ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

ΕΝΩΠΙΟΝ: ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗ, ΑΡΤΕΜΙΔΗ, ΝΙΚΟΛΑOY,

ΚΡΟΝΙΔΗ, ΗΛΙΑΔΗ, Δικαστών

Σ.Σωτηρίου

- ν -

Χαράλαμπου Κολοκοτρώνη, από τη Λευκωσία

- και -

Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας

Κυπριακή Δημοκρατία, μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας

ν.

Χαράλαμπου Κολοκοτρώνη

Για τον εφεσείοντα-ενδιαφερόμενο μέρος: κ.Α.Παναγιώτου

Για τον εφεσίβλητο-αιτητή: κ.Ε.Ευσταθίου

Για την καθ΄ης η αίτηση στην προσφυγή: κ.Α.Μαρκίδης - Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας μαζί με την κα.Γ.Ερωτοκρίτου - Εισαγγελέα της Δημοκρατίας.

Για την εφεσείουσα-καθ΄ης η αίτηση: κ.Α.Μαρκίδης - Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας μαζί με την κα.Γ.Ερωτοκρίτου - Εισαγγελέα της Δημοκρατίας.

Για τον εφεσίβλητο-αιτητή: κ.Ε.Ευσταθίου

Για το ενδιαφερόμενο μέρος: κ.Α.Παναγιώτου

ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ.: Την απόφαση του Δικαστηρίου,

με ομόφωνο αποτέλεσμα, θα δώσει ο δικαστής κ.Χρ.Αρτεμίδης.

Ο δικαστής κ.Γ.Νικολάου με δική του απόφαση εξηγεί τον

τρόπο που προσεγγίζει το θέμα.

ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Το Ανώτατο Δικαστήριο ακύρωσε στις 9.4.96 (προσφυγή 304/94) την προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους στη θέση Διευθυντή, Τμήμα Εργασίας. Το Δικαστήριο έκρινε την προσφυγή δεκτή λόγω έλλειψης αιτιολογίας της εντύπωσης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας αναφορικά με την απόδοση των υποψηφίων κατά την προφορική εξέταση. Η αιτιολογία αυτή προβλέπεται στο άρθρο 34(10) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου 1990, Ν.1/90.

Ακολούθησε επανεξέταση του ζητήματος της πλήρωσης της επίδικης θέσης στις 8.5.96, με αναγωγή στο πραγματικό και νομικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο, την ημερομηνία λήψης της ακυρωθείσας απόφασης. Στη συνεδρία η ΕΔΥ απασχολήθηκε με την αξιολόγηση της προφορικής εξέτασης των υποψηφίων, αφού στο μεταξύ είχε ενώπιον της σχετική γνωμάτευση του Γενικού Εισαγγελέα ημερ. 18.7.95. Ο Πρόεδρος και τα μέλη της επιτροπής κατέθεσαν στα πρακτικά τις προσωπικές σημειώσεις που κρατούσαν κατά τη διεξαγωγή της προφορικής εξέτασης, που είχε γίνει τον ουσιώδη χρόνο. Ακολούθως η ΕΔΥ κατέγραψε στα πρακτικά την αιτιολόγηση των εντυπώσεων της για τις επίμαχες συνεντεύξεις. Στη συνέχεια προέβη σε επανεκτίμηση όλων των ενώπιον της στοιχείων, που ανάγονταν στον ουσιώδη χρόνο, περιλαμβανομένης και της σύστασης του διευθυντή, για να επιλέξει τον καταλληλότερο υποψήφιο. ΄Εκρινε πάλιν πως το ενδιαφερόμενο μέρος υπερείχε και αποφάσισε να του προσφέρει προαγωγή στην επίδικη θέση.

Η Δημοκρατία και το ενδιαφερόμενο μέρος προσβάλλουν με ξεχωριστές εφέσεις την πρωτόδικη απόφαση, ενώ ο εφεσίβλητος με σημείωμα του το οποίο τιτλοφορεί «αντέφεση» ζητεί όπως η Ολομέλεια ασχοληθεί και με τους υπόλοιπους λόγους που πρόβαλε πρωτοδίκως για την ακύρωση της επίδικης απόφασης.

Κρίνουμε νομικά βάσιμες, και ως εκ τούτου αποδεκτές τις πιο πάνω εισηγήσεις του Γενικού Εισαγγελέα. Η ΕΔΥ μετά την πρώτη ακυρωτική απόφαση είχε καθήκον να συμμορφωθεί με αυτή και να επανεξετάσει το ζήτημα. Κατά την επενεξέταση ήταν νομικά δέσμια του περιεχομένου της δικαστικής απόφασης. Θα έπρεπε να θεραπεύσει τους λόγους για τους οποίους η προσβληθείσα απόφαση ακυρώθηκε.

Ο τρόπος με τον οποίο η διοίκηση συμμορφώνεται με το περιεχόμενο ακυρωθείσας απόφασης ανάγεται στη διακριτική της ευχέρεια. Ενδιαφέρει το αποτέλεσμα της επανεξέτασης, που οδηγεί σε νέα διοικητική πράξη, η οποία και μπορεί να επαναπροσβληθεί, όπως συνέβη στην προκείμενη περίπτωση. Στις εφέσεις που εξετάζουμε το καθήκον της Επιτροπής ήταν να αιτιολογήσει την κρίση της αναφορικά με την απόδοση των υποψηφίων στην ενώπιον της προφορική εξέταση, που έγινε στον ουσιώδη χρόνο. Θα πρέπει να σημειώσουμε εδώ πως η Επιτροπή κατέγραψε τη γενική της εντύπωση με τις, σε χρήση τότε στερεότυπες φράσεις, «καλός», «πολύ καλός», «εξαίρετος», κ.λπ., τις οποίες η νομολογία μας έκρινε πως δεν αποτελούσαν αιτιολογία, όπως απαιτείται στο άρθρο 34(10) του Νόμου. Κατά την επανεξέταση λοιπόν η Επιτροπή είχε καθήκον να θεραπεύσει την έλλειψη αιτιολογίας. ΄Εκρινε δε πρόσφορο, αφού συζήτησε το επί μέρους θέμα των εντυπώσεων της αναφορικά με τις συνεντεύξεις των υποψηφίων, να προχωρήσει στην καταγραφή της αιτιολογίας της, το περιεχόμενο της οποίας αναγόταν στον ουσιώδη χρόνο. Σ΄αυτή την καταγραφή βοηθήθηκε η μνήμη των μελών από τις προσωπικές σημειώσεις που κρατούσαν κατά τη διάρκεια των συνεντεύξεων.

Ο Γενικός Εισαγγελέας εισηγήθηκε πως η χρησιμοποίηση των σημειώσεων παρέσχε τα εχέγγυα της ορθής καταγραφής των πραγματικών εντυπώσεων των μελών της Επιτροπής κατά τη διάρκεια των συνεντεύξεων. Επί του προκειμένου έκανε αναφορά στην υπόθεση The Republic of Cyprus v. Maratheftis and Another (1986) 3(Β) C.L.R. 1407. Στην υπόθεση αυτή η Ολομέλεια του Aνωτάτου Δικαστηρίου έκρινε πως η αιτιολογία που έδωσε η ΕΔΥ για τις ενώπιον της συνεντεύξεις των υποψηφίων, 5 μήνες μετά από τη διεξαγωγή τους και χωρίς την καταγραφή οποιουδήποτε ταυτόχρονου πρακτικού της εντύπωσης των μελών της, δημιουργούσε ισχυρή πιθανότητα η Επιτροπή να λειτούργησε με εσφαλμένη αντίληψη των στοιχείων κρίσης της, δεδομένου μάλιστα πως η βαθμολόγηση των υποψηφίων ήταν οριακή.

Ο Γενικός Εισαγγελέας συζήτησε την υπόθεση και έκανε τις εισηγήσεις του μέσα στα πλαίσια των αποφάσεων στις υποθέσεις Μαραθεύτης και Ποτούδης. Πρότεινε δε πως, στην περίπτωση που εξετάζουμε, η πιθανότητα λάθους, όπως λειτούργησε στο αποτέλεσμα στην υπόθεση Μαραθεύτης, δεν υπάρχει. Εδώ τα μέλη της Επιτροπής είχαν τις προσωπικές τους σημειώσεις, τις οποίες και χρησιμοποίησαν για να συζητηθεί πρώτα και να καταγραφεί μετά στα πρακτικά, ως συλλογικό όργανο, η αιτιολογία της κρίσης του για την απόδοση των υποψηφίων.

΄Εχουμε ήδη πει πως συμφωνούμε με τη θέση του Γενικού Εισαγγελέα. Η εισήγηση των δικηγόρων του εφεσίβλητου, που στηρίζεται στην πρωτόδικη απόφαση, ότι δηλαδή οι σημειώσεις αυτές θα έπρεπε να κατατεθούν για να αποτελέσουν μέρος των πρακτικών, για να μπορεί να ελεγχθεί και το περιεχόμενο τους είναι εσφαλμένη. Στις σημειώσεις αυτές καταγράφεται η νοητική λειτουργία και η προσωπική αξιολόγηση του κάθε μέλους. Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις με φράσεις ή λέξεις, που αποτελούν κλειδιά για τον ίδιο τον γράψαντα μόνο, και που δεν μπορούν να αποκρυπτογραφηθούν από τον αναγνώστη. Η νοητική λειτουργία των μελών δεν ελέγχεται. Ελέγχεται η απόφαση και η αιτιολογία, όπως διαμορφώνεται μετά από τη συζήτηση του συλλογικού οργάνου. Είναι γι΄αυτό το λόγο που οι σημειώσεις αυτές δεν εμπίπτουν στην έννοια του πρακτικού των εργασιών της συνεδρίας της Ε.Δ.Υ., που προβλέπεται να τηρούνται βάσει του άρθρου 11(3), (4) και 5 του Νόμου.

Παραμένουν για εξέταση τα ζητήματα που ήγειρε ο δικηγόρος του εφεσίβλητου και δεν αποφασίστηκαν από το πρωτόδικο Δικαστήριο. Πολύ ορθά ο συνήγορος εδέχθη πως είναι εσφαλμένη η κρίση του πρωτόδικου Δικαστηρίου, ότι δεν εδικαιούτο η Επιτροπή να λάβει υπόψη το μεταπτυχιακό προσόν Μ.Sc. του ενδιαφερομένου μέρους, επειδή του χορηγήθηκε μετά την καθορισθείσα ημερομηνία λήξης των αιτήσεων. Το προσόν αυτό δεν καθοριζόταν ως απαραίτητο στα σχέδια υπηρεσίας. Θα μπορούσε να προσμετρήσει μόνο στο στοιχείο αξία, η οποία αξιολογείται κατά το χρόνο λήψης της απόφασης. Κυπριακή Δημοκρατία ν. Αδάμου Ανδρέου κ.α. (απόφαση Ολομέλειας) (1993) 3 Α.Α.Δ. 153.

Τέλος η εισήγηση των δικηγόρων του εφεσίβλητου πως η Επιτροπή δεν προέβη στη δέουσα έρευνα για να διαπιστωθεί αν ο προαχθείς είχε 10ετή τουλάχιστο διοικητική πείρα, που προβλέπεται στα σχέδια υπηρεσίας της θέσης, και της πολύ καλής γνώσης των εργατικών πραγμάτων στην Κύπρο, δεν είναι ορθή. ΄Οπως καταδεικνύεται στο διοικητικό φάκελο, και στα πρακτικά, η ΕΔΥ απασχολήθηκε με τα θέματα και η διακριτική της ευχέρεια ασκήθηκε ορθά, όπως διαπιστώνεται από τα σχέδια υπηρεσίας και οι διαπιστώσεις της συνάδουν με τα στοιχεία των φακέλων.

Καταλήγουμε επομένως πως και οι δυο εφέσεις είναι αποδεκτές. Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται, ενώ η επίδικη διοικητική επικυρώνεται, με έξοδα εδώ και στη πρωτόδικη διαδικασία υπέρ της Δημοκρατίας και του ενδιαφερομένου μέρους

&# 9; Δ.

Δ.

Δ.

Δ.

Δ.

/ΜΑΑ