ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(2013) 3 ΑΑΔ 270
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Αναθεωρητική ΄Εφεση Αρ. 22/2009)
16 Μαΐου, 2013
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Πρόεδρος]
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ,
ΚΛΗΡΙΔΗΣ, ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ/στές]
Y. THRASYVOULOU HOLDINGS LTD,
Εφεσείοντες-Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
2. ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ,
Εφεσιβλήτων-Καθ' ων η Αίτηση.
_________________________
Παναγιώτης Σιακαλλής, για Παύλο Αγγελίδη, για τους Εφεσείοντες.
Θεοδώρα Πιπερή (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Εφεσίβλητους.
_________________________
ΑΡΤΕΜΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει η Δικαστής Ε. Παπαδοπούλου.
_________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Προσφυγή των εφεσειόντων εναντίον της απόφασης των εφεσιβλήτων ημερομηνίας 26/2/2007, με την οποία δεν έγινε δεκτή αίτησή τους, ημερομηνίας 9/9/2003, για εξασφάλιση πολεοδομικής άδειας κατά παρέκκλιση του Τοπικού Σχεδίου Πάφου, (το «Τοπικό Σχέδιο»), απορρίφθηκε, με αποτέλεσμα την καταχώριση της παρούσας έφεσης.
Η πιο πάνω αίτηση αφορούσε στην εξασφάλιση πολεοδομικής άδειας για αλλαγή χρήσης 13 οικιστικών διαμερισμάτων και εστιατορίου στο χωριό Κισσόνεργα, σε οργανωμένα διαμερίσματα και ανέγερση νέων διαμερισμάτων, ώστε η μονάδα να αποτελείται από 29 οργανωμένα διαμερίσματα. Εξετάστηκε κατά παρέκκλιση των προνοιών του Τοπικού Σχεδίου, γιατί τα οργανωμένα διαμερίσματα δεν ενέπιπταν στις χρήσεις που προνοεί η Ζώνη Τ2β, στην οποία βρισκόταν το υπό ανάπτυξη τεμάχιο κατά το χρόνο εξέτασης της αίτησης, και γιατί ο συντελεστής δόμησης της ανάπτυξης ήταν 0,49:1 αντί του επιτρεπομένου 0,20:1 ή του εγκεκριμένου, με βάση παλαιότερα χορηγηθείσα κατά παρέκκλιση πολεοδομική άδεια, 0,29:1. Για τη μελέτη της αίτησης εξασφαλίστηκαν, με βάση τον Κ. 15 των περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας (Παρεκκλίσεις) Κανονισμών του 1999, Κ.Δ.Π. 309/99, (οι «Κανονισμοί»), οι απόψεις όλων των εμπλεκομένων φορέων και κυβερνητικών τμημάτων - (Επαρχιακού Λειτουργού Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως Πάφου, Διευθυντή Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, Επάρχου Πάφου, Κοινοτικού Συμβούλιο Κισσόνεργας, Διευθυντή Υπηρεσίας Περιβάλλοντος, Διευθυντή Τμήματος Αρχαιοτήτων και Γενικού Διευθυντή Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού). Ακολούθως, το Συμβούλιο Μελέτης Παρεκκλίσεων, σε συνεδρία του, αφού εξέτασε την αίτηση και όλα τα ενώπιον του σχετικά στοιχεία και έγγραφα, αποφάσισε, για συγκεκριμένους λόγους, να εισηγηθεί στο Υπουργικό Συμβούλιο, στις εξουσίες του οποίου εμπίπτει η εξέταση τέτοιων αιτήσεων, την απόρριψή της. Στις 24/1/2007, το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε την απόρριψη της αίτησης, για το λόγο ότι αυτή δεν ενέπιπτε σε οποιοδήποτε από τα κριτήρια του Κ. 19(1)(α) - (ιβ) των Κανονισμών.
Ο αδελφός μας Δικαστής, που εξέτασε την προσφυγή πρωτοδίκως, απέρριψε τους ισχυρισμούς των εφεσειόντων για έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας, αντίθεση της απόφασης με τις αρχές της χρηστής διοίκησης και λήψη της καθ' υπέρβαση και/ή κατάχρηση εξουσίας, όπως και ότι η απόφαση του Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού, (ο «Κ.Ο.Τ.»), ημερομηνίας 2/6/1989, λήφθηκε χωρίς δέουσα έρευνα. ΄Εκρινε ότι η εν λόγω απόφαση δεν ήταν το κρίσιμο και καθοριστικό στοιχείο απόρριψης της αίτησης ημερομηνίας 9/9/2003. Θα πρέπει εδώ να σημειώσουμε, για να γίνει αντιληπτός ο ισχυρισμός των εφεσειόντων σε σχέση με την απόφαση του Κ.Ο.Τ., ότι, το 1989, αυτοί υπέβαλαν στον Κ.Ο.Τ. αίτηση για εξασφάλιση πιστοποιητικού καταλληλότητας γηπέδου για ανέγερση συγκροτήματος 32 οργανωμένων διαμερισμάτων, η οποία απορρίφθηκε, κατά τους ιδίους, λόγω μικροπροβλημάτων, που αντιμετωπίστηκαν, όμως, αμέσως. Ενώ εκκρεμούσε η αίτηση του 1989, η ζώνη στην οποία βρισκόταν το ακίνητο άλλαξε και, από τουριστική, έγινε Τ2β, στην οποία δεν προβλέπεται οργανωμένη ανάπτυξη. Οι εφεσείοντες, στη συνέχεια, εξασφάλισαν πολεοδομική άδεια: το 1992 για ανέγερση 8 οικιστικών διαμερισμάτων και εστιατορίου και το 1994 για ανέγερση ακόμα πέντε οικιστικών διαμερισμάτων και πισίνας. Το 2003 υπέβαλαν την αίτηση, η απόρριψη της οποίας επικυρώθηκε με την υπό έφεση απόφαση, ζητώντας, ουσιαστικά, τη χορήγηση πολεοδομικής άδειας για την ανάπτυξη που ζητήθηκε με την αίτηση το 1989.
Οι εφεσείοντες, με τρεις λόγους έφεσης, αμφισβητούν την ορθότητα των πρωτόδικων διαπιστώσεων.
Λόγος έφεσης 1:
Οι εφεσείοντες, με αναφορά σε επιστολή ημερομηνίας 9/8/2002 του Επαρχιακού Λειτουργού Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως Πάφου προς το Συμβούλιο Μελέτης Παρεκκλίσεων, στην οποία αναφέρεται ότι αυτοί, όταν υπέβαλαν το 1989 την αίτησή τους στον Κ.Ο.Τ. για έγκριση γηπέδου, είχαν εξασφαλίσει έγγραφη συγκατάθεση ιδιοκτήτη όμορου τεμαχίου, ο οποίος παραχωρούσε από το τεμάχιό του τη ρυμοτομία που καθοριζόταν στα σχέδια της αρμόδιας αρχής για διαπλάτυνση του υφιστάμενου δρόμου, ώστε το πλάτος του να διαμορφωθεί σε 26΄ - 0΄΄ και οι ίδιοι ανέλαβαν την υποχρέωση διαμόρφωσης του παραχωρούμενου τμήματος σύμφωνα με τις υποδείξεις της αρμόδιας αρχής, εισηγήθηκαν ότι ο κύριος λόγος για τον οποίο η αίτησή τους απορρίφθηκε - (έλλειψη επαρκούς προσπέλασης) - μπορούσε να αρθεί. Καθοριστικό στοιχείο για την περαιτέρω προώθηση της αρχικής αίτησής τους, υπέβαλαν, ήταν η άρση των λόγων απόρριψής της - (το τεμάχιό τους εφαπτόταν σε δημόσιο δρόμο πλάτους 13΄ - 0΄΄ αντί 26΄ - 0΄΄ και μη ύπαρξη βεβαίωσης από την αρμόδια αρχή σε σχέση με το θέμα της υδροδότησης της ανάπτυξης, ως και έγκρισης του Τμήματος Αρχαιοτήτων, λόγω χαρακτηρισμού του τεμαχίου ως αρχαίου μνημείου) - οι οποίοι μπορούσαν εύκολα να αρθούν, εφόσον ακολουθείτο η συνήθης πρακτική των διαβουλεύσεων με αυτούς, όπως προκύπτει από την επιστολή ημερομηνίας 9/8/2002.
΄Εχουμε εξετάσει όσα οι εφεσείοντες πρόβαλαν, δε συμφωνούμε, όμως, με τη θέση τους. ΄Οπως και πρωτοδίκως κρίθηκε, η απόφαση του Κ.Ο.Τ. ημερομηνίας 2/6/1989 δεν ήταν το καθοριστικό στοιχείο απόρριψης της αίτησης ημερομηνίας 9/9/2003. Οι λόγοι απόρριψής της προκύπτουν με σαφήνεια από την απόφαση του Συμβουλίου Μελέτης Παρεκκλίσεων, το οποίο εισηγήθηκε απόρριψη, επειδή:-
«(α) Τα οργανωμένα διαμερίσματα ανήκουν στην κατηγορία των τουριστικών καταλυμάτων, τα οποία δεν είναι πλέον επιθυμητά σύμφωνα με την Τουριστική Πολιτική του Κράτους [Απόφαση Υπουργικού Συμβουλίου Αρ. 57.070 ημερομηνίας 8.1.2003, σύμφωνα με την οποία πολεοδομική άδεια κατά παρέκκλιση των προνοιών του Σχεδίου Ανάπτυξης όσον αφορά οργανωμένα διαμερίσματα, είναι δυνατό να χορηγείται κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις, μόνο σε ότι αφορά κτιριολογικές μετατροπές / προσθήκες ή / και προσθήκες δωματίων / διαμερισμάτων σε υφιστάμενα, εγκριμένα από τον ΚΟΤ οργανωμένα διαμερίσματα Α΄ και Β΄ τάξης και όχι για μετατροπές οικιστικών διαμερισμάτων σε οργανωμένα διαμερίσματα που αφορά η παρούσα περίπτωση.
(β) Παρόλο που με την παρούσα αίτηση καταβλήθηκε προσπάθεια μείωσης της πυκνότητας της ανάπτυξης, σε σχέση με την προηγούμενη αίτηση κατά παρέκκλιση για την ίδια ανάπτυξη που απορρίφθηκε, εντούτοις, εξακολουθεί να προτείνεται σημαντική αύξηση της δυναμικότητας του υφιστάμενου συγκροτήματος (από 13 οικιστικά διαμερίσματα και εστιατόρια σε 29 οργανωμένα διαμερίσματα) και σημαντική υπέρβαση στο συντελεστή δόμησης που είχε εγκριθεί κατά παρέκκλιση (0,49:1 αντί 0,29:1) για χρήση οικιστικών και όχι οργανωμένων διαμερισμάτων.»
Λόγοι έφεσης 2 και 3:
Οι πιο πάνω λόγοι αφορούν στην απόρριψη των λόγων ακυρότητας σε σχέση με τη λήψη της απόφασης καθ' υπέρβαση και/ή κατάχρηση εξουσίας, ως και με την αντίθεσή της με την αρχή της ισότητας - (΄Αρθρο 28 του Συντάγματος). Είναι η θέση των εφεσειόντων ότι η απόρριψη της αίτησής τους το 1989 για εξασφάλιση πιστοποιητικού καταλληλότητας γηπέδου έγινε χωρίς να διερευνηθεί η δυνατότητα άρσης των μικροπαραλείψεων που υπήρχαν. Η μετέπειτα αλλαγή της ζώνης στην οποία ενέπιπτε το υπό ανάπτυξη ακίνητό τους επέβαλλε όπως ζητηθεί χαλάρωση, ώστε να ανεγερθούν ακόμη 19 διαμερίσματα και να συμπληρωθεί η αρχική ανάπτυξη των 32 οργανωμένων διαμερισμάτων. Η νέα αίτησή τους δεν ήταν ανεξάρτητη από την αρχική και τις θέσεις και απόψεις των εμπλεκομένων στη μελέτη της αίτησης κυβερνητικών τμημάτων, οι οποίες ήταν θετικές. Η εισήγηση του Συμβουλίου Μελέτης Παρεκκλίσεων για απόρριψη της αίτησης έγινε χωρίς να ληφθούν υπόψη οι θετικές απόψεις του Επαρχιακού Λειτουργού Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως Πάφου, του Κοινοτικού Συμβουλίου Κισσόνεργας και του Τμήματος Αρχαιοτήτων. Περαιτέρω, υπέβαλαν, κατά καιρούς, τόσο πριν όσο και μετά την υποβολή της αρχικής αίτησής τους, στην περιοχή όπου το υπό ανάπτυξη ακίνητο, ανεγέρθησαν ξενοδοχειακές μονάδες - (Synthiana Hotel, Queens Bay Hotel, St. George Hotel, Askos Hotel κ.λ.π.). Μία εξ αυτών, το Queens Bay Hotel, βρίσκεται στον ίδιο δρόμο που βρίσκεται το υπό ανάπτυξη τεμάχιο, χωρίς γι' αυτή να τεθεί πρόβλημα σε σχέση με το πλάτος του δημόσιου δρόμου.
Ούτε οι πιο πάνω λόγοι έφεσης ευσταθούν. Η αίτηση εξετάστηκε στη βάση του Νόμου και των Κανονισμών που ίσχυαν κατά το χρόνο εξέτασής της. Οι εφεσείοντες παραβλέπουν ότι το 1989 η αίτησή τους απορρίφθηκε και, στη συνέχεια, υπήρξε μεταβολή της ζώνης στην οποία εμπίπτει το υπό ανάπτυξη τεμάχιο, έτσι ώστε να μην επιτρέπεται ανάπτυξη οργανωμένων διαμερισμάτων. Σε συμφωνία με την πρωτόδικη διαπίστωση, θεωρούμε ότι η απόφαση των εφεσιβλήτων ήταν εύλογα επιτρεπτή. Ούτε οι ισχυρισμοί των εφεσειόντων για άνιση μεταχείριση ευσταθούν. Η αναφορά και μόνο σε συγκεκριμένες ξενοδοχειακές μονάδες, χωρίς λεπτομέρειες για κάθε μια από αυτές, πότε και κάτω από ποιες προϋποθέσεις τους δόθηκε η πολεοδομική άδεια, δε βοηθά τους εφεσείοντες. Εν πάση περιπτώσει, όμως, αυτές, όπως και οι ίδιοι αναφέρουν, έχουν ανεγερθεί σε «τουριστικές περιοχές», όπου, δηλαδή, επιτρέπεται η συγκεκριμένη ανάπτυξη.
Η έφεση απορρίπτεται, με έξοδα, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο, υπέρ των εφεσιβλήτων.
Π. Αρτέμης, Π.
Ε. Παπαδοπούλου, Δ.
Κ. Παμπαλλής, Δ.
Κ. Κληρίδης, Δ.
Λ. Παρπαρίνος, Δ.
/ΜΠ