|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2007) 4 ΑΑΔ 549
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ.1064/2004
και 1118/2004)
10 Αυγούστου, 2007
[Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]
(Υπόθεση Αρ. 1064/2004)
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΩΣΤΑΣ ΧΡΙΣΤΟΦΗ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η Αίτηση.
________________________
(Υπόθεση Αρ. 1118/2004)
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146, 29 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΙΗΤΤΗΣ,
Αιτητής,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ,
Καθ' ων η Αίτηση.
________________________
Αντ. Τόκας, για τον Αιτητή στην Υπόθεση Αρ. 1064/04.
Γ. Ερωτοκρίτου μαζί με Β. Σιηττή (κα), για τον Αιτητή στην Υπόθεση Αρ. 1118/04.
Φ. Κωμοδρόμος, Νομικός Λειτουργός, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ' ων η Αίτηση.
Ξ. Ευγενίου (κα), για Α.Σ. Αγγελίδη, για τα Ενδιαφερόμενα Μέρη 2, 3 και 4 στην Υπόθεση Αρ. 1064/04 και για όλα τα Ενδιαφερόμενα Μέρη στην Υπόθεση Αρ. 1118/04.
________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Αντικείμενο των προσφυγών αυτών, που συνεκδικάστηκαν - παρουσιάζουν κοινά πραγματικά και νομικά σημεία - είναι η νομιμότητα της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, («Ε.Δ.Υ.»), ημερομηνίας 16/7/2004. Με αυτή, διορίστηκαν στη θέση Οδοντιατρικού Λειτουργού, 2ης Τάξης, Οδοντιατρικές Υπηρεσίες, τα ενδιαφερόμενα μέρη: 1. Γιάννος Πογιατζής, 2. Χριστιάνα Πηλαβά, 3. Χρίστος Α. Ροδιάς και 4. Παντελής Χατζηπαντελή. Η απόφαση δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 24/9/2004. Προσβάλλεται, με την Προσφυγή 1064/04, ο διορισμός όλων των ενδιαφερομένων μερών, ενώ, με την Προσφυγή 1118/04, μόνο των ενδιαφερομένων μερών 2, 3 και 4.
Η θέση, στην οποία αφορά ο προσβαλλόμενος διορισμός, είναι θέση πρώτου διορισμού. Γι' αυτή, στο Σχέδιο Υπηρεσίας, προβλεπόταν:-
«(4) Πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης που αποκτήθηκε είτε σε υπηρεσία σε δημόσια θέση είτε σε έκτακτη απασχόληση στη Δημόσια Υπηρεσία θα αποτελεί πλεονέκτημα.»
Για τη θέση, υποβλήθηκαν συνολικά 51 αιτήσεις. Αυτές εξετάστηκαν, σε πρώτο στάδιο, από την αρμόδια Συμβουλευτική Επιτροπή, (η «Σ.Ε.»), η οποία, σε σχετική ΄Εκθεσή της, μαζί με Προκαταρκτικό Κατάλογο, έκρινε δεκαοκτώ υποψήφιους ως τους καταλληλότερους για διορισμό. Μεταξύ αυτών, περιλαμβάνονταν ο αιτητής στην Προσφυγή 1118/04 και τα ενδιαφερόμενα μέρη, όχι, όμως, ο αιτητής στην Προσφυγή 1064/04. Διαπίστωσε, επίσης, ότι ορισμένοι υποψήφιοι είχαν πρόσθετο αλλά μη προβλεπόμενο προσόν, καθώς και ότι το ενδιαφερόμενο μέρος 1 κατείχε το πλεονέκτημα της πείρας, για την πίστωση του οποίου η ίδια είχε καθορίσει ως ελάχιστη συνολική χρονική διάρκεια τα δύο έτη.
Η Ε.Δ.Υ., αφού μελέτησε την ΄Εκθεση και τον Προκαταρκτικό Κατάλογο της Σ.Ε., διαπίστωσε ελλείψεις και ζήτησε την υποβολή νέας συμπληρωματικής έκθεσης. Συγκεκριμένα, διαπίστωσε ότι:-
«(α) Η τελική αξιολόγηση η οποία έγινε από τη Συμβουλευτική Επιτροπή έπρεπε να είχε γίνει ύστερα από συνεκτίμηση όλων των στοιχείων κρίσης (αποτέλεσμα προφορικής εξέτασης, προσόντα των υποψηφίων σε σχέση με τα καθήκοντα της θέσης, πείρα, πλεονέκτημα όπως επίσης και τα υπόλοιπα στοιχεία των αιτήσεων).
(β) Ο 'Προκαταρκτικός Κατάλογος' που έχει υποβληθεί και περιέχει με αλφαβητική σειρά τα ονόματα των κατά την κρίση της Συμβουλευτικής Επιτροπής καταλληλότερων υποψηφίων δεν υποβλήθηκε όπως προνοεί το εδάφιο (7) του άρθρου 33 των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων του 1990 έως (Αρ. 3) του 2003, σύμφωνα με το οποίο ο αριθμός των υποψηφίων ο οποίος περιέχεται στον προκαταρκτικό κατάλογο θα είναι ο τετραπλάσιος από τον αριθμό των θέσεων που έχουν δημοσιευτεί, εφόσον υπάρχουν κατάλληλοι υποψήφιοι.
Στην παρούσα διαδικασία οι θέσεις που δημοσιεύτηκαν ήταν τέσσερις και ο αριθμός των υποψηφίων που περιέχεται στον προκαταρκτικό κατάλογο που υπέβαλε η Συμβουλευτική Επιτροπή ήταν 18.
(γ) Επίσης, η Επιτροπή έκρινε ότι η Συμβουλευτική Επιτροπή θα πρέπει να εξετάσει κατά πόσον η υποψήφια Νικάντρου Αντρεούλα, η οποία εργάστηκε ως ΄Εκτακτος Οδοντιατρικός Λειτουργός από το Φεβρουάριο του 1988 μέχρι το Μάιο του 1990, κατέχει το πλεονέκτημα της πείρας που προβλέπεται από την παράγραφο (4) του Σχεδίου Υπηρεσίας, και
(δ) Να γίνει από τη Συμβουλευτική Επιτροπή επανεξέταση της κατοχής των απαιτούμενων από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντων.»
Η Σ.Ε., στη συνέχεια, υπέβαλε Συμπληρωματική ΄Εκθεση για 16 υποψήφιους, όπως ακριβώς προβλέπεται στο ΄Αρθρο 33(7) του σχετικού Νόμου, αφού οι υπό πλήρωση θέσεις ήταν τέσσερις. ΄Οσον αφορά το πλεονέκτημα της πείρας, κρίθηκε ότι το κατέχει ακόμα μία υποψήφια, η οποία, όμως, δεν ενδιαφέρει για τους σκοπούς των προσφυγών.
Η Ε.Δ.Υ., στη συνεδρία της, στις 12/5/2004, αφού έλεγξε τον Προκαταρκτικό Κατάλογο, με βάση τα αποτελέσματα της προφορικής εξέτασης των υποψηφίων ενώπιον της Σ.Ε., τα προσόντα τους σε σχέση με τα καθήκοντα της θέσης, όπως και τα υπόλοιπα στοιχεία των αιτήσεών τους, προέβη στον καταρτισμό του Τελικού Καταλόγου και κάλεσε όλους όσοι περιλαμβάνονταν σ' αυτό σε προφορική εξέταση, η οποία έγινε, στην παρουσία της Διευθύντριας των Οδοντιατρικών Υπηρεσιών, σε δύο ημερομηνίες. Η Διευθύντρια, αφού εξέφρασε τις απόψεις της για την απόδοση των υποψηφίων, αποχώρησε. Χαρακτήρισε τον αιτητή στην Προσφυγή 1118/04 «Εξαίρετο». Η Ε.Δ.Υ. χαρακτήρισε την ενώπιόν της απόδοση του αιτητή στην Προσφυγή 1118/04 και των ενδιαφερομένων μερών ως εξής:-
«14. ΣΙΗΤΤΗΣ Χρήστος: Πάρα πολύ καλός. Είναι άτομο με θετικότητα και αρκετή αυτοπεποίθηση. Απάντησε με ηρεμία στις περισσότερες ερωτήσεις που του τέθηκαν. Υπήρξαν, όμως, ερωτήσεις στις οποίες οι απαντήσεις του δεν ήταν ξεκάθαρες και πολλές φορές επαναλάμβανε τα ίδια και δεν έμπαινε επί της ουσίας. ΄Εχει ευχέρεια λόγου και πρόκειται για μια ισχυρή και δυναμική προσωπικότητα.»
«11. ΠΟΓΙΑΤΖΗΣ Γιάννος: Εξαίρετος. Απάντησε άμεσα, με ευχέρεια, πειστικότητα και επί της ουσίας σε όλες τις ερωτήσεις που του τέθηκαν. ΄Εχει αρκετές εμπειρίες και άρτια κατάρτιση στο γνωστικό αντικείμενο της θέσης που διεκδικεί. Από τις απαντήσεις που έδωσε διαπιστώθηκε ότι διαθέτει κριτική ικανότητα, είναι ήρεμος, ψύχραιμος και πειστικός στις απόψεις του. Εκφράζεται με άνεση και εμπνέει εμπιστοσύνη. Ολοκληρωμένη προσωπικότητα.»
«10. ΠΗΛΑΒΑ Χριστιάνα: Εξαίρετη. Απάντησε με σαφήνεια, πειστικότητα και με σοβαρή επιχειρηματολογία επί της ουσίας σε όλες τις ερωτήσεις που της τέθηκαν. ΄Εχει άρτια κατάρτιση στο γνωστικό αντικείμενο της υπό πλήρωση θέσης, είναι ψύχραιμη και ήρεμη. Από τις ερωτήσεις που έδωσε διαπιστώθηκε ότι διαθέτει συγκροτημένη σκέψη, κριτική ικανότητα και αυτοπεποίθηση. Εκφράζεται με άνεση και εμπνέει εμπιστοσύνη. Γενικά είναι ευχάριστη και ολοκληρωμένη προσωπικότητα.»
«13. ΡΟΔΙΑΣ Χρίστος Ανδρέα: Εξαίρετος. Με σοβαρότητα και αυτοπεποίθηση απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις που του τέθηκαν και ικανοποίησε απόλυτα με τις εξαίρετες γνώσεις του. ΄Εχει εμπειρίες από τον ιδιωτικό τομέα, κριτική ικανότητα και οι απόψεις του είναι σαφείς και ξεκάθαρες. Χειρίζεται τη γλώσσα με άνεση και ευφράδεια. Είναι ψύχραιμος, ήρεμος και με ολοκληρωμένη προσωπικότητα.»
«17. ΧΑΤΖΗΠΑΝΤΕΛΗ Παντελής: Εξαίρετος. ΄Εχει άρτια κατάρτιση στο γνωστικό αντικείμενο της θέσης που διεκδικεί. Είναι πειστικός στις απόψεις του και τις τεκμηριώνει με επιστημονικά επιχειρήματα. Από τις απαντήσεις που έδωσε έπεισε για την ολοκληρωμένη και πολύπλευρη ενημέρωσή του για τα καθήκοντα της θέσης που διεκδικεί. Διαθέτει επιστημονική σκέψη και με ευχέρεια λόγου επικεντρώνεται στην ουσία των θεμάτων. Εκφράζεται άνετα και με σαφήνεια, χρησιμοποιεί επιστημονική ορολογία με σιγουριά και αυτοπεποίθηση. Συγκρατημένη και δυναμική προσωπικότητα.»
Στο τελευταίο μέρος της διαδικασίας, η Ε.Δ.Υ., αφού ανέφερε πως έλαβε υπόψη όλα τα δεδομένα, περιλαμβανομένης της πείρας και της εν γένει σταδιοδρομίας των υποψηφίων, εξήγησε ότι, για την επιλογή, βάρυνε και για τους τέσσερις η υπέρτερη απόδοσή τους στην προφορική εξέταση, τόσο ενώπιον της Σ.Ε. όσο και ενώπιόν της, για δε το ενδιαφερόμενο μέρος 1, και το ότι αυτό διέθετε μη προβλεπόμενο μεταπτυχιακό προσόν, στο οποίο απέδωσε την ανάλογη βαρύτητα.
Στη συνεδρία της Ε.Δ.Υ., ημερομηνίας 12/5/2004, εξετάστηκε και απορρίφθηκε αίτημα του αιτητή στην Προσφυγή 1064/04, όπως αυτός κληθεί στην ενώπιόν της προφορική εξέταση, για το λόγο ότι η ενώπιον της Σ.Ε. συνέντευξή του ήταν πολύ σύντομη για να κριθούν οι γνώσεις κάποιου. Η Ε.Δ.Υ. έκρινε ότι τα όσα ο αιτητής πρόβαλε δεν περιείχαν οποιοδήποτε νέο στοιχείο, που δεν ήταν ενώπιόν της κατά την εξέταση της ΄Εκθεσης της Σ.Ε., με σκοπό την ετοιμασία του τελικού καταλόγου των υποψηφίων που θα καλούνταν στην ενώπιόν της προφορική εξέταση.
Ο αιτητής στην Προσφυγή 1064/04 υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, για ακύρωση της επίδικης απόφασης, ότι η Σ.Ε. αυθαίρετα καθόρισε ότι, για να πιστωθεί υποψήφιος με το πλεονέκτημα της «πείρας», θα πρέπει αυτή να έχει ελάχιστη συνολική διάρκεια δύο έτη. ΄Οπως έχει, ήδη, αναφερθεί: «Πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης που αποκτήθηκε είτε σε υπηρεσία σε δημόσια θέση είτε σε έκτακτη απασχόληση στη Δημόσια Υπηρεσία θα αποτελεί πλεονέκτημα». Η Σ.Ε., καθορίζοντας τον ελάχιστο χρόνο της πείρας, στην ΄Εκθεσή της, αναφέρει τα εξής:-
«Αναφορικά με το πλεονέκτημα της πείρας που προβλέπεται στην παράγραφο (4) του Σχεδίου Υπηρεσίας, η Συμβουλευτική Επιτροπή έχει καθορίσει ως ελάχιστη συνολική χρονική διάρκεια δύο έτη που πρέπει να έχει κάποιος προκειμένου να του λογιστεί το πλεονέκτημα.»
Επί του ιδίου θέματος, η Ε.Δ.Υ. σημειώνει:-
«Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας υιοθέτησε το πόρισμα της Συμβουλευτικής Επιτροπής αναφορικά με το πλεονέκτημα της πείρας, ότι δηλαδή αυτή θα πρέπει να είναι διάρκειας τουλάχιστο δύο ετών, ...»
Στην Αυγερινού ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 702, όπου εξετάστηκε το ίδιο ζήτημα, αναφέρεται:- (σελ. 704-705)
«Περαιτέρω, ο συνήγορος εισηγείται ότι ο καθορισμός από την ΕΔΥ χρονικής διάρκειας ενός έτους για την πείρα ήταν αυθαίρετος καθόσο δεν ορίζεται διάρκεια στο σχέδιο υπηρεσίας.
..............................................................................................................
Θα προχωρήσουμε τώρα να εξετάσουμε κατά πόσο ο καθορισμός ελάχιστης χρονικής διάρκειας 12 μηνών για να θεωρείται η πείρα ως πλεονέκτημα ήταν επιτρεπτός και, αν ναι, αιτιολογημένος υπό τις περιστάσεις.
Στα πρακτικά της συνεδρίασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας ημερομηνίας 13.4.95 (σελ.43 των πρακτικών του Δικαστηρίου) αναφέρονται τα ακόλουθα σχετικά με το ζήτημα:
'Αναφορικά με το πλεονέκτημα η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας θεωρεί ως ελάχιστη περίοδο πείρας σχετικής με τα καθήκοντα της θέσης διάρκεια 12 μηνών προκειμένου ένας υποψήφιος να θεωρηθεί ότι το διαθέτει'.
Γενικά είναι επιτρεπτό εκ μέρους της ΕΔΥ να καθορίζει, όπου το σχέδιο δεν το προβλέπει, λογική χρονική διάρκεια για να θεωρείται ως πλεονέκτημα η πείρα, και τούτο γιατί η πείρα πρέπει σε κάθε περίπτωση να είναι ουσιαστική (βλ. Τυρίμου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 4148, Μιχαήλ ν. Ε.Δ.Υ., Πρ. Αρ. 409/94, ημερομηνίας 31.10.95).
Στην παρούσα όμως περίπτωση κρίνουμε ότι ο καθορισμός των 12 μηνών ήταν αυθαίρετος. Η ΕΔΥ, καθορίζουσα τους 12 μήνες ως ελάχιστη περίοδο για απόκτηση πείρας που να ικανοποιεί το σχέδιο υπηρεσίας, δεν εξέτασε τη φύση της εργασίας που διεξήγε η εφεσείουσα. Ο καθορισμός του χρόνου πρέπει να αιτιολογείται και η αιτιολόγηση πρέπει να συναρτάται με το χρόνο, την ένταση και τη φύση της εμπειρίας σε κάθε περίπτωση. Στην παρούσα υπόθεση ο καθορισμός της ελάχιστης περιόδου των 12 μηνών ήταν παντελώς αναιτιολόγητος.
Ως συνέπεια των πιο πάνω, η έφεση γίνεται αποδεκτή επί του πρώτου λόγου που αναφέρεται στον καθορισμό δωδεκάμηνης περιόδου για την πείρα που συνιστά πλεονέκτημα. Εν όψει της κατάληξής μας δεν θα υπεισέλθουμε στους υπόλοιπους λόγους έφεσης. Η πρωτόδικη απόφαση ανατρέπεται και η επίδικη διοικητική πράξη ακυρώνεται με έξοδα υπέρ της εφεσείουσας τόσο κατ' έφεση όσο και πρωτόδικα.»
Στην παρούσα περίπτωση, είναι φανερό, από τα όσα έχω παραθέσει, ότι ο καθορισμός από τη Σ.Ε. των δύο ετών ως του ελάχιστου χρόνου πείρας, ο οποίος υιοθετήθηκε και από την Ε.Δ.Υ, έγινε αυθαίρετα. Καθορισμός και μόνο του χρόνου δεν αρκεί. Απαιτείται αιτιολογία, η οποία να συναρτάται με την ένταση και τη φύση της εμπειρίας ή/και με ο,τιδήποτε άλλο σε σχέση με τις ανάγκες της θέσης. Εδώ δε δίδεται τέτοια, δεν εξηγείται γιατί δύο έτη είναι αρκετά και όχι λιγότερα ή περισσότερα.
Η επιτυχία αυτού του λόγου ακύρωσης καθιστά την εξέταση των υπόλοιπων λόγων στην Προσφυγή 1064/04 αχρείαστη.
Παρόμοιος λόγος ακύρωσης προβάλλεται και στην Προσφυγή 1118/04. Συγκεκριμένα, υποστηρίζεται ότι η υπό αναφορά πρόνοια του Σχεδίου Υπηρεσίας της επίδικης θέσης είναι ultra vires του Νόμου και αντισυνταγματική, ως παραβιάζουσα το ΄Αρθρο 28 του Συντάγματος. Προβάλλεται, επίσης, ότι ο καθορισμός από τη Σ.Ε. των δύο ετών, σε σχέση με το πλεονέκτημα της πείρας, έγινε καθ' υπέρβαση εξουσίας.
Ο ισχυρισμός περί αντισυνταγματικότητας δεν περιλαμβάνεται στο δικόγραφο της προσφυγής και, συνεπώς, δεν μπορεί να εξεταστεί.
Η επιτυχία του λόγου ακύρωσης σε σχέση με τον καθορισμό των δύο ετών ως του ελάχιστου χρόνου πείρας οδηγεί τις προσφυγές σε επιτυχία, με έξοδα εναντίον των καθ' ων η αίτηση.
Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.
Ε. Παπαδοπούλου,
Δ.
/ΜΠ