνέχιση της δίκης δεν θα εξυπηρετούσε οποιοδήποτε σκοπό, ενώ αδόκιμη και επί ματαίω θα ήταν η σε ακαδημαϊκό επίπεδο επίλυση της μεταξύ των διαδίκων διαφοράς. Θα πρέπει, φυσικά, και στην παρούσα, να λεχθεί ότι η απόρριψη της για το λόγο ότι δεν υπάρχει πλέον αντικείμενο, ουδόλως επηρεάζει τη δυνατότητα των εφεσειόντων να προωθήσουν οποιοδήποτε δικαίωμα θεωρούν ότι έχουν.
Η έφεση απορρίπτεται. Επιδικάζονται υπέρ των εφεσιβλήτων και εναντίον των εφεσειόντων €3.200.-, πλέον ΦΠΑ, εάν υπάρχει, ως έξοδα.
Δ. ΚΙΤΣΙΟΣ, Δ.
Μ. ΑΜΠΙΖΑΣ, Δ.
Μ. ΤΟΥΜΑΖΗ, Δ.