|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Έφεση Κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Αρ. 151/2019)
31 Ιανουαρίου, 2024
[ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ-ΝΙΚΟΛΕΤΟΠΟΥΛΟΥ, ΣΕΡΑΦΕΙΜ, ΛΥΣΑΝΔΡΟΥ, Δ/ΣΤΕΣ]
R.C. RIGHTCLIMA LTD
Εφεσείoυσα,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ
2. Δ/ΝΤΗ ΓΕΝΙΚΟΥ ΧΗΜΕΙΟΥ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Εφεσίβλητης.
--------------------
Μ. Κούρος-Λοιζίδης, για Γ. Ζ. Γεωργίου & Σία Δ.Ε.Π.Ε, για την Εφεσείουσα.
Ε. Συμεωνίδου (κα), εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
--------------------
ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ-ΝΙΚΟΛΕΤΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου
θα δοθεί από τον Λυσάνδρου, Δ.
-----------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΛΥΣΑΝΔΡΟΥ, Δ.: Την 22.3.2016, το Γενικό Χημείο του Κράτους προκήρυξε τον υπ´ αριθμό 13.25.08.2016.19 ανοικτό διαγωνισμό που αποσκοπούσε στη συνομολόγηση δημόσιας σύμβασης με τον προσφοροδότη που θα προσέφερε φίλτρα απαγωγών στη χαμηλότερη τιμή.
Η Εφεσείουσα/Αιτήτρια υπέβαλε προσφορές, μεταξύ άλλων, για τα φίλτρα απαγωγών είδους με αύξοντα αριθμό 2, 3, 12 και 13 (εφεξής «τα επίδικα είδη») στα έγγραφα διαγωνισμού, πλην όμως με δύο επιστολές του Γενικού Χημείου ημερ. 11.5.2016 ενημερώθηκε ότι οι προσφορές της για αυτά τα είδη απορρίφθηκαν με την εξής αιτιολογία:
(α) αναφορικά με την προσφορά της για τα φίλτρα κατασκευής G.V.S. (τα οποία αφορά η Προσφυγή Αρ. 875/2016):
«Στα είδη με Α/Α 1,2,3,6,7,8,9,10,11,12 και 13 που δεν έγινε κατακύρωση στην εταιρεία σας, η προσφορά σας ήταν εκτός προδιαγραφών (ζητήσαμε τα αυθεντικά φίλτρα και η εταιρεία σας δεν πρόσφερε)»·
(β) αναφορικά με την προσφορά της για τα φίλτρα κατασκευής Filtro System (τα οποία αφορά η Προσφυγή Αρ. 876/2016):
«Στα είδη που δεν έγινε κατακύρωση στην εταιρεία σας, η προσφορά σας δεν ήταν η φθηνότερη τα είδη με Α/Α 1,2,3,6,7,8,9,10,11,12 και 13 ήταν εκτός προδιαγραφών (ζητήσαμε τα αυθεντικά φίλτρα και η εταιρεία σας δεν πρόσφερε)».
Με τις δύο συνεκδικαζόμενες Προσφυγές Αρ. 875/2016 και 876/2016, η Εφεσείουσα/Αιτήτρια προσέβαλε ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου τις αποφάσεις του Γενικού Χημείου, με τις οποίες απέρριψε τις προσφορές της για τα επίδικα είδη και, αντ' αυτών αποδέχτηκε προσφορές άλλων προσφοροδοτών, πλην όμως οι Προσφυγές της απορρίφθηκαν, εξ ου και η ενώπιόν μας έφεση με την οποία η Εφεσείουσα/Αιτήτρια προσβάλλει ως λανθασμένη την πρωτόδικη κρίση.
Πρώτος, Τρίτος και Πέμπτος Λόγος Έφεσης:
Με τον πρώτο λόγο έφεσης, η Εφεσείουσα/Αιτήτρια καταλογίζει σφάλμα στο πρωτόδικο Δικαστήριο, διότι απέτυχε να διαγνώσει πως το Γενικό Χημείο απέρριψε παράνομα την επίδικη προσφορά της με το σκεπτικό ότι δεν προσέφερε τα απαιτούμενα «αυθεντικά» φίλτρα, σκεπτικό το οποίο ήταν πεπλανημένο γιατί οι επίδικοι όροι διαγωνισμού δεν απαιτούσαν την προσφορά «αυθεντικών» φίλτρων, ούτε καθόριζαν την έννοια του όρου «αυθεντικό».
Κρίνουμε τον άνω λόγο έφεσης αβάσιμο και τον απορρίπτουμε, για τους εξής λόγους:
Κατά τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου, την προηγούμενη (21.3.2016) της προκήρυξης του επίδικου διαγωνισμού στις 22.3.2016, η ορισθείσα Επιτροπή Αξιολόγησης αποφάσισε τα εξής:
«Μετά από επανειλημμένα παράπονα από Χημικούς των Εργαστηρίων ότι τα φίλτρα που χρησιμοποιούνται τα τρία τελευταία χρόνια (2013-2015) δεν έχουν ικανοποιητική απόδοση (μετά από ελέγχους παρατηρήθηκε ότι ήταν ελαφρύτερα συνεπώς περιείχαν μικρότερη ποσότητα ενεργού άνθρακα) αποφασίστηκε όπως στη νέα προσφορά για φίλτρα αφαιρεθεί όρος 'ή Ισοδύναμο' στα είδη με Α/Α 1,2,3,6,7,8,9,10, 11,12 και13 [sic] ούτος [sic] ώστε να εξασφαλιστούν τα αυθεντικά φίλτρα για καλύτερη προστασία του προσωπικού του Χημείου».
Όσον αφορά τα έγγραφα του επίδικου διαγωνισμού, παρατηρούνται τα ακόλουθα:
Στους επίδικους όρους διαγωνισμού, οι σχετικές διατάξεις είναι οι εξής:
(α) 1.1: Αντικείμενο της σύμβασης: «Η προμήθεια Φίλτρων Απαγωγών όπως προσδιορίζεται αναλυτικά στα Έγγραφα Διαγωνισμού.»·
(β) 1.1: Έγγραφα διαγωνισμού: «Τα έγγραφα που περιλαμβάνουν την Προκήρυξη Σύμβασης, το Μέρος Α (Οδηγίες προς τους Οικονομικούς Φορείς), το Μέρος Β (συμφωνία και ειδικοί όροι σύμβασης), το Παράρτημα Ι (Γενικοί Όροι Σύμβασης), το Παράρτημα ΙΙ (Όροι Εντολής - Τεχνικές προδιαγραφές) [.]·
(γ) 3.2.3: «Το Αρμόδιο Όργανο θα θεωρήσει αποδεκτές τις Προσφορές που είναι σύμφωνες με όλους τους όρους, τις προϋποθέσεις και τις προδιαγραφές των Εγγράφων Διαγωνισμού, ενώ είναι δυνατό, κατά την αποκλειστική του κρίση και ευχέρεια, να θεωρήσει αποδεκτές και Προσφορές που παρουσιάζουν τυχόν ασήμαντες αποκλίσεις. Ως σημαντικές αποκλίσεις, νοούνται οι αποκλίσεις που δεν επηρεάζουν την έκταση του Αντικειμένου της Σύμβασης ή την ποιότητα των προμηθειών, δεν περιορίζουν ουσιαστικά τα δικαιώματα της Αναθέτουσας Αρχής ή τις υποχρεώσεις του Αναδόχου και δεν θίγουν την αρχή της ίσης μεταχείρισης των Προσφερόντων.»·
(δ) 7.4.: «Στο διαγωνισμό δεν γίνονται δεκτές εναλλακτικές προσφορές για το σύνολο ή μέρος του Αντικειμένου της Σύμβασης»·
(ε) 8.3.1.2: «Η Τεχνική Προσφορά περιλαμβάνει αναλυτική παρουσίαση της προσφερόμενης τεχνικής λύσης, τόσο ως προς τα προϊόντα και τα τεχνικά τους χαρακτηριστικά όσο και ως προς τις λοιπές επιμέρους απαιτήσεις της Αναθέτουσας Αρχής όπως αυτές προσδιορίζονται στο Παράρτημα ΙΙ. ΟΡΟΙ ΕΝΤΟΛΗΣ - ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ [.]»·
(στ) 9.3.1: «Για τις Προσφορές που κρίθηκαν αποδεκτές κατά το στάδιο ελέγχου των δικαιολογητικών συμμετοχής, το Αρμόδιο Όργανο προχωρά στον έλεγχο των Τεχνικών Προσφορών τους προκειμένου να διαπιστώσει την πληρότητά τους, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παράγραφο 8.3.1.2. καθώς και εάν ικανοποιούν τις απαιτήσεις και τις προδιαγραφές του Αντικειμένου της Σύμβασης, όπως αυτές περιγράφονται αναλυτικά στο Παράρτημα ΙΙ των Εγγράφων Διαγωνισμού, λαμβανομένης υπόψη της πρόνοιας του εδαφίου (3) της παραγράφου 3.2, και καταχωρεί σε ειδικό έντυπο τυχόν Προσφορές που χαρακτηρίζει απορριπτέες, αναλύοντας για κάθε μία από αυτές τους ακριβείς λόγους απόρριψης. [.]»·
(ζ) Παράρτημα ΙΙ, όρος 1.2: «Οι προμήθειες θα πρέπει να συνάδουν πλήρως με τις ποσότητες, τεχνικές προδιαγραφές και (σχέδια) που καθορίζονται στα Έγγραφα Προσφορών. Οι Προσφέροντες υποχρεούνται να συμπληρώσουν το Έντυπο 11 που περιλαμβάνονται οι ποσότητες και όλα τα επιμέρους ζητούμενα χαρακτηριστικά / προδιαγραφές κάθε προϊόντος.»·
(η) το Παράρτημα ΙΙ - Τεχνικές Προδιαγραφές συνίσταται σε κατάλογο στον οποίον καθορίζονται τα είδη που απαιτούνται και η απαιτούμενη ποσότητα· στα είδη με αύξοντα αριθμό 4 και 5 παρατίθεται, μετά την περιγραφή του είδους, η φράση «or equivalent», ενώ αυτή η φράση δεν παρατίθεται στην περιγραφή των επίδικων ειδών με αύξοντα αριθμό 2, 3, 12 και 13.
Εισαγωγικά, τα έγγραφα διαγωνισμού ευλόγως διέπονται από τις ίδιες ερμηνευτικές αρχές όπως οι νόμοι και οι συμβάσεις, συνεπώς, ερμηνεύονται κατά τη γραμματική τους ερμηνεία (Έφεση κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Αρ. 23/2018 LOGICOM SOLUTIONS LTD ν. Αναθεωρητική Αρχή Προσφορών, απόφαση ημερ. 11.1.2024) στο πλαίσιο της οποίας προσμετρούνται -σε περίπτωση ασάφειας- τα συμφραζόμενα (Δημοκρατία ν. Ματθαίου, (1990) 3 Α.Α.Δ. 2452), έκαστη λέξη θεωρείται ότι προστίθεται σκόπιμα (Συνεκδικαζόμενες Ποινικές Εφέσεις Αρ. 165/2018, 166/2018, 169/2018 και 170/2018 FAROOQ ν. Δημοκρατίας, απόφαση ημερ. 7.9.2020) και προτιμάται η ερμηνεία η οποία συνάδει με την κοινή λογική (LOGICOM SOLUTIONS LTD, supra).
Παράλληλα, ειδικά σε ό,τι αφορά τους όρους προσφορών, αυτοί ερμηνεύονται στενά και αυστηρά χωρίς να επιτρέπονται παρεκκλίσεις, ώστε όλοι οι προσφοροδότες να τυγχάνουν ίσης μεταχείρισης (Χαράλαμπος ν. Δημοκρατίας, (2011) 3 Α.Α.Δ. 583).
Εκ των εγγράφων του διαγωνισμού, ιδωμένων υπό το πρίσμα των άνω ερμηνευτικών αρχών, αναφύονται τα εξής συμπεράσματα:
(α) ήταν απαιτητέα η εκ των προσφοροδοτών πιστή τήρηση των τεχνικών προδιαγραφών του Παραρτήματος ΙΙ, δηλαδή η προσφορά των επίδικων ειδών φίλτρων απαγωγής με αύξοντα αριθμό 2,3, 12 και 13 ακριβώς όπως περιγράφονταν στο εν λόγω Παράρτημα·
(β) πέραν του ότι η περιγραφή των άνω ειδών δεν παραθέτει τη φράση «or equivalent», με αποτέλεσμα τα ισοδύναμα είδη να εκπίπτουν της περιγραφής και έτσι να καθίστανται έκπτωτα των όρων διαγωνισμού, αυτό το συμπέρασμα επισφραγίζεται εμμέσως πλην σαφώς από τα συμφραζόμενα, ήτοι (i) από τη χρήση της άνω φράσης στα μη επίδικα είδη με αύξοντα αριθμό 4 και 5 η οποία εξ αντιπαραβολής υπονοεί ότι η απουσία της φράσης στα επίδικα είδη ήταν σκόπιμη, όπως επίσης και (ii) από τα έγγραφα του διαγωνισμού που διασαφηνίζουν ότι δεν θα ληφθούν υπόψη ενναλακτικές προσφορές.
Η ως άνω θέση υποστηρίζεται και από την προρρηθείσα προπαρασκευαστική απόφαση ημερ. 21.3.2016 της Επιτροπής Αξιολόγησης όπως -στο πλαίσιο προκήρυξης του επίδικου διαγωνισμού- αφαιρεθεί ο όρος «ή ισοδύναμο» από τα επίδικα είδη με αύξοντα αριθμό 2,3,12 και 13 ώστε να εξασφαλιστούν τα αυθεντικά φίλτρα.
Αφού, λοιπόν, τα έγγραφα διαγωνισμού απαιτούσαν τα επίδικα είδη φίλτρων απαγωγών ως ακριβώς περιγράφονταν στις τεχνικές προδιαγραφές, η προσφορά «ισοδύναμου είδους» από προσφοροδότη, στην έκτασή που απέκλινε από τα επακριβώς περιγραφέντα, συνιστά παράβαση ουσιώδους όρου καθιστούσα την προσφορά άκυρη.
Συνάγεται ότι νόμιμα το Γενικό Χημείο απέρριψε τις προσφορές της Εφεσείουσας/Αιτήτριας για τα επίδικα είδη με αύξοντα αριθμό 2,3,12 και 13 (φίλτρων κατασκευής G.V.S. ή Filtro System) και νόμιμα την ενημέρωσε πως ο λόγος απόρριψης των προσφορών της ήταν ότι ζήτησε τα αυθεντικά φίλτρα· μπορεί η φράση «αυθεντικά φίλτρα» (η οποία χρησιμοποιήθηκε από το Γενικό Χημείο στο πλαίσιο της αιτιολογίας για απόρριψη των επίδικων προσφορών) να μην χρησιμοποιείται από τα έγγραφα διαγωνισμού, είναι όμως εμφανές από την προπαρασκευαστική απόφαση ημερ. 21.3.2016 της Επιτροπής Αξιολόγησης πως ότι, με αυτή τη φράση, το Γενικό Χημείο εννοεί πως η Εφεσείουσα/Αιτήτρια προσέφερε (όπως και η τελευταία αναγνωρίζει με τις ενώπιόν μας θέσεις) ισοδύναμα προϊόντα σε σχέση με τα επίδικα είδη και όχι αυτά τα είδη όπως ακριβώς περιγράφονταν στις τεχνικές προδιαγραφές του διαγωνισμού.
Ιδιαιτέρως όσον αφορά την απόρριψη της προσφοράς η οποία αφορά τα φίλτρα κατασκευής Filtro System, υπομνύεται ότι αυτή απορρίφθηκε, όχι μόνο γιατί πραγματευόταν (εκτός προδιαγραφών) ισοδύναμα προϊόντα, αλλά και διότι δεν ήταν η φθηνότερη.
Δεδομένου ότι το -κατά τους όρους διαγωνισμού- αποκλειστικό κριτήριο κατακύρωσης προσφοράς ήταν η χαμηλότερη τιμή και το Γενικό Χημείο έκρινε ότι η προσφορά της Εφεσείουσας/Αιτήτριας δεν ήταν η φθηνότερη, χωρίς αυτή η διοικητική κρίση να προσβάλλεται στο πλαίσιο της οικείας Προσφυγής Αρ. 876/2016, συνάγεται ότι η Εφεσείουσα/Αιτήτρια δεν προβάλλει τον πρώτο λόγο έφεσης μετά του απαιτούμενου εννόμου συμφέροντος (συνεκδικαζόμενες Αναθεωρητικές Εφέσεις Αρ. 8/2007 και 27/2007 ΚΟΙΝΟΠΡΑΞΙΑ ΑCTION PR & PUBLICATIONS LTD & EPISTLE (EPISTELE) COMMUNICATIONS & MEDIA LTD. κ.ά. ν. ΚΟΙΝΟΠΡΑΞΙΑ L & T PARTNERS COMMUNICATIONS SERVICES LTD KAI PR PARTNERS LTD. κ.ά., (2009) 3 Α.Α.Δ. 475) αλλά και γενικότερα δεν έχει έννομο συμφέρον να προωθεί την Προσφυγή της Αρ. 876/2016 αφού δεν πληροί το ουσιωδέστερο κριτήριο των επίδικων όρων του διαγωνισμού (SAVVAS C. NICOLAIDES LTD ν. Δημοκρατίας, (2010) 3 Α.Α.Δ. 148).
Εξυπακούεται ότι το έννομο συμφέρον είναι θέμα δημόσιας τάξης το οποίο δυνάμεθα να εξετάσουμε αυτεπάγγελτα, καίτοι δεν εξετάστηκε πρωτόδικα (Έφεση κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Αρ. 47/2018 Σπανού ν. Καϊλή, απόφαση ημερ. 11.1.2024).
Τα ως ανωτέρω καταδεικνύουν επίσης ότι στερείται ερείσματος και ο πέμπτος λόγος έφεσης περί της αποτυχίας του πρωτόδικου Δικαστηρίου να διαγνώσει το κατ' ισχυρισμόν αναιτιολόγητο των προσβαλλόμενων αποφάσεων του Γενικού Χημείου, εξ ου και τον απορρίπτουμε στη βάση των ως ανωτέρω λεχθέντων.
Δια του τρίτου λόγου έφεσης, η Εφεσείουσα/Αιτήτρια διατείνεται πως εσφαλμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο της υπέδειξε πως άφησε άπρακτο το δικαίωμά της, βάσει του όρου 5.2 των όρων διαγωνισμού, να ζητήσει και λάβει διευκρινίσεις από το Γενικό Χημείο για τα είδη φίλτρων απαγωγών που ήταν το αντικείμενο του διαγωνισμού και, συγκεκριμένα, για το κατά πόσο θα ήταν αποδεκτά ισοδύναμα προϊόντα βάσει των εγγράφων διαγωνισμού.
Απορρίπτουμε και αυτό τον λόγο έφεσης, ομογνωμώντας με το πρωτόδικο Δικαστήριο.
Αφ'ης στιγμής τα έγγραφα διαγωνισμού ήταν σαφή ως προς το ότι, σε σχέση με τα επίδικα είδη, τα ισοδύναμα προϊόντα ήταν εκτός προδιαγραφών, το σφάλμα αντίληψης δεν παρατηρείται στην πλευρά του Γενικού Χημείου αλλά στην πλευρά της Εφεσείουσας/Αιτήτριας, η οποία σε βάρος της και μόνο παρέλειψε να αδράξει την ευκαιρία προς διασαφήνιση του θέματος.
Το Γενικό Χημείο ουδεμία υποχρέωση είχε, στην απουσία όχλησης από πλευράς της Εφεσείουσας/Αιτήτριας, να της διευκρινίσει αυτεπαγγέλτως αυτό που ήδη απορρέει αβίαστα από τα έγγραφα διαγωνισμού, ότι δηλαδή η προσφορά ισοδύναμων προϊόντων δεν ήταν αποδεκτή σε σχέση με τα επίδικα είδη.
Προς επίρρωση των ανωτέρω, σημειώνεται ότι, στο υπόδειγμα εντύπου υποβολής τεχνικής προσφοράς, ο προσφοροδότης εκαλείτο να δηλώσει ότι υποβάλλει προσφορά έχοντας μελετήσει τα έγγραφα διαγωνισμού και έχοντας αποκτήσει πλήρη αντίληψη του αντικειμένου της σύμβασης.
Δεύτερος και Τέταρτος Λόγος Έφεσης:
Με τον δεύτερο λόγο έφεσης, η Εφεσείουσα/Αιτήτρια διατείνεται πως η μη συμπερίληψη της φράσης «ή ισοδύναμο» στις τεχνικές προδιαγραφές των εγγράφων διαγωνισμού, αναφορικά με τα επίδικα είδη, συνιστά παράβαση του Άρθρου 25(8) των περί του Συντονισμού Σύναψης Δημοσίων Συμβάσεων, Προμηθειών, Έργων και Υπηρεσιών και για Συναφή Θέματα Νόμων (εφεξής «ο Νόμος 12(Ι) του 2006»), παραπονούμενη για ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο παρέλειψε να εξετάσει αυτή της τη θέση.
Κρίνουμε ότι ευσταθεί ο δεύτερος λόγος έφεσης διότι, ενώ η Εφεσείουσα/Αιτήτρια δικογράφησε και ανέπτυξε πρωτόδικα λόγο ακύρωσης σε σχέση με την παράβαση του Άρθρου 25(8) του Νόμου 12(Ι) του 2006, η πρωτόδικη απόφαση δεν αποφαίνεται επ' αυτού.
Όσον αφορά τον τέταρτο λόγο έφεσης, περί κατ' ισχυρισμόν παράβασης του Άρθρου 25(2) του Νόμου 12(Ι) του 2006 και της Αρχής της Ισότητας, λόγω της μη συμπερίληψης της φράσης «ή ισοδύναμο» στις τεχνικές προδιαγραφές των όρων διαγωνισμού αναφορικά για τα επίδικα είδη, τον κρίνουμε αβάσιμο και τον απορρίπτουμε, για τους εξής λόγους:
Η προκήρυξη του επίδικου διαγωνισμού έγινε την 22.3.2016, η προθεσμία υποβολής προσφορών έληξε την 11.4.2016 και το Γενικό Χημείο έλαβε την απόφασή του περί κατακύρωσης των επικρατουσών προσφορών κατά την 11.5.2016.
Κατά την 28.4.2016, δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα ο περί της Ρύθμισης των Διαδικασιών Σύναψης Δημοσίων Συμβάσεων και για Συναφή Θέματα Νόμος του 2016 (εφεξής «ο Νόμος 73(Ι) του 2016») ο οποίος (κατά το Άρθρο 95(1) αυτού) τέθηκε σε ισχύ αυθημερόν και ο οποίος (κατά το Άρθρο 96(1) αυτού) κατάργησε αυθημερόν τον Νόμο 12(Ι) του 2006.
Το (περί μεταβατικών διατάξεων) Άρθρο 97(1) του (νέου) Νόμου 73(Ι) του 2016 προβλέπει τα εξής:
«97.-(1) Χωρίς επηρεασμό του κύρους των ενεργειών ή των διαδικασιών, οι οποίες έγιναν με βάση το καθεστώς που ίσχυε πριν από την έναρξη της ισχύος του παρόντος Νόμου, εκκρεμείς διαδικασίες σύναψης δημόσιων συμβάσεων, οι οποίες άρχισαν, αλλά δεν ολοκληρώθηκαν κατά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του παρόντος Νόμου, θα παραπεμφθούν και διεκπεραιωθούν κατά το δυνατό σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Νόμου:
Νοείται ότι, η εφαρμογή του παρόντος Νόμου σε εκκρεμείς διαδικασίες δεν δύναται να έχει ως αποτέλεσμα τον αποκλεισμό οποιουδήποτε οικονομικού φορέα ή την αφαίρεση από αυτόν οποιουδήποτε δικαιώματος, το οποίο απέκτησε ή θα αποκτούσε κατ' εφαρμογή του καθεστώτος που ίσχυε πριν από την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του παρόντος Νόμου.».
Έπεται ότι, κατά την ημερομηνία έκδοσης των προσβαλλόμενων αποφάσεων, δεν ίσχυε το Άρθρο 25(2) του Νόμου 12(Ι) του 2006 (οπότε δεν προσέδιδε πλέον δικαιώματα στη Εφεσείουσα/Αιτήτρια τα οποία το Γενικό Χημείο υποχρεούτο να τηρήσει), αλλά ο Νόμος 73(Ι) του 2016, περιλαμβανομένου του Άρθρου 97(1) αυτού το οποίο -μέσω της επιφύλαξής του- διατηρεί δικαιώματα που αποκτήθηκαν βάσει του προηγούμενου νομικού καθεστώτος (ήτοι, του Νόμου 12(Ι) του 2006).
Το κατά πόσο όμως το Γενικό Χημείο παρέβη, στο πλαίσιο έκδοσης της προσβαλλόμενης απόφασης, την επιφύλαξη του άνω Άρθρου 97(1) δεν είναι ενώπιόν μας επίδικο θέμα, ούτε και θα μπορούσε να είναι διότι η Εφεσείουσα/Αιτήτρια δεν προέβαλε και δεν ανέπτυξε πρωτόδικα λόγο ακύρωσης για την κατ' ισχυρισμόν παράβαση αυτού καθ' αυτού του Άρθρου (Έφεση κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Αρ. 17/2018 Χατζηγεωργίου ν. Κυπριακού Συμβουλίου Αναγνώρισης Τίτλων Σπουδών (Κ.Υ.Σ.Α.Τ.Σ.) απόφαση ημερ. 19.12.2023).
Ενόψει των ανωτέρω, είναι αλυσιτελής ο ισχυρισμός της Εφεσείουσας/Αιτήτριας περί του ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι παράνομη διότι εκδόθηκε κατά παράβαση του Άρθρου 25(2) του Νόμου 12(Ι) του 2006.
Υπόψιν ότι, κατά την αιτιολογία του τέταρτου λόγου έφεσης, αυτός αναπτύσσεται μόνο σε σχέση με την Αρχή της Ισότητας ως εκφράζεται διά του Άρθρου 25(2) του Νόμου 12(Ι) του 2006 το οποίο -για όσο ίσχυε- συνιστούσε ειδική έκφανσή της στον τομέα των δημόσιων συμβάσεων, οπότε παρέλκει η εξέταση τήρησης (κατά την έκδοση των προσβαλλόμενων αποφάσεων) αυτής της Αρχής ως αρυόμενης εκ του Άρθρου 28 του Συντάγματος.
Καταληκτική κρίση του Δικαστηρίου:
Ένεκα του βάσιμου του δεύτερου λόγου έφεσης, επιτυγχάνει η έφεση μερικώς.
Η πρωτόδικη απόφαση ημερ. 4.7.2019 επικυρώνεται σε σχέση με την Προσφυγή Αρ. 876/2016 και παραμερίζεται σε σχέση με την Προσφυγή Αρ. 875/2015 και σε σχέση με την πρωτόδικη διαταγή για έξοδα.
Η Προσφυγή Αρ. 875/2016 επιστρέφεται στο πρωτόδικο Δικαστήριο για κατά προτεραιότητα (υπό την ίδια σύνθεση) εκδίκασή της και ειδικότερα του λόγου ακύρωσης ο οποίος (κατά τα διαλαμβανόμενα στον δεύτερο λόγο έφεσης) δεν εξετάστηκε πρωτόδικα.
Επιδικάζονται 2000 ευρώ (επιπλέον Φ.Π.Α., αν υπάρχει), ως κατ' έφεση έξοδα, υπέρ της Εφεσείουσας/Αιτήτριας και κατά της Εφεσίβλητης/Καθ'ης η Αίτηση.
Τα έξοδα της πρωτόδικης διαδικασίας να ακολουθήσουν το αποτέλεσμα της νέας εκδίκασης (Έφεση κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Αρ. 123/2016 ΠΑΣΙΟΥΛΗ ν. Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, απόφαση ημερ. 9.10.2023).
Α. ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ-ΝΙΚΟΛΕΤΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.
Γ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ, Δ.
Δ. ΛΥΣΑΝΔΡΟΥ, Δ.