|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1998) 4 ΑΑΔ 39
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 84/96
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗ, Δ.
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
1. Μιχάλη Παύλου Μιχαήλ εκ Λευκωσίας
2. Κάρμεν Μιχαήλ εκ Λευκωσίας
Αιτητών
και
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω
Διευθυντή Τμήματος Μεταναστεύσεως και/ή
του υπουργείου Εσωτερικών και/ή
του Υπουργού Εσωτερικών
Καθ΄ων η αίτηση
--------------
30 Ιανουαρίου 1998
Εξ πάρτε αίτηση ημερ. 29.1.98
Για τους αιτητές: κ. Ν. Παπαμιλτιάδους.
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Ex Tempore)
Ο αιτητής 1 είναι Κύπριος και περί το 1996 γνώρισε στην Κύπρο την αιτήτρια αρ. 2 η οποία είναι από τη Ρουμανία. H σχέση αυτή οδήγησε στις 24.7.97 στη σύναψη πολιτικού γάμου στη Ρουμανία.
Η αιτήτρια 2 είχε νυμφευθεί δυο φορές προηγουμένως και από τον πρώτο γάμο απόκτησε ένα παιδί που είναι σήμερα ηλικίας 16 ετών. Από το δεύτερο γάμο απόκτησε και δεύτερο παιδί που είναι σήμερα 7 ετών, όπως ανάφερε σήμερα ενώπιον μου ο δικηγόρος των αιτητών. Όλοι διαμένουν στην Κύπρο.
Όπως αναφέρεται στα γεγονότα της προσφυγής, περί το Σεπτέμβριο-Οκτώβριο του 1997 ο αιτητής 1 επειδή υποψιάστηκε ότι η σύζυγός του διατηρούσε εξωσυζυγικές σχέσεις, κατάθεσε στην αστυνομία ότι ο γάμος του με την αιτήτρια ήταν εικονικός. Στις 16.1.98 οι αιτητές μετέβησαν στην υπηρεσία αλλοδαπών για να δώσουν συμπληρωματική κατάθεση που να ανατρέπει την πρώτη. Τελικά η αιτήτρια συνελήφθη και έκτοτε κρατείται σε κρατητήρια του αστυνομικού σταθμού Δευτεράς με σκοπό την απέλαση της αργότερα σήμερα.
Με την προσφυγή τους οι αιτητές προσβάλλουν την απόφαση των καθ΄ων η αίτηση να μην εγκρίνουν παράταση του χρόνου παραμονής της αιτήτριας στην Κύπρο και/ή την απόφαση των καθ΄ων η αίτηση να απελάσουν την αιτήτρια και/ή την άρνηση τους να επιτρέψουν την παραμονή και την είσοδο της στο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Με την υπό κρίση μονομερή αίτηση, επιδιώκεται η λήψη προσωρινού διατάγματος με το οποίο να ακυρώνεται το εκδοθέν υπό των καθ΄ων η αίτηση διάταγμα απέλασης και/ή εκδίωξης και/ή απομάκρυνσης της αιτήτριας από το έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας και/ή διάταγμα του Δικαστηρίου που να επιτρέπει την παραμονή της μέχρι πλήρους εκδίκασης και αποπερατώσης της προσφυγής.
Ακύρωση οποιασδήποτε προσβαλλόμενης πράξης δεν μπορεί να γίνει με την υπό κρίση αίτηση και μάλιστα σε αυτό το στάδιο πριν ακουστεί η ουσία της προσφυγής. Το Δικαστήριο ζήτησε διευκρινίσεις από το δικηγόρο των αιτητών όσον αφορά αυτή τη θέση, ο οποίος διευκρίνισε πως εκείνο που επιζητείται είναι η αναστολή εκτέλεσης του διατάγματος απέλασης της αιτήτριας μέχρι να εκδικαστεί η προσφυγή της.
Ο δικηγόρος των αιτητών δεν διατύπωσε οποιοδήποτε ισχυρισμό για οποιαδήποτε έκδηλη παρανομία των καθ΄ων η αίτηση. Στήριξε την εισήγηση του, όπως εξάλλου αυτό προκύπτει και από την ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την υπό κρίση αίτηση, στο γεγονός ότι αν δεν ανασταλεί το διάταγμα απέλασης οι αιτητές θα υποστούν ανεπανόρθωτη ζημιά γιατί, όπως διευκρίνισε, δεν θα μπορεί η αιτήτρια να επιστρέψει στην Κύπρο αν απελαθεί.
Περαιτέρω, ο δικηγόρος των αιτητών παραπονέθηκε ότι με την απέλαση της αιτήτριας δεν θα μπορέσει αυτή να τον συμβουλεύσει κατάλληλα και να επιλύσει τα προβλήματα με τα ανήλικα παιδιά της που δεν έχουν άλλη προστασία.
Παρά το γεγονός ότι με την υπό κρίση αίτηση επιζητείται η ακύρωση του διατάγματος απέλασης και διαζευκτικά η ακύρωση άλλων ισχυριζόμενων πράξεων της διοίκησης που προανάφερα, που δεν μπορεί να ευσταθήσει, εντούτοις, θα εξετάσω την αίτηση σαν να επρόκειτο περί αιτήματος αναστολής της απέλασης για τους λόγους που ανάφερα, γεγονός που και πάλι καταλήγει στο ίδιο αποτέλεσμα.
Έχει νομολογηθεί ότι το δικαίωμα πρόσβασης στο Δικαστήριο δεν επιτυγχάνεται δια της αναστολής διατάγματος απέλασης, δεδομένου ότι η παρουσία της αιτήτριας στην Κύπρο κατά την ακρόαση της προσφυγής της μπορεί να εξασφαλισθεί δια της έγκρισης από μέρους της διοίκησης της εισόδου της στην Κύπρο για τους σκοπούς της ακρόασης της αίτησης της. Στην υπόθεση
Sayigh v. Republic, (1986) 3 CLR 277, στη σελ. 278 αναφέρθηκαν τα ακόλουθα σχετικά με το δικαίωμα πρόσβασης στο Δικαστήριο και των συναφών δικαιωμάτων των διαδίκων:-"(3) The right safeguarded by Article 30 of the Constitution would normally require amenity to brief counsel and to attend the proceedings at the trial. It does not necesitate stay in the country until the hearing of the case. The Court has no doubt that the Authorities will afford applicant opportunity to attend the hearing when the case comes on for trial. The Court has no jurisdiction to direct the Authorities to allow the applicant to remain in the country."
Είναι προφανές από τα πιο πάνω ότι δεν κρίνεται αναγκαία η αναστολή διατάγματος απέλασης για σκοπούς πρόσβασης στο Δικαστήριο. Πέραν τούτου, το Δικαστήριο δεν έχει δικαιοδοσία να διατάξει τις Αρχές να επιτρέψουν στην αιτήτρια να παραμείνει στην Κύπρο. Αυτό που μπορεί το Δικαστήριο να πράξει είναι να ακυρώσει το διάταγμα απέλασης αν η απόφαση προς τούτο λήφθηκε παράνομα, όταν θα εξετάζεται η ουσία της προσφυγής.
Όσον αφορά το θέμα της ανεπανόρθωτης ζημιάς, αυτό δεν απεδείχθη. Η χρηματική ζημιά δεν θεωρείται ανεπανόρθωτη ζημιά και όσον αφορά τα παιδιά της αιτήτριας, αυτά μπορούν ελεύθερα να μεταβούν στην πατρίδα τους με τη μητέρα τους.
Το θέμα της παραδοχής από μέρους του αιτητή διάπραξης παρανομίας με το να ισχυρισθεί ότι ο γάμος του με την αιτήτρια ήταν εικονικός, το Δικαστήριο δεν ασχολήθηκε. Αυτό είναι θέμα ουσίας. Θα πρέπει ιδιαίτερα να τονιστεί ότι με την παρούσα αίτηση το Δικαστήριο είχε να κρίνει το θέμα της ανεπανόρθωτης ζημιάς και του δικαιώματος πρόσβασης της αιτήτριας στο Δικαστήριο. Θέμα έκδηλης παρανομίας δεν ηγέρθη από μέρους των αιτητών.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η αίτηση απορρίπτεται.
Γ. Χρυσοστομής
Δ.
/ΚΧ"Π