- και -

Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού,

---------------------------

Για τον αιτητή: Ε. Μαρκίδου.

Για τον καθ΄ ου η αίτηση: Α. Δικηγορόπουλος.

Για τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα: Καμιά εμφάνιση.

---------------------------

Με απόφαση του Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού (στα επόμενα Κ.Ο.Τ.), ημερ. 27 Ιουνίου 1990 και 2 Ιουλίου 1990, προήχθησαν στη θέση Τουριστικού Λειτουργού Α΄ από 16 Ιουλίου 1990 οι Όμηρος Ρωσσίδης, Ανδρέας Σακκάς και Λεύκος Φυλακτίδης. Η απόφαση προσεβλήθη και στις 22 Μαΐου 1991 το Ανώτατο Δικαστήριο την ακύρωσε διότι λήφθηκε από όργανο μη συνταγματικά συγκροτημένο.

Με τρίτη απόφαση, ημερ. 22 Δεκεμβρίου 1993, ο Κ.Ο.Τ. επαναπροήγαγε τα ίδια πρόσωπα. Το Ανώτατο Δικαστήριο την ακύρωσε στις 30 Ιουνίου 1997 διότι και αυτή τη φορά δεν κατανεμήθηκαν προηγουμένως οι θέσεις ώστε να καλούνταν οι αντίστοιχοι Προϊστάμενοι να προβούν σε συστάσεις· οι οποίες εν προκειμένω δόθηκαν από τη Γενική Διευθύντρια.

Ακολούθησε, στις 8 Ιανουαρίου 1998, η τέταρη απόφαση, η νυν προσβαλλόμενη. Σε αυτή την περίπτωση, προτού το Διοικητικό Συμβούλιο προχωρήσει στην πλήρωση των θέσεων, υπήγαγε τις δύο σε Γραφεία του Εξωτερικού και την τρίτη στο Τμήμα Παροχής Τουριστικών Υπηρεσιών.

Τέθηκαν με την προσφυγή διάφορα νομικά σημεία προς εξέταση. Με τη γραπτή αγόρευση της συνηγόρου του αιτητή αυτά προωθήθηκαν με αναφορά σε τρία βασικά ζητήματα: πρώτο το κατά πόσο ήταν, βάσει των Κανονισμών, νόμιμη η κατανομή των θέσεων· δεύτερο, το κατά πόσο οι συστάσεις ήταν χωρίς πλημμέλεια αιτιολογημένες· και, τρίτο, το κατά πόσο το Διοικητικό Συμβούλιο αιτιολόγησε την επιλογή των ενδιαφερομένων προσώπων.

Ως προς το πρώτο ζήτημα, προβλήθηκε ότι η κατανομή των θέσεων έγινε λανθασμένα. Σύμφωνα με τον αιτητή, οι Κανονισμοί επέβαλλαν την κατανομή της κάθε κενής θέσης σε κάποιο από τα εκεί προσδιορισθέντα Τμήματα. Εν προκειμένω, μόνο η μια κατανεμήθηκε σε Τμήμα - στο Τμήμα Παροχής Τουριστικών Υπηρεσιών - ενώ οι άλλες δύο κατανεμήθηκαν γενικά σε Γραφεία Τουρισμού, τα οποία, ας σημειωθεί, αποτελούν μέρος των Υπηρεσιών Εξωτερικού. Επιπλέον, ανεξάρτητα από αυτό, σύμφωνα με τον αιτητή η εν λόγω κατανομή παραβίαζε το δεδικασμένο που δημιούργησε η τελευταία δικαστική απόφαση, ημερ. 30 Ιουνίου 1997, στην προσφυγή 170/97.

Προβλέπεται στους Καν. 6 και 7 (στην έκταση που εδώ ενδιαφέρει) ότι:

Η σημασία κατανομής των θέσεων στην παρούσα υπόθεση προέκυπτε από την κατά τον ουσιώδη χρόνο πρόνοια στον Καν. 15(3) - η οποία αργότερα τροποποιήθηκε με την Κ.Δ.Π. 184/95 - ότι:

Επομένως, το ποιός θα προέβαινε σε συστάσεις για την κάθε θέση εξαρτάτο από το πού ανήκε η θέση. Στην προκείμενη περίπτωση, με τον τρόπο που έγινε η κατανομή, σε συστάσεις προέβη ο Προϊστάμενος του Τμήματος Παροχής Τουριστικών Υπηρεσιών για τη μια θέση που υπήχθη σε εκείνο το Τμήμα· και η Γενική Διευθύντρια για τις θέσεις των Γραφείων Τουρισμού, προφανώς κατ΄ ακολουθίαν του Καν. 2 σύμφωνα με τον οποίο "Προϊστάμενος σημαίνει τον υπεύθυνον λειτουργόν Τμήματος και ελλείψει ή απουσία τούτου του Γενικού Διευθυντή".

Στα Γραφεία Τουρισμού ανήκουν βέβαια και θέσεις Τουριστικού Λειτουργού αφού οι θέσεις των Γραφείων Τουρισμού είναι, σύμφωνα με τον Καν. 7(3)(γ), οι ίδιες με εκείνες της Κεντρικής Υπηρεσίας για τρία από τα τέσσερα τμήματα της οποίας προβλέπονται αυτές οι θέσεις. Ο Καν. 7(3)(γ) απαιτεί για τις Υπηρεσίες Εξωτερικού την ίδια διάρθρωση θέσεων με εκείνη που ο Καν. 6 προβλέπει για την Κεντρική Υπηρεσία. Επομένως, όπως και στην περίπτωση της Κεντρικής Υπηρεσίας έτσι και στην περίπτωση των Υπηρεσιών Εξωτερικού, οι οποίες συνίστανται από τα Γραφεία Τουρισμού, δεν μπορεί παρά να είναι απαραίτητος ο προσδιορισμός συγκεκριμένου Τμήματος με αναφορά στην κάθε θέση. Έτσι το θέλουν οι Κανονισμοί. Το κατά πόσο ανταποκρίνονται στις ανάγκες του Κ.Ο.Τ. δεν μπορεί να απασχολήσει το Δικαστήριο. Καταλήγω ότι για τις δύο θέσεις που κατανεμήθηκαν γενικά στα Γραφεία Τουρισμού χωρίς να κατανεμηθούν σε συγκεκριμένο Τμήμα ή Τμήματα, δεν υπήρξε, εξ αιτίας τούτου, συμμόρφωση με τον τότε Καν. 15(3) αναφορικά με τη σύσταση. Καθίσταται λοιπόν αναπόφευκτη η ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης στο μέρος που αφορά τις εν λόγω δύο θέσεις.

Απομένουν προς εξέταση τα όσα τέθηκαν αναφορικά με την επιλογή του ενδιαφερομένου προσώπου Λ. Φυλακτίδη στη μια θέση που υπήχθη σε συγκεκριμένο Τμήμα, ήτοι στο Τμήμα Παροχής Τουριστικών Υπηρεσιών. Πρώτο είναι το κατά πόσο η σύσταση του Προϊσταμένου του Τμήματος ήταν ή όχι αιτιολογημένη. Την παραθέτω:

Ο αιτητής επίσης παραπονείται ότι δεν έγινε με τη σύσταση ειδική αναφορά στην αξία, στα προσόντα και στην αρχαιότητα του Λ. Φυλακτίδη. Είναι νομίζω αρκετό να πω ότι δεν χρειαζόταν αναπαραγωγή του περιεχομένου των φακέλων, από τους οποίους διαπιστώνεται πως ο Λ. Φυλακτίδης έκδηλα υπερείχε.

Ως προς το τελευταίο ζήτημα, που είναι το κατά πόσο το Διοικητικό Συμβούλιο ερεύνησε επαρκώς και αιτιολόγησε την απόφασή του σχετικά με την πλήρωση της θέσης στο Τμήμα Παροχής Τουριστικών Υπηρεσιών δεν διακρίνω ο,τιδήποτε που να δικαιολογεί συζήτηση. Η προσφυγή σε σχέση με το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Λ. Φυλακτίδη δεν μπορεί λοιπόν να επιτύχει.

Η αίτηση επιτυγχάνει μερικώς. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται ως προς την προαγωγή των ενδιαφερόμενων προσώπων Όμηρου Ρωσσίδη και Ανδρέα Σακκά, ενώ επικυρώνεται ως προς την προαγωγή του ενδιαφερόμενου προσώπου Λ. Φυλακτίδη. Δεν εκδίδεται διαταγή για έξοδα.

Γ.Κ. Νικολάου,

Δ.

/ΕΘ