ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση Αρ. 208/2004)

 

22 Φεβρουαρίου, 2006

 

[ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28, 29 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

CONTACT ADVERTISING LTD,

 

Αιτήτρια,

 

- KAI -

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΣΩ,

1.      ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ,

2.      ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ,

3.      ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΩΝ,

 

Καθ΄ων η Αίτηση.

- - - - - -

Δ. Μέρτακκα, για την Αιτήτρια.

 

Δ. Κούσιου-Χρυσανδρέα, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ων η

 Αίτηση.

- - - - - -

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.: Το Υπουργείο Συγκοινωνιών και Έργων, Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας, ζήτησε, στις 5.6.1998, προσφορές για την παραχώρηση δικαιώματος χρησιμοποίησης χώρων για ανάρτηση διαφημίσεων στους αερολιμένες Λάρνακας και Πάφου. Ως τελευταία ημερομηνία υποβολής προσφορών όρισε την 3.7.1998. Σύμφωνα με την παράγραφο 15.1 (Section II, Instructions to tenderers) των όρων της προσφοράς, οι ενδιαφερόμενοι μπορούσαν να ζητήσουν οποιεσδήποτε διευκρινίσεις των εγγράφων της προσφοράς γραπτώς, 15 τουλάχιστον μέρες πριν από την ημερομηνία λήξης της προθεσμίας υποβολής προσφορών, δηλαδή το αργότερο μέχρι τις 19.6.1998. Θα τους εδίδετο δε απάντηση επίσης γραπτώς.*

 

Με επιστολή της ημερομηνίας 1.7.1998 προς τον Πρόεδρο του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών,  η εταιρεία Contact Advertising Agency Ltd, αφού εσώκλεισε την προσφορά της εις διπλούν, πρόβαλε, ταυτόχρονα, τις θέσεις της αναφορικά με ασάφειες και ελλείψεις που παρατήρησε στα έγγραφα της προσφοράς, χωρίς να έχει προηγουμένως ζητήσει σχετικές διευκρινίσεις σύμφωνα με την παράγραφο 15.1 των όρων της προσφοράς (Παράρτημα Α στη γραπτή αγόρευση της δικηγόρου της αιτήτριας).

 

Οι προσφορές ανοίχθηκαν στο Κεντρικό Συμβούλιο Προσφορών στις 3.7.1998. Ήταν μόνο δύο. Μία από την Contact Advertising Agency  Ltd και μία από τη Menos Advertising & Design Studios Ltd. Η χαμηλότερη προσφορά ήταν της Contact Advertising Agency Ltd, η δε ψηλότερη της Menos Advertising & Design Studios Ltd.

 

Με δεύτερη επιστολή της ημερομηνίας 8.7.1998 προς το Κεντρικό Συμβούλιο Προσφορών, η εταιρεία Contact Advertising Agency Ltd επανήλθε επί του θέματος των ασαφειών και ελλείψεων ζητώντας, τελικά, την προκήρυξη νέων προσφορών με αναθεωρημένες προδιαγραφές. (Παράρτημα Β στη γραπτή αγόρευση της δικηγόρου της αιτήτριας).

 

Στις 9.7.1998 το Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας απέστειλε στο Κεντρικό Συμβούλιο Προσφορών την έκθεση της Επιτροπής Αξιολόγησης των προσφορών, με αρ. φακ. 13.10.14 και ημερομηνία 9.7.1998. Στην εν λόγω έκθεση, κάτω από τον τίτλο "ΣΧΟΛΙΑ", αναφέρονταν τα ακόλουθα:

 

"ΣΧΟΛΙΑ

 

Προσφορά υπ΄ αρ. 1 - Contact Ad Agency Ltd.

 

Ο εν λόγω προσφοροδότης υπέβαλε τη χαμηλότερη προσφορά και για τους δύο Αερολιμένες. Πέραν τούτου σημειώνεται ότι η Εταιρεία Contact είναι ο αδειούχος του λήγοντος συμβολαίου και καθόλη τη διάρκεια της τριετίας δημιούργησε σοβαρά προβλήματα στο Τμήμα. Αναφέρεται επίσης ότι η εταιρεία Contact καταχώρησε αγωγή εναντίον της Κυβέρνησης ζητώντας αποζημιώσεις για δήθεν παράβαση της Συμφωνίας από μέρους του Τμήματος. (Επισυνάπτεται σαν Συνημμένο 2 η επιστολή του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας με αρ. φακ. 346/96 ημερ. 9/7/96 μαζί με το Κλητήριο Ένταλμα). Επιπλέον η Εταιρεία Contact καθυστερεί την καταβολή των μηνιαίων τελών, τα οποία ανέρχονται μέχρι τώρα στις £104.000 περίπου. Στάληκε σχετική επιστολή στην Εταιρεία στις 26/5/98 (Συνημμένο 3), ωστόσο δεν έχει ανταποκριθεί μέχρι στιγμής. Αντίθετα απέστειλε δύο επιστολές με ημερ. 26/5/98 και 17/6/98 (Συνημμένα 4 και 5) με τις οποίες ζητά αόριστα αποζημιώσεις για αντισυμβατικές, όπως ισχυρίζεται ενέργειες του Τμήματος. Η απάντηση μας προς την Εταιρεία με ημερ. 22/6/98 επισυνάπτεται σαν Συνημμένο 6, ενώ στο μεταξύ το όλο θέμα θα παραπεμφθεί στο Γενικό Εισαγγελέα για τη λήψη δικαστικών και άλλων μέτρων που προνοούνται στο Συμβόλαιο και για είσπραξη της εγγυητικής. Γενικά η συνεργασία της Εταιρείας Contact με το Τμήμα δεν ήταν αρμονική.

 

Προσφορά υπ΄ αρ. 2 - Menos Advertising & Design Studios Ltd.

 

Η εν λόγω εταιρεία υπέβαλε τη ψηλότερη προσφορά. Πρόκειται για διαφημιστική εταιρεία με πείρα (ιδρύθηκε το 1980) και για δύο συνεχείς τριετίες είχε αναλάβει την εκμετάλλευση των διαφημιστικών χώρων του Τσιρείου σταδίου στη Λεμεσό. Πελάτες της "Menos" είναι οι εταιρείες Ν.Π. Λανίτης, το ξενοδοχείο "Four Seasons" και άλλοι. Επίσης η εταιρεία "Menos" ήταν ενδιαφερόμενος προσφοροδότης στις προσφορές του Τμήματος το 1995, ωστόσο δεν είχε επιλεγεί, λόγω της χαμηλότερης προσφοράς της.

 

Ακολουθούσε η "ΕΙΣΗΓΗΣΗ" ως εξής:

 

"ΕΙΣΗΓΗΣΗ

 

Υπό το φως των πιο πάνω, η Επιτροπή Αξιολόγησης εισηγείται όπως η προσφορά κατακυρωθεί στον ψηλότερο προσφοροδότη υπ΄ αρ. 2 "Menos"."

 

Με επιστολή του, με αρ. φακ. 13.10.14, ημερομηνίας 15.7.1998, προς τον Πρόεδρο του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών, το Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας απέρριψε το αίτημα της εταιρείας Contact Advertising Agency Ltd. Το σχετικό απόσπασμα από την επιστολή έχει ως εξής:

 

"(i) Στην Κύπρο είναι γνωστοί δύο ή τρεις διαφορετικοί τύποι ηλεκτρονικής πινακίδας με διαφορετική τεχνολογία όπως το LED Display (λάμπες που αναβοσβήνουν και σχηματίζουν μηνύματα και εικόνες), Prisma roller screen (εναλλάσσονται οι εικόνες οριζοντίως και συναντάται κυρίως στα γήπεδα) και το Video Wall κατά το οποίο γίνεται προβολή σε ειδική οθόνη. Ως εκ τούτου, το Τμήμα απέφυγε σκόπιμα να καθορίσει στους όρους προσφοράς, συγκεκριμένο τύπο και τεχνολογία ηλεκτρονικής πινακίδας, ώστε να μην περιορίζονται οι προσφορές σε συγκεκριμένους προσφοροδότες, αλλά να δώσει την ευκαιρία συμμετοχής σε μεγαλύτερο αριθμό προσφοροδοτών, ανάλογα με την ειδικότητά τους.

 

(ii) Επιπρόσθετα σημειώνεται ότι η ουσία στην παραχώρηση του δικαιώματος ανάρτησης ηλεκτρονικής πινακίδας και κλειστού κυκλώματος τηλεόρασης, έγκειται στο γεγονός ότι ο επιτυχών προσφοροδότης θα έχει την ευχέρεια προβολής πολλών και εναλλασσόμενων διαφημίσεων και μηνυμάτων, που ελκύουν περισσότερο το κοινό, σε αντίθεση με τις σταθερές διαφημίσεις. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο ζητήθηκε από τους προσφοροδότες να υποβάλουν προσφορά ξεχωριστά για την ηλεκτρονική πινακίδα και για το κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης, και για τις σταθερές διαφημίσεις στις πινακίδες και στις χειράμαξες αποσκευών."

 

Σε συνεδρία του ημερομηνίας 16.7.1998, το Κεντρικό Συμβούλιο Προσφορών κατακύρωσε την προσφορά στην εταιρεία Menos Advertising & Design Studios Ltd.

 

Η απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών να κατακυρώσει την προσφορά στην εταιρεία Menos Advertising & Design Studios Ltd προσβλήθηκε επιτυχώς από την Contact Advertising Agency Ltd, με την υπ. αρ. 876/1998 προσφυγή ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Το Ανώτατο Δικαστήριο, με απόφασή του ημερομηνίας 29.3.2002, ακύρωσε, λόγω κακής σύνθεσης, την απόφαση της 16.7.1998 του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών να κατακυρώσει την προσφορά στην εταιρεία Menos Advertising & Design Studios Ltd. (Βλ. Contact Advertising Agency Ltd v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Προσφυγή Αρ. 876/1998, 29.3.2002).

 

Ενόψει της ακυρωτικής απόφασης του  Ανωτάτου Δικαστηρίου, το Κεντρικό Συμβούλιο Προσφορών, κατά τη συνεδρία του της 11.12.2003, επανεξέτασε το θέμα εξ υπαρχής και αποφάσισε, για τους λόγους που εξήγησε, την κατακύρωση  της προσφοράς στην Menos Advertising & Design Studios Ltd. Το σχετικό απόσπασμα έχει ως εξής:

 

"Το θέμα επαναφέρεται και εξετάζεται εξ΄ υπαρχής μετά την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερ. 29/3/2002 (Προσφυγή Αρ. 876/98) όπως ακυρώσει το διαγωνισμό, λόγω κακής σύνθεσης του οργάνου.

 

Μελετήθηκαν τα πιο κάτω έγγραφα:

 

(i)    Έκθεση της Επιτροπής Αξιολόγησης που στάληκε με την επιστολή του Τμήματος Πολιτικής Αεροπορίας, αρ. φακ. 13.10.14, 13,.10.53 ημερ. 9/7/1998 με εισήγηση όπως η προσφορά κατακυρωθεί στον προσφοροδότη που υπέβαλε την ψηλότερη πρόταση και για τους δυο Αερολιμένες, (Αερολιμένας Λάρνακας £529.653 και Αερολιμένας Πάφου £123.507), ο οποίος ικανοποιεί ουσιωδώς τους όρους των εγγράφων του διαγωνισμού, Menos Advertising & Design Studios Ltd.

 

Στη σελίδα 2 της έκθεσης αξιολόγησης σημειώνεται, μεταξύ άλλων, ότι εκτός του γεγονότος ότι ο προσφοροδότης που υπέβαλε τη χαμηλότερη προσφορά και για τους δυο Αερολιμένες, (Αερολιμένας Λάρνακας £416.418 και Αερολιμένας Πάφου £19.680), ο οποίος ικανοποιεί ουσιωδώς τους όρους των εγγράφων του διαγωνισμού, Contact Advertising Agency Ltd, που είναι ο αδειούχος του λήγοντος συμβολαίου, καθ΄ όλη τη διάρκεια της τριετίας δημιούργησε σοβαρά προβλήματα στο Τμήμα.

 

(ii)   Επιστολή της εταιρείας Contact Advertising Agency Ltd ημερ. 8/7/1998 στην οποία σχολιάζονται οι όροι της προσφοράς, αναφορικά με τις ζητούμενες προδιαγραφές ενός "Electronic Display" και του "Television System". Η υπό αναφορά εταιρεία ζητεί την ακύρωση του διαγωνισμού και επαναπροκήρυξη του με νέες προδιαγραφές.

 

(iii) Επιστολή του Τμήματος Πολιτικής Αεροπορίας, αρ. φακ. 13.10.14 ημερ. 15/7/1998 με την οποία απορρίπτεται το αίτημα της εταιρείας Contact Advertising Agency Ltd για ακύρωση του διαγωνισμού, για τους λόγους που καταγράφονται σ΄ αυτή.

 

(iv)  Επιστολή της Νομικής Υπηρεσίας της Δημοκρατίας αρ. φακ. Γ.Ε./Υποθ./Αριθ. 876/98 ημερ. 24/5/2002 που στάληκε στο Γενικό Λογιστή, Πρόεδρο Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών, στην οποία επισυνάπτεται αντίγραφο της ακυρωτικής απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερ. 29/3/2002, για τις δέουσες ενέργειες.

 

Το Κεντρικό Συμβούλιο Προσφορών αφού έλαβε υπόψη το περιεχόμενο των πιο πάνω εγγράφων και μετά από σχετική συζήτηση κατακύρωσε ομόφωνα την προσφορά, σύμφωνα με τις εισηγήσεις της Επιτροπής Αξιολόγησης, στον προσφοροδότη που υπέβαλε την ψηλότερη πρόταση και για τους δυο Αερολιμένες, ο οποίος ικανοποιεί ουσιωδώς τους όρους των εγγράφων του διαγωνισμού, Menos Advertising & Design Studios Ltd, για το συνολικό ποσό των £653.160 συν ΦΠΑ."

 

 

Η απόφαση της 11.12.2003 για κατακύρωση της προσφοράς στη Menos Advertising & Design Studios Ltd (ενδιαφερόμενο μέρος) είναι το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής εκ μέρους της Contact Advertising Agency Ltd (αιτήτριας).

 

Ο πρώτος λόγος ακυρώσεως που προβάλλεται αναφέρεται στις κατ΄ ισχυρισμό της αιτήτριας ασάφειες και ελλείψεις στα έγγραφα της προσφοράς οι οποίες, κατά την εισήγησή της, καθιστούν άκυρη την όλη διαδικασία που οδήγησε στην κατακύρωση της προσφοράς στο ενδιαφερόμενο μέρος.

 

Ο προβαλλόμενος λόγος ακυρώσεως δεν ευσταθεί. Σύμφωνα με την παράγραφο 15.1 των όρων της προσφοράς, η αιτήτρια μπορούσε να ζητήσει διευκρινίσεις αναφορικά με τα όσα θεωρούσε ασαφή ή ελλιπή το αργότερο 15 μέρες πριν από την ημερομηνία λήξης της προθεσμίας υποβολής των προσφορών. Δεν το έπραξε. Αντί τούτου, με επιστολή της ημερομηνίας 1.7.1998, αφού εσώκλεισε την προσφορά της εις διπλούν, ενεργούσα εντελώς εκτός των όρων της προσφοράς, αναφέρθηκε, ταυτόχρονα, σε ασάφειες και ελλείψεις στα έγγραφα της προσφοράς, στοιχεία στη βάση των οποίων, όταν διευκρινίζονταν, όπως τόνισε, η τιμή της προσφοράς της θα προσαρμοζόταν ανάλογα (our rate shall be adjusted accordingly). Εν πάση περιπτώσει, και ανεξάρτητα του ότι το Κεντρικό Συμβούλιο Προσφορών δεν είχε υποχρέωση να τοποθετηθεί ως προς το συγκεκριμένο θέμα ούτε καν να απαντήσει στην αιτήτρια, εφόσον αυτή δεν είχε συμμορφωθεί με την παράγραφο 15.1 των όρων της προσφοράς, η απάντηση στους ισχυρισμούς της αιτήτριας, για ασάφειες και ελλείψεις, δόθηκε από το Διευθυντή Τμήματος Πολιτικής Αεροπορίας προς τον Πρόεδρο του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών με την επιστολή του της 15.7.1998 η οποία και λήφθηκε υπόψη κατά τη λήψη της απόφασης της 11.12.2003 για κατακύρωση της προσφοράς στο ενδιαφερόμενο μέρος.

 

Άλλος λόγος ακυρώσεως που προβάλλεται είναι ότι η έκθεση της Επιτροπής Αξιολόγησης, που υιοθετήθηκε από το Κεντρικό Συμβούλιο Προσφορών, συγκεκριμένα τα "ΣΧΟΛΙΑ" αναφορικά με την προσφορά της αιτήτριας, είναι προϊόν πλάνης περί τα πράγματα.

 

Ούτε αυτός ο λόγος ευσταθεί. Το Κεντρικό Συμβούλιο Προσφορών είχε κάθε δικαίωμα να λάβει υπόψη του την πραγματική κατάσταση μεταξύ της αιτήτριας και του Τμήματος Πολιτικής Αεροπορίας όπως αυτή περιγράφεται στα εν λόγω σχόλια. Σχετικό είναι το ακόλουθο απόσπασμα από την απόφαση της Ολομέλειας στη Δημοκρατία ν. Peppis Co. Ltd. (2003) 3 ΑΑΔ 589, στις σελίδες 593 έως 595 (Αρτεμίδης, Δ., όπως ήταν τότε):

 

"Στις 26.1.01 εξέδωσα απόφαση στην προσφυγή 1108/98 Peppis Co. Ltd. ν. Δημοκρατίας, που αφορούσε την ίδια εταιρεία, εδώ ως εφεσίβλητη, στην προσφυγή αιτήτρια, και τη Δημοκρατία ως τους καθ΄ων η αίτηση, εδώ εφεσείοντες. Τα γεγονότα, σ΄ εκείνη την προσφυγή, η απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών και το νομικό σημείο που ηγέρθη ήταν ακριβώς το ίδιο με την παρούσα υπόθεση. Εγώ κατέληξα σε διαφορετική κρίση απ΄ αυτή του συναδέλφου μου στην υπό έφεση απόφαση.

 

Μετά τη συζήτηση της έφεσης διατηρώ τις απόψεις που εξέφρασα στην πιο πάνω απόφασή μου, και επειδή δεν έχω τίποτε άλλο να προσθέσω τις επαναλαμβάνω εδώ αυτούσιες.

 

"Τα σχόλια μου πάνω στο θέμα που προκύπτει για συζήτηση ακολουθούν: Η αρχή της νομολογίας, όπως εκτίθεται πιο πάνω, είναι αναλλοίωτη. Το βασικό ζητούμενο είναι, στη συγκεκριμένη περίπτωση η διοίκηση να κάνει πλήρη έρευνα του θέματος που έχει ενώπιον της, και για το οποίο καλείται να πάρει απόφαση. Στην περίπτωση που η απόφαση αφορά, και επηρεάζει συγκεκριμένο άτομο, ανάλογα με τη φύση και περιεχόμενο της, ενδείκνυται να έχει προηγουμένως και τις απόψεις του ενδιαφερομένου. Τούτο όμως, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι απαραίτητο αν τα στοιχεία που έχει ενώπιον της η διοίκηση είναι τέτοια, που η ορθή αξιολόγηση τους οδηγεί σε εύλογα επιτρεπτή απόφαση. Εξαιρούνται βέβαια οι περιπτώσεις όπου ειδικά προβλέπεται από νόμο, ή τη νομολογία, όπως λ.χ. η πειθαρχική διαδικασία, να ακουστεί και το επηρεαζόμενο άτομο.

 

Ενώπιον του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών κατατέθηκε όγκος εγγράφων, τα οποία είναι συνημμένα στο διοικητικό φάκελο. Είναι συνεχείς και αλλεπάλληλες επιστολές των αρμοδίων λειτουργών προς τους ιεραρχικά ανώτερους τους, και στη συνέχεια του Τμήματος Δημοσίων Έργων προς την αιτήτρια. Σ΄ αυτές υποδεικνύονταν οι ελλείψεις, παραλείψεις, κακοτεχνίες, αργοπορίες και γενικά οι παραβάσεις των όρων του συμβολαίου εργολαβίας. Εκείνο μάλιστα που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι πως οι περισσότερες παρατηρήσεις και υποδείξεις γίνονται από τους αρχιτέκτονες των έργων, που ήσαν ιδιώτες, οι οποίοι προφανώς παρείχαν τις υπηρεσίες τους κατόπιν ανάληψης του αρχιτεκτονικού έργου με προσφορές. Οι διαφορές της αιτήτριας με το δημόσιο, όπως με έχουν πληροφορήσει οι δικηγόροι, έχουν προχωρήσει με αγωγές στα αρμόδια Δικαστήρια. Δεν αμφισβητείται πως και η αιτήτρια εταιρεία θα προβάλει τους δικούς της ισχυρισμούς κατά τη δίκη, όπως τους προβάλλει στη δέσμη των εγγράφων που καταχώρισαν οι δικηγόροι της ενώπιόν μου. Το κρίσιμο όμως ερώτημα που προβάλλεται είναι, κατά πόσο το Κεντρικό Συμβούλιο Προσφορών λειτούργησε μέσα στα πλαίσια της χρηστής διοίκησης και των αρχών της νομολογίας, που συνόψισα προηγουμένως. Αν διεξέλθει κάποιος τα έγγραφα που είχε ενώπιον του το Συμβούλιο Προσφορών, και είναι μέσα στο διοικητικό φάκελο, θα διαπιστώσει πως η προσβαλλόμενη απόφαση ελήφθη μέσα στα ορθά πλαίσια άσκησης της διακριτικής του ευχέρειας, μετά από πλήρη και λεπτομερή έρευνα. Είναι επίσης δεόντως αιτιολογημένη και συνάδει με τα στοιχεία που είχε ενώπιόν του.

 

Οι δικηγόροι της αιτήτριας εισηγήθηκαν επίσης πως αποκλεισμός προσφοροδότη μπορεί να γίνει μόνο για τους λόγους που απαριθμούνται στο άρθρο 7 του περί Προσφορών του Δημοσίου Νόμου του 1997, 102(1)/97. Δεν συμφωνώ με τη θέση αυτή. Οι λόγοι, που αναφέρονται στις παραγράφους (α) μέχρι (ζ) του εδαφίου 1 του πιο πάνω άρθρου, καθιστούν υποχρεωτικό τον αποκλεισμό προσφοροδότη, ο οποίος εμπίπτει στις διατάξεις των πιο πάνω παραγράφων. Δεν σημαίνει όμως πως δεν μπορεί να αποκλειστεί προσφοροδότης, για άλλους λόγους που δικαιολογούν τέτοια απόφαση. Εξάλλου η γενική αυτή εξουσία περιέχεται στην επόμενη παράγραφο, (η) που προβλέπει:

 

     «7.-(1) Τηρουμένων των διατάξεων του παρόντος άρθρου, πιθανός προμηθευτής ή εργολάβος αποκλείεται σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας προσφορών του δημοσίου, αν το αρμόδιο για την κατακύρωση όργανο διαπιστώσει ότι αυτός-

          (α) .....................................................................................................

                .....................................................................................................

(η) για οποιοδήποτε άλλο καθορισμένο σοβαρό λόγο κρίνεται ότι δεν πρέπει να του δοθεί δικαίωμα να συμμετάσχει στη διαδικασία προσφορών.»

 

Τελειώνοντας, να αναφέρουμε πως, κατά την άποψη μας, η απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών ελήφθη μετά από ενδελεχή έρευνα και στη βάση στοιχείων που τέθηκαν ενώπιόν του. Εκείνο που έχει σημασία είναι η μη αμφισβήτηση και αυτόδηλη εμπειρία των αρμοδίων τμημάτων από τη συνεργασία τους με τους εφεσίβλητους και όχι οι αντίθετες θέσεις των τελευταίων, που ως είναι φυσικό, εκφράζονται στις διάφορες επιστολές τους προς τη διοίκηση, και που πράγματι δεν τέθηκαν ενώπιον του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών."

         

 

Οι υπόλοιποι λόγοι ακυρώσεως που προβάλλονται αναφέρονται σε παραβίαση της αρχής της ισότητας, έλλειψη μη δέουσας έρευνας και ανεπαρκή αιτιολογία της επίδικης απόφασης.

 

Δεν ευσταθεί κανένας από αυτούς τους λόγους. Ο μεν ισχυρισμός περί παραβίασης της αρχής της ισότητας είναι εντελώς ατεκμηρίωτος, ο δε ισχυρισμός περί μη δέουσας έρευνας και ανεπαρκούς αιτιολογίας καλύπτεται από το κείμενο της ίδιας της απόφασης του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών της 11.12.2003 όπως συμπληρώνεται από το περιεχόμενο των σχετικών φακέλων.

 

Παρεμπιπτόντως, θεωρώ χρήσιμο να παρατηρήσω ότι, εφόσον η προσφορά της αιτήτριας συνοδευόταν από την επιστολή της 1.7.1998, σύμφωνα με την οποία η τιμή της προσφοράς τελούσε υπό την αίρεση της "ανάλογης προσαρμογής", όταν θα διευκρινίζονταν οι κατ΄ ισχυρισμόν ασάφειες και ελλείψεις στα έγγραφα της προσφοράς, αυτή μπορούσε να απορριφθεί ως άκυρη, άνευ ετέρου.

 

Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εις βάρος της αιτήτριας.

 

 

 

 

Ρ. Γαβριηλίδης,

Δ.

 

 

 

/ΧΤΘ