ΔΡ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ ν. ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ, Υπόθεση Αρ. 1856/2008, 30 Οκτωβρίου 2009

Α Π Ο Φ Α Σ Η

ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την προσφυγή του ο αιτητής ζητά δήλωση του δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση, που γνωστοποιήθηκε σ΄ αυτόν με επιστολή ημερ. 16.9.08 και με την οποία διέταξαν τη μετάθεσή του, προσωρινά, σύμφωνα με το άρθρο 48(4) του Ν 1/90, όπως τροποποιήθηκε, από το Νοσοκομείο Αρχ. Μακάριος ΙΙΙ Λευκωσίας στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας, με ισχύ από 22.9.08, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη εννόμου αποτελέσματος.

Μεταξύ των νομικών σημείων στα οποία βασίζεται η αίτηση είναι και τα εξής:

Η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι προϊόν δέουσας έρευνας, λήφθηκε καθ΄ υπέρβαση ή κατάχρηση εξουσίας, υπό πλάνη νομική ή πραγματική, είναι αναιτιολόγητη, λήφθηκε αναρμόδια και χωρίς να δοθεί στον αιτητή δικαίωμα να ακουστεί.

Ο αιτητής, ο οποίος από το 1989 υπηρετούσε ως έκτακτος Ιατρικός Λειτουργός Γυναικολογίας στο Νοσοκομείο Αρχ. Μακαρίου ΙΙΙ στη Λευκωσία, το 1990-94 υπηρέτησε ως μόνιμος Ιατρικός Λειτουργός Α΄ Γυναικολογίας στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας. Τον Οκτώβρη του 1994 μετατέθηκε στο Νοσοκομείο Αρχ. Μακαρίου ΙΙΙ στη Λευκωσία όπου και εργαζόταν μέχρι το 2008. Στις 15.1.2008 προήχθη στη θέση Βοηθού Διευθυντή Κλινικής/Τμήματος Γυναικολογίας. Κατά το Μάρτιο του 2008, η αρμόδια Αρχή, δηλαδή το Υπουργείο Υγείας, στην προκείμενη περίπτωση, ενημέρωσε τον αιτητή και άλλα άτομα ότι είχε πρόθεση να προτείνει μετάθεση ιατρών στα Γενικά Νοσοκομεία Λεμεσού ή Λάρνακας. Ο αιτητής, με επιστολή του ημερ. 17.3.08 προς του Υπουργείο Υγείας, υπέβαλε τις παραστάσεις του και για σειρά λόγων υγείας ζήτησε τη μη μετάθεση του. Το Σεπτέμβριο του 2008 κοινοποιήθηκε στον αιτητή η προσβαλλόμενη απόφαση, για προσωρινή μετάθεσή του στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας, σύμφωνα με το άρθρο 48(4) του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Ν 1/90), όπως τροποποιήθηκε.

Το άρθρο 48 του Ν 1/90 προνοεί τη μετάθεση και μετακίνηση υπαλλήλων. Το άρθρο 48(2) προνοεί ότι οι μεταθέσεις των υπαλλήλων διενεργούνται από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας ύστερα από πρόταση της αρμόδιας Αρχής, δεόντως αιτιολογημένη. Το άρθρο 48(4) προνοεί ότι «Σ΄ εξαιρετικές περιπτώσεις επείγουσας φύσης η αρμόδια Αρχή μπορεί να προβεί σε προσωρινή μετάθεση για περίοδο που δεν θα υπερβαίνει τους 3 μήνες: Νοείται ότι μέσα στον ίδιο χρόνο δεν μπορούν να διενεργούνται περισσότερες της μιας τέτοιες μεταθέσεις του ίδιου υπαλλήλου.»

Στην προκείμενη περίπτωση, με την προσβαλλόμενη απόφαση που κοινοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή ημερ. 16.9.08, πληροφορήθηκε ο αιτητής ότι «η αρμόδια Αρχή αποφάσισε με βάση το άρθρο 48(4) των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων του 1990-2006 να σας μεταθέσει προσωρινά και με την παρούσα μετατίθεστε από το Νοσοκομείο Αρχ. Μακάριος ΙΙΙ στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας. Η ημερομηνία της προσωρινής μετάθεσης σας είναι η 22^η Σεπτεμβρίου 2008 και η χρονική περίοδος της δεν μπορεί να υπερβαίνει τους 3 μήνες.»

Μελετώντας την υπόθεση, ανέτρεξα και στον Υπηρεσιακό Προσωπικό Φάκελο του αιτητή ο οποίος κατατέθηκε ως τεκμήριο ενώπιον μου και βρήκα επιστολή ημερ. 22.5.2008 της Διευθύντριας Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας προς το Γενικό Διευθυντή Υπουργείου Υγείας στην οποίαν, κατά την κρίση μου, παρέχεται η αιτιολογία για την προσβαλλόμενη απόφαση. Με την επιστολή εκείνη υποβάλλεται αίτημα για προσωρινή μετάθεση του αιτητή από το Νοσοκομείο Αρχ. Μακάριος ΙΙΙ στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας. Ο λόγος για τον οποίον ζητήθηκε η προσωρινή μετάθεση του αιτητή ήταν ότι στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας θα παρέμεναν μόνον δύο γυναικολόγοι αντί τέσσερις. Επεξηγείται στην επιστολή ότι ο έκτακτος ιατρικός λειτουργός παραιτήθηκε, στη θέση του εργοδοτήθηκε άλλος, ο οποίος ενώ υποσχέθηκε ότι θα άρχιζε από τις 5.5.08, δεν προσήλθε μέχρι τις 22.5.08 στην εργασία του και δεν επικοινώνησε με τις ιατρικές υπηρεσίες. Επιπρόσθετα αναφέρεται ότι δεύτερος ιατρικός λειτουργός θα απουσιάζει για αόριστο χρονικό διάστημα, λόγω χειρουργικής επέμβασης. Επισημαίνεται, στην προαναφερόμενη επιστολή, ότι η γυναικολογική κλινική που μπορεί να βοηθήσει, σε προσωρινή βάση, στην περίπτωση αυτή είναι εκείνη του Νοσοκομείου Αρχ. Μακάριος ΙΙΙ, στην οποία είναι τοποθετημένοι πέντε Βοηθοί Διευθυντής και τρεις Έκτακτοι Ιατρικοί Λειτουργοί. Με τη μετάθεση Βοηθού Διευθυντή (όπως είναι ο αιτητής), προστίθεται στην επιστολή, στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας, ενισχύεται η γυναικολογική κλινική ιεραρχικά, έστω και προσωρινά, αφού μόνο Ιατρικοί Λειτουργοί 1^ης τάξης είναι τοποθετημένοι εκεί. Ως εκ τούτου, γίνεται εισήγηση, στην προαναφερόμενη επιστολή, όπως αν και ο παραλήπτης της επιστολής (Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Υγείας) συμφωνεί, εγκρίνει, εκ μέρους της αρμόδιας Αρχής, την προσωρινή μετάθεση του αιτητή η οποία δεν θα είναι μεγαλύτερη των 3 μηνών και θα αρχίζει από 26.5.08.

Η προσωρινή μετάθεση του αιτητή διατάχθηκε τελικά να έχει ισχύ από 22.9.08 και όχι από 26.5.08, όπως ήταν η εισήγηση της Διευθύντριας Ιατρικών Υπηρεσιών, αλλά δεν αποδίδω ιδιαίτερη βαρύτητα σ΄ αυτό το γεγονός, εφόσον δεν μου υποδείχθηκε οτιδήποτε αλλά ούτε και βρήκα οποιονδήποτε στοιχείο, κατά την εξέταση της υπόθεσης, που να δείχνει ότι η κατάσταση άλλαξε μεταξύ Μαίου και Σεπτεμβρίου 2008.

Μελέτησα με προσοχή όλα τα ενώπιον μου στοιχεία και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η δέουσα αιτιολογία, που είναι απαραίτητο να υπάρχει στο σώμα της απόφασης για μετάθεση υπαλλήλων, η οποία διενεργείται, από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, σύμφωνα με το άρθρο 48(2) του Ν 1/90, δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει και στο σώμα της απόφασης για προσωρινή μετάθεση, για περίοδο που δεν υπερβαίνει τους 3 μήνες, σύμφωνα με το άρθρο 48(4) του Ν 1/90. Αυτό συνάγεται, κατά την κρίση μου, από το λεκτικό και τη σύγκριση των δύο προαναφερόμενων εδαφίων του άρθρου 48. Κατά την εκτίμηση μου, στην περίπτωση του εδαφίου 4 του άρθρου 48 (αντίθετα με το εδάφιο 2), η αιτιολογία της απόφασης για προσωρινή μετάθεση μπορεί να βρίσκεται και στα υπόλοιπα στοιχεία που τίθενται ενώπιον του Ακυρωτικού Δικαστηρίου όπως είναι τα στοιχεία που περιέχονται στον προσωπικό φάκελο του αιτητή. Στην προκείμενη περίπτωση προσφέρεται επαρκής αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης, από το περιεχόμενο της προαναφερόμενης επιστολής ημερ. 22.5.08. Από την επιστολή εκείνη προκύπτει, δηλαδή, σαφώς ότι στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας υπήρχε έκτακτη ανάγκη για πρόσθετο γυναικολόγο ένεκα των προαναφερομένων προβλημάτων που είχαν προκύψει από την παραίτηση του Έκτακτου Ιατρικού Λειτουργού και την αναπλήρωση του με άλλο ο οποίος όμως δεν προσήλθε στην εργασία του και δεν επικοινώνησε με τις Ιατρικές Υπηρεσίες, καθώς και με την έλλειψη και δεύτερου Ιατρικού Λειτουργού ο οποίος θα απουσίαζε για αόριστο χρονικό διάστημα λόγω χειρουργικής επέμβασης. Προκύπτει επίσης, από την προαναφερόμενη επιστολή, ότι η γυναικολογική κλινική που μπορούσε να βοηθήσει, σε προσωρινή βάση, στην επίλυση του προαναφερόμενου έκτακτου προβλήματος ήταν εκείνη του Νοσοκομείο Αρχ. Μακάριος ΙΙΙ Λευκωσίας, στην οποία ήταν τοποθετημένοι οχτώ συνολικά γιατροί γυναικολόγοι. Συγκεκριμένα ο αιτητής προσφερόταν για προσωρινή μετάθεση, που δεν θα ήταν μεγαλύτερη των τριών μηνών, δεδομένου ότι ήταν Βοηθός Διευθυντής Κλινικής/Τμήματος Γυναικολογίας και επομένως θα ενίσχυε (προφανώς με την πείρα και τις γνώσεις του) τη γυναικολογική κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Λάρνακας στην οποία υπηρετούσαν μόνον Ιατρικοί Λειτουργοί 1^ης τάξης και μάλιστα σε ανεπαρκή αριθμό.

Θεωρώ ότι οι αποφάσεις στις οποίες με παρέπεμψε ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή δεν βοηθούν ιδιαίτερα την υπόθεση του. Συγκεκριμένα η απόφαση Τζιακούρη ν. Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 39, 46 αφορά στο άρθρο 48(2) και τη σχετική επιβολή υποχρέωσης για δέουσα αιτιολόγηση της απόφασης της αρμόδιας προς μετάθεση Αρχής, ενώ η προκείμενη περίπτωση αφορά στο άρθρο 48(4) το οποίο είναι ουσιωδώς διαφορετικό. Στην πολύ πρόσφατη απόφαση στην Υπόθεση 1935/08, Δρ. Α. Πέτεβης ν. Δημοκρατίας, ημερ. 7.9.09, τα γεγονότα ήταν πολύ διαφορετικά από τα γεγονότα την παρούσας υπόθεσης. Σ΄ εκείνη την υπόθεση, από το περιεχόμενο του εγγράφου εκ μέρους της Διευθύντριας Ιατρικών Υπηρεσιών, προς την αρμόδια Αρχή, φαινόταν καθαρά ότι η μετάθεση του αιτητή εντασσόταν μέσα στα πλαίσια των μεταθέσεων των Πρώτων Ιατρικών Λειτουργών, με σκοπό την αύξηση της παραγωγικότητας της Υπηρεσίας, τη διεύρυνση των εμπειριών των Ιατρικών Λειτουργών και τη σωστή λειτουργία των Ιατρικών Υπηρεσιών. Με εκείνα τα δεδομένα, ο ευπαίδευτος αδελφός Δικαστής κ. Κωνσταντινίδης κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν στοιχειοθετούνταν οι προϋποθέσεις που θέτει ο Νόμος για την προσωρινή μετάθεση του αιτητή. Συναφώς, πολύ εύστοχα, παρατήρησε πως η αύξηση της παραγωγικότητας της Υπηρεσίας, η διεύρυνση των εμπειριών και η σωστή λειτουργία των Ιατρικών Υπηρεσιών, ήταν στόχοι μόνιμοι και σταθεροί και δεν ήταν δυνατόν να θεωρηθούν ότι αναδείκνυαν την περίπτωση εκείνη ως εξαιρετική και επείγουσας φύσης. Επιπρόσθετα, το δικαστήριο, σ΄ εκείνη την περίπτωση, παρατήρησε ότι επρόκειτο για μεταθέσεις που επηρέαζαν αριθμό Λειτουργών προκειμένου να επιτευχθεί αλλαγή στις διάφορες θέσεις. Επομένως, ήταν μεταθέσεις για τις οποίες αρμοδιότητα είχε η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας και όχι η αρμόδια Αρχή (το Υπουργείο Υγείας).

Στην προκείμενη περίπτωση τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά εφόσον με την προσβαλλόμενη απόφαση, είναι προφανές ότι σκοπείτο η κάλυψη μιας έκτακτης και επείγουσας ανάγκης η οποία είχε προκύψει στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας και η οποία πρόσφορα θα μπορούσε να καλυφθεί από το αντίστοιχο τμήμα του Νοσοκομείου Αρχ. Μακάριος ΙΙΙ Λευκωσίας και μάλιστα από τον ίδιο τον αιτητή ο οποίος ήταν έμπειρος γιατρός και θα μπορούσε να καλύψει το κενό που δημιούργησε, στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας, η απουσία δύο (από τους τέσσερις) Ιατρικών Λειτουργών. Καταλήγω, επομένως, στο συμπέρασμα ότι στην προκείμενη περίπτωση σενέτρεχαν εξαιρετικές περιπτώσεις επείγουσας φύσης και ως εκ τούτου ότι η αρμόδια Αρχή, ο Υπουργός Υγείας, ενεργώντας μέσω του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου, στην προκείμενη περίπτωση, είχε διακριτική ευχέρεια να διατάξει την προσωρινή μετάθεση του αιτητή, για περίοδο μη υπερβαίνουσα τους 3 μήνες, σύμφωνα με το εδάφιο 4 του άρθρου 48 του Ν 1/90. Εκτιμώ επίσης ότι η διακριτική ευχέρεια της αρμόδιας Αρχής ασκήθηκε, στην προκείμενη περίπτωση, μέσα στα ορθά πλαίσια και χωρίς οποιαδήποτε νομική ή πραγματική πλάνη. Όπως ήδη παρατήρησα η προσβαλλόμενη απόφαση δεν στερείται δέουσας αιτιολογίας, δεν είναι προϊόν οποιασδήποτε πλάνης περί το Νόμο ή τα πράγματα και δεν είναι νομικά μεμπτή για οποιοδήποτε από τους λόγους τους οποίους επικαλείται ο αιτητής. Συναφώς παρατηρώ ότι η ένσταση, οι θέσεις και οι λόγοι τους οποίους επικαλείτο ο αιτητής για τη μη μετάθεσή του από τη Λευκωσία, στην οποία υπηρετούσε για 14 χρόνια, ήταν ήδη γνωστοί στους καθ΄ ων η αίτηση.

Στην απόφαση της Ολομέλειας της υπόθεση Ε.Δ.Υ. ν. Αναστασιάδη (1991) 3 Α.Α.Δ. 1 τονίστηκε ότι το δικαστήριο δεν επεμβαίνει στην ουσιαστική κρίση του αρμόδιου διοικητικού οργάνου και στην εκτίμηση των γεγονότων που βρίσκονται ενώπιον του (διοικητικού οργάνου), εκτός αν αποδειχθεί πλάνη περί τα πράγματα ή υπέρβαση των ακραίων ορίων της διακριτικής του ευχέρειας που συνιστά υπέρβαση εξουσίας, ή παραβίαση του Συντάγματος ή Νόμου. Στην παρούσα υπόθεση δεν έχω πεισθεί ότι συνέβηκε οτιδήποτε από τα προαναφερόμενα ή ότι συντρέχει οποιοσδήποτε λόγος για την ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης.

Κατά συνέπεια η προσφυγή απορρίπτεται με €1.200.- έξοδα εις βάρος του αιτητή.

Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,

Δ.

/ΕΑΠ.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία