|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2009) 4 ΑΑΔ 482
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ.1309/2007)
14 Ιουλίου, 2009
[Κ. ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στής]
Αναφορικά με τA AρθρA 28 και 146 του Συντάγματος
ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ
Αιτητής,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ (Κ.Ο.Α.),
Καθ΄ου η Αίτηση.
- - - - - - -
Φ. Αποστολίδης, για τον Αιτητή.
Μ. Χριστοφίδης, για τον Καθ΄ου η Αίτηση.
- - - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ.: Η διαφορά η οποία προέκυψε μεταξύ του αιτητή και του Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού εστιάζεται γύρω από το θέμα της οικονομικής επιβράβευσης από τον Οργανισμό προπονητών οι οποίοι είχαν προπονήσει Κύπριους αθλητές που εξασφαλίζουν διεθνείς διακρίσεις.
Ο αιτητής, κατά κοινά παραδεκτό γεγονός, είχε προπονήσει στην Κύπρο για σειρά ετών τον γνωστό αθλητή του άλματος εις ύψος Κυριάκο Ιωάννου, ο οποίος διακρίθηκε στο άθλημά του σε διάφορες Ευρωπαϊκές και διεθνείς διοργανώσεις. Μετά που ο Κυριάκος Ιωάννου μετοίκησε στην Ελλάδα για σκοπούς σπουδών και συνέχιζε την αθλητική του δραστηριότητα, ο αιτητής, με επιστολή του προς τον Κ.Ο.Α., ημερομηνίας 7.11.2005, προέβη σε κάποιες συγκεκριμένες εισηγήσεις οι οποίες αφορούσαν στη λεγόμενη "πριμοδότηση" (οικονομική επιβράβευση επιτυχίας) την οποία θα έπρεπε να αποδίδει ο Οργανισμός σε Κύπριους προπονητές στις περιπτώσεις κατά τις οποίες διακριθέντες αθλητές, οι οποίοι τελούσαν υπό την προπόνησή τους, αλλάζουν προπονητή για οποιονδήποτε λόγο. Οι εισηγήσεις του αιτητή απασχόλησαν την Υπηρεσία Αθλημάτων των καθ΄ων η αίτηση η οποία, κατόπιν διερεύνησης και μελέτης του θέματος, απευθύνθηκε προς το Διοικητικό Συμβούλιο με επιστολή της ημερομηνίας 8.11.2005. Επειδή δε προϋπήρχε κάποιος "προπονητικός σχεδιασμός επιβράβευσης" για περιπτώσεις διεθνών διακρίσεων που ενέπιπταν στο σχέδιο "Υψηλών Παροχών", η Υπηρεσία Αθλημάτων εισηγείτο την τροποποίηση του υφιστάμενου σχεδιασμού, έτσι ώστε εκεί όπου αθλητής επιτυγχάνει τέτοια διάκριση ενώ τελεί υπό τις οδηγίες νέου προπονητή, τότε ο προηγούμενος προπονητής να πιστώνεται ως ακολούθως:
Για τον 1ο χρόνο το 70% της επιβράβευσης.
Για τον 2ο χρόνο το 50% της επιβράβευσης.
Για τον 3ο χρόνο το 30% της επιβράβευσης.
Οι εισηγήσεις της Επιτροπής Αθλημάτων και η συνημμένη σ΄ αυτές επιστολή του αιτητή εξετάστηκαν σε συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου των καθ΄ων η αίτηση η οποία έλαβε χώρα κατά την 29.12.2005. Όπως αποκαλύπτεται από τη λακωνική αναφορά που καταγράφηκε στο πρακτικό που τηρήθηκε αναφορικά με το υπό εξέταση θέμα, το Διοικητικό Συμβούλιο ενέκρινε τα πρακτικά της Επιτροπής Αθλημάτων ημερομηνίας 8.11.2005, τα οποία είχαν επίσης αποσταλεί στο Συμβούλιο και περιλάμβαναν τις προαναφερθείσες εισηγήσεις. Ακολούθησε η αποστολή στον αιτητή επιστολής ημερομηνίας 10.1.2006 με την οποία του εγνωστοποιείτο η ληφθείσα απόφαση. Λίγους μήνες αργότερα, με επιστολή του ημερομηνίας 17.4.2006 ο ίδιος ο αθλητής Κυριάκος Ιωάννου απευθύνθηκε στους καθ΄ων η αίτηση και τους πληροφορούσε ότι από το Σεπτέμβριο του 2004 την ευθύνη της προπονητικής του προετοιμασίας είχε αναλάβει ο κ. Δημήτρης Ευθυμίου, υπεύθυνος προπονητής του Προπονητικού Κέντρου της ΚΟΕΑΣ στην Ελλάδα. Καλούσε δε ο αθλητής τον Οργανισμό να προβεί στις ανάλογες διευθετήσεις ώστε η επιβράβευση που αναλογούσε στον προπονητή του κ. Δημήτρη Ευθυμίου καταβληθεί στο ακέραιο, εφόσον από τον Σεπτέμβριο του 2004 είχε την απόλυτη ευθύνη της προπόνησής του. Εκείνη η επιστολή του Κυριάκου Ιωάννου εξετάστηκε από το Διοικητικό Συμβούλιο των καθ΄ων η αίτηση στη συνεδρία του στις 6.6.2006. Όπως αποκαλύπτει το τηρηθέν πρακτικό, το Διοικητικό Συμβούλιο φαίνεται να άλλαξε στάση σε σχέση με τα όσα είχαν προηγηθεί. Στο πρακτικό καταγράφηκαν τα ακόλουθα:
"1. ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΑΠΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ ΣΤΙΒΟΥ Κ ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΑΙ ΠΡΙΜΟΔΟΤΗΣΗ ΠΡΟΠΟΝΗΤΩΝ ΣΧΕΔΙΟΥ ΥΨΗΛΩΝ ΕΠΙΔΟΣΕΩΝ
Για το πιο πάνω θέμα παρών ήταν και ο Λειτουργός Π Αβρααμίδης.
Το Δ.Σ. μετά από ανταλλαγή απόψεων και εισηγήσεων αναφορικά με τις πριμοδοτήσεις προπονητών μέσω του σχεδίου υψηλών επιδόσεων αποφάσισε τα ακόλουθα: Β.1.4.0, Ξ.45.1.0, Β.1.60.1
(α) Οποιεσδήποτε αλλαγές και εάν γίνουν επί του σχεδιασμού δεν θα εκταμιευθεί περισσότερο ή μεγαλύτερο ποσό από αυτό που προβλέπεται με βάση τον υφιστάμενο σχεδιασμό.
(β) Δεν θα υπάρξει αναδρομική ισχύ για κανένα σχεδιασμό και αυτοί παραμένουν ως είχαν πριν από τους Μεσογειακούς αγώνες του 2005.
(γ) Όσον αφορά το πριμ για τους Μεσογειακούς θα δοθεί στον Προπονητή Δ Ευθυμίου όπως προνοούσε ο συγκεκριμένος ο σχεδιασμός.
(δ) Να σταλεί απαντητική επιστολή προς τον αθλητή Κ Ιωάννου, το περιεχόμενο της οποίας να τεθεί υπόψη του Προέδρου και η οποία να κοινοποιηθεί στην ΚΟΕΑΣ.
(ε) Εξουσιοδοτήθηκε ο κ Κ Λουκαϊδης να έλθει σε επαφή με τον Προπονητή Δ Ευθυμίου για τυχόν διακανονισμό μεταξύ του και του προηγούμενου προπονητή Γ Αποστολίδη, με σκοπό να δοθεί εκ μέρους του κ Ευθυμίου κάποιο ποσό.
(στ) Το Δ.Σ. λαμβάνοντας υπόψη και παλαιότερη πρόταση ότι θα πρέπει να καλύπτονται και οι προπονητές οι οποίοι ανέδειξαν τον αθλητή σε ψηλά αγωνιστικά επίπεδα, αποφάσισε όπως μελλοντικά το Δ.Σ. του Οργανισμού μελετήσει το όλο θέμα και το επαναφέρει ενώπιον του. ...."
Με επιστολή του ημερομηνίας 9.11.2006, ο αιτητής μέσω του δικηγόρου του ζήτησε από τους καθ΄ων η αίτηση την καταβολή προς αυτόν ποσού £6.200, το οποίο αντιπροσώπευε επιβραβεύσεις του ως πρώην προπονητή του αθλητή Κ. Ιωάννου σε σχέση με διακρίσεις του δεύτερου σε Μεσογειακούς και Κοινοπολιτειακούς αγώνες, κατ΄ επίκληση της απόφασης των καθ ών η αίτηση ημερομηνίας 29.12.2005. Απάντηση δεν λήφθηκε και κατόπιν αποστολής νέας επιστολής - υπενθύμισης από το δικηγόρο του αιτητή, οι καθ΄ων η αίτηση τελικά απάντησαν με επιστολή τους ημερομηνίας 3.8.2007, απορρίπτοντας τη διεκδίκηση του αιτητή. Στην απορριπτική επιστολή αναφέρονταν και τα ακόλουθα:
"Η απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Οργανισμού ημερομηνίας 06 Ιουνίου 2006 για όσο αφορά τη περίπτωση πριμοδότησης του προπονητή για τους Μεσογειακούς Αγώνες του 2005 αναφέρει ότι το πριμ θα δοθεί στον προπονητή του αθλητή Δημήτρη Ευθυμίου όπως ακριβώς προνοούσε και ο συγκεκριμένος υφιστάμενος σχεδιασμός κατά τη χρονική διάρκεια της επιτυχίας του αθλητή."
Κατόπιν και της πιο πάνω εξέλιξης, ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα προσφυγή.
Επειδή κατά την εκδίκαση της προσφυγής απασχόλησαν θέματα που άπτονται είτε του κατ΄ ισχυρισμό εκπρόθεσμου της προσφυγής είτε της δυνατότητας απόδοσης θεραπειών, όπως αυτές που επιζητούνται στην προσφυγή, θα παραθέσω στη συνέχεια αυτούσιο το κείμενο των αιτούμενων θεραπειών, το οποίο έχει ως ακολούθως:
"1. Δήλωση του Δικαστηρίου με την οποία να κηρύσσεται άκυρη η απόφαση του καθού η αίτηση ημερομηνίας 6/6/2006 με την οποία αγνόησε πλήρως την πριμοδότηση του Αιτητή και είναι παράνομη, άκυρη και άνευ οιουδήποτε αποτελέσματος και/ή άνευ νομικού αποτελέσματος και έδει όπως παραμεριστεί.
2. Δήλωση του Δικαστηρίου με την οποία να κηρύσσεται ως ισχυρά και δεσμευτική η απόφαση του Καθού η Αίτηση ημερομηνίας 29/12/2005 περί Σχεδίου Υψηλών Παροχών αθλητών / προπονητών με τα εφάπαξ ποσά που παραχωρούνται ως πριμ νίκης.
3. Δήλωση του Δικαστηρίου με την οποία να κηρύσσεται ως κεκτημένο δικαίωμα (Vested right) η πιο πάνω απόφαση του Καθ΄ου η αίτηση ημερομηνίας 29/12/2005, η οποία κοινοποιήθηκε προσωπικά στον Αιτητή με επιστολή ημερομηνίας 10/1/2006. (Συνημμένο 1)
4. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι αποτελεί κεκτημένο δικαίωμα (Vested right) η πριμοδότηση του Αιτητή με ποσοστό 70% της επιτυχίας του αθλητή Κυριάκου Ιωάννου στους Μεσογειακούς Αγώνες της Ισπανίας τον Ιούνιο του 2005.
5. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι αποτελεί κεκτημένο δικαίωμα (Vested right) η πριμοδότηση του Αιτητή με ποσοστό 50% για την επιτυχία του αθλητή Κυριάκου Ιωάννου στους Κοινοπολιτειακούς Αγώνες της Μελβούρνης τον Μάρτιο του 2006.
6. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι αποτελεί κεκτημένο δικαίωμα (Vested right) η πριμοδότηση του Αιτητή με ποσοσό 30% για την επιτυχία του αθλητή Κυριάκου Ιωάννου στους Παγκόσμιους Αγώνες Στίβου στην Οσάκα της Ιαπωνίας τον Αύγουστο του 2007.
7. Δήλωση ό,τι παραλείφθηκε θα πρέπει να διενεργηθεί ή εκτελεστεί."
Με την Ένστασή τους οι καθ΄ων η αίτηση εγείρουν διάφορα θέματα όπως είναι ο ισχυρισμός περί εκπροθέσμου της προσφυγής, ότι με αυτήν προσβάλλονται πέραν της μιας διοικητικές πράξεις, ότι οι πράξεις της 6.6.2006 και της 20.12.2005 δεν συνιστούν εκτελεστές διοικητικές πράξεις, αλλ΄ είναι προπαρασκευαστικού και/ή πληροφοριακού χαρακτήρα κλπ.
Λόγω της φύσεώς του και των επαγομένων απ΄ αυτήν ενδεχόμενων συνεπειών, θα εξετάσω κατά προτεραιότητα το θέμα της ορθότητας ή μη της συμπερίληψης στο αιτητικό μέρος της προσφυγής θεραπειών οι οποίες, κατά τους εφεσίβλητους δεν εμπίπτουν στη δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου κατά την ενάσκηση της αναθεωρητικής του δικαιοδοσίας.
Η δυνατότητα του Δικαστηρίου να επιληφθεί μερικών από τις αιτούμενες θεραπείες.
Έχω προηγουμένως παραθέσει αυτολεξεί το πλήρες κείμενο όλων των αιτουμένων θεραπειών. Χωρίς αμφιβολία, οι θεραπείες οι οποίες επιζητούνται υπ΄ αριθμούς 2-6 δεν συνάδουν με τη φύση της αναθεωρητικής δικαιοδοσίας η οποία παρέχεται στο Ανώτατο Δικαστήριο από το Άρθρο 146 του Συντάγματος.
Εκείνο το οποίο πρέπει εξ΄ αρχής να εντοπισθεί είναι ότι η δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου κατά την ενάσκηση των εξουσιών του με βάση το άρθρο 146 του Συντάγματος, είναι καθαρά ακυρωτικής φύσεως. Αυτό είναι έκδηλο και από το ίδιο το λεκτικό της παραγράφου Α4 του Άρθρου 146 το οποίο έχει ως εξής:
"4. Επί τοιαύτης προσφυγής το δικαστήριον δύναται, διά της αποφάσεως αυτού:
(α) να επικυρώση, εν όλω ή εν μέρει, την τοιαύτην απόφασιν ή πράξιν ή παράλειψιν· ή
(β) να κηρύξη την απόφασιν ή την πράξιν, εν όλω ή εν μέρει, άκυρον και εστερημένον οιουδήποτε αποτελέσματος· ή
(γ) να κηρύξη την παράλειψιν εν όλω ή εν μέρει άκυρον και ό,τι παν το παραλειφθέν έδει να είχεν εκτελεσθή."
Επομένως, η απόδοση θεραπειών της φύσης αυτών οι οποίες επιζητούνται στις παραγράφους 2-6 του αιτητικού μέρους της προσφυγής δεν μπορούν να εξετασθούν και/ή ν΄ αποδοθούν, εφόσον με αυτές δεν σκοπείται ο έλεγχος της ορθότητας ή νομιμότητας μιας διοικητικής πράξης προς το σκοπό της ακύρωσης της εν όλω ή εν μέρει. Εκείνο το οποίο καθαρά σκοπείται μέσω εκείνων των θεραπειών είναι η αναγνώριση της νομικής ισχύος, δεσμευτικότητας και δημιουργίας κεκτημένων δικαιωμάτων του προσφεύγοντος. Ανεξάρτητα από το εάν και κατά πόσο τα θέματα τα οποία πραγματεύονται οι προαναφερθείσες θεραπείες θα μπορούν και ίσως θα πρέπει να διερευνηθούν και αποφασισθούν μέσα στο πλαίσιο της προσφυγής ως θέματα αλληλένδετα συνδεδεμένα με την κύρια θεραπεία, παρά ταύτα δεν θα μπορούσαν να εξετασθούν και αποδοθούν ως αυτοτελείς θεραπείες. Με αυτές τις παρατηρήσεις, η μόνη θεραπεία η οποία παραμένει προς αυτοτελή ουσιαστική διερεύνηση είναι αυτή στην παράγραφο 1, την οποία και θα εξετάσω στη συνέχεια.
Η εγκυρότητα/νομιμότητα της απόφασης των καθ΄ων η αίτηση ημερομηνίας 6.6.2006.
Όπως έχει προαναφερθεί, σε σχέση με την προσβολή από τον αιτητή της απόφασης των καθ΄ων η αίτηση ημερομηνίας 6.6.2006, εγείρονται δύο προκαταρκτικής φύσεως ενστάσεις, ήτοι:
α. Ότι η προσφυγή σε σχέση με την προσβολή της συγκεκριμένης απόφασης είναι εκπρόθεσμη,
β. Ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη.
Αρχίζοντας από τη δεύτερη ένσταση, αυτή δεν μπορεί να ευσταθήσει για τους ακόλουθους λόγους: Με βάση το άρθρο 5(2)(ιγ) του περί Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού Νόμου, ο καθ΄ου η αίτηση Οργανισμός έχει και αρμοδιότητα μεταξύ άλλων και ". να προκηρύσσει διαγωνισμούς και να απονέμει βραβεία δι΄ υψηλούς αθλητικάς επιδόσεις και αθλητοπρέπειαν και απονέμει ηθικήν αμοιβήν εις τους προσφέροντας εξαίρετους υπηρεσίας υπέρ του αθλητισμού.".
Η θέση των καθ΄ων η αίτηση ότι η απόφαση και ο σχεδιασμός για επιβράβευση αθλητών και προπονητών είναι καθαρά χαριστικού χαρακτήρα και δεν παρήγαγε έννομα αποτελέσματα, δεν είναι ορθή. Όπως αναφέρεται και στο σύγγραμμα "Σύστημα του εν Ελλάδι ισχύοντος Διοικητικού Δικαίου" του Γ. Παπαχατζή, 4η Έκδοση, 1965, στη σελίδα 189, στο οποίο παρέπεμψε ο συνήγορος του αιτητή:
"Αρξαμένης της εφαρμογής των, πάσαι αι "εν στενή εννοία" διοικητικαί πράξεις δεσμεύουσι νομικώς την τε δημοσίαν διοίκησιν και τους διοικουμένους. Αι εξ΄ αυτών ευνοϊκαί δια τους ιδιώτας αποφάσεις, δημιουργούσιν δια την πολιτικών εξουσίαν υποχρεώσεις, τας οποίας οφείλει αυτή να τηρήση. Γεννώσιν αξιώσεις υπέρ των πολιτών έναντι του κράτους ή του άλλου οιουδήποτε νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου, του εκδόντος την διοικητικήν πράξιν."
Εξάλλου, σύμφωνα και με τον ορισμό ο οποίος δίδεται στις ερμηνευτικές διατάξεις του άρθρου 2 του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου (Ν.158(Ι)/1999):
"διοικητική πράξη" σημαίνει την ατομική διοικητική πράξη με την οποία ένα διοικητικό όργανο καθορίζει μονομερώς τι πρέπει να ισχύσει σε μια συγκεκριμένη περίπτωση.".
Ούτε και η θέση των καθ΄ων η αίτηση ότι η προσβαλλόμενη πράξη είναι προπαρασκευαστικού ή πληροφοριακού περιεχομένου μπορεί να ευσταθήσει. Όπως αναφέρεται και στα Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1958, σελίδα 239, προπαρασκευαστικές πράξεις είναι μερικές πράξεις οι οποίες:
".εκδίδονται εν συναρτήσει προς την έκδοσιν εκτελεστής πράξεως, προπαρασκευάζουσαι καθ΄ οιονδήποτε τρόπον ταύτην, χωρίς να επάγονται αυτοτελώς άμεσα έννομα αποτελέσματα έναντι των διοικουμένων."
Γενικά, όπως προστίθεται στο ίδιο σύγγραμμα, προπαρασκευαστική είναι κάθε πράξη η οποία έχει συμβουλευτικό ή γνωμοδοτικό χαρακτήρα. Και αυτή δεν φαίνεται να είναι εδώ η περίπτωση.
Ως προς την ένσταση αναφορικά με το εκπρόθεσμο της προσφυγής, παρατηρώ τα εξής:
Σύμφωνα με το Άρθρο 146 του Συντάγματος της Δημοκρατίας κάθε προσφυγή ασκείται εντός 75 ημερών από της δημοσίευσης της πράξεως ή εάν αυτή δεν έχει δημοσιευθεί, από της ημέρας κατά την οποία η πράξη ή παράλειψη περιήλθε εις γνώσιν του προσφεύγοντος. (Βλ. Ploussiou v. The Central Bank of Cyprus (1982) 3 CLR 230, Αλίκη Γεωργίου ν. Δήμου Λάρνακος (1998) 3 ΑΑΔ 197. Όπως επιβεβαιώθηκε και στην υπόθεση Papaioannou v. Republic (1982) 3 CLR 103, η γνώση τεκμαίρεται ότι υπάρχει, όταν ο διοικούμενος έχει γνώση των στοιχείων που επηρεάζουν τη θέση του, ενώ σε περίπτωση αμφιβολίας κατά πόσο ο αιτητής έλαβε γνώση ή κατά πόσο δοθείσα ειδοποίηση ήταν επαρκής, η αμφιβολία επενεργεί υπέρ του διοικουμένου.
Στην υπό εξέταση περίπτωση, αδυνατώ να διαπιστώσω γιατί η καταχωρηθείσα προσφυγή θα μπορούσε να θεωρηθεί εκπρόθεσμη. Με την προσφυγή του ο αιτητής προσβάλλει την εγκυρότητα της απόφασης των καθ΄ων η αίτηση ημερομηνίας 6.6.2007. Η απόφαση εκείνη ουδέποτε δημοσιεύθηκε, ούτε υπάρχει μαρτυρία ότι δημοσιοποιήθηκε. Στον ίδιο τον αιτητή, που τον αφορούσε και επηρέαζε προσωπικά η απόφαση, αυτή δεν κοινοποιήθηκε παρά το ότι η προηγούμενη απόφαση επί του ίδιου θέματος ημερομηνίας 29.12.2005 του είχε κοινοποιηθεί με προσωπική επιστολή. Το ενδεχόμενο ο αιτητής να έλαβε γνώση της προσβαλλόμενης απόφασης με άλλο τρόπο, εδώ δεν καταδεικνύεται. Αντίθετα, ο αιτητής παρουσιάζεται να απευθυνόταν με την επιστολή του δικηγόρου του ημερομηνίας 9.11.2006 (Παράρτημα Γ στην Αγόρευση του αιτητή) προς τους καθ΄ων η αίτηση, διεκδικώντας δικαιώματα με βάση την προηγηθείσα απόφασης της 29.12.2005 και να επανέρχεται με υπενθύμιση ημερομηνίας 30.6.2007 αφού δεν έλαβε απάντηση (Παράρτημα Δ στην Αγόρευσή του). Τελικά, οι καθ΄ων η αίτηση, απευθύνθηκαν προς το δικηγόρο του αιτητή με την επιστολή τους ημερομηνίας 3.8.2007 (Παράρτημα Β στην Αγόρευση του αιτητή) και με εκείνη την επιστολή οι καθ΄ων η αίτηση παρουσιάζονται να ενημερώνουν για πρώτη φορά τον αιτητή ως προς το περιεχόμενο της απόφασής τους που είχε ληφθεί κατά την 6.6.2006.
Με τα πιο πάνω δεδομένα, δεν μπορεί να υποστηριχθεί ότι η προσφυγή η οποία καταχωρήθηκε στις 11.9.2007 είναι εκπρόθεσμη αφού ο αιτητής φέρεται να έλαβε γνώση της προσβαλλόμενης πράξης για πρώτη φορά μετά τις 3.8.2007 που παρέλαβε την πιο πάνω επιστολή.
Εξέταση της ουσίας της προσφυγής.
Όπως είναι φανερό από το σύνολο των γεγονότων που έχουν τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου, ενώ οι καθ΄ων η αίτηση στις 29.12.2005 είχαν προβεί σε κάποιες ρυθμίσεις από τις οποίες θα μπορούσε να επωφεληθεί ο αιτητής, με την προσβαλλόμενη απόφασή τους ημερομηνίας 6.6.2007 προέβησαν σε τροποποίηση ή ακύρωση ή εξουδετέρωση της προηγούμενης απόφασής τους κατά τρόπο ο οποίος απέκλειε τώρα τον αιτητή από οποιονδήποτε όφελος. Ο συνήγορος των καθ΄ων η αίτηση στο στάδιο των Διευκρινίσεων είχε προβάλει τη θέση ότι κατά τη συνεδρία του της 29.12.2005 το Διοικητικό Συμβούλιο των καθ΄ων η αίτηση δεν έλαβε καμιά συγκεκριμένη απόφαση, παρά μόνο ενέκρινε τα πρακτικά της συνεδρίας της Επιτροπής Αθλημάτων. Διαφωνώ με αυτή τη θέση. Είναι γεγονός ότι κατά τη συνεδρία του της 29.12.2005 το Διοικητικό Συμβούλιο των καθ΄ων η αίτηση απλά ενέκρινε "τα πρακτικά της Επιτροπής Αθλημάτων ημερομηνίας 8.11.2005 τα οποία είναι: Επιστολή προπονητή στίβου Γ. Αποστολίδη - επιβράβευση αθλητών και προπονητών..". Όμως υπενθυμίζεται ότι στην πραγματικότητα το έγγραφο ημερομηνίας 8.11.2005, το οποίο η Επιτροπή Αθλημάτων απηύθυνε προς το Διοικητικό Συμβούλιο, περιείχε το θέμα που ανακίνησε ο αιτητής, ενημέρωνε το Συμβούλιο και εισηγείτο υπό μορφή "ΕΙΣΗΓΗΣΗΣ" όπως τροποποιηθεί ο υφιστάμενος σχεδιασμός επιβράβευσης προπονητών με συγκεκριμένες νέες ρυθμίσεις οι οποίες παρουσιάζονταν να κάλυπταν και τον αιτητή. Και αυτά είναι που ενέκρινε το Διοικητικό Συμβούλιο των καθ΄ων η αίτηση στις 29.12.2005. Θα πρέπει εδώ να προσθέσω ότι ηχεί παράξενα ο ισχυρισμός των καθ΄ων η αίτηση ότι τίποτε το συγκεκριμένο δεν είχε αποφασιστεί στις 29.12.2005, αφού οι ίδιοι οι καθ΄ων η αίτηση θεώρησαν ορθό να κοινοποιήσουν το τι έγινε στις 29.12.2005 προς τον αιτητή με την επιστολή τους ημερομηνίας 10.1.2006 στην οποία καθαρά μιλούσαν για "απόφαση" τους που είχε ληφθεί. Συγκεκριμένα, στην επιστολή εκείνη (Παράρτημα Δ στην Ένσταση), κάποιος κ. Φ. Σοφοκλέους για το Γενικό Διευθυντή έγραφε:
"Έχω οδηγίες να αναφερθώ στο πάνω θέμα και να σας ενημερώσω ότι το Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού σε συνεδρία του στις 29.12.05 αποφάσισε όπως το σχέδιο Υψηλών Παροχών αθλητών / προπονητών με θέμα τα εφάπαξ ποσά που παραχωρούνται ως πριμ νίκης, διαφοροποιηθούν ως εξής: ."
(Σημ.: ο τονισμός είναι του Δικαστηρίου).
Ενώ δε το Διοικητικό Συμβούλιο των καθ΄ων η αίτηση είχε καθαρά αποφασίσει να επιφέρει και επέφερε τις προαναφερθείσες σοβαρές διαφοροποιήσεις στον εφαρμοζόμενο σχεδιασμό του, εν τούτοις και παραδόξως, στη συνεδρίασή του της 6.6.2009 το Συμβούλιο παρουσιάζεται, χωρίς καμιά εξήγηση ή αιτιολογία, να ανακρούει πρύμναν και να καταργεί ή να εξουδετερώνει τις νέες ρυθμίσεις ή ακόμα και να αγνοεί το αν πράγματι είχαν γίνει οποιεσδήποτε αλλαγές, ή έστω να το παραγνωρίζει. Χαρακτηριστικά ήταν προς τούτο τα αναφερθέντα στα πρακτικά σύμφωνα τα οποία:
"(α) Οποιεσδήποτε αλλαγές και αν γίνουν επί του σχεδιασμού."
"(β) Δεν θα υπάρξει αναδρομική ισχύς για κανένα σχεδιασμό και αυτοί παραμένουν ως είχαν πριν από τους Μεσογειακούς αγώνες του 2005."
"(γ) Όσον αφορά το πριμ για τους Μεσογειακούς, θα δοθεί στον προπονητή Δ. Ευθυμίου όπως προνοούσε ο συγκεκριμένος σχεδιασμός."
Όπως διαπιστώνεται από το κείμενο των πιο πάνω αποσπασμάτων από τα τηρηθέντα πρακτικά της συνεδρίασης όπου λήφθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση, δεν είναι καν καθαρό αν το Διοικητικό Συμβούλιο έλαβε υπόψη την απόφαση που είχε λάβει στις 29.12.2005. Αν δεν λάμβανε δε αυτή υπόψη, πώς μιλούσε για μη αναδρομικότητα της; Και αν δεχόταν ότι βρίσκονταν σε ισχύ οι διαφοροποιημένες ρυθμίσεις ως προς επιβράβευση πρώην προπονητών, πώς έρχεται το Συμβούλιο ακολούθως και ομιλεί απλά για τέτοια "παλαιότερη πρόταση"; Συγκεκριμένα το τηρηθέν πρακτικό της 6.6.2007 αναφέρει στη συνέχεια:
"(στ) Το Δ.Σ. λαμβάνοντας υπόψη και παλαιότερη πρόταση ότι θα πρέπει να καλύπτονται και οι προπονητές οι οποίοι ανέδειξαν τον αθλητή σε ψηλά αγωνιστικά επίπεδα, αποφάσισε όπως μελλοντικά το Δ.Σ. του Οργανισμού μελετήσει το όλο θέμα και το επαναφέρει ενώπιον του."
Το συμπέρασμα το οποίο αναπόφευκτα συνάγεται από τα πιο πάνω, είναι ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει. Πάσχει από αοριστία, πάσχει από έλλειψη αιτιολογίας, πάσχει από έλλειψη οποιασδήποτε εξήγησης. Δεν δίδεται καμιά αιτιολογία ή εξήγηση γιατί εμφιλοχώρησε αυτή η διαφοροποίηση στη στάση του Οργανισμού έναντι του αιτητή σε σχέση με την προηγούμενη απόφασή του. Ποιοι παράγοντες λήφθηκαν υπόψη προς τούτο, δεν εξηγείται. Αν επρόκειτο τελικά περί ανάκλησης προηγούμενης απόφασης και πάλι δεν δίδεται αιτιολογία ή εξήγηση, έτσι ώστε να μπορεί η προσβαλλόμενη απόφαση να ελεγχθεί δικαστικά.
Αναπόφευκτα η προσβαλλόμενη πράξη ή απόφαση των καθ΄ων η αίτηση ημερομηνίας 6.6.2007 ακυρώνεται και επιδικάζονται υπέρ του αιτητή €1.200 έξοδα, πλέον ΦΠΑ.
Κ. Κληρίδης,
Δ.
/ΧΤΘ